به نقل از «تسنیم»

قم| بینش و بصیرت حضرت عباس (س) الگوی جامعه اسلامی است

تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۳۷۱۱۱۵

استاد حوزه علمیه گفت: یکی از خصوصیات حضرت عباس(ع) بینش و بصیرت ایشان است و با وجود اینکه بسیاری از بزرگان و اصحاب نزدیک اهل بیت(ع) در فتنه‌های آن زمان لغزیدند حضرت ابوالفضل(ع) لحظه‌ای نسبت به مواضع و رفتار امامان دوران خود تردید نکرد. ۲۱ فروردين ۱۳۹۸ - ۰۸:۵۲ استانها قم نظرات - اخبار استانها -

حجت الاسلام ابوالقاسم حسنی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قم، با اشاره به فرا رسیدن سالروز میلاد حضرت عباس(ع) اظهار داشت: اگر بخواهیم ویژگی‌های حضرت عباس(ع) را خلاصه کنیم سه موضوع مدنظر است که ادب حضرت عباس(ع) یکی از آنها است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه حضرت عباس(ع) ادب را از مادرش به ارث برده است، افزود: همان گونه که حضرت ام‌البنین(س) به فرزندان حضرت زهرا(س) فرمود که هیچ وقت مرا فاطمه خطاب نکنید بلکه من کنیز فرزندان فاطمه(س) هستم.

استاد حوزه علمیه بیان کرد: حضرت ابوالفضل العباس(س) در طول عمر خود اگر چه فرزند امام معصوم بود هیچ گاه در کنار امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) عرض اندام نکرد بلکه همیشه در برابر آنها دو زانو و با احترام می‌نشست و به آنها برادر نمی‌گفت بلکه با عنوان مولای من خطاب می‌کرد.

همسر و فرزندان حضرت ابوالفضل(ع) چه کسانی بودند؟/ سفارش امام صادق(ع) نسبت به زیارت حضرت عباس(ع)لقب باب‌الحوایج چه زمانی به حضرت عباس(ع) اطلاق یافت؟مروری بر سبک زندگی و خصوصیات اخلاقی حضرت ام‌البنین(س)/ حضرت عباس(ع) تربیت‌یافته کدام مکتب است؟   حسنی تصریح کرد: یکی از خصوصیات حضرت عباس(ع) بینش و بصیرت ایشان است، با وجود اینکه بسیاری از بزرگان و اصحاب نزدیک اهل بیت(ع) در فتنه‌های آن زمان لغزیدند حضرت ابوالفضل(ع) لحظه‌ای نسبت به مواضع و رفتار امامان دوران خود تردید نکرد.

وی با اشاره به لزوم الگوگیری از حضرت ابوالفضل(ع) در زمینه ولایت‌مداری خاطرنشان کرد: ویژگی دیگر حضرت عباس(ع) ولایت‌مداری ایشان است که همواره در برابر امامان دوران خود مطیع محض بود.

انتهای پیام/ح

R7854/P/S6,62/CT1

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۳۷۱۱۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مذاهب اسلامی برای کسب فیض به محضر امام صادق(ع) شرفیاب می شدند/ امام صادق(ع) مورد تأیید تمام مذاهب اسلامی هستند

آیت الله میرزاحسین احمدی فقیه یزدی استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب امام صادق علیه الاسلام را دارای رابطه قوی با جهان اسلام دانست و اظهار داشت: در بین امامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین، امام صادق علیه السلام در زمانی واقع شدند که برای یک گفت وگوی علمی بعد امام باقر علیه السلام به شکلی شرایط به وجود آمد که هر کدام از علمای سایر مذاهب با مراجعه به حضرت ضمن کسب تکلیف، سؤال علمی خود را مطرح می کردند که این آمد و شدها با واسطه و یا بی واسطه صورت می گرفت.

آیت الله احمدی فقیه یزدی، افزود: ایشان دارای شاگردان متعددی در رشته های گوناگون بودند؛ به خصوص در مباحث علمی و قرآنی و تسلط بر روایات پیغمبر اسلام و امیرالمومنین علیه السلام دارای تبحر بودند، حضرت امام صادق علیه السلام در این موقعیت و جمعیتی که برای کسب علم و دانش آماده شده بودند، رابطه قوی با جهان اسلام داشتند و به خصوص با کسانی که مجاور بودند ارتباط برقرار می کردند و کسب فیض می بردند من جمله اهل سنتی که هنوز استقراء قوی نداشتند و در عین حال نظر حضرت را جامع تر و غالب تر می دانستند و کسانی که به مسجد می آمدند و مسئله خود را خدمت مطرح می کردند ایشان کاملا توضیح می دادند و صحت و غلط بودن را با استنباط به قرآن و روایات پیغمبر اسلام صلوات الله علیه بیان می نمودند.

وی ادامه داد: گاهی برای گرفتن تأییدیه خدمت حضرت شرفیاب می شدند زیرا سخن امام صادق علیه السلام برای آنان مهم بوده است؛ البته در بین مردم، افراد معاندی بودند که تحریک می شدند و با ایجاد ترس و وحشت بین مردم، باعث جلوگیری از مراجعه افراد به منزل امام می شدند اما مردم ایشان را رها نمی کردند و به هر نحوی با واسطه یا بی واسطه خود را به امام می رساندند.

این عالم شیعه، تصریح کرد: سیطره و عظمت علمی حضرت امام صادق علیه السلام آنقدر وسیع شده بود که به اکناف و اطراف منتقل شده بود و همگان همراهی می کردند و می پذیرفتند. دشمنی هایی صورت می گرفت که حضرت نیز کمال تقیه را در مواردی که لازم بود انجام می دادند و هم توصیه به افراد مرتبط می کردند هم خود مراقبت انجام م دادند. می دانید تقیه صحیح را امام از آباء و اجداشان نقل می کنند که در روایت این گونه ذکر شده است؛ حضرت علی بن الحسین علیه السلام می فرمایند: تقیه به این معنا است که روایات ما صعب و مستصعب است غیر از نبی و یا ملک مقرب و یا مؤمنی که "امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ"؛ نمی شود این را به هر کسی رساند.

وی عنوان کرد: این اخبار و احادیث که می رسید، در واقع به این معنا بوده است که علم را نمی توان به هر کسی آموخت زیرا آن علم را باید تقیه کرد و به اهلش آموخت، و این تعلیم به شکل تقیه در زمان امام صاق علیه السلام آنچنان رواج پیدا کرد که هر کسی هرحرفی را به امام نسبت نمی داد، بعد از اینکه مطمئن می شدند بر موازین درستی می باشد این انتساب را مطرح می کردند.

وی در پایان تأکید کرد: به همین جهت شاید بیشترین روایاتی که تاکنون در دست است از امام صادق علیه السلام ثبت و ضبط شده است و به این دلیل که کسانی که در محضر ایشان بودند ثبت و ضبط می کردند. اکنون در آستانه شهادت آن بزرگوار عرض کنم که، کل منابع علمی که از ایشان رسیده در غیر از منابع شیعه است، در مذاهب اسلامی دیگر نیز مشهور و فراوان می باشد.
 
انتهای پیام/