قبل از سفر بخوانید
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۴۹۹۲۱
اگر نکات بهداشتی و ایمنی در سفر رعایت نشود، بیماریهای گوارشی و عفونی گریبانگیر افراد میشود در همین راستا قبل از سفر باید به نوع خوراک، جای خواب و ایمنی در سفر توجه شود. ناطقان: عید زمان مناسبی برای مسافرت است تا بتوانیم انرژی و روحیهای تازهای برای شروع سال جدید بگیریم اما اگر در طول سفر نکات ایمنی و بهداشت غذایی را رعایت نکنیم میتواند در آغاز سال با مشکل مواجه میشویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حسینی؛ متخصص تغذیه در خصوص تعطیلات نوروزی و انتخاب بهترین نوع غذا اظهار کرد: شروع تعطیلات نوروزی برای بسیاری از مردم فرصت خوبی است که به مسافرت بروند البته میتوان با رعایت نکات ساده، سلامت سفر را تضمین کرد.
حسینی با اشاره به اینکه مهمترین کار در طول سفر انتخاب رستوران مناسب است، گفت: بهتر است از غذا خوردن در رستورانهای بینراهی اجتناب کنید؛ تهیه غذا در منزل، مصرف غذاهای کاملاً پخته و یا کاملاً خام، اجتناب از مصرف غذای نیمهپخته بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به مسمومیتهای غذایی در سفر است.
معرفی بهترین و بدترین غذاهای بینراهی
این متخصص تغذیه در خصوص بهترین نوع خوراک در سفر نوروزی خاطرنشان کرد: ساندویچهای ساده مثل نان، پنیر، مرغ، تخم مرغ آب پز بهترین گزینه برای تغذیه بین راهی است.
وی با بیان اینکه نباید در طول سفر از غذاهای فاسد شدنی استفاده کرد، گفت: غذاهای فاسد شدنی مانند سالاد الویه، کباب کوبیده و همبرگر که درصد فاسد شدن آنها بیشتر است را نباید در طول سفر مصرف کرد.
حسینی با اشاره به اینکه محل نگهداری مواد غذایی در طول سفر مهم است، عنوان کرد: غذاهایی که با خودمان به سفر میبریم باید در فضای مناسب نگهداری شوند؛ غذاها باید خنک نگه داشته شوند، اگر محیط نگهداری غذا گرم باشد میکروبها خیلی سریع رشد میکنند و باعث ایجاد بیماریها میشوند.
حسینی با اشاره به اینکه اگر در طول سفر مجبور به استفاده از غذاهای آماده هستیم، کنسروها انتخاب خوبی هستند، گفت: در طول سفر از کنسروهایی استفاده کنیم که تاریخ انقضای آن نگذشته باشد، البته نباید از کنسروهایی که ضربه خوردگی یا فرو رفتگی دارند، نیز استفاده شود
این متخصص تغذیه با اشاره به اینکه نوع تغذیه در ابتلا به انواع بیماریها مهم است، مطرح کرد: بیماریهای گوارشی اصلیترین مشکلی است که افراد در طول سفر با آن درگیر میشوند.
وی گفت: کلیه یکی از اعضای حیاتی بدن است پس باید به آن اهمیت داد تا آب مورد نیاز این عضو تأمین شود، باید به مقدار کافی آب یا دوغ بدون گاز مصرف کرد و از مصرف میوه و سبزیجات غافل نشد البته ضدعفونی شدن این مواد اهمیت زیادی دارد.
حسینی با اشاره به اینکه اگر در طول سفر مجبور به استفاده از غذاهای آماده هستیم، کنسروها انتخاب خوبی هستند، گفت: در طول سفر از کنسروهایی استفاده کنیم که تاریخ انقضای آن نگذشته باشد، البته نباید از کنسروهایی که ضربه خوردگی یا فرو رفتگی دارند، نیز استفاده شود.
مسائل روحی و روانی از نکات ایمنی سفر هستند
ندا شیرخانلو؛ کارشناس ایمنی و بهداشت در خصوص اهمیت وضعیت روحی راننده در طول سفر اظهار کرد: راننده باید از لحاظ جسمی و روحی در سلامت کامل باشد و حتماً هر 30 دقیقه و یا یک ساعت یکبار در کنار جاده و پارکینگهای امنی که در کنار جاده قرار دارد استراحت کند.
شیرخانلو با بیان اهمیت شرایط جسمی راننده در طول سفر گفت: فرد با کوچکترین احساس خستگی و کوفتگی نباید به رانندگی ادامه دهد. شرایط جسمی راننده از اهمیت بسیاری برخوردار است، راننده میتواند در طول رانندگی ورزشی کوتاه داشته باشد تا با روحیه بهتری به مسیر ادامه دهد.
ضرورت همراه داشتن جعبه کمکهای اولیه در سفر
این کارشناس ایمنی و بهداشت با اشاره به ضرورت وجود جعبه کمکهای اولیه در سفر، گفت: جعبه کمکهای اولیه شامل چسب، گاز استریل، باند، مواد ضدعفونیکننده مانند بتادین، داروهای اولیه مثل قرصهای مسکن، سرماخوردگی یا پمادهای سوختگی و داروهای ضد تهوع هستند که میتواند در طول سفر کمککننده باشد.
وی متذکر شد: اگر سرنشین و همراهی دارید که به بیماری خاصی مبتلا است داروها و وسایل مورد نیاز وی را به همراه داشته باشید و نحوه استفاده از آن را یادداشت کنید که در مواقع ضروری بتوان از آن استفاده کرد.
شیرخانلو یادآور شد: فراموش نکنیم که در مواقع ضروری میتوان با 115 (اورژانس) تماس گرفت.
برچسب ها: سفر ، عید ، تعطیلات
منبع: ناطقان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۴۹۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادامه جنجال توسلجویی علمالهدی به شاهنامه | نمیدانستید منیژه، زن بادهنوش و دختر دشمن ایران بود | این ابیات را هم بخوانید!
در سخنان علمالهدی، نکتۀ فرعی نادرستی هم وجود دارد و آن اینکه وی منیژه را "یک زن فرهیخته و ایرانی" توصیف کرده؛ در حالی که منیژه تورانی بوده است. او دختر دشمن بزرگ ایران، یعنی دختر افراسیاب – پادشاه توران – بود!
در واکنش به اظهارات اخیر امام جمعه مشهد درباره حجاب، سایت عصرایران در یادداشتی نوشته است؛
در خبرها آمده بود که احمد علمالهدی، امام جمعۀ مشهد، گفته است: «حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ بخصوص در تاریخ ایران باستان؛ و انعکاس این فرهنگ را میتوان در شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی دید؛ آن زمان که از قول منیژه به عنوان نماد یک زن فرهیخته و ایرانی نقل میکند: منیژه منم، دخت افراسیاب / برهنه ندیده تنم آفتاب».
اینکه جناب علمالهدی برای دفاع از حجاب ترجیح داده به سراغ شاهنامه برود و از منیژه مدد بگیرد، خود تایید ناخواستهای است بر آنچه به عنوان دینگریزی در جامعۀ ایران مطرح و البته از تریبونهای رسمی انکار شده است.
محافظهکاران در ایران، به ویژه اگر اهل سیاست باشند، غالبا منکر داعیه دینگریزی در جامعۀ ایراناند؛ ولی چگونه هم آن ادعا را نادرست می دانند و هم آقای علمالهدی برای دفاع از حجاب دست به دامن منیژهای شده که اگرچه آفتاب تنِ برهنهاش را ندیده بود، ولی شرابخواری و عیش و عشرت هم از دیگر ویژگیهای او بوده است؟
در داستان بیژن و منیژه در شاهنامه، منیژه به بیژن دل میبندد و او را به خیمهاش دعوت میکند. چند شبانهروز با او مشغول خوردن و باده نوشیدن میشود، در حالی که نوازندگان با بربط و چنگ برایشان مینواختند.
ببینیم فردوسی چه توصیفی از خلوت بیژن با "منیژه" داشته:
نهادند خوان و خورش، گونهگون
همی ساختند از گمانی فزون
نشستنگه رود و می ساختند
ز بیگانه خیمه بپرداختند
پرستندگان ایستاده به پای
ابا بربط و چنگ و رامش سرای
میِ سالخورده به جام بلور
برآورده با بیژن گیو زور
سه روز و سه شب شاد بوده به هم
گرفته بر او خواب مستی ستم
در ابتدا هم که بیژن وارد خیمۀ منیژه میشود، فردوسی میگوید:
به پرده درآمد چو سرو بلند
میانش به زرین کمر کرده بند
منیژه بیامد گرفتش به بر
گشاد از میانش کیانی کمر
به هر حال پوشش منیژه هر چه بوده باشد، رفتار و کردار او قطعا باب طبع و مطابق عقاید جناب علمالهدی نبوده. پس چرا ایشان از منیژه مدد جسته برای دفاع از عقایدش؟ آیا این گونه تعبیر نخواهد شد که پدیدهای به نام دینگریزی را پذیرفتهاند که به باور منتقدان افرادی نظیر آقای علمالهدی در شکلگیری آن پدیده نقش موثری داشتهاند از منیژه و نه شخصیت های دینی نام برده است؟
مثلا در همین داستان بیژن و منیژه، نوازندگان برای دو دلداده مینواختند تا خلوت و معاشرتشان خوشایندتر شود و این اقبال به موسیقی هم دقیقا بخشی از همان "فرهنگ ایرانیان" بوده که آقای علمالهدی به آن تمسک جستهاند. ولی الآن که اختیار خراسان و شهر مشهد در ید باکفایت جناب علمالهدی قرار گرفته، برگزاری یک کنسرت در مشهد هم ممنوع است.
این نفی موسیقی هم آیا برآمده از "فرهنگ ایرانیان" است؟ و آیا همین سختگیریها موجب دینگریزی جوانان [یا دست کم لایههای قابل توجهی از آنان] نشده؟ قطعا اگر این سختگیریها نبود، امروز امام جمعۀ مشهد ناچار نبود برای دفاع از حجاب، به مشی منیژهای متوسل شود که پس از آن سه روز شادخواریاش با بیژن، در جام شراب بیژن داروی هوشبر ریخت و او را با کمک ملازمانش پنهانی به کاخ پدرش برد و باقی قصه را هم از زبان فردوسی بشنوید:
نهفته به کاخ اندر آمد به شب
به بیگانگان هیچ نگشاد لب
چو بیدار شد و بیژن و هوش یافت
نگار سمنبر در آغوش یافت
در سخنان آقای علمالهدی، نکتۀ فرعی نادرستی هم وجود دارد و آن اینکه وی منیژه را "یک زن فرهیخته و ایرانی" توصیف کرده؛ در حالی که منیژه تورانی بوده است. او دختر دشمن بزرگ ایران، یعنی دختر افراسیاب – پادشاه توران – بود!
البته این نکته اهمیت چندانی ندارد و حق با آقای علمالهدی است. یعنی رفتار و سلوک منیژه تفاوت چندانی با رفتار زنان ایرانی نداشته. چون ایرانیان و تورانیان در مجموع تا حد زیادی در اتمسفر فرهنگی مشابهی میزیستند. ولی همین که امام جمعۀ مشهد واقف نیست منیژه ایرانی نبوده، نشاندهندۀ آشنایی کم او با "تاریخ ایران باستان" است و گمان گرده یک بیت کافی است.
نکتۀ مهمتر اما این است که تفاخر منیژه به اینکه آفتاب هم تنش را ندیده، ریشۀ اشرافی هم دارد. در مکه و مدینه نیز اشراف دقیقا به علت وضع مالی بهتری که داشتند، لباس بیشتری بر تن داشتند.
اکثریت مردم حجاز فقیر بودند و لباس چندانی نداشتند. یعنی نه لباسهای گوناگون داشتند، نه همان تک لباسی که داشتند، همۀ جای بدنشان را میپوشاند و در نتیجه آفتاب تن آنها را میدید و میسوزاند.
اینکه نقل شده است پیامبر گرامی اسلام لباسهای با آستین بسیار بلند را نمیپسندید و اگر لباسی میخرید و آستیناش بیش از اندازه بود، مقدار اضافی را میبرید، دلیلش این بوده که چنین جامههایی را اشراف از سر تفاخر میپوشیدند و بسیاری از مردم پول کافی برای تهیۀ چنین لباسهایی نداشتند.
احتمالا در ایران هم اقشار فقیر تا حدی گرفتار چنین مشکلی بودند. به هر حال اینکه منیژه میگوید آفتاب هم تن مرا ندیده، احتمالا حاوی اشارهای است به خاستگاه طبقاتی برتر او؛ خاستگاهی که اکثر زنان فاقدش بودند.
به عنوان جمعبندی باید گفت در این یادداشت به سه نکته اشاره کردیم. یکم اینکه: وقتی برای دفاع از حجاب، پای زن بادهنوشی مثل منیژه به میان میآید، یعنی جناب علمالهدی هم واقفاند که برای دفاع از حجاب باید به سراغ شخصیتهایی تازه و غیراسلامی رفت و همین نشانۀ تحولی اساسی در جامعۀ ایران است که انکار میشود.
دوم اینکه: حتی اگر بپذیریم اسلام دقیقا همان چیزی است که آقای علمالهدی و همفکران محافظهکار ایشان میگویند، سختگیری برای اینکه سبک زندگی مردم و حتی مشی آنها در عرصۀ عمومی "کاملا اسلامی" شود، علت اساسی دینگریزی در جامعۀ ایران بوده است. با مردم نباید سخت گرفت وگرنه دینگریزی به دینستیزی هم منتهی خواهد شد.
سوم اینکه: اگر چیزهایی به نام "تاریخ ایران باستان" و "فرهنگ ایرانیان" وجود دارد، این امور قطعا تاثیر پایدار و ماندگار خودشان را بر زندگی و مشی و منش ایرانیان گذاشتهاند. جامعه، مومی در دستان صاحبان قدرت نیست تا آن را به هر شکل که خواستند، درآورند. قناعت را فقط به مردم نباید توصیه کرد. حاکمان هم در تلاش برای ایجاد "جامعۀ مطلوب" خودشان باید اهل قناعت باشند.