به نقل از «ایسنا»

معرفی «مستندهای زیره ذره‌بین» جشنواره‌ی جهانی فجر

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۴۱۰۶۸۵

پنج مستند ایرانی حاضر در بخش «مستند زیر ذره‌بین» سی‌وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر معرفی شدند.

به گزارش ایسنا به نقل از ستاد خبری سی‌وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، علاوه بر 9 مستند خارجی از کشورهای مختلف جهان که پیش از این به عنوان آثار خارجی حاضر در بخش «مستند زیر ذره‌بین» سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر معرفی شده بودند، 5 مستند «بهارستان خانه ملت»، «کاغذ پاره‌ها»، «خط باریک قرمز»، «وا کس چه؟» و «مهین» از ایران نیز در این بخش حضور دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«بهارستان خانه ملت» (Baharestan Khaneh-y Mellat) ساخته بابک بهداد در سال 1397 است که نخستین نمایش بین‌المللی آن در جشنواره جهانی فیلم فجر خواهد بود. این فیلم پیش از این در سی‌وهفتمین جشنواره ملی فیلم فجر و جشنواره سینماحقیقت در ایران حضور داشته است.

این فیلم مروری است بر جغرافیای سیاسی و تاریخی میدان و منطقه بهارستان در تهران.

بابک بهداد، فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینماست. از مستندهای او می‌توان به «نخل روز دهم»، «نامه» و «یادداشت‌های روزانه یک مسافر» اشاره کرد.

«کاغذپاره‌ها» (The Unseen) ساخته بهزاد نعلبندی در سال 1397 دیگر فیلم ایرانی بخش «مستند زیر ذره‌بین»  است.

بهزاد نعلبندی فارغ‌التحصیل سینما از مدرسه فیلم تهران است. در کارنامه فیلمسازی او ساخت آثار مستندی چون «کشکول» (۱۳۸۹)، «صبح روز نهم» (۱۳۹۱)، سریال مستند «ایرانشهر» (کارگردانی مشترک) ۱۳۹۲ و فیلم داستانی بلند «پرو» (۱۳۹۵) به چشم می‌خورد.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: مسئولان شهر تهران تصمیم دارند طی فرآیندی با عنوان زیباسازی شهر، چهره‌ تهران را از خلاف‌کاران پاک کنند، از جمله معتادان و زنان فاحشه. مردان معمولاً پس از چند روز آزاد می‌شوند، اما زنان به مرکزی در اطراف شهر انتقال داده می‌شوند و هیچ آماری از حضور این زنان کارتن‌خواب در این مراکز از سوی مددکاران ثبت نمی‌شود.

«خط باریک قرمز» (The Narrow Red Line) به کارگردانی فرزاد خوشدست که در سال 1398 ساخته شده نیز در این بخش به نمایش درمی آید.

فرزاد خوشدست فارغ‌التحصیل رشته گرافیک و سینماست. او کارگردانی فیلم را از سال 1371 با ساخت فیلم‌های کوتاه  هشت میلی‌متری آغاز کرد و چند فیلم مستند و داستانی 16 میلی‌متری و 35 میلی‌متری در کارنامه خود دارد. او از شاگردان عباس کیارستمی و عضو رسمی انجمن کارگردانان سینمای مستند خانه سینماست. تعدادی از فیلم‌های مستند او عبارتند از «وقایع‌نگاری یک فیل‌ساز ناتمام»، «کانی‌های پرطاووسی»، «زنی که نام ندارد» و «خط باریک قرمز».

مستند قبلی او، «زنی که نام ندارد»، در سال گذشته برای اولین بار در بخش اصلی جشنواه فیلم‌های مستند کپنهاگ در کشور دانمارک به نمایش درآمد و پس از آن در پنج جشنواره مهم دیگر در کشورهای مختلف نمایش داده شد. او در سال گذشته یک فیلم بلند داستانی با نام «نگاه خیره» ساخت. «خط باریک قرمز» در اولین نمایش بین‌المللی‌اش در جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمی‌آید.

در خلاصه داستان «خط باریک قرمز» آمده است: یک گروه مجرم نوجوان در زندان با کمک چند مربی نمایش تصمیم می‌گیرند یک نمایش را روی صحنه ببرند تا اگر موفق بود، به این بهانه و برای اجرا یک روز از زندان خارج شوند.

دیگر فیلم این بخش «وا کَس چه؟» (Va kas Che?) ساخته کامران حیدری در سال 1397 است که نخستین نمایش بین‌المللی آن در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر خواهد بود.

کامران حیدری فعالیت‌های هنری خود را با ساخت مستندهای «داش آکل»، «محمد بهمن بیگی» و «در انتهای یک روز کامل» آغاز کرده است. او با ساخت مستند «من نگهدار جمالی...» به چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه مستند مبدل شد.

«وا کس چه؟» مستندی است با محوریت زندگی و مرگ ابراهیم منصفی متخلص به ابرام، نوازنده گیتار، خواننده و شاعر پرطرفدار جنوب ایران که ۷۰ سال پیش در بندرعباس به دنیا آمد و ۵۰ سال بعد در وضعیتی از دنیا رفت که تشخیص این‌که او خودکشی کرده یا به مرگ طبیعی از دنیا رفته، دشوار بود. با این‌که نزدیک به دو دهه از مرگ او می‌گذرد، تا همین امروز بر سر دلیل و چگونگی مرگ او بحث‌ها و شایعات و حدس و گمان‌ها بسیار است.

«مهین» (Mahin) اثری از محمدحسین حیدری که در سال 1397 ساخته شده است نیز در بخش «مستند زیر ذره‌بین»  حضور دارد. این فیلم پیش از این در جشنواره «سینماحقیقت» حضور داشته است.

محمدحسین حیدری به صورت تخصصی در زمینه تدوین و صداگذاری فعالیت می‌کند. از جمله کارهای او در زمینه تدوین می‌توان به «رزم‌آرا: یک دوسیه مسکوت» اشاره کرد. فیلم او در جشنواره «سینماحقیقت» دومین اثر برگزیده از نگاه تماشاگران شد.

این مستند به بررسی شخصیت پیچیده مهین قدیری اولین قاتل سریالی زن ایران می‌پردازد.

در این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر 9 فیلم مستند خارجی و 5 مستند ایرانی در بخش «مستند زیر ذره‌بین» جشنواره حضور دارند.

سی‌وهفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر از ۱۸ تا ۲۶ آوریل ۲۰۱۹ (۲۹ فروردین تا ۶ اردیبهشت ۱۳۹۸) به دبیری رضا میرکریمی در تهران برگزار می‌شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۴۱۰۶۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت سازنده مستند «مشتی اسماعیل» از شالیکاری

مهدی زمانپور کیاسری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، مستند سینمایی «مشتی اسماعیل» گفت: سال ۸۷ ایده‌ای به ذهنم رسید که مستندی درباره کاشت، داشت و برداشت محصول شالی بسازم؛ چرا که کاشت، داشت و برداشت محصول پر از حرکت، انرژی و زندگی بود. در مسیر شالیکاری زندگی جریان داشت؛ زندگی که برایم پر از خاطرات بود.

وی ادامه داد: همیشه فکر می‌کردم اگر در فیلمم مستقیم به کاشت، داشت  و برداشت محصول بپردازم شاید نتوانم آنگونه که شایسته است آن را به تصویر بکشم و شاید از حالت هنری خارج شود؛ لذا از آنجاییکه بیشترین خاطراتم در دوران کودکی شکل گرفته بود، با خود گفتم که باید از نگاه کودک بصورت غیر مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم. تا اینکه مشتی اسماعیل جلوی چشمانم آمد.

وی عنوان کرد: البته این ایده با کمک دوست عزیزم کوروش خواجوندی به ذهنم خطور کرد. در نهایت تصمیم گرفتم زندگی مشتی اسماعیل را به تصویر بکشم. زندگی پیرمرد کشاورز نابینای اهل دل. در سال ۸۹ یکسال تمام، کار، تلاش و زندگی این پیرمرد دوست داشتنی را ثبت و ضبط کردم. بهار سال ۹۰ هم تدوین و صداگذاری انجام شد و کار به اتمام رسید.

زمانپور توضیح داد: سپس فیلم به جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی ارسال شد که خوشبختانه در بیش از ٥٠ جشنواره فیلم انتخاب شد در بیش از ٣٠ جشنواره مهم دنیا جایزه گرفت؛ و جالب است بدانید تا کنون نزدیک به ٤٠٠ بار از تلویزیون (در شبکه‌های مختلف) پخش شد.

این کارگردان درباره معنویت مشتی اسماعیل توضیح داد: مشتی اسماعیل سراسر معنویت بود. وی حداقل ۶ ماه در سال را روزه می‌گرفت. وی مداح اهل بیت بود و عاشق امام حسین (ع). مشتی اسماعیل سراسر زندگیش امید بود. حال درونش خوب بود. من هم تلاش کردم این حال خوب را در فیلم جاری کنم و به همه دنیا نشان دهم؛ و البته همه معنویاتش را هم بصورت غیر مستقیم بیان کردم.

وی افزود: رفتن مشتی اسماعیل داغی در دل من گذاشت چرا که ما هر هفته با هم در طی این ١٤ سال در تماس بودیم و همیشه جویای حال هم بودیم. برنامه ریزی کرده بودم که در هفته اول خرداد او را به سفر کربلا ببرم؛ چون مش اسماعیل عاشق کربلا و اباعبدالله بود. البته ما قبلا با هم کربلا رفته بودیم، اما دوست داشتم امسال هم این سفر را تجربه کنم که سعادت نصیب من نشد و این حسرت بر دل من باقی ماند. مشتی اسماعیل خیلی خوش صحبت بود و همچنین طناز با هم خیلی شوخی می‌کردیم. 

زمانپور خاطرنشان کرد: این اواخر دائم می‌گفت «دیگر یواش یواش باید از این دنیا بروم» من به او می‌گفتم که سوال کردم گفتند مشتی اسماعیل تا ٩٦ سال زنده می‌ماند؛ مشتی هم با خنده می‌گفت؛ البته بی نفس؛ و آخرین بار هم که یک هفته قبل از فوتش زنگ زد، گفت که دیگر باید بروم و رفت. مشتی اسماعیل رفت، اما معنویت و امیدش همچنان زنده است و تا سال‌های سال مردم دنیا از آن بهره‌مند خواهند شد.

 

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون