رشد ۳۰ درصدی قیمت جهانی نفت در پی بازگشت تحریم نفتی ایران
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۳۳۳۳۸۰
قیمت نفت در سه ماهه اول سال جاری میلادی ۳۰ درصد افزایش یافته و تاحدودی افت صادرات نفت ایران را طی این مدت جبران کرده است.
به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، قیمت نفت در سه ماهه اول سال جاری که تحریم های نفتی علیه ایران بازگشته، ۳۰ درصد افزایش یافته است. هم نفت وست تگزاس اینترمدیت و هم برنت بهترین عملکرد خود را در این سه ماهه طی یک دهه از فصل دوم ۲۰۰۹ داشتند .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
افزایش ۳۰ درصدی قیمت نفت در این مدت تا حدودی افت صادرات نفت ایران در پی بازگشت تحریم ها را جبران کرده است.
در ابتدای سه ماهه دوم ۲۰۱۹، نفت خام وست تگزاس اینترمدیت به ۶۰ دلار در هر بشکه رسیده و در هفته اول آوریل بالاتر از این حد هم معامله شده است. در حالی که نفت خام برنت روزهاست حدود ۷۰ دلار در هر بشکه معامله میشود .
در پایان سال گذشته تعداد تحلیلگرانی که چنین افزایش سریعی را برای قیمت نفت در ۲۰۱۹ پیش بینی می کردند، بسیار کم بود چون بازار نگران پیش‌بینی‌های بدبینانه نسبت به رشد تقاضای نفت در سال جاری بود که قیمت نفت را در سه ماهه پایانی ۲۰۱۸ ، ۴۰ درصد پایین آورد .
به نظر می رسد در سال جاری نگرانی در مورد رشد تقاضا از بین رفته باشد. تقاضا در این مدت بسیار متغیر بوده است. کاهش تولید اوپک و متحدانش و از دست رفتن نفت ایران و ونزوئلا به خاطر تحریم های آمریکا باعث شد قیمت نفت بسیاری را شوکه کند .
قیمت بالاتر نفت طبیعتا باعث افزایش قیمت بنزین می شود. پیش بینی میشود که رانندگان آمریکا باید آماده افزایش بیشتر قیمت بنزین با ورود به فصل بهار و افزایش کار رانندگان باشند. فصل تعمیر و نگهداری پالایشگاه ها هم در آمریکا بر ذخایر بنزین و قیمت آن تاثیر می گذارد .
تا وقتی پالایشگاهها به شرایط معمول عملیاتی بازگردند، چند هفته ای طول می کشد و رانندگان آمریکایی باید منتظر افزایش قیمت بنزین با بالا رفتن تقاضای آن باشند .
سطح فعلی قیمت نفت برای تمام تولیدکنندگان سودمند است و کمک می‌کند کسری بودجه در برخی اعضای اوپک تا حدی جبران شود. برای صنعت هم سود بخش است و به ادامه رشد شیل آمریکا کمک می کند .
گلدمن سچز انتظار ندارد قیمت نفت برنت در هفته‌های آتی بالاتر از ۷۰ دلار یا پایین‌تر از ۶۰ دلار در هر بشکه باشد .
ولی در هفته ها یا ماه های آتی وقایعی در پیش است که می‌تواند بر عرضه جهانی نفت تاثیر بگذارد و روند قیمت نفت و بنزین را در تابستان مشخص کند .
رشد تقاضا می تواند متوقف شود. همچنین انتظار می‌رود عرضه نفت با تحریم‌های بیشتر آمریکا علیه ایران و ونزوئلا و بررسی معافیت های مشتریان نفت ایران کاهش یابد .
اوپک و متحدانش به رهبری روسیه توافق کاهش تولید خود را در اواخر ژوئن بررسی می‌کنند ولی در این اجلاس آنها تصویر واضح تری از دورنمای عرضه نفت خواهند داشت چون آمریکا تا آن موقع در مورد تمدید معافیت های مشتریان نفت ایران تصمیم گیری کرده است .
عربستان قبلا با وضوح اعلام کرده که هر کاری برای ثبات دوباره بازار انجام می‌دهد و کاهش تولید را در ۲۰۱۹ هم ادامه خواهد داد، در حالی که روسیه طبق معمول تمایلی به ادامه کاهش تولید ندارد .
در بخش تقاضا همچنان مشکل کند شدن رشد اقتصاد جهان و درگیری تجاری چین و آمریکا وجود دارد .
سیاست‌های تحریمی آمریکا علیه ایران و ونزوئلا، وضعیت اقتصاد جهان، رشد بازارهای نوظهور، درگیری های تجاری، نیازهای مالی اعضای اوپک و اختلال‌های ناگهانی در عرضه نفت مثل شرایط لیبی همه تاحدی آینده قیمت نفت را در ماه‌های آتی را رقم می زنند .
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: تحریم نفتی ایران صادرات نفت قیمت نفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۳۳۳۳۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچه‌وله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند