علت و درمان سياه شدن ناخن پا
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۴۲۶۹۵
خبرگزاري آريا -
بيشتر دوندگان با ناخن سياه پا آشنا هستند
آيا تاکنون با تيره شدن رنگ ناخنهاي پايتان مواجه بوده ايد؟ به طور معمول سياه شدن ناخن پا به دلايلي از جمله ضربه، تنگ بودن کفش، افتادن جسم سنگين بر روي پا و ديگر آسيبهاي روزانه اتفاق ميافتد اما گاهي اين اتفاق به صورت خود به خودي پيش ميآيد که ممکن است نشانهاي از يک بيماري باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بيشتر دوندگان با ناخن سياه پا آشنا هستند. مشکلي که شامل کبودي، تاول يا خونريزي زير ناخن ناشي از تروماي تکراري است. اما همه موارد سياه شدن ناخن مربوط به تروما نخواهد بود و در موارد خاص، تيرگي ناخن مي تواند نشانه ي خطرناکي باشد.
افتادن يک جسم سنگين روي پا مي تواند رگ هاي خوني زير ناخن را پاره کند
علت سياه شدن ناخن پا:
آسيب تکراري : شايع ترين علت سياه شدن ناخن پا، تروماي (آسيب) تکراري است که مي تواند ناشي از دويدن يا پوشيدن هر نوع کفش نامناسب يا تنگ باشد. اگر بعد از ورزش يا پوشيدن کفش بسيار تنگ يا بسيار گشاد، ناخن تان سياه شد، دليل آن تروما است. تروماي تکراري از نوع خفيف (کمي تغيير رنگ سياه و آبي در ناخن و بدون درد) تا شديد (تغيير رنگ شديد و تاول بزرگ خوني در زير ناخن) متغير است.
عفونت هاي قارچي: عفونت قارچي انگشتان پا مانند مشکل پاي ورزشکار، مي تواند به ناخن پا گسترش يافته و سايه هايي از رنگ زرد، قهوه اي، بنفش، آبي، سبز و سياه ايجاد کند. اين محدوده رنگ منحصر به قارچ است که در زير ناخن ايجاد مي شود. قارچ مانند يک ماده ي سفيد گچي در خطوط بستر ناخن قرار مي گيرد و اغلب بوي بدي به همراه دارد.
هماتوم زير ناخن: افتادن يک جسم سنگين روي پا مي تواند رگ هاي خوني زير ناخن را پاره کند و خون در زير ناخن جمع شود. اين نوع سياهي ناخن که به آن هماتوم زير ناخن مي گويند، به آساني قابل تشخيص است، چون بلافاصله بعد از حادثه ظاهر مي شود.
سرطان پوست: ملانوم (خطرناک ترين نوع سرطان پوست) مي تواند در زير بستر ناخن بر روي صفحه ناخن رشد کند و باعث افزايش رنگدانه هاي پوست شود. يکي از نشانه هاي اين سرطان، تغيير رنگ است که فراتر از ناخن و روي کوتيکول گسترش مي يابد.
گاهي تغيير رنگ ناخن صرفا يک مشکل پوستي است. معمولا اين نوع تغيير رنگ در انگشتان متعددي از پا ديده مي شود
ناخن انگشت پا دونده: ناخن انگشت پا دونده يکي از شايع ترين دلايل براي سياه شدن ناخن است. اکثر دوندگان تجربه کبودي ناخن را دارند. زيرا اکثر آن ها در طي دويدن به آسيب مبتلا مي شوند.
رنگ پوست: گاهي تغيير رنگ ناخن صرفا يک مشکل پوستي است. در زير ناخن نيز مانند هر قسمت ديگر بدن پوست وجود دارد و مي تواند در هر زماني دچار تغيير رنگ شود. معمولا اين نوع تغيير رنگ متقارن است و در انگشتان متعددي از پا ديده مي شود، براي مثال انگشت کوچک هر دو پا ممکن است تغيير رنگ دهند و شبيه هم شوند.
يکي ديگر از نشانه هاي بارز، تغيير رنگ مشابه در هر دو انگشت شست دست است.
در موارد خاص، تيرگي ناخن مي تواند نشانه ي خطرناکي باشد
پيشگيري از سياه شدن ناخن پا :
همانگونه که اشاره شد، علت سياه شدن ناخن پا ميتواند بسيار متنوع و گاهاً غير قابل پيش بيني باشد. با اين حال با رعايت نکاتي ميتوان از به وجود آمدن اکثر آنها پيشگيري به عمل آورد. براي اين منظور به نکات زير دقت کنيد:
استفاده از کفشهاي استاندارد و متناسب با فرم و اندازه پا
مرتب کردن ناخنهاي پا به صورت مداوم و به شکل صاف و يکدست
به کار بردن پا پوشهاي مناسب در محل کار و مکانهاي عمومي
پرهيز از قرار گرفتن در معرض اشعه آفتاب و مصرف کرم ضد آفتاب
درمان بيماريهاي خاصي که علت سياه شدن ناخن پا هستند
اجتناب از فعاليتها و ورزشهاي شديد
علت سياه شدن ناخن پا ميتواند بسيار متنوع و گاهاً غير قابل پيش بيني باشد
چگونه مي توان کبودي انگشت پا را درمان کرد :
يک دوره زماني طولاني مدت، يک انگشت کبود شده نبايد موجب نگراني شما شود و در زمان خودش بهبود مي يابد ؛ متاسفانه، آنها مي توانند بسيار دردناک باشند و وقتي که انگشت به شدت کبود مي شود، مي تواند بميرد و در نهايت حتي ممکن است بيافتد. راه هاي زيادي وجود دارد که مي توانيد به مراقبت از ناخن هاي کبود شده بپردازيد و همچنين برخي از درمان هاي طبيعي وجود دارد که به درمان سريع مي تواند کمک کند.
اگر کبودي بيش از 25 درصد ناخن را در برگرفته باشد بايد به پزشک مراجعه کنيد. پزشک ممکن است بتواند تا زماني که زير ناخن صورتي است، خون را از زير ناخن بيرون کشيده و درد را کاهش دهد. براي اين کار روي ناخن با سوزن سوراخ شده و خون جمع شده تخليه مي شود.
آلوئه ورا يک درمان عالي طبيعي براي بيماري هاي پوستي و کبودي ناشي از صدمات است
درمان هاي خانگي کبودي ناخن:
براي کاهش کبودي زير ناخن انگشت پا، مي توانيد از روش هاي زير استفاده کنيد. اين روش ها به جلوگيري از جمع شدن خون در زير ناخن کمک کرده و ممکن است اندازه کبودي را نيز کاهش دهند.
استفاده از يخ: مقداري يخ خرد شده را در کيسه پلاستکي قرار داده و آن را درون يک حوله ناخن بگذاريد. پاها را بالاتر از سطح قلب نگه داريد و براي جلوگيري از تورم و انعقاد خون، يخ را روي پاها بگذاريد.
به مدت 20 دقيقه و هر 2 ساعت يک بار اين کار را تکرار کنيد تا هم درد کم شود و هم جلوي کبودي گرفته شود. در روزهاي بعد از اين درمان 3 الي 4 بار استفاده کنيد.
قرار دادن پا در آب گرم : قرارد دادن پاها براي چند دقيقه در آب گرم پس از پياده روي و فعاليتهاي طولاني ميتواند از سياه شدن ناخنها و جلوگيري کرده و درد و التهاب را تسکين دهد.
روغن هاي گياهي: روغن هاي گياهي داراي اثرات ضد التهابي طبيعي هستند که باعث مي شوند،تا به طور کلي براي ناخن هاي کبود شده و کبودي ها مناسب باشند. بعضي از روغن ها مانند نعناع نيز به طور طبيعي ضد درد هستند و مي توانند به کاهش درد و همچنين تورم کمک کنند. انواع مختلفي از روغن هاي ضروري وجود دارند که مي توانند به درمان کبودي انگشتان کمک کنند، اما برخي از بهترين ها عبارتند از ؛درخت چاي، نعناع، اسطوخودوس، اوکاليپتوس و بابونه ، راه هاي متعددي براي استفاده از روغن هاي ضروري براي کمک به درمان کبودي ناخن وجود دارد.
روغن خود را با روغني حامل رقيق کنيد و آن را به ناخن کبود شده و انگشتان اطراف آن بزنيد.
اينکار را چند بار در روز انجام دهيد، چند قطره روغن ضروري را در يک کاسه آب گرم بريزيد و پاي خود را چند بار در روز در محلول براي مدت 15 دقيقه بگذاريد.
يا 6 قطره روغن انتخاب شده خود را روي يک پارچه گرم مرطوب بريزيد و آن را روي ناخن کبود شده خود بماليد.
آلوئه ورا : آلوئه ورا يک درمان عالي طبيعي براي بيماري هاي پوستي و کبودي ناشي از صدمات است.
شما مي توانيد ژل را از يک برگ آلوئه ورا تازه جدا کرده و يا از ژل آماده آن استفاده کنيد.
به سادگي ژل را براي چند روز به انگشت کبود شده بزنيد تا زماني که کبودي بهبود يابد.
آب نمک: آب ساده با نمک اضافه شده همچنين مي توانند درد و التهاب را تسکين دهند و گردش خون را بهبود بخشند. فقط 2 قاشق غذا خوري نمک ساده يا نمک دريايي را به يک کاسه آب گرم اضافه کنيد و خوب هم بزنيد. پاي خود را 5 تا 10 دقيقه در اين محلول خيس کنيد.
2 تا 3 بار در روز اين کار را براي بهبود سريع انجام دهيد و پا را نيز پاکسازي مي کنيد.
زردچوبه: براي جلوگيري از کبودي ناخنها پس از فعاليتها و يا بروز آسيب در انگشتان پا، استفاده از ضماد زرد چوبه روش مناسبي است. چرا که اين گياه حاوي خواص ضد التهابي بسيار قوي و همچنين ترکيبات ضد ميکروبي است.
گردآوري:بخش سلامت بيتوته
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۴۲۶۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شب عید املاکیها، روز سیاه مستاجرها
خبرگزاری مهر، گروه مجله: فصل امتحانات فقط برای دانشآموزان و محصلها ترسناک نیست. پدر و مادرهای اجارهنشین هم با نزدیک شدن به پایان بهار و سه ماه تابستان برای افزایش نرخ رهن و اجاره خانهشان دلهره میگیرند؛ نرخهایی که یک شبه سر به فلک میکشند و تا آسمان هفتم میرسند؛ بدون هیچ نظارتی، بدون هیچ پاسخگویی.
اکثر خانوادههای ایرانی به ویژه آنها که صاحب فرزند مدرسهای هستند تعطیلات تابستانی را برای جابجایی انتخاب میکنند و همین موضوع باعث شده بازار بنگاههای مسکن و املاکیها با شروع گرمای تابستان داغ شود. این بازار داغ هرچند به مذاق صاحبخانهها و املاکیها خوش میآید اما مستاجران را حسابی کباب میکند.
فصل ترسناک مستاجران
«سعید» جوان سی ساله و متاهل ساکن تهران که در منطقه ۱۸ سکونت دارد در گفتوگو با خبرنگار مهر میگوید: «یک خانه ۶۰ متری در جنوب تهران را سال گذشته با دویست میلیون رهن و چهار میلون تومان اجاره ماهانه کرایه کردم. حالا موعد قراردادم نزدیک شده و صاحبخانه میگوید باید صد میلیون به رهن و ۱ک میلیون و پانصد هزار تومان به اجاره اضافه کنم.»
این جوان که درآمد کارمندی حدود ۱۵ میلیون تومانی دارد، ادامه میدهد: «سال گذشته یک سوم از درآمدم را برای اجاره و شارژ ساختمان میدادم و تقریباً ماهی ۱۰ میلیون برای باقی قسطها و قبضها و مخارج زندگی باقی میماند. حالا قرار است ۱۰۰ میلیون به مبلغ رهن اضافه کنم! این یعنی باید سال پیش ماهی حدود هشت میلیون و سیصد هزار تومان پسانداز میکردم. چنین چیزی با این درآمد ممکن است؟»
او گلایه دارد که هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمیرسد و هیچ قاعده منصفانهای برای نرخ اجارهبها تعیین نمیشود. «با این وضعیت صاحبخانهها فقط اختیار ملک خود را ندارند. اختیار آینده ما هم دست آنهاست. صاحبخانه به من که مستاجرم فرصت زندگی نمیدهد. مستاجر باید امسال باید وام بگیرد که بتواند قراردادش را تمدید کند. سال دیگر باید پول قرض بگیرد که قسط قبلی و افزایش قیمت جدید را پرداخت کند. سال بعدی باید خانهاش را کوچکتر کند. سال بعدی لابد باید کلیهاش را بفروشد!»
«احسان» که حدوداً سی و سه ساله و ساکن شرق تهران است میگوید: «واقعیت این است که اگر زوجهای جوان در قشر متوسط تا چهار پنج سال پیش خانه نخریده باشند، احتمالاً دیگر نمیتوانند از زندگی اجارهنشینی فاصله بگیرند.»
این مرد جوان که روی ماشین کار میکند و به نظر میرسد درآمد اصلی خود را از تاکسیهای اینترنتی به دست میآورد گلایه میکند: «خانهمان هر سال کوچکتر و قدیمیتر میشود. این بار به یک خانه در طبقه سوم بدون آسانسور ناچار شدیم اما میدانید؟ نکته عجیب این است که هرچه قدر انتظارمان را کم کنیم باز هم زورمان نمیرسد. حالا هم من و هم همسرم کار میکنیم تا شاید درآمد دو نفرهمان کفاف زندگی را بدهد.»
این زوج که پنج سال است ازدواج کردهاند، فرزندی ندارند: «فکر میکردیم بعد از تمام شدن درس همسرم بتوانیم بچهدار شویم اما پیدا کردن خانه با فرزند خیلی سختتر است. خیلی صاحبخانهها مخصوصاً ملکهای کوچک زیر هفتاد متر، خانهشان را فقط به زوج بدون فرزند اجاره میدهند یا به ازای هر فرزند مبلغی به رهن یا اجاره اضافه میکنند!»
«داوود» که یکی از مستاجران مرکز شهر است در گفتگو با مهر میگوید: «صاحبخانه سرم منت گذاشته و گفته با ۴۰ درصد افزایش قیمت میتوانم قرارداد را تمدید کنم اما یک ماه دیگر، افزایش نرخ زیر ۵۵ درصد نخواهد بود.»
او که دو فرزند ۷ و ۹ ساله دارد بنگاههای املاک را مقصر میداند: «صاحبخانه میرود از املاکی قیمت میپرسد و املاکیها از حالا قول میدهند تا یک ماه دیگر افزایش قیمتها به حدود هفتاد درصد میرسد. یک ماه دیگر شصت درصد قیمتها را بالا میبرند و اگر کسی هم چیزی بپرسد میگویند تازه قرار بود هفتاد درصد گران شود!»
او میگوید: «بازار مسکن خیلی بیرحم شده است. صاحبخانهها و املاکیها دست به دست هم دادهاند و هیچکس جلودارشان نیست. صاحبخانه من چند واحد مسکونی در تهران دارد؛ با اینکه سن و سالی ندارد و هنوز زیر پنجاه سال دارد کار نمیکند و فقط از طریق اجارهبهایی که دریافت میکند زندگیاش را میچرخاند. داشتن ملک مسکونی، تجارت شده و حالا برای خیلیها محل ارتزاق شده است. البته اقتصاد ما این روش مسموم را به زندگی مردم تزریق کرده ولی همه اینها قشر متوسط و زوجهای جوان را نابود میکند.»
مستاجران خوششانس کدامند؟
بازار مسکن به وضعیتی دچار شده که مستاجران، خودخواسته و به ناچار اجازه میدهند بر سرشان کلاه برود، همان کلاهی که تا میخواهند از دست خلاص شوند یک سال دیگر هم سر آمده و زمان تمدید قرارداد رسیده و باید خوشاقبال باشند که کلاه جدیدی که قرار است بر سرشان برود اندازهشان باشد و ناچار نباشند دنبال خانه جدید بگردند.
چرا کلاه؟ چون در این ایام سرمایهداران و صاحبخانهها و البته بنگاهها معاملات مسکن بهتر میتوانند کیسه خود را پر کنند و این جیب مستاجران است که از پسانداز ناچیز یک سال خالی میشود. چه بسا دیده و شنیده شده صاحب خانههایی منزل خود را خالی و بدون استفاده گذاشتهاند تا در پیک شلوغی به بنگاه بسپارند یا در دیوار آگهی بزنند.
قربانیان چرخه تورم، چهار دهکی هستند که دیگر نه تنها پسانداز برای خرید خودرو یا مسکن برایشان آرزو شده بلکه حتی نمیتوانند مطمئن باشند که سر موعد قرارداد، توان تمدید خانههایشان را در سال جدید دارند.
در حالی که خانههای کوچک و بزرگ زیادی در تهران و کلانشهرها خالی هستند و قانون اخذ مالیات هم نتوانسته طمع صاحبخانهها شکست دهد. در حالیکه هنوز حدود ۶۰ هزار ملک خالی وارد چرخه عرضه و تقاضا نشدهاند، بسیاری از مردم به دلیل افزایش قیمتها به تدریج ناچار میشوند برای زندگی حاشیهنشینی و شهرکنشینیهای اطراف شهرها را انتخاب کنند.
کلاه مستاجران پس معرکه است
«مرتضی عزتی» کارشناس اقتصادی مدتی پیش با توجه به حواشی افزایش کرایه خانه گفت: «دولت حتی اگر بخواهد هم نمیتواند اجاره خانه را کنترل کند. اجاره خانه در ایران بدون در نظر گرفتن تورم مشخص میشود.»
هرچند دولت سیزدهم قرار بود با ساخت ۴ میلیون مسکن، از سختتر شدن تهیه مسکن برای زوجهای جوان و مستاجران جلوگیری کند؛ اما زور تمام راهکارهایی که به کار بسته به تورم افسارگسیخته نرسیده است و نگاهی به بازار مسکن دست کم در تهران نشان میدهد صاحبخانهها بدون هیچ نظارت و قاعدهای، حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ درصد اجارهببهار را افزایش دادهاند.
مسکن، به عنوان یکی از بیقاعدهترین حوزهها به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی شعار یا راهکاری غیر قابل اجرا درباره آن داده میشود. برای مثال سال گذشته شورای عالی مسکن که در تاریخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه به ریاست رئیسجمهور برگزار شد، مصوب کرد که حداکثر نرخ افزیش اجاره بها در شهر تهران ۲۵ درصد، در کلانشهرها ۲۰ درصد و در سایر شهرها ۱۵ درصد خواهد بود. اما چیزی که نگذشت که در پایان بهار و آغاز تابستان ۱۴۰۲ مستاجران با نرخهای جدیدی مواجه شدند که هیچ رد و اثری از سقف افزایش در آنها دیده نمیشد.
در حال حاضر هم علیرغم آنکه با نزدیک شدن فصل جابجایی مستاجران، بوی گس گرانی همه جا را برداشته خبری از ورود دولت و مجلس برای چارهیابی یا چارهسازی نیست. بسیاری از نمایندگان مجلس در آستانه وداع از بهارستان هستند و جمع دیگری از آنها درگیر حاشیه جناحبندیهای صحن و انتخاب هیئت رئیسه شدهاند و از مسائل معیشتی مردم غافل.
کدام کاهش؟ کدام استمرار؟
با توجه به آخرین واکنشهای دولت درباه مسکن نیز به نظر میرسد نگرانی چندانی نسبت به این موضوع وجود ندارد. سوم اردیبهشت وزارت راه و شهرسازی به یک گزارش رسانهای واکنش نشان داد و در جوابیهای به تحویل ۵۰۰ هزار مسکن تاکید شده و از اقداماتی نظیر تعیین سقف اجاره بها به عنوان دستاوردهای این وزارتخانه یاد کرده است.
بعد از آن نیز در تاریخ نهم اردیبهشت، رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت ضمن «ابراز رضایت» از گزارشات مسئولان اقتصادی دولت درباره «کاهش تورم»، کنترل و کاهش رشد نقدیندگی و کاهش قیمت ارز، استمرار این روند را نیازمند کنترل و مراقبت ویژه دستگاههای مربوط دانست و در این راستا تشکیل منظم شورای اقتصاد و ستاد تنظیم بازار را ضروری دانست.
نکته قابل توجه این است که در دنیایی موازی، شرایط اجاره مسکن برای قشر متوسط و ضعیف، به ویژه در کلانشهرها به یک بحران شبیه شده است. کسی نمیتواند جلودار صاحبخانهای باشد که به ملک خود به عنوان یک کسب و کار نگاه میکند و میگوید: «این هم راه امرار معاش ماست.» سامانههای مختلف هم نتوانستهاند مقابل بنگاهها یمعاملات املاک بایستند.
در چنین شرایطی خبری از افزایش حقوق متناسب با گرانی مسکن هم نیست و کلاه کارگران و کارمندان بیش از همیشه پس معرکه است. تمام اینها باعث شده سبکهای جدیدی از زندگی در جامعه بروز پیدا کند و آگهیهای عجیب و غریب در فضای مجازی کم کم به یک موضوع عادی تبدیل شوند؛ اجاره پشتبام، اجاره زیرزمین و اجاره اتاق خواب نمونههایی از این سبک زندگی جدید است.
یک اتاق خواب ۱۲ متری در محله «یافتآباد» واقع در غرب تهران با شرایط سرویس بهداشتی مشترک، بدون پارکینگ، بدون انباری و داخل حیاط، به قیمت ۲۰ میلیون رهن و ۴ میلیون اجاره داده میشود.
صاحب یک واحد ۹۰ متری واقع در مرکز شهر تهران حوالی تئاتر شهر که زیر همکف است و پارکینگ ندارد، ۷۰۰ میلیون رهن کامل به عنوان قیمت در نظر گرفته است.
اجاره یک پشت بام مسقف در جنوب تهران هم ماهانه ۵۰۰ هزارتومان اجاره دارد و ۱۵ میلیون تومان رهن.
اینها اسمش سیاهنمایی نیست
افزایش بیقاعده و دوباره نرخ اجاره بها صدای مستاجران را در شبکههای اجتماعی حسابی بلند کرده است و برخی از آنها در پلتفرم ایکس گلایههای خود را مطرح کردهاند. آنها با مطالبه از مسوولان، خواستار رسیدگی به وضع موجود هستند.
کاربری به نام محسن نوشته است: «اجاره و رهن خانه بسیار بالا رفته است، آیا نظارتی چیزی وجود دارد؟ کی به کیه؟ دولت و مجلس کجای قصه خوابیدهاند؟»
فردی به اسم یاسر نیز با اشاره به اینکه مسوولان پاسخگو نیستند گفت: «اوضاع مسکن فاجعه شده است؛ اما مسوولین حاضر به پاسخگویی نیستند. من تا تیر فرصت دارم اما صاحب خانه تماس گرفته و اجاره و رهن را بالا برده است. خب ما از کجا بیاوریم؟ درست است صاحب خانه خرج دارد اما درآمد من مستاجر پس چی؟»
یک حساب کاربری به اسم مسعود از اضطراب نزدیک شدن به ماه قرار داد نوشته است: «کم کم روزهای طلایی (کمرشکن) جا به جایی مستاجران نزدیک میشود. کاش مسوولین فکری هم به حال مستاجران و ساماندهی اجاره خانهها میکردند. واقعاً این چندماه برای مستاجران روزگار پر استرسی است. بنگاهداران که عامل اصلی گرانی مسکن هستند همیشه به نفع.... موضع میگیرند.»
گروهی نیز از افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی اجاره خانهها گفتند و سفره دلشان را باز کردند. کاربری در این باره نوشت: «اجاره خانهها دارد کمر مستاجرها را میشکند. حرف هم بزنیم میگویند یک محله پایینتر برو. تحمل این وضع خیلی سخت است.»
شهاب گفت: «صاحب خانهمان واحد ما را برای فروش گذاشته و به من هم گفت دنبال خانه باشم.الان رفتم بنگاه تا قیمت خانهها دستم بیایید الان فقط میتوانم بگویم چه جالب! ۸۰ متر خانه قدیمی ساز را ۲۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۸ میلیون اجاره گذاشتهاند. همان منطقه ۱۸ ای که آقا رییسی تشریف آورده بودند.»
کاربر دیگری به نام مستور نوشت: «اجاره خانه را با درآمد و حقوقها که میسنجم، مستاجر نه تنها جای پیشرفت ندارد بلکه حق زندگی هم ندارد…»
نوید گفت: «قرارداد خانه را تمدید کردم. تا امسال ده تومان اجاره خانه میدادم؛ از اردیبهشت باید ۱۵ تومان بدهم. تازه از صاحب خانه هم بابت انصافش ممنون هستم اما حقوق من چند درصد افزایش داشته است؟ بله، ۲۰ درصد.»
مصطفی هم یادآوری کرد که با قیمتهای رهن و اجاره کنونی چند سال قبل میشد خانه خرید. او گفت: «وضعیت قیمت خانه برای اجاره افتضاح شده است به گونهای که با قیمت ودیعه اجاره خانه در هر منطقه کمتر از ۵ سال پیش میتوانستی خانه بخری.»
کاربر دیگری به نام محمدرضا نوشت: «برای اجاره یک واحد ۷۱ متری ده سال در محله مشیریه (جنوب شرقی) تهران، شما باید ۱۸۰ میلیون پول پیش جور کنید و ماهانه ۹ میلیون تومان پول اجاره بدهید. حقوق یک کارگر حدود ۱۳ میلیون تومان است. رفت و آمد، خورد و خوراک، بهداشت و درمان و… چه میشود.» این کاربر در یک پینوشت تاکید کرد: «اینها اسمش سیاهنمایی نیست!»
یک حساب کاربری دیگر به اسم آذر نوشت: «ما اقشار پایین و کارمند و مزدبگیر و کارگر، هر سال از یک آرزویمان کم کردیم تا بتوانیم ادامه بدهیم. از خانه و ماشین شروع شد؛ تا طلای عروسی و اجاره خانه کوچکتر و جهار کمتر.»
سیاست فرزندآوری؛ معیشت فرزندنیاوری
با توجه به آنچه کارشناسان و سیاستگذاران کشور اعلام کردهاند، خانوادههای ایرانی به ویژه زوجهای جوانی که فرزند ندارند یا تک فرزند هستند، باید به فرزندآوری تشویق شوند. میانگین سنی جمعیت کشور در وضعیت نگرانکنندهای است و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در راستایی باشد که سیر نزولی جمعیت جوان کشور را متوقف کند.
اما به نظر میرسد شرایط معیشتی فعلی به ویژه در کلانشهرها اوضاع را به سمتی میبرد که زن و شوهر هر دو ناچارند برای گذران زندگی شاغل باشند و باز هم آخر ماه هشتشان، گروی نهشان باشد. هرچند فرزندآوری صرفاً به اقتصاد مربوط نیست و ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی در بر دارد اما نمیتوان انکار کرد شرایط معیشتی تاثیر قابل توجهی بر این موضوع دارد.
کد خبر 6092323