ابر زردی که محو نشد
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۲۶۸۴۵
به گزارش جام جم آنلاین ، 25 اسفند سال 1366 خونینترین و وحشیانهترین جمعه خاورمیانه بود، روزی که حلبچه به دست نیروی بعث عراق بمباران شیمیایی شد. این حلبچه کجاست؟ و چگونه رسوایی تاریخی جنایتکاران را برای همیشه در دل خود ثبت کرد؟ حلبچه از شهرهای استان حلبچه کردستان عراق در ۱۵–۱۰ کیلومتری مرز ایران و ۲۲۵ کیلومتری شمال شرقی بغداد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، پسرعموی جنایتکار و بدنام صدام حسین دستور حمله شیمیایی را صادر کرد. اما به چه دلیل او باید دستور حمله به یکی از شهرهای خودِ عراق را صادر می‌کرد؟ این فاجعه خونین به دلیل عملیات والفجر 10 ایران و تصرف بخش‌هایی از این شهر به دست نیروهای ایرانی بود. برخی از ساکنان شهر حلبچه استقبال خوبی از نیروهای ایرانی به عمل آوردند تا خشم دستگاه بعث عراق برانگیخته شود و برای آنها شومترین نقشه ممکن را بکشند . آنچه در جمعه خونین حلبچه رقم خورد تکان‌دهنده‌تر و دهشتناکتر از یک فاجعه بود. علی شیمیایی هرچند در سال 2010 به دلیل ارتکاب جنایات بیشمار جنگی ازجمله همین بمباران شیمیایی حلبچه و یا کشتار شیعیان و به شهادت رساندن اسرای ایران به جوخه اعدام سپرده شد؛ اما در زمان حیات خود هرگز تاوان این‌چنین حجم وسیع از جنایات متعدد را پس نداد. درواقع حتی هزار اعدام هم برای او کم تلقی میشد مردی که سرنوشتش بهتر از صدام حسین نبود.
علی شیمیایی روزی که دستور بمباران شیمیایی حلبچه را صادر کرد دقیقه چه فاجعه‌ای را رقم زد؟
نسل‌کشی دهشتناک
در طول تاریخ همواره نسل‌کشی‌های متعددی رقم خورده است. آنچه در شانزدهم مارس سال 1988 برابر با 25 اسفند سال 1366 رقم خورد نیز در دسته همین نسل‌کشی‌ها بود و اصلاً یکی از بدترین انواع آن محسوب میشود؛ وحشیانه، ظالمانه و با کثیفترین نقشه ممکن.
بلافاصله پس از آغاز بمباران شیمیایی حلبچه، بیش از پنج هزار غیرنظامی اعم از زن و مرد و پیر و جوان و کودک در یک نیم روز در این شهر کشته شدند. عکسهای تکان‌دهنده این روز فاجعه‌آمیز برای همیشه در تاریخ ثبت شد و هنوز هم دیدن آنها دل را به درد میآورد.
روایتهای متعدد دیگر حاکی از آن است که بمباران وحشیانه شیمیایی حلبچه مقارن با «عملیات انفال» بود. بر اساس گزارشها گفته میشود که در طی عملیات انفال 182 هزار نفر از مردم کردنشین توسط ارتش بعث عراق یا کشته و یا زنده‌به‌گور شدند. درواقع جرم آنها همکاری با نیروهای ایرانی بود بنابراین صدام دستور به کشتار همه آنها داد. بمباران شیمیایی هم نقشهای در راستای همان نسل‌کشی بود.
به جمعه خونین بازمیگردیم. 50 فروند میراژ بمب‌افکن و هواپیمای سوپراتاندارد فرانسوی رژیم بعث عراق با حرکت از افق غرب آسمان آبی حلبچه و گردش به سمت جنوب، هر یک، 4 بمب شیمیایی 500 کیلویی را بر سر مردم بی‌پناه کرد ریختند. ابر زردی تمام آسمان حلبچه را گرفت. فاجعه‌ای در حد جنگ جهانی دوم رقم خورد. علی شیمیایی جنایت خود را با یک ترفند کثیف عمیقتر کرد. او دو روز قبل از بمباران شیمیایی، شهر را با بمبهای غیر شیمیایی هدف قرارداد تا اکثر شیشههای ساختمانهای مسکونی بشکند. درواقع او قصد داشت با شکستن تمام شیشهها، نفوذ گازهای بمبهای شیمیایی را _که دو روز بعدش قصد داشت آن را بر سر مردم بریزد _ بالا ببرد. نه پنجرهای باشد و نه شیشهای. و از هر سوراخ و منفذی گاز به تمام نقاط نفوذ کند و مثل اژدها پیر و جوان را باهم ببلعد و حق حیات را برای هیچ‌کسی نگذارد.
بسیاری از قربانیان بمباران شیمیایی یا در همان لحظات اولیه جان سپردند و یا با زجر زیاد و درحالی‌که گازهای کشنده بمبها تنفس را برای آنها سخت کرده بود جان دادند. بخش زیادی دیگر از آنها نیز در اثر استنشاق گازهای کشنده بمبها در سالهای بعد به انواع بیماریها دچار شدند و جان سپردند. گازهای سمی به‌کاررفته از سوی دولت عراق در حلبچه گاز خردل، سارین، تابون و وی‌اکس بود که از سوی برخی دولت‌های غربی به رژیم بعث عراق تحویل داده‌شده بود و معامله‌گر هلندی فرانس فان آنرات در این مسئله نقش کلیدی داشت. عکس تکان‌دهنده از این رویداد دهشتناک متعدد است، از مردی که کودکی را در آغوش دارد و از زنی که بالای سر جنازه چند کودک خردسال گریه می‌کند. در گوشه و کنار شهر جنازه روی جنازه تلنبار شده بود. فاجعه در همان جمعه خونین تمام نشد. قربانیان و مجروحان این جنایت عظیم تا سال‌ها با درد و لطمات روحی و جسمی دست‌وپنجه نرم کردند. در نسلهای بعد هم کودکانی متولد شدند که متأثر از بمباران شیمیایی حلبچه انواع و اقسام بیماریها را داشتند. یا زود میمردند و یا در صورت زنده‌بودن بیماریهای متعددی داشتند که همان هم باعث میشد عمرشان کوتاه باشد.
سکوت نفرت‌انگیز
جنایت وقتی هولناکتر شد که تمام سازمانهای حقوق بشر و سازمان ملل متحد در برابر فاجعه حلبچه سکوت کردند. نادیده گرفتن جنایت بعث عراق از سوی جهانیان بسیار تکان‌دهنده بود و بر غم آن اضافه کرد. سکوت نفرت‌انگیز غرب بعد از 31 سال هنوز ادامه دارد اما این دلیل نمی‌شود که جنایت بزرگ تا ابد باقی نماند. ابر زرد حاصل از بمباران شیمیایی حلبچه در بیستم و پنجم اسفندماه سال 1366 هنوز از بین نرفته است و سایه آن بر سر حامیان و بانیان آن فاجعه تاریخی باقی است و تا رسوایشان نکند ، محو نمی‌شود.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: حلبچه بمباران شیمیایی جام جم آنلاین علی شیمیایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۲۶۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(ویدئو) سیل فاجعه‌بار در شهر مدینه عربستان
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
جاده کندوان یک طرفه شد