به نقل از «بسیج نیوز»

آیا تغییرات جدید می‌تواند «نود» را از تعطیلی نجات دهد؟

تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۶۹۳۶۱

به گزارش  خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ بالاخره اتفاقی که میشد حدس زد، رخ داد و مدیر گروه ورزش شبکه سه سیما رسما از تغییراتی در برنامه نود سال ۹۸ خبر داد. و کیست که نداند معنای این تغییرات، چیزی جز خداحافظی فردوسی پور از برنامه نود نیست؟   فارغ از اینکه حالا وقت این تغییر بود یا نبود، یا این تغییر درست بود یا نبود، واضح است که مدیر جوان شبکه سه با فردوسی پور به بن بست رسیده بود و این تغییر دیر یا زود رخ میداد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراین روی سخن این متن، درباره خود این تصمیم نیست. درباره اتفاقی است که بعد از این تصمیم رخ خواهد داد.   قطعا از حالا عده ای شروع خواهند کرد به ناله سر دادن و فاتحه خواندن برای رسانه ملی و سخن گفتن از توقیف تنها برنامه پرمخاطب سیما و پایان تلخ موفق ترین برند تلویزیون و ...   عده ای هم از این تصمیم حمایت خواهند کرد و اقتدار مدیریتی فروغی را خواهند ستود و از پایان نود استقبال می کنند. اما همه اینها واکنش های احساسی بعد از این اتفاق مهم است. انچه بعد از فروکش کردن این موج، واکنش های ثانویه و میزان موفقیت این تصمیم را تعیین خواهد کرد، سرنوشت نود بعد از فردوسی پور است.   مهم نیست که عده ای نود بدون فردوسی پور را تمام شد خواهند دانست. باور کنید اصلا مهم نیست. چرا که اگر خداحافظی فردوسی پور از نود، مقارن با ظهور یک مجری ستاره جدید شود، همه این ناله ها و فغان ها به فراموشی سپرده خواهد شد.   هنوز یادمان نرفته خداحافظی اجباری و پرهزینه فرزاد حسنی با آنتن را. او که دو برند پرمخاطب «کوله پشتی» و «ماه عسل» را برای تلویزیون به ارمغان آورده بود، به دلیل چند گفتگوی پرحاشیه و از جمله گفتگوی مشهورش با سردار رادان، مجبور به خداحافظی از روی آنتن شد و خیلی زود، احسان علیخانی جای او را در میان انبوه واکنش های منفی مخاطبین، در ماه عسل گرفت. آن هم در شرایطی که همه منتظر شکست این برنامه و افول برند موفق ماه عسل بودند که به گفتگو با زوج های جوان تازه مزدوج شده اختصاص داشت. چنانکه علیخانی در شروع این برنامه آماج شدیدترین نقدها و حتی توهین ها بابت نشستن روی صندلی فرزاد حسنی بود. اما عملا این تغییر، منجر به ظهور مجری ستاره ای به نام احسان علیخانی و تغییر ریل ماه عسل از یک برنامه کمی تا حدودی زرد به یک برنامه مردمی گفتگومحور با سوژه های موثر شد. تا جایی که دیگر در یاد کسی نمانده که ماه عسل فرزاد حسنی چه بود و چه موضوعی داشت...   در مورد برنامه «هفت» هم می‌شود همین مثال را زد. گرچه نشستن گبرلو روی صندلی فریدون جیرانی به عنوان موسس برنامه، می‌رفت تا برند هفت را از یادها ببرد، با انتخاب درست افخمی به عنوان مجری هفت و بالا رفتن قدرت نفوذ برنامه تا جایی که جایزه جشنواره فجر را با قدرت رسانه ای تغییر داد، خاطره حضور فریدون جیرانی در هفت را از ذهن ها پاک کرد.   از سوی دیگر به دفعات ادعا شده که رسانه ملی بدون این افراد موفقیتی نخواهد داشت. این ادعا هم با ماجرای رفتن پر سر و صدای مهران مدیری از تلویزیون و ناکامی وی در شبکه نمایش خانگی و سپس بازگشت بی سر و صدای او به سیمای ملی نقض می‌شود. یا همین عادل فردوسی پور وقتی برنامه گمنام و ناموفق اینترنتی «هت تریک» را ساخت، خودش متوجه شد که اقبال به او در خارج از آنتن صداوسیما در چه حد است! برنامه‌ای که حتی بسیاری از مخاطبان و حامیان فعلی نود اسمش را هم نشنیده‌اند و در فضای مجازی هم به سختی می‌توان بخش‌هایی از آن را برای دانلود پیدا کرد. رضا رشیدپور هم که امروز مجری یکی از برنامه‌های پرمخاطب تلویزیون شده و در زمان ممنوع‌التصویری خود از عدم بازگشت به تلویزیون صحبت کرده بود، با ساخت برنامه اینترنتی «دید در شب» به سرعت دریافت که مجری‌هایی چون او خارج از آنتن رسانه ملی مخاطبی را جذب نخواهند کرد و علیرغم حملات همفکران سیاسی‌اش ترجیح داد به سیما بازگردد.   البته عده ای خواهند گفت که نود متفاوت از همه این برنامه هاست. اما خارج از هژمونی رسانه ای فردوسی پور و هواداران سینه چاکش و مافیای رسانه ای تحت حمایت او، واقعیت این است که میزان مخاطبین نود در تمام نظرسنجی ها، چیزی بوده حداکثر همپای برنامه هایی چون حالا خورشید، برنده باش و ماه عسل و حتی پایین تر از آنها در بسیاری از موارد. طبق آخرین نظرسنجی مرکز تحقیقات صداوسیما، مخاطبان پیگیر برنامه «خندوانه» ۶۴.۱ درصد، مسابقه «برنده باش» ۴۸ درصد، برنامه‌های «حالا خورشید» و «کودک شو» هرکدام ۴۲ درصد و برنامه «نود» ۳۵ درصد بوده‌اند. پس حتما با یک تصمیم درست میتوان تهدید تعطیلی نود را به فرصت پیدایش یک مجری ورزشی شش دانگ تبدیل کرد.   لب کلام اینکه تجربه نشان میدهد همه واکنش ها سپری خواهند شد و آنچه در صورت هوشمندی مدیران سیما میماند، احتمال ظهور یک مجری-ستاره جدید است. بنابراین نباید مقهور هژمونی رسانه ها شد و از تعطیلی نود ترسید... منبع:رجانیوز انتهای پیام/

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۶۹۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند حقیقت درباره نادر طالب‌زاده

دوست قدیمی‌اش سلیم غفوری می‌گوید که بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و این روزها همه دنیا پرچم مبارزه و مقابله با اسرائیل را به اهتزاز درآورده‌‌اند، جایش بیشتر از هر زمانی دیگر، خالی است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نهم اردیبهشت‌ماه سال 1401 روزی که همه جهان فریاد مرگ بر اسرائیل سر می‌دادند خبر درگذشت یک متفکر و پژوهشگر رسانه به گوش رسید. آن روز، روز قدس بود و نادر طالب‌زاده برای همیشه چشم از جهان فروبست. مردی که با همه سختی‌ها و پیچیدگی‌ها کنفرانس افق نو را راه انداخت. 

سال‌ها دبیری جشنواره فیلم عمار را برعهده داشت و به کارگردانی سریال «بشارت منجی» هم شناخته می‌شود. ساخت چندین مستند و البته اجرای برنامه «عصر» شبکه افق تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های اوست، نادر طالب‌زاده را  بیش از هرچیزی با فعالیت‌های انقلابی‌اش می‌شناسیم؛ در حالی که از 16 تا 26 سالگی در آمریکا زندگی می‌کرد همزمان با وقوع انقلاب به کشور بازگشت تا صدای آن باشد، خط او، خط انقلاب بود.

همان‌جا که سخنان امام خمینی (ره) را از مطبوعات درست چندماه قبل از عزیمتشان به پاریس پیگیری می‌کرد و در خاطراتش عنوان کرد که از این سخنان بسیار متأثر شده است. کارگردانی که معتقد بود به هیچ جبهه‌ای جز انقلاب تعلق ندارد، خودش می‌گوید «من در آمریکا مشاهداتی داشتم که بعدها خیلی به دردم خورد» همین هم شد بعدها هم در قالب جشنواره «عمار» و هم کنفرانس افق نو ابعادی تازه از این کشور را هویدا کرد.

طالب‌زاده اما نقشی در ماندگاری حوادث تسخیر لانه جاسوسی را هم دارد، او که در سال‌های اخیر به واسطه فعالیت‌های ضد استکباری‌اش در لیست تحریم‌های آمریکا هم قرار گرفت، از اولین کسانی بود که در قالب تیم مستندسازی در صحنه تسخیر سفارت آمریکا حاضر شد و وقایع آن روزگاران را ثبت و ضبط کرد، ساخت همین مستند هم سرآغاز همکاری او با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شد.

حقیقتی که نادر طالب‌زاده از داود میرباقری گفت/ نخستین سالگرد درگذشت مبدعِ برنامه زنده تلویزیونی + فیلم

برنامه «عصر» را می‌توان یکی از مهمترین‌های فعالیت‌های او در بستر تلویزیون محسوب کرد، برنامه‌ای که پلی ارتباطی و البته حلقه‌ای برای گردآوری چهره‌های استکباریستیز بود، همان هدفی که نادر طالب‌زاده دنبالش می‌کرد. طالب‌زاده البته همین هدف را در کنفرانس افق نو هم پیگیری کرد، همایشی که ابتدا با عنوان «هالیوودیسم» آغاز به کار کرد اما بعدها با تغییر نام چهره‌هایی از کشورهای مختلف جهان را به خود دید.

اما به مناسبت سالروز درگذشت او نگاهی به چند حقیقت از این متفکر انقلابی داریم که سیدسلیم غفوری قائم‌مقامِ این روزهای معاونت سیما و مدیر سال‌های نه چندان دور شبکه مستند و افق سیما آنها را بازگو کرد.

غفوری از این نکته آغاز کرد: اگر بخواهم درباره حاج نادر در یک جمله بگویم او در هر زمانی پیشتاز عرصه رسانه بود. با فهم درست از نیاز آن مقطع، واردِ فضای رسانه می‌شد. وقتی به زمانِ‌جنگ او نگاه کنیم ساخت مستندهای دوران دفاع‌مقدس را با شکل و شمایلی درست پیش می‌برد. اگر به روایت مظلومیت مردم بوسنی رسید که در مقطعِ خودش بهترین کار بود، «خنجر و شقایق» را ساخت. کارهای مختلفی که در حوزه مقاومت در دستور کار قرار داد مثل مجموعه «عصر انتظار» و مجموعه «نسل فراموش شده» که راجع به اردوگاه‌های فلسطینی‌ها بود جزو کارهایی است که هنوز هم ماندگارند و درباره‌شان می‌توان ساعت‌ها صحبت کرد. 

این مدیر در تلویزیون از وجوه متمایز برنامه‌سازی نادر طالب‌زاده گفت؛ «مهمترین نکته‌ای که طالب‌زاده در عرصه برنامه‌سازی داشت فهم کامل نسبت به موضوعی بود که در دستورِ کار خودش قرار می‌داد. بنابراین دست روی نقاطی می‌گذاشتند شاید برای خیلی از افراد، این نقاط مکشوف نبود و پنهان مانده است. نقاط پنهان را می‌آوردند و روی آن ذره‌بین می‌گذاشتند و آن نقاط پنهان را برجسته می‌کردند. در تلاش بودند خودشان را تسلیمِ جریان غالب رسانه‌ای نکنند؛ واقعاً اگر در یک موضوعی به چیزی می‌رسیدند و می‌آمدند خیلی آن را شجاعانه و با صراحت بیان می‌کردند.

در واقع وجوه تمایز او صراحت، فهم درست موضوع و تلاش برای کشف حقیقت بود. شما در مجموعه "خنجر و شقایق" این تفاوت و وجوه تمایز را می‌بینید. این فقط یک مستند جنگی صرف نیست و گزارش از نبرد جنگ در بوسنی نبود. "خنجر و شقایق" در پی کشف حقیقتی بود که در ظاهر و پوسته جنگ جریان داشت و این "خنجر و شقایق" را به عنوان اثری متفاوت خلق کرد.»

اما شاید نگاه صهیونیست‌ستیزی و استکبارستیزیِ نادر طالب‌زاده در جای جایِ فعالیت‌های فرهنگی و هنری او دیده شود؛ همان‌گونه سلیم غفوری به آن اشاره کرد: «او همیشه مهمترین دغدغه‌اش این بود آن‌چیزی که به عنوان صهیونیست جهانی شناخته می‌شود را معرفی کند. این خط را او در برنامه «راز» دنبال کرد و در کارهای دیگرِ او می‌توان به وضوح مشاهده‌اش کرد. در سریال «بشارت منجی» هم این نگاه دیده می‌شود.

طالب‌زاده در دوران جنگ برای مستندسازی دفاع‌مقدس از هیچ تلاشی دریغ نکرد و در طول 30 سال دیگر، عمرش را صرفِ مبارزه با صهیونیست کرد. نکته مهمی است که او در روزِ منتسب به مبارزه با صهیونیست و حمایت از مردم فلسطین، این دنیا را ترک کرد. به نظرم بزرگترین پیام فوت ایشان در روز قدس این است نادر طالب‌زاده قهرمان مبارزه با صهیونیست و اسرائیل بود. به نظرم این نکته نباید در هیچ مطلبی از طالب‌زاده، مغفول بماند. یا ماجرای تحریمِ او از سویِ آمریکایی‌ها که بابتِ برپایی افق نو اتفاق افتاد. چرا که افق نو در پی افشای ماهیت صهیونیست جهانی بود و آنها متوجه شدند او خلاف جریان رسانه‌ای مسلط بر جهان عمل می‌کند.»

او بزرگترین آرزوی طالب‌زاده را از بین رفتن رژیم صهیونیستی دانست و گفت: بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و رژیم صهیونیستی دچار زوال شده است.  سال‌ها برای مسئله افشای ماهیت جریان صهیونیستی در دنیا تلاش کرد. شاید به حق باید بگوییم ایشان سردار رسانه‌ای مبارزه با صهیونیسم و سردار جبهه فرهنگی انقلاب بودند.

شاید یکی از حقایق دیگر زندگی او پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه انقلاب باشد؛ به تعبیر غفوری، او در طول این سه دهه برای پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. آموزش به بچه‌های رسانه‌ای خارج از کشور مثل دوستان لبنانی و افغانستانی تا داخل کشور که دوره‌های مختلفی برگزار کرد و ساعت‌ها کارشان را می‌دید و راهنمایی‌شان می‌کرد. برای رشد و آموزش بچه‌های رسانه‌ای جبهه انقلاب واقعاً وقت می‌گذاشت. شاید یکی از بزرگترین کارهای او نسلی باشند که امروز در این عرصه فعالیتِ چشمگیری دارند و شاگردانِ نادر طالب‌زاده‌اند. 

در سالروز درگذشت او شاید یادآوری این نکته جالب باشد؛‌ نادر طالب‌زاده بارها درباره غفلت نسبت به عدم ساخت فیلم، مستند و کارهای نمایشی درست درباره اهل‌بیت و فضایِ دینی گلایه‌ها کرده بود؛ او همواره به نگاه جهانی و بین‌المللی در این عرصه تأکید می‌کرد. "ما باید روایت‌های دینی و مذهبی‌مان را چارچوب و ساختار بین‌المللی ببخشیم و اصلاً نویسندگان و پژوهشگران این حوزه باید به این سمت و سو بروند تا دیگر عوالم جهانی هم به پاسخ‌ پرسش‌ها،‌ ابهامات و نظریات دینی‌شان دست یابند."

و یک نکته جالب درباره راه افتادن گفت‌وگوی زنده در تلویزیون است؛‌ نادر طالب‌زاده در یکی از گفت‌وگوهایی که با خبرگزاری تسنیم داشت درباره سریال‌های دینی تلویزیون به این نکته جالب اشاره کرد که گفت‌وگوی زنده را در تلویزیون راه انداخته است. او گفت:  "یادم می‌آید به علی لاریجانی رئیس سازمان صداوسیما وقت پیشنهاد دادم صداوسیما برنامه گفتگوی زنده‌ای ندارد و در حالی که تلویزیون کشورهای دیگر با گفتگوهای زنده انتقادی، سرپا بودند. خوشبختانه این پیشنهاد مورد قبول قرار گرفت و این کار از شبکه پنج شروع شد برنامه‌ای تحت عنوان «شباهنگام» که کار سیاسی و جنگ نرم با من بود. البته ناگفته نماند که برخی‌ها را هم می‌خواستیم همچون ازغدی که به واسطه این برنامه دیده شد، دیده شوند اما تلویزیون جلویشان را گرفت. آنقدر نمی‌شودهای سازمان زیاد شد که من به عنوان طراح برنامه ترجیح دادم استعفا بدهم."

انتهای پیام/