به نقل از «خبرگزاری آریا»

علل ، علائم و درمان قفل شدن زانو

تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۲۱۱۶۱

خبرگزاري آريا -

ساييدگي‌هاي کشکک زانو يکي از مهمترين علل قفل شدن زانو مي باشد
اگر زانو در يک حرکت خاص گير کند و با ايجاد درد دوباره باز شده و به حالت اوليه برگردد، به اين حالت قفل شدن زانو مي‌گويند.
شايد براي شما پيش بيايد که در جايي نشسته ايد و وقتي ميخواهيد از جاي خود بلند شويد قادر به تکان دادن زانو هاي خود نيستيد؛ اين علائم ممکن است نشانه اي از قفل شدن زانو هاي شما باشد و قفل شدن زانو به حالتي گفته ميشود که فرد قادر نخواهد بود زانوي خم شده ي خود را باز کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درمان قفل شدگي زانو براساس علت به وجود آورنده آن متفاوت است
علل قفل شدن زانو :
قفل شدن زانو چندين علت مي‌تواند داشته باشد که يکي از مهم‌ترين علل آن ساييدگي‌هاي کشکک زانو يا کندرومالاسي استخوان پاتلا است که سبب احساس ساييدگي در مفصل کشکک شده و بيمار احساس قفل شدن زانو مي‌کند.
آسيب رباط‌هاي صليبي: هر يک از رباط‌هاي زانو نقش مهمي در حرکات زانو به خصوص انجام حرکات در جهت‌هاي مختلف دارند. هر ورزش پربرخورد يا حرکت شديدي که باعث کشيده شدن ساختار اين رباط‌ها شود مي‌تواند به آن‌ها آسيب رسانده يا باعث پارگي آن‌ها شود که در نتيجه زانو ناپايدار مي‌شود.
شکستگي استخوان درشت ني يا فيبولا در مفصل زانو مي‌تواند باعث قفل شدن زانو و يا مفصل زانو شود.
آرتروز: قفل شدن مفصل زانو در بيماران مبتلا به التهاب مفاصل زانو موجب درد شديد ناشي از محدوديت حرکت زانو مي‌شود. آرتروز و پيري طبيعي، احتمال قفل شدن زانو را افزايش مي‌دهد. با گذشت زمان، غضروفي که استخوان‌هاي زانو را احاطه کرده است، به‌تدريج فرسوده شده و پاره مي‌شود.
ورزش شديد و يا کشيده شدن ماهيچه هاي ران: مي توانند علت هاي قفل شدن زانو باشند. هر گونه ضعف يا گرفتگي در ماهيچه هاي خارجي ران مي تواند مي تواند باعث اختلال در تعادل کشکک زانو گردد.

قفل شدن زانو به حالتي گفته ميشود که فرد قادر نخواهد بود زانوي خم شده خود را باز کند
علائم قفل شدن زانو :
تب: عفونت مفصل زانو يا آبسه مفصل زانو
درد شديد در هنگام صاف کردن مفصل زانو
محدوديت در حرکت هاي مفصل
مشاهده درد و ناراحتي در هنگام لمس مفصل زانو
خم کردن مفصل فقط به يک مقدار ثابت و اغلب تا زاويه 45 درجه امکان پذير است
شنيده شدن صداي سايش و مالش
تشخيص قفل شدن زانو :
آزمايش خون : در هنگام آزمايش خون مسائل زير مورد توجه قرار مي گيرند:
شمارش سلول هاي سفيد خون
افزايش مقدار سلول هاي سفيد خون مي تواند نشانه اي از عفونت مفصل زانو باشد.
فاکتور روماتوئيد در بيماران مبتلا به آرتريت روماتوئيد افزايش پيدا مي کند.
نسبت بالاي رسوب گلبول قرمز در افراد مبتلا به آرتروز التهابي مشاهده مي شود.
بالا رفتن سطح اسيد اوريک در خون مي تواند نشان دهنده ابتلاي فرد به نقرس باشد.
عکس برداري راديولوژي :عکس راديولوژي مي تواند به تشخيص ابتلا به آرتروز دژنراتيو (تخريب کننده) در مفصل زانو که مي تواند باعث ايجاد محدوديت در حرکت زانو و قفل شدن آن شود، کمک موثر نمايد.
بررسي مايع مفصلي: اين مايع از نظر سطح سلول هاي قرمز خون در حالت خون ريزي مفصل زانو بررسي مي شود. همچنين در اين حالت مقدار سلول هاي سفيد خون براي تشخيص عفونت مورد توجه قرار مي گيرد و سلول هاي غضروفي (که در موارد ابتلا به استئو آرتريت وجود دارند) و کريستال هاي اسيد اوريک (در بيماري نقرس) مورد بررسي قرار مي گيرند.
اسکن ام آر آي (MRI): اين نوع اسکن مي تواند در تشخيص ايجاد مشکلات زير که نقش موثر در قفل شدن زانو دارد، موثر باشد:
پارگي مينيسک
شکستگي يا در رفتن رباط صليبي
شکستگي يا در رفتن استخوان کشکک
شکستگي تيبيا يا فيبولا در محل مفصل زانو

فيزوتراپي براي درمان زانوي قفل شده مفيد مي باشد
درمان قفل شدن زانو :
درمان و توانبخشي در قفل شدگي زانو براساس علت به وجود آورنده آن متفاوت است گاه مي توان با استفاده از درمان هاي فيزيوتراپي از جمله تجويز سرما و گرمادرماني، برق درماني و تجويز ورزش هاي ويژه براي تقويت عضلات اطراف زانو به خصوص عضله چهار سر ران و عضلات نزديک کننده و خم کننده ران ها و نيز تمرينات کششي عضلات خارج ران ها پيش از اينکه مفاصل زانو دچار تخريب شديد و پيشرفته شوند درد بيمار را کاهش و سبب بهبود عملکرد وي شد.
مديريت خالي شدن زانو به علل زمينه‌اي آن بستگي دارد. در مواردي که آسيب‌ديدگي يا التهاب حاد باعث تورم، درد و خالي شدن زانو شده باشد، انجام اقدامات زير مي‌تواند به کاهش مشکل کمک کند:
استراحت:
استراحت دادن به زانوي آسيب‌ ديده به از بين رفتن تدريجي التهاب زانو کمک مي‌کند. همچنين انجام برخي تمرينات ورزشي خاص به بهبود و در تناسب ماندن زانو کمک مي‌کند. به صورت تدريجي فعاليت‌هاي خود را دوباره آغاز کنيد.
دارو :
مصرف داروهاي ضد التهاب غير استروئيد (NSAIDs) مي تواند به منظور درمان التهاب، درد و تب همراه با قفل شدن زانو براي بيمار توسط پزشک تجويز شود.
داروهاي ريلکس کننده عضلات معمولاً براي کاهش درد زانو، بهبود سفتي آن و شل کردن عضلات زانو استفاده مي شود.

استراحت دادن به زانوي آسيب‌ ديده به از بين رفتن تدريجي التهاب زانو کمک مي‌کند
تزريق:
اگر شما به آرتروز زانو مبتلا هستيد، ممکن است پزشک متخصص تزريق استروئيد يا هيالورونان را براي شما تجويز کند. داروهاي ديگر که به آنها داروهاي تعديل‌کننده بيماري روماتيسم گفته مي‌شود نيز مي‌توانند به کاهش درد ناشي از آرتروز مانند پسورياتيک و روماتيسم مفصلي کمک کند.
گرما و سرما درماني :
فيزوتراپي براي درمان زانوي قفل شده از تمرين هاي حرکتي، کششي، ماساژ و دستکاري مفصل زانو استفاده مي کند.
استفاده از زانو بند هاي طبي نيز مي تواند براي کاهش علائم آزار دهنده مناسب بوده و همچنين از آن حمايت کند. زانو بند طبي نه تنها زانو را مستحکم تر مي کند، بلکه آن را گرم نيز نگه مي دارد. براي انتخاب يک زانو بند طبي مناسب، با پزشک خود مشورت کنيد.
گردآوري:بخش سلامت بيتوته

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۲۱۱۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بی‌نمک زندگی کنید!

الهه جعفرزاده: سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یک بیماری شایع است که بسیاری از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به طیف وسیعی از علائم فیزیکی و احساسی می‌شود. در حالی که دلایل دقیق PMS به طور کامل شناخته نشده است، محققان در حال بررسی عوامل مختلفی هستند که ممکن است در ایجاد و شدت آن نقش داشته باشند. یکی از عواملی که در این میان مورد توجه قرار گرفته است، «مصرف نمک» در رژیم غذایی است. با کاهش مصرف نمک ممکن است نفخ، نوسانات خلقی، درد و سایر علائم مرتبط با PMS نیز کاهش یابند.

بین مصرف نمک و تشدید علائم PMS چه ارتباطی وجود دارد؟

تحقیقات علمی بین مصرف زیاد نمک و شدت علائم PMS ارتباط مستقیمی را نشان می‌دهد. نمک در احتباس مایعات، فشار خون، عدم تعادل هورمونی و واکنش‌های التهابی و به طور کل علائم سندرم پیش از قاعدگی در زنان نقش بسزایی دارد.

۱. احتباس سدیم و مایعات

مصرف زیاد نمک اغلب با احتباس مایعات در بدن به دلیل تعادل اسمزی بین سدیم و آب همراه است. این احتباس می‌تواند منجر به نفخ، تورم و ناراحتی شکمی شود؛ که این‌ها برخی از علائمی هستند که معمولاً زنان در مرحله PMS آن را تجربه می‌کنند. کاهش مصرف نمک می‌تواند به بازگرداندن تعادل مایعات بدن و کاهش این ناراحتی‌های فیزیکی کمک کند.

۲. تأثیر بر فشار خون

مصرف بیش از حد نمک می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود. فشار خون بالا ممکن است سردرد، تحریک پذیری و نوسانات خلقی را در مرحله پیش از قاعدگی تشدید کند. مطالعات سال ۲۰۱۴ نیز نشان می‌دهد که مصرف زیاد سدیم با افزایش خطر PMS، احتمالاً از طریق تأثیر آن بر فشار خون و عملکرد عروق، مرتبط است.

۳. تأثیر هورمونی

مصرف نمک می‌تواند بر تعادل هورمونی تأثیر منفی بگذارد. نوسانات هورمونی مشخصه بارز چرخه قاعدگی است و عدم تعادل آن می‌تواند علائم PMS را شدت ببخشد. با کاهش مصرف نمک، می‌توان به‌هم‌ریختگی هورمونی را کاهش داد و علائم PMS را کنترل کرد.

۴. واکنش‌های التهابی

مصرف بیش از حد نمک ممکن است باعث واکنش التهابی در بدن شود. التهاب مزمن با شرایط مختلف سلامتی از جمله PMS مرتبط است. التهاب می‌تواند دردهای قاعدگی و اختلالات خلقی را تشدید کند که از علائم رایج PMS هستند.

چطور مصرف نمک را کاهش دهیم؟

کاهش مصرف نمک می‌تواند نقش اساسی در کاهش علائم PMS داشته باشد. روش‌های ساده‌ای برای کاهش مصرف نمک وجود دارد که عبارتند از:

۱. کاهش تدریجی

به تدریج مصرف نمک را کاهش دهید تا جوانه‌های چشایی شما با سطوح پایین‌تر نمک سازگار شوند. این رویکرد از میل ناگهانی به غذاهای شور جلوگیری می‌کند و این عادت را پایدارتر می‌کند.

۲. انتخاب گزینه‌های کم‌نمک

برای شناسایی منابع پنهان سدیم در غذاهای بسته‌بندی‌شده و فرآوری‌شده، برچسب‌های مواد غذایی را به دقت بخوانید. محصولات با محتوای سدیم کمتر را انتخاب کنید و از مصرف محصولاتی که محتوای نمک بالایی دارند اجتناب کنید.

۳. آشپزی سالم

انتخاب و مصرف غذاهای خانگی را نسبت به غذاهای رستورانی در اولویت قرار دهید تا کنترل بهتری بر میزان نمک مصرفی در غذاهای خود داشته باشید. سعی کنید غذاهای خانگی را بدون نمک تهیه کنید و آن‌ها را با سبزیجات طعم‌دار، ادویه‌ها و چاشنی‌های مختلف طعم‌دار کنید.

۴. مصرف میوه و سبزیجات

مواد غذایی تازه و کامل مانند میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین‌های بدون چربی و غلات کامل را انتخاب کنید. اینها به طور طبیعی حاوی سطوح پایین‌تری سدیم در مقایسه با جایگزین‌های فرآوری‌شده هستند.

۵. کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده

مصرف گوشت‌های فرآوری‌شده، کنسروها و تنقلات بسته‌بندی‌شده را به حداقل برسانید؛ چرا که این اقلام اغلب حاوی سطوح بالایی از سدیم برای افزایش طعم و ماندگاری هستند.

۶. استفاده از گیاهان و ادویه‌جات

انواع سبزی‌های خشک‌شده و ادویه‌ها مانند پودر سیر، زنجبیل، پونه کوهی، ریحان و سایر چاشنی‌های معطر را جایگزین نمک کنید تا طعم و مزه تازه‌ای به وعده‌های غذایی خود اضافه کنید.

بیشتر بخوانید:

چرا زنان باید قند را حذف یا کم کنند؟ یک ویتامین بسیار مفید برای زنان زنان مصرف این ماده معدنی را جدی بگیرند بحران خواب در پنج مرحله از زندگی زنان

منبع: socialboat

۴۷۲۳۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1894174