Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، مصطفی گندمکار کارگردان سینما این روز‌ها فیلم کوتاه «آلان» را در بخش هنر و تجربه در اکران دارد. ما با این کارگردان در خصوص فیلمش و حوزه‌های دیگری از سینما گفتگویی انجام دادیم که می‌خوانید؛


آقای گندمکار؛ ایده اصلی «آلان» از کجا آمد و چه دغدغه‌ای باعث ساخت آن شد؟

پس از انتشار خبر دردناکی مبنی بر غرق شدن «آلان» کودک مهاجر سوریه‌ای در رسانه‌های خارجی و داخلی که تصویرش به شدت مرا متاثر کرد، به این فکر کردم که فیلمی با موضوع مهاجرت و آوارگی ناشی از جنگ‌های اخیر خاورمیانه بسازم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بزرگترین دغدغه من برخورد‌های نظامی و غیر انسانی بود که در سرتا سر اروپا با مهاجران و آواره‌های جنگی عراق و سوریه می‌شود. طوری با آن‌ها برخورد می‌شد که انگار شایسته این آوارگی هستند! انگار آواره و بی هدف به دنیا آمده اند! در حالی که همه ما می‌دانیم این آواره‌ها پیش از این صاحب خانه، زندگی، فرزند، امید و آرزو بودند، اما این جنگ ناخواسته و جنگی که به آن‌ها تحمیل شد، آن‌ها را از رویا‌ها، خانه هایشان و زندگی هایشان دور کرد. در نتیجه تصمیم گرفتم فیلمی بسازم که بیشتر به زندگی پیش از آوارگی این مردم تاکید کند؛ به عشق و امید و رویا‌ها و آرزوهایشان.

مهمترین و یا سخت‌ترین بخش تولید این اثر چه بود؟

یکی از سخت‌ترین قسمت‌ها برای من فرآیند جذب بودجه و تولید بود. از آن جهت که این فیلم، مورد حمایت هیچ ارگانی قرار نمی‌گرفت، چون ارگان‌های دولتی کاملاً سلیقه‌ای و ایدئولوژیک به قضیه نگاه می‌کنند و خیلی از مطالبی که هم راستا با آن‌ها نباشد را حمایت نمی‌کنند. در نتیجه بودجه را به واسطه تلاش‌های خودم و بخش خصوصی فراهم کردیم؛ اما مهمترین و سخت‌ترین مسئله بخش تولید بود. چون فیلم نیاز به نابازیگر داشت و بازیگران بومی که بتوانند آن حس و حال را داشته باشند. ازطرفی برای من جغرافیای فیلم اینطور باید تعریف و اعمال می‌شد که تا جایی که ممکن است کرد ایرانی احساس نشود. ما هویت کردی بودن آن‌ها را ببینیم. با این تفاسیر و از آنجایی که شرایط تولید در سوریه و عراق مشکل بود، روستای هم مرز با ترکیه و عراق در ایران را پیدا کردیم که به لحاظ اتمسفر شبیه آنجا بودند. قطعاً راضی کردن این مردم برای حضور و بازی در فیلم و متقاعد کردنشان و تمرین کردن با آن‌ها در شرایط مالی بد مشکل آفرین بود. اما مردم روستای صادق آباد از شهر اشنویه واقعا همدلی کردند و بالاخره این اتفاق افتاد.

آیا بهتر نیست بستر اکران فیلم‌های کوتاه بیشتر فراهم شود و هنر و تجربه در این زمینه چه کمکی کرده است؟

قطعا در مورد اکران و حمایت فیلم کوتاه می‌توان در قدم اول گامی که هنر و تجربه برای نمایش فیلم‌های کوتاه در یکسال اخیربرداشته، به فال نیک گرفت. چون حرکت نوپا و خوبی است که شکل گرفته و از آن طرف تا بین مخاطبان و علاقه‌مندان فیلم کوتاه فراگیر شود، قطعاً پروسه زمانبری می‌شود. اما ایراداتی هم دارد و آن این است که باید ظرفیت‌های بیشتر تبلیغاتی در اختیار بخش فیلم‌های کوتاه قرار بگیرد. هنر و تجربه با توجه به سایت و فضا‌های مجازی که در اختیار دارد، تلاشش را می‌کند، اما هم تعداد فیلم‌ها زیاد است و هم وسعت رسانه در آن حد نیست که بتواند به خوبی همه را پوشش دهد. در نتیجه این موضوع مستلزم حمایت دیگر ارگان است. خود سینما‌ها و شاید ارگان‌های بهتر و بزرگتر که بتوانند در بیشتر دیده شدن فیلم‌های هنر و تجربه و فیلم‌های کوتاه کمک کنند. از سویی شاید عامل حمایت کننده دیگر حضور چهره‌های شاخص است. در کل حرکت هنر و تجربه خوب است؛ اما ضعیف و نوپا است و مشکل اساسی آن اینجاست که بخش عمده تبلیغات به دوش فیلمساز‌ها است و این بعضاً به فراخور مشغله فیلمساز‌ها ممکن است جواب ندهد یا بدهد. امیدوارم در آینده یک سیاست تبلیغاتی مشخص‌تر و جدی تری در نظر گرفته شود که فکر می‌کنم برای آینده فیلم‌های کوتاه تاثیر بسیار مثبتی خواهند گذاشت.

به جدیدترین فعالیت خود اشاره کنید.

شما وقتی این سوال را از هر فیلمساز بپرسید یا می‌گوید فیلمنامه‌ای در دست نگارش دارم یا می‌گوید فیلمنامه ام آماده است و دنبال بودجه ام. قطعا من از این قاعده مستثنی نیستم. من هم در بخش فیلم کوتاه فیلمنامه‌ای دارم که تلاش می‌کنم ساخته شود. بخصوص در این شرایط اقتصادی که ارگان‌ها هم راستا نیستند و عذر و بهانه‌هایی برای نداشتن بودجه دارند و دوباره تنهایی ما و پیدا کردن بودجه. در زمینه فیلم بلند حدود دو سال است که فیلمنامه‌ای دارم که مورد تایید چند تهیه کننده است، ولی متاسفانه مشکل سرمایه و بودجه مانع از ساخته شدن این اتفاق شده است. در کل برای سال آینده یک فیلم کوتاه در دست تولید دارم و پیگیری‌های فیلم بلند. در این شرایط بد فقط باید امیدوار باشیم و دنبال معجزه برای جذب بودجه.

امیدوارم نسل جدیدی که از سینمای کوتاه می‌آیند و سعی در ساخت فیلم‌های بلند دارند و تلاش می‌کنند خود و هنرشان را عرضه کنند، مورد حمایت ارگان‌ها و سرمایه گذار‌ها قرار بگیرند تا شاید پوست اندازی جدید سینما باعث رشد و ترقی سینمای ایران گردد.


انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سینمای ایران فیلم کوتاه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۷۸۵۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق می‌زنیم.

***

واپاشی ماهواره امید

چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایش‌های مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پس‌از پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیت‌آمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهواره‌ای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتی‌متر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین می‌چرخید و گزارش‌های دورسنجی را به مرکز فضایی ایران می‌فرستاد. این ماهواره پس‌از ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.

پرتاب تلسکوپ فضایی هابل

چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ‌ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به‌ اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقه‌مندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمان‌های فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهم‌ترین ابزار ساخته‌شده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولین‌بار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.

اندرو اسمیت هالیدی

اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسی‌آمریکایی که سامانه تراموا را برای اولین‌بار در تپه‌های شیب‌دار خیابان‌های سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راه‌اندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیله‌ای مکانیکی بودند که کابل متحرک بی‌انتهای زیرزمینی را برای حرکت می‌گرفت و رها می‌کرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقره‌ها عبور می‌کرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در می‌آمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابه‌جایی بار روی دره‌ها بااستفاده از یک طناب سیمی بی‌پایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تله‌کابین‌ها و ترامواهای امروزی شد.

ولادیمیر کاماروف

ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را به‌عنوان اولین انسانی می‌شناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستین‌بار، در ماموریت یک‌روزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازل‌ها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده می‌کرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پس‌از دومین ماموریت فضایی‌اش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت به‌طول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.

()

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • کینه مرگبار کارگر قهوه خانه | کارگر جوان اخراج شد و وقتی فهمید فرد دیگری جای او استخدام شده ....
  • عدم امنیت شغلی جامعه کارگری با قرارداد های شرکتی و کوتاه مدت
  • عدم امنیت شغلی جامعه کارگری با قراردادهای شرکتی و کوتاه مدت
  • ۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
  • پسر جوانی که متهم به ترغیب زهره فکورصبور به خودکشی بود تبرئه شد
  • همه چیز درباره بخش نوعی نگاه، فیلم کوتاه و سینه فونداسیون کن ۲۰۲۴
  • پشت صحنه تازه‌ترین فیلم پارسا پیروزفر در سینما
  • وقتی دولت و بذرپاش ابلاغیه رهبری را دور می‎زنند
  • سینما باید مسیر درست جامعه را نشان دهد
  • آغاز فصل جدید نمایش پاتوق فیلم کوتاه نیشابور