سِیلی که در آغوش باغستان آرام گرفت

درحالی‌که سیل در روزهای نخست فروردین ماه، مصیبت‌ها و صحنه‌هایی دردناک را در شهرهای کشورمان رقم زد، باغستان سنتی قزوین از تکرار این مصیبت در شهرهای قزوین و الوند جلوگیری کرد و نشان داد که باید به دانش بومی که منطبق بر شرایط زیستی هر منطقه، شکل گرفته و بالغ شده، اعتماد کنیم و احترام بگذاریم. شکوه کرمانشاهانی فعال زیست محیطی

نقش سیل‌بند و آبخوانداری

باغستان سنتی قزوین، مجموعه باغ‌های به هم پیوسته‌ای است که به‌صورت تعداد زیادی حوضچه در کنار هم قرار گرفته‌ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سیلاب رودخانه‌های فصلی از طریق نهرهای درون‌باغی در باغستان پخش می‌شود. هر باغ، به نوبت، تا لب کرت پر از آب می‌شود، این آب در زمین نشست می‌کند و به سفره‌های زیرزمینی بازمی‌گردد و از این رهگذار درختان باغستان و بوته‌های انگور هم سیراب می‌شوند.

به این ترتیب باغستان همزمان نقش سیل‌بند و آبخوانداری را برای منطقه ایفا می‌کند. علاوه براین، خاک غنی کوهپایه همراه با سیلاب هر سال، خاک باغستان را بازسازی می‌کند. چنین خاکی در مواقع سیل، پذیرای حجم زیادی از آب خواهد بود. چنانکه در سیل اخیر، برخی باغ‌ها تا 10 بار سیل خروشان آب را در خود پذیرا شدند و به سفره‌های زیرزمینی فرستادند.

باغستان، که قدمت آن به بیش از یکهزار و 500 سال قبل برمی‌گردد، زمانی به‌وسعت 4 هزارهکتار همچون حلقه‌ای سبز، قزوین را دربرگرفته بود. در دهه‌های اخیر، بخش شمالی آن تخریب شد و اکنون باغستان به وسعت 2 هزار و 500 هکتار از 3 طرف شهر را دربرگرفته است. این بخش باقیمانده نیز هر روز با احداث جاده و راه و تغییر کاربری به مسکونی، آسیب می‌بیند.

آغوش باغستان

 اما امسال و در جریان سیل اخیر همین مقدار باقیمانده و زخم‌خورده از طرح‌های توسعه شهری و سوداگری، شهرهای قزوین و الوند را از آسیب سیل محافظت کرد. موج خروشان و طغیانی آب در آغوش باغستان آرام گرفت و راهی سفره‌های زیرزمینی شد.

باغستان همچنین پشتوانه تأمین آب و رطوبت برای دشت قزوین است و سیلاب رودخانه‌های فصلی پس از آبیاری باغستان در جنوب راهی دشت قزوین می‌شود. متأسفانه پروژه‌ رینگ خودرو ‌رو شهر که در حال حاضر و به مدد تلاش فعالان محیط ‌زیست توسط شورای عالی شهرسازی و معماری متوقف شده، در صورت ادامه علاوه بر تخریب 500 هکتار از باغستان، به‌طور کامل پیوند شهر و باغستان را از بین می‌برد و شهر را از حمایت باغستان محروم می‌کند.

علاوه بر این پروژه‌ای با نام کمربند سبز شرقی در قزوین درحال احداث است که بر مسیر سیلاب قرار می‌گیرد و یک کیلومتر آن در حریم رودخانه سیلابی باراجین طراحی شده است. این جاده هیچ یک از مصوبات قانونی لازم را ندارد و در طرح جامع شهر نیامده است.

اگر باغستان توانست مصیبت سیل را در کشور تقلیل دهد و سیل را در قزوین و الوند مهار و تبدیل به فرصت کند، به همت پایمردی باغدارانی است که در شرایط خشکسالی و سرمازدگی پایمردی کردند و باغستان برای مردم قزوین باقی ماند و شهر را نجات داد.

شایسته است که از طرفی توسعه نابخرد پای خود را از باغستان بیرون بکشد و از طرف دیگر باغداران باغستان در سختی‌ها مورد حمایت جدی و ملی قرار بگیرند. 

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۰۳۲۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ابداع پارچه‌ای نازک‌تر از موی انسان که جاذب صداست

دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) موفق به ابداع یک پارچه ابریشمی مسدود کننده صدا شده‌اند که سر و صدا‌ها را تا ۷۵ درصد سرکوب می‌کند.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران MIT پارچه ابریشمی ویژه‌ای ابداع کرده‌اند که نازک‌تر از موی انسان است و سر و صدا را سرکوب می‌کند.

این پارچه ابریشمی که کم‌ضخامت‌تر از موی انسان است، می‌تواند صدا‌ها را جذب کند و به طور بالقوه جهان را به مکانی بهتر و آرام‌تر تبدیل کند.

سر و صدای شلوغی و نامطبوع یک مشکل بزرگ در جهان امروزی ماست. از ترافیک بیرون خانه گرفته تا صدای بلند تلویزیون همسایه و سر و صدای همکاران، پیدا کردن یک محیط آرام دشوار است.

اکنون یک همکاری میان پژوهشگران MIT و سایر موسسات منجر به ایجاد پارچه ابریشمی خاصی شده است که می‌تواند مکان‌های پر سر و صدا را بسیار آرام‌تر کند.

پارچه‌ای را به قدری نازک تصور کنید که تقریباً به نازکی موی انسان است و داخل این پارچه خاص فیبری وجود دارد که با اعمال بار الکتریکی جان می‌گیرد. پارچه با شنیدن صدا شروع به لرزیدن می‌کند که به دو روش مختلف به متوقف کردن صدا کمک می‌کند.

لغو امواج نویز

پژوهشگران با الهام از فناوری هدفون‌های حذف کننده نویز، از ارتعاشات پارچه برای ایجاد سکوت استفاده کردند.

این تکنیک با انتشار امواج صوتی که با سر و صدای ناخواسته تداخل دارد، شبیه به یک دونوازی موسیقیایی که در آن صدای نوازندگی یکی، دیگری را خنثی می‌کند، کار می‌کند. این تکنیک وعده می‌دهد که سر و صدا‌ها را در فضا‌های کوچک مانند اتاق‌ها یا خودرو‌ها ساکت کند.

پژوهشگران با استفاده از مواد معمولی مانند ابریشم و موسلین (پارچه‌ای از جنس پنبه با بافت ساده) موفق به ساخت پارچه‌های سرکوب‌کننده صدا شده‌اند که برای اجرا در دنیای واقعی عملی هستند. برای مثال، می‌توان از چنین پارچه‌ای برای ساخت جداکننده‌هایی در فضا‌های باز یا دیوار‌های پارچه‌ای نازک استفاده کرد که از عبور صدا جلوگیری می‌کند.

گریس یانگ نویسنده اصلی این مطالعه گفت: در دنیایی که به نظر می‌رسد سر و صدا آرامش را از بین می‌برد، هدف ما ایجاد سکوت و ابداع کالایی حتی با ارزش‌تر از طلا بود. ما با استفاده از قدرت ارتعاشات پارچه، قلمرو جدیدی از امکانات را برای ایجاد فضا‌های آرام فراهم کرده‌ایم.

ابریشم؛ سلاح مخفی شگفت انگیز

پژوهشگران همچنین چیز دیگری را یافتند. آن‌ها متوجه شدند که ثابت نگه داشتن پارچه نیز می‌تواند به جلوگیری از حرکت صدا کمک کند. در این حالت، پارچه به یک محافظ قوی تبدیل می‌شود و از عبور صدا از دیوار‌ها یا جداکننده‌ها جلوگیری می‌کند.

در یک مشاهده شگفت‌انگیز محققان کشف کردند که وقتی پارچه ثابت است، می‌تواند صدا را درست مانند یک آینه که نور را بازتاب می‌دهد، منعکس کند.

آزمایشات آن‌ها همچنین نشان داد که هم خواص مکانیکی این پارچه و هم اندازه منافذ آن بر کارایی تولید صدا تأثیر می‌گذارد. در حالی که ابریشم و موسلین خواص مکانیکی مشابهی دارند، اندازه منافذ کوچکتر ابریشم آن را به بلندگوی پارچه‌ای بهتری تبدیل می‌کند.

هنگامی که محققان پارچه ابریشمی را در حالت سرکوب مستقیم صدا آزمایش کردند، دریافتند که می‌تواند به طور قابل توجهی حجم صدا‌ها را تا ۶۵ دسی‌بل کاهش دهد که تقریبا معادل یک مکالمه با صدای نسبتا بلند انسان‌هاست.

این پارچه در حالت سرکوب صدا با ارتعاش می‌تواند انتقال صدا را تا ۷۵ درصد کاهش دهد.

آغاز یک مسیر

پژوهشگران در یک حرکت رو به جلو می‌خواهند استفاده از پارچه را برای مسدود کردن صدای فرکانس‌های متعدد بررسی کنند.

این امر به فناوری فانتزی و بهبود در نحوه ساخت پارچه نیاز دارد. آن‌ها همچنین می‌خواهند با تغییر نحوه ساخت این پارچه، به عملکرد بهتری برسند.

یان می‌گوید: امکانات بی‌شماری در انتظار اکتشاف هستند. ما فقط سطح چیزی را که این پارچه سرکوب کننده صدا می‌تواند به دست آورد، خراشیده‌ایم. این تنها آغاز یک مسیر به سوی دنیایی آرام‌تر است.

این پروژه توسط موسساتی مانند بنیاد ملی علوم (NSF)، دفتر تحقیقات ارتش (ARO) و آژانس کاهش تهدیدات دفاعی (DTRA) آمریکا حمایت می‌شود.