زنان مینابی تولیدکنندگان صنایع دستی کشور/میناب آماده گردشگران
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۴۰۴۵۰
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج هرمزگان، شهرستان میناب و روستاهای اطراف با توجه به بافت سنتی، آداب و رسوم خاص و فرهنگی غنی و ریشهدار، از قدیمالایام بخش مهمی از انواع صنایعدستی را در خود جای داده و به همین جهت همواره در طول تاریخ مورد توجه محققان، گردشگران و تاریخ شناسان گوناگون قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
صنایعدستی بومی میناب از جایگاهی ویژه در فرهنگ و سنتهای مردم برخوردار بوده است و بهعنوانمثال رودوزیهای سنتی که ازجمله مهمترین رشتههای صنایعدستی این منطقه است جزء پوشش بومی زنان و دختران منطقه است..
زری بافی که در نقاط مختلف ایران به «کم دوزی»، «گلدوزی»، «برودری دوزی» و کمان دوزی» شهرت دارد، در اکثر نقاط ایران رواج دارد و در استان هرمزگان بویژه شهرهای بندر لنگه، بندر عباس و میناب رونق بسیار دارد.
از گلابتون دوزی برای تولیداتی نظیر دمپایی، شلوار های زنانه، سر آستین، پیش سینه، دور یقه، لبه پرده، دیوارکوب، پشتی، کوسن، سجاده، جلد قرآن و تابلو استفاده می کنند«.
خوسبافی یکی دیگر از صنایع دستی جنوب شرق هرمزگان است که توسط نوارهای نقرهای باریک روی پارچهی توری ریزبافت (پارچهی شیشهای) انجام میشود و بهوسیلهی آن روی پارچه، ستارههای فلزی میدوزند. از این هنر برای برای تزیین مقنعه، جلبیل (روسری کوچک) یا دستار(چادر زنانه) استفاده می شود.
گلابتوندوزی نوعی رودوزی سنتی است که با نخ «گلابتون» انجام میشود. جنس این نخ طبیعی و دارای روکش فلزی زرد یا سفید است. از این نخ با کمک قلاب، نقوش متنوعی را روی پارچه میدوزند.
دختران و زنان مینابی از پارچههای گلابتوندوزیشده برای دوختن لباسهای محلی استفاده می کنند،گلابتوندوزی غالبا روی لباس، یقه، پیراهن، آستین و لبهی آستین انجام میشود خوسبافی یکی دیگر از هنرهای دست بافت زنان مینابی توسط نوارهای نقرهای باریک روی پارچهی توری ریزبافت (پارچهی شیشهای) انجام و بهوسیلهی آن روی پارچه، ستارههای فلزی میدوزند.
از این هنر برای برای تزیین مقنعه، جلبیل (روسری کوچک) یا دستار(چادر زنانه) استفاده میکنند. معمولا پارچهای که روی آن خوسبافی انجام میشود، سیاه است و گاهی رنگهای سبز یا زرشکی دارد. اگر این نوارها کلفت باشند، به آن هنر شکبافی میگویند.
این هنر به کمک نوارهای نقره ای باریک و برروی پارچه توری ریز بافت تجلی یافته و گاه ستاره هایی فلزی برروی پارچه می نشانند، و ازآن برای تزئین مقنعه، دستار(چادر زنانه) استفاده می شود. پارچه مصرفی معمولاً به رنگ های سیاه، سفید، سبز و زرشکی است که هر دو روی پارچه شکل یکسان دارند
بادله دوزی یا “تلی بافی” نیز از بهم پیوستن چند نوع زری با یکدیگر به صورتی که زری بزرگ دروسط و زری های کوچک در اطراف قرار می گیرند. بادله به شکل نوارهایی با پهنای ۱۵سانتیمتر تولید می شود که معمولاً برای لبه شلوارهای زنانه مورد استفاده قرار می گیرد.
در این صنعت دستی، چند نوع زری دوزی را به هم می دوزند و از این راه پارچه ای به دست می آید که بادوله نام می گیرد.
نوع دیگر از رودوزی است که فقط در بخش “وشاگرد” و توسط زنان و دختران روستایی به شیوه زنان بلوچ انجام می گیرد و دلیل آن نزدیکی منطقه به استان سیستان و بلوچستان است.
شهرستان میناب با داشتن بیش از ۵ هزار هنرمند فعال در زمینه صنایع دستی در ۹۰ کیلومتری بندرعباس قرار داد.
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۴۰۴۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میراثفرهنگی اصفهان باید دوباره زنده شود
بنابر اعلام روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی استان ، نماینده ولیفقیه و امامجمعه اصفهان در دیدار با امیر کرمزاده مدیرکل و شورای مدیران ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان اصفهان با اشاره به اهمیت مقوله میراثفرهنگی گفت: بیتردید وظیفه همگی ما حفاظت از میراثفرهنگی است، زیرا میراثفرهنگی بخشی جدا نشدنی از فرهنگ ما است و ما از طریق میراثفرهنگی میتوانیم آنچه پدران ما ایجاد کردند را حفاظت و به سایر مردمان از سراسر جهان نشان دهیم.
آیتالله طباطبایی نژاد تأکید کرد: پیشنهاد دارم تا باخرد جمعی و همت شما مسئولان، موزه بزرگ اصفهان تأسیس شود و تمامی آثار پدرانمان در معرض نگاه همگان قرار گیرد.
او گفت: باید تلاش کنیم در کنار حفاظت از میراثفرهنگی، مردم هم بتوانند مطابق با نیازهای روز زندگی خوبی داشته باشند، لذا پیشنهاد میکنم با تلفیق مناسب میراثفرهنگی و هنرهای سنتی با علم روز، شرایط مناسبی را برای زندگی مردم خصوصاً مالکان خانههای تاریخی فراهم آورید.
آیتالله یوسف طباطبایی نژاد افزود: با توجه به اینکه اصفهان قلب هنر ایران است باید همانگونه که به هنر میپردازید، هنرمندان بهویژه هنرمند پیشکسوت را نیز مورد تفقد و دلجوئی قرار گیرند.
در این دیدار مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان نیز گفت: بیتردید توجه به زنده نگهداشتن میراثفرهنگی بهویژه میراثفرهنگی ایران دوران اسلامی از اهمیت ویژهای برخوردار است.
کرم زاده افزود: رهبر فرزانه انقلاب همواره تأکید داشتهاند این بناها فارغ از اینکه چه کسانی در آنها زندگی کردهاند مرهون و حاصل دسترنج مردم مسلمان ایران است.
او گفت: اصفهان نگین گردشگری و صنایعدستی و هنرهای سنتی کشور است، لذا با توجه به کمبود اعتبارات ، تقاضامندم تا با جلب حمایت شرکتهای بزرگ همچون ذوبآهن و همچنین مجامع خیرین استان در قالب جلب مسئولیتهای اجتماعی آنها را به سمت مرمت و حفاظت از آثار تاریخی هدایت کنند.
استان اصفهان با بیش از ۲۲ هزار اثر تاریخی (یک هزار و ۹۴۰ اثر ملی و ۱۵ اثر ثبت جهانی) و بیش از ۶۰۰ خانه تاریخی و جاذبههای مختلف طبیعی، فرهنگی، مذهبی و تفریحی در کانون توجه گردشگران قرار دارد.
اصفهان یکی از بزرگترین مراکز تولید انواع مختلف صنایع دستی ایران به شمار میرود و از ۲۹۹ رشته صنایع دستی مربوط به ایران ۲۰۰ رشته مربوط به این استان است.