طالبان منتظر نتایج انتخابات آتی افغانستان است/ سناریوی آمریکا بازتعریف داعش و القاعده علیه ایران، چین و روسیه خواهد بود

«پیرمحمد ملازهی» تحلیلگر ارشد مسائل جنوب آسیا در تشریح ابعاد و دلایل به نتیجه نرسیدن مذاکرات طالبان و آمریکا در دوحه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: مذاکره طالبان و آمریکا پس از قبول برخی از موضوعات از سوی دو طرف وارد فاز جدید شده و همگان تصور می‌کردند که دور جدید این مذاکرات بدون تردید نتایج مهمی خواهد داشت که دقیقاً خلاف این امر به اثبات رسید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تا جایی که سخنگوی طالبان هم اخیراً خبر گفت‌وگوهای طالبان با آمریکا بر سر آتش‌بس را تکذیب کرد و این نشان می‌دهد که همچنان اختلاف‌های مهمی در این روند وجود دارد. مساله دیگری که به نظر می‌رسد در به نتیجه نرسیدن مذاکرات اخیر دخیل بوده، عدم مذاکره طالبان با دولت وحدت ملی افغانستان است. اخیراً «زلمی خلیلزاد» برای مذاکره طالبان و دولت افغانستان پیش‌قدم شد اما این مهم محقق نشد؛ لذا به نظرم یکی از این موانع، عدم نزدیک شدن طالبان و ارگ به یکدیگر است.

وی ادامه داد: نکته اصلی این است که آمریکا به دنبال برقراری آتش‌بس سراسری در خاک افغانستان بوده و بنا دارد از این طریق طالبان را در عمل انجام شده قرار بدهد که متعاقباً طالب‌ها هم زیر بار این ماجرا نمی‌روند. آنها در گام اول خواهان خروج آمریکایی‌ها هستند و در گام دوم که در مذاکرات اخیر هم مورد اشاره قرار گرفت، خواهان ارائه جدول زمانبندی مشخص در مورد خروج نظامیان آمریکا از افغانستان بودند. تا به این جای کار آمریکایی‌ها پذیرفته‌اند که خروج از افغانستان را بر اساس جدول زمانبندی مشخص انجام دهند و این موضوع موجب افزایش اعتماد به نفس این جریان شده است. در مقابل، طالبان متعهد شده که پس از برقراری صلح و مشارکت در ساختار قدرت، کشورهای همسایه و منافع ایالات متحده را تهدید نکند. این بدان معناست که ایالات متحده همچنان معتقد است که پس از خروج از افغانستان احتمال دارد سازمان تروریستی القاعده اقدام به اجرای عملیات‌های تروریستی علیه آمریکا یا متحدان آن کند.

این پژوهشگر ارشد مسائل شبه‌قاره با بیان اینکه طالبان در حال رصد دقیق وقایع سیاسی و تحولات مربوط به انتخابات افغانستان است، گفت: داده‌های سیاسی حاکی از آن است که طالبان دقیقاً در حال رصد و ارزیابی محیط سیاسی افغانستان و انتخابات آتی این کشور است. آنها به دنبال این هستند که ببینند کدام طیف از نیروهای سیاسی افغانستان پس ار اشرف غنی و عبدالله عبدالله وارد ارگ می‌شوند تا بر اساس ساختار و گفتمان جدید وارد مذاکره با دولتی آینده افغانستان شوند؛ چراکه آنها دولت وحدت ملی را یک جریان دست نشانده از سوی ایالات متحده می‌دانند و از این منظر تن به مذاکره با دولت نمی‌دهند. بنابراین روند مذاکرات میان آمریکا و طالبان به همین روش ادامه خواهد داشت تا خروجی انتخابات ریاست جمهوری معلوم شود.

ملازهی در پاسخ به این پرسش که آیا پس از خروج آمریکا از افغانستان امکان ایجاد تنفس برای سازمان تروریستی القاعده یا داعش وجود دارد یا خیر، عنوان کرد: باید توجه داشته باشیم که آمریکا در زمان جهاد علیه شوروی با القاعده ارتباط داشت و اختلاف میان این دو از زمانی شروع شد که «اسامه بن‌لادن» مقابل ایالات متحده ایستاد. بن‌لادن پس از خروج شوروی از خاک افغانستان اعلام کرد جهاد دو پایه اصلی دارد؛ نخست جنگ با کمونیسم و دوم برخورد با سرمایه‌داری. باید توجه داشت که در زمان جهاد علیه شوروی عربستان سعودی به همراه امارت و چند کشور عربی هزینه مادی القاعده را تامین می‌کردند و پاکستان مسائل پشتیبانی لجستیکی را به عهده داشت. در آن زمان آموزش نیروهای القاعده برای مقابله با شوروی توسط آمریکا صورت گرفت اما همانگونه که پیش‌تر اشاره کردم، تغییر مواضع و راهبرد بن‌لادن باعث شد تا آمریکا با القاعده وارد تقابل شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: این تاریخچه بسیار مهم دقیقاً نشان می‌دهد که آمریکا به دنبال حصول اطمینان از ناحیه طالبان است تا مطمئن شود القاعده علیه منافع واشنگتن و متحدان آن دست به اقدام تروریستی نزند. آمریکا به دنبال آن است تا بتواند روابط خود با القاعده را به زمان دوران جهاد بازگرداند؛ یعنی از یک تهدید بالقوه و خطرناک علیه دشمنان خود همانند ایران و سایر کشورهای هدف مانند چین و روسیه استفاده کند. ایالات متحده مایل به حذف داعش و القاعده از روی کره زمین نیست بلکه معتقد است که باید آنها را (به خصوص القاعده) وارد کانال هدایت خود کند و در این مسیر سعی دارد از طریق طالبان بستر این امر را فراهم کند. در این میان داعش و طالبان با یکدیگر در جنگ به سر می‌برند اما توجه داشته باشید که این نزاع بر سر قدرت و حاکمیت است. درست است که مکتب فکری القاعده و داعش با طالبان متفاوت است و تضادهای زیادی میان این دو وجود دارد ولی در برخی از نقاط اگر داعش ادعای قدرت نکند، طالبان هم با آنها کاری نخواهد داشت. لذا شرایط همانند گذشته پیچیده است و باید منتظر نتایج انتخابات افغانستان باشیم.         

منبع: ایلنا

کلیدواژه: طالبان دوحه دولت وحدت ملی افغانستان مذاکرات طالبان و آمریکا انتخابات ریاست جمهوری 2019 افغانستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۱۶۵۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۵ نیروی هوایی برتر جهان در سال ۲۰۲۴؛ از تفنگداران دریایی آمریکا تا نیروی هوایی روسیه (+عکس)

از جنگ جهانی دوم، زمانی که فناوری هواپیما در مقایسه با هواپیماهای مورد استفاده در جنگ جهانی اول پیشرفت‌های زیادی کرده بود، نیروهای هوایی به بخش مهمی از ارتش هر کشور تبدیل شدند، موضوعی که در مورد تمام کشورها در سراسر جهان صدق می کرد.

طبیعتاً جای تعجب نیست که نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) توسط فهرست جهانی هواپیماهای مدرن نظامی (WDMMA) به عنوان قدرتمندترین نیروی هوایی جهان رتبه بندی شود.

به گزارش روزیاتو، WDMMA در توضیح رتبه‌بندی خود تصریح کرده است که از فرمول رتبه بندی ارزش واقعی استفاده می‌کند که نه تنها اندازه ناوگان را در نظر می‌گیرد، بلکه نوسازی، پشتیبانی لجستیکی، حمله، دفاع و سایر قابلیت‌ها را نیز در نظر می‌گیرد.

به این ترتیب، این رتبه بندی، کیفیت و ترکیب کلی موجودی های هر ارتش را ارزیابی می کند. بدین ترتیب برترین نیروهای هوایی جهان به شرح زیر هستند:

۵- تفنگداران دریایی ایالات متحده (USMC) تعداد پرنده نظامی: ۱,۲۱۱ فروند جنگنده ها: ۲۴.۵ درصد ناوگان هلیکوپترها: ۵۸.۹ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۵.۳ درصد ناوگان

اولین گزینه در اینجا تفنگداران دریایی ایالات متحده (USMC) است که بیش از ۱,۲۰۰ پرنده نظامی در انواع مختلف در ناوگان خود دارد که اکثریت آنها هلیکوپتر هستند (۵۸.۹%).

به گزارش سایت این شاخه از ارتش ایالات متحده، هواپیماهایی که توسط این نیروی به کار گرفته می شوند شاملMcDonnell Douglas AV-8B Harrier، Northrop Grumman EA-6B Prowler McDonnell Douglas F/A-18 Hornet، Boeing F/A-18E/F Super Hornet، Lockheed Martin F-35 Lightning II، Lockheed Martin KC-130 Hercules و AAI RQ-2 Pioneer و البته انواعی از پهپادهاست.

با این حال، جالب اینجاست که WDMMA اعلام کرده که تفنگداران دریایی ایالات متحده تنها دو فروند F-35 در ناوگان خود دارد و ۵۲۸ جنگنده باقیمانده یا مک دانل داگلاس F/A-18 Hornet یا Boeing F/A-18E/F Super Hornet، دو جت جنگنده نمادینی که در نیروی دریایی ایالات متحده (USN) و نیروهای تفنگدار دریایی خدمت می کنند.

۴- نیروی زمینی ارتش ایالات متحده (USA) تعداد پرنده نظامی: ۴,۳۹۷ فروند جنگنده ها: ۰ درصد ناوگان هلیکوپترها: ۸۸.۱ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۳.۵ درصد ناوگان

در رتبه چهارم، یکی دیگر از واحدهای نظامی ارتش ایالات متحده، یعنی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده قرار دارد. با این حال، بر خلاف سایر واحدهای موجود در فهرست، نیروی زمینی ایالات متحده هیچ جت جنگنده فعالی ندارد و ناوگان آن عمدتاً متشکل از هلیکوپترهاست.

این شاخه همچنین دارای تعدادی هواپیمای ترابری، آموزشی و مأموریت ویژه است که شامل هواپیماهایی مانند MC-12W می شود، یک هواپیمای توربوپراپ که در کسب اطلاعات، نظارت و پشتیبانی شناسایی به نیروهای روی زمین کمک می کند. اکثر ناوگان هوایی نیروی زمینی متشکل از هلیکوپترهای Sikorsky UH-60 Black Hawk است که در سال ۱۹۷۹ وارد خدمت شد.

طبق گفته لاکهید مارتین که شرکت مادر سیکورسکی است، بلک هاوک در ارتش و نیروهای مسلح ایالات متحده و همچنین واحدهایی در ارتش ۳۴ کشور دیگر در سطح جهان خدمت رسانی می کند و خود را به عنوان یک پرنده نظامی مقاوم و قابل اعتماد ثابت کرده است.

۳- نیروی هوایی روسیه تعداد پرنده های نظامی: ۳,۶۴۹ فروند جنگنده ها: ۲۵ درصد ناوگان بمب افکن ها: ۳.۳ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۰.۵ درصد ناوگان

تنها یگان غیر مستقر در ایالات متحده در این فهرست، نیروی هوایی روسیه (Военно-воздушные силы России، VVS) است، نیروی هوایی که دارای ناوگانی متشکل از ۳,۶۴۹ پرنده نظامی است که شامل جت های جنگنده، بمب افکن، سوخترسان و غیره می شود.

با این حال، در طول جنگ فعلی در اوکراین، بعد از این که روسیه در فوریه ۲۰۲۲ تهاجمی عظیم به این کشور را آغاز کرد، نیروی هوایی این کشور هواپیماهای زیادی از جمله دارایی های ارزشمندی مانند Beriev A-50 را از دست داده است. در واقع، این شاخه از ارتش روسیه دو مورد از این سیستم های هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد (AEW&C) را از دست داده است که تازه ترین مورد در فوریه ۲۰۲۴ سرنگون شد.

به طور کلی، وبسایت Oryx که تلفات دو طرف جنگ را مستند می کند، ۶۰۰ پرنده نظامی روسی را که در طول جنگ با اوکراین سرنگون یا آسیب دیده اند را مستند کرده است، از جمله ۸۸ هواپیمای جنگی و سه بمب افکن استراتژیک که دو فروند از آنها آسیب دیده اند.

با این حال، روسیه همچنان از برتری هوایی خود برای بمباران اهداف استراتژیک نظامی و غیرنظامی در داخل اوکراین استفاده می‌کند. اوکراین مدعی شد هواپیماهای روسی بریف A-50 و ایلیوشین ایل-۲۲ را نیز ساقط کرده است.

۲- نیروی دریایی ایالات متحده (USN) تعداد پرنده های نظامی: ۲,۶۲۶ فروند جنگنده ها: ۲۰.۲ درصد ناوگان هلیکوپترها: ۲۱.۲ درصد ناوگان ترابری ها: ۳ درصد ناوگان

به ایالات متحده باز می گردیم، جایی که نیروی دریایی این کشور بیش از ۲,۶۰۰ پرنده نظامی؛ از جمله ۵۳۰ جنگنده در ناوگان خود دارد. همانند نیروهای تفنگدار دریایی، نیروی دریایی ایالات متحده نیز دارای سه نوع جنگنده است: McDonnell Douglas F/A-18 Hornet، Boeing F/A-18E/F Super Hornet، و لاکهید مارتین F-35 Lightning II، علاوه بر تعداد زیادی جنگنده های دیگر. این جنگنده های دیگر شامل General Dynamics F-16 Fighting Falcon و Northrop F-5 و همچنین پرنده های آموزشی متعددی مانند McDonnell Douglas T-45 Goshawk می شود.

با این وجود، این شاخه از ارتش ایالات متحده از بل بوئینگ V-22 Osprey نیز استفاده می‌کند که به‌دنبال یک حادثه مرگبار در سواحل ژاپن در نوامبر ۲۰۲۳ مجبور به زمینگیر کردن تمام ناوگان آن شد.

این پرنده تیلت روتور در ۸ مارس ۲۰۲۴ پس از چراغ سبز فرماندهی سیستم های هوایی نیروی دریایی و وزارت دفاع ایالات متحده به سرویس بازگشت. این تصمیم گیری سه ماه پس از یک حادثه مرگبار با V-22 Osprey در ژاپن گرفته شد.

۱- نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) تعداد پرنده های نظامی: ۵,۱۸۹ فروند جنگنده ها: ۲۹.۱ درصد ناوگان بمب افکن ها: ۲.۵ درصد ناوگان سوخترسان ها: ۱۰.۷ درصد ناوگان

با کمترین هیاهو و غافلگیری، نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) با ۵,۱۸۹ فروند پرنده نظامی در ناوگان خود قوی ترین و بهترین نیروی هوایی جهان است. اگرچه ممکن است تعجب آور باشد، اما بیشترین بخش از این ناوگان به هواپیماهای آموزشی اختصاص دارد یعنی ۲۹.۷ درصد، در حالی که جت های جنگنده با ۲۹.۱ درصد از سهم ناوگان در رتبه دوم قرار دارند.

در طول سال‌ها، این شاخه از ارتش ایالات متحده بسیاری از هواپیماهای نمادین مانند لاکهید مارتین SR-71 Blackbird، Northrop Grumman B-2 Spirit، Boeing B-52 Stratofortress و غیره را در اختیار داشته است و به یکی از نیرومندترین نیروهای هوایی در جهان تبدیل شده است، در حالی که این بخش از ارتش ایالات متحده اولین بار در سال ۱۹۴۷ تاسیس شد.

کانال عصر ایران در تلگرام