درمان"ام‌ اس"با مولکول‌های مصنوعی!

دانشمندان دانشگاه اورگان موفق به یافتن یک مولکول مصنوعی شده‌اند که می‌تواند اعصاب آسیب‌دیده بر اثر بیماری ام‌اس را ترمیم کند و احتمالا تبدیل به اولین درمان این بیماری با روش مولکول مصنوعی شود. ناطقان: در بیماری ام‌اس (MS) سیستم ایمنی بدن به بخشی از سلول‌های عصبی موسوم به "میلین"(myelin) که لایه عایق روی اعصاب نخاعی، مغز و بینایی هستند، حمله می‌کند و آسیب می‌زند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اتفاق باعث می‌شود که اعصاب کوتاه شوند و به درستی کار نکنند.

دانشمندان اکنون در یک مطالعه که می‌تواند روش مقابله با ام‌اس را متحول کند، نشان داده‌اند که یک مولکول مصنوعی می‌تواند میلین را بازیابی کند.


پروفسور "تام اسکانلان" از دانشگاه علوم پزشکی اورگان این مولکول سوبتیروم مصنوعی موسوم به "سوبتیروم"(Sobetirome) را بیش از ۲۰ سال پیش به عنوان یک وسیله ممکن برای کاهش کلسترول ایجاد کرد. در سال ۲۰۱۳ بود که همکارش دکتر "دنیس بوردت" پیشنهاد داد که ممکن است این مولکول مصنوعی در درمان ام‌اس نیز مفید باشد.

در آزمایش‌های اولیه بر روی موش‌هایی که از لحاظ ژنتیکی دستکاری شده بودند تا علائمی شبیه به ام‌اس داشته باشند، سوبتیروم (هورمون مصنوعی تیروئید) واقعاً به بهبود میلین آسیب دیده کمک کرد و مهمتر اینکه این کار را بدون عوارض جانبی قابل توجه انجام داد.

در حالی که در مقابل، تحقیقات نشان می‌دهد که درمان با هورمون طبیعی تیروئید به قلب، استخوان‌ها و عضلات اسکلتی آسیب می‌رساند.

با این حال، در زمان اولین آزمایش‌های سوبتیروم، اثربخشی مولکول به عنوان درمان ام‌اس به دلیل عدم توانایی آن برای عبور از سد خونی مغزی محدود شده بود. دانشمندان نیز برای حل این مشکل یک برچسب شیمیایی را به مولکول اضافه کردند و یک ترکیب به نام "Sob-AM۲" ایجاد کردند.

این برچسب شیمیایی بار الکتریکی منفی مولکول را که معمولاً مانع از عبور از سد خونی مغزی می‌شود، حذف می‌کند. پس از آنکه این ترکیب از این مانع عبور کرد، یک آنزیم مغزی، برچسب شیمیایی را از مولکول جدا می‌کند و باعث می‌شود "Sob-AM۲" به حالت سوبتیروم بازیابی میلین بازگردد.

این استراتژی منجر به افزایش نفوذ ۱۰ برابری سوبتیروم به سیستم عصبی مرکزی می‌شود.

در آزمایش‌های بعدی روی موش‌ها بهبود حرکتی قابل توجهی دیده شد که حاکی از بازیابی کامل میلین بود.

پروفسور "اسکانلان" و دکتر "بوردت" اعتقاد دارند که این درمان روی انسان‌ها نیز تأثیر مشابهی خواهد داشت. دانشگاه اورگان با شرکت پزشکی "Llama" در حال کار بر روی شروع آزمایشات انسانی هستند.

"اسکانلان" می‌گوید: امروزه داروهایی که آکسون‌های کوتاه شده بر اثر آسیب به میلین را ترمیم کند، وجود ندارد؛ در حالی که داروی ما می‌تواند.

لازم به ذکر است که تیم‌هایی در دانشگاه ملبورن، دانشگاه یوتا و دانشگاه کالیفرنیا-ریورساید همگی در حال توسعه داروهایی هستند که همین کار را انجام می‌دهند.

ام‌اس

ام‌اس یا تصلب بافت چندگانه (Encephalomyelitis disseminata یا Multiple sclerosis) که با نام اختصاریِ ام‌اس یا MS شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب‌دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند، اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه‌های بسیار جسمی شود.

ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عود مرحله‌ای (به شکل برگشتی) یا در طول زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد. ممکن است در بین عود، نشانه بیماری به کلی از بین برود، با این وجود مشکلات عصبی دائمی به‌ویژه با پیشرفت بیماری در مراحل بعدی به‌طور مداوم اتفاق می‌افتد.

اگرچه علت بیماری مشخص نیست، اما مکانیزم اصلی آن آسیب زدن توسط سیستم ایمنی بدن یا اختلال در سلول‌های تولیدکننده غلاف میلین است.

دلایل ارائه شده در مورد این مکانیزم‌ها شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی مانند عفونت است. معمولاً ام‌اس بر اساس نشانه‌ها و علائم و نتایج آزمایش‌های پزشکی تشخیص داده می‌شود.

پیشترها درمان مشخصی برای ام‌اس وجود نداشت، تا اینکه محققان کانادایی موفق به درمان آن شدند. درمان‌های موجود به منظور بهبود عملکرد بدن پس از هر حمله و جلوگیری از حملات جدید صورت می‌گیرد. اگرچه داروهایی که برای درمان ام‌اس تجویز می‌شود اندکی مؤثرند، اما دارای اثرات جانبی هستند و تحمل آن دشوار است.

با وجود اینکه شواهدی در مورد اثربخشی درمان‌های جایگزین ام‌اس وجود ندارد، بسیاری از مردم به دنبال آن درمان‌ها هستند. پیش‌بینی نتیجه دراز مدت درمان بسیار دشوار است، اما نتیجه قابل قبول بیشتر در زنان، افرادی که در سنین پایین‌تر به این بیماری مبتلا شده‌اند، افرادی که در آن‌ها دوره‌های عود مشاهده می‌شود و افرادی که آن‌ها در مراحل اولیه حمله‌های کمی را تجربه کرده‌اند، مشاهده می‌شود.

امید به زندگی افراد دارای ام‌اس ۵ تا ۱۰ سال کمتر از دیگران است. این بیماری به‌طور معمول در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی و در زنان دو برابر مردان اتفاق می‌افتد.

نام «اسکلروز چندگانه» به زخم‌ها (سختینه یا به عبارت دیگری پلاک یا زخم) که در ماده سفید مغز یا ستون فقرات قرار دارد، گفته می‌شود.

ام‌اس در سال ۱۸۶۸ توسط "ژان-مارتن شارکو" توصیف شد. محققان در حال توسعه درمان‌ها و روش‌های تشخیص جدید هستند که درمان با مولکول مصنوعی جدیدترین آنها است.

میلین

میلین یک ساختار چربی-غنی است که در اطراف آکسون برخی از سلول‌های عصبی تشکیل شده از یک لایه عایق الکتریکی پیچیده شده است. وجود میلین برای عملکرد مناسب سیستم عصبی ضروری است.

تولید میلین به صورت تخصصی توسط سلول‌های گلیال از طریق گسترش خود در فرآیندهای سلولی است.

سد خونی مغزی

سد خونی مغزی یا در اصطلاح پزشکی "BBB" محدوده جداکننده بین مایع برون‌سلولی مغز در سیستم اعصاب مرکزی و جریان خون گردشی در بدن است، به طوری که اگر مواد رنگی به درون خون تزریق شود، می‌توان مشاهده کرد که از این ماده درون مغز اثری دیده نمی‌شود.

این پرده یا سد از مویرگ‌های ویژه تشکیل شده که بر خلاف ساختار عادی در مویرگ‌ها دارای منافذ معمول نبوده و اتصال بین سلولی در آن‌ها از نوع اتصال محکم است و در نتیجه بسیاری از مولکول‌ها و ریز مولکول‌ها و همچنین باکتری‌ها قادر به گذشتن از آنها (از طریق انتشار) و رسیدن به مایع مغزی نخاعی در مغز نیستند.

متقابلاً سطح اندوتلیال این مویرگ‌ها از پروتئین‌های ویژه پوشیده شده که توسط آنها ورود گلوکز به مغز به عنوان تغذیه امکان‌پذیر می‌شود. همچنین تبادل گازی (اکسیژن- کربن دی‌اکسید) بین خون گردشی و مغز از این سد بدون مشکل قابل انجام است.

این تحقیق اخیراً در مجله JCI Insight منتشر شده است.

منبع: مشرق برچسب ها: درمان ، ام اس ، مولکول های مصنوعی

منبع: ناطقان

کلیدواژه: درمان ام اس مولکول های مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۱۹۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناهنجاری گوژپشتی چگونه تشخیص و درمان می‌شود؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، اختلال کیفوز یا قوزپشتی، یک نوع انحراف در ستون فقرات است که باعث خم شدن بخشی از آن به سمت بیرون می‌شود. این مشکل ممکن است برای افراد در سنین مختلف رخ دهد، اما اغلب در دوران بلوغ اتفاق می‌افتد. اگرچه این بیماری معمولاً مشکلات جدی را ایجاد نمی‌کند، اما در صورت شدت بالا می‌تواند باعث تغییر شکل ستون فقرات و درد شود. همچنین ممکن است منجر به فشار به قفسه سینه شده و باعث مشکلات تنفسی شود. کیفوز بیشتر در سنین نوجوانی ظاهر می‌شود و گاهی ممکن است مادرزادی یا در سنین بالاتر نیز رخ دهد.

افراد مبتلا به کیفوز ممکن است با قوز قابل توجه در ناحیه پشت روبه‌رو شوند. در صورت شدت بالا، درد کمر و التهاب ناحیه ستون فقرات همراه با ضعف قسمت پایین بدن و حتی فلج پا نیز ممکن است رخ دهد؛ بنابراین تشخیص به موقع و در صورت لزوم، درمان مناسب می‌تواند از عوارض جدی این بیماری جلوگیری کند. این اختلال ممکن است از علل مختلفی نظیر عوامل مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب‌های فیزیکی، عفونت ستون فقرات یا حتی وجود تومور نخاعی ناشی شود. در ادامه، قصد داریم درباره انواع کیفوز، علائم آن، روش‌های تشخیص و راه‌های درمان اطلاعات بیشتری منتقل کنیم.

کیفوز یک اختلال نسبتاً شایع است که معمولاً در جوانان و بزرگسالان رخ می‌دهد. در این اختلال، بخشی از مهره‌های منطقه توراکس از حالت عادی خود خارج می‌شود و شکل مثلثی به خود می‌گیرد، که منجر به خم‌شدن ستون فقرات به سمت جلو می‌شود. عوامل تغییر حالت توراکس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

نشستن طولانی مدت پشت میز یا خم شدن و قوزکردن‌های طولانی و همچنین نشستن، ایستادن و خوابیدن در وضعیت نامناسب، تأخیر در رشد و مشکلات مربوط به رشد بدنی،  که ممکن است ابتلا به کیفوز را زمینه‌ساز کند، به خصوص در دوران کودکی، پیری که منجر به ضعف و سستی ستون فقرات شده و باعث تحول در حالت آن شود. فشردگی مهره‌ها بر روی هم ناشی از شکستگی در ناحیه ستون فقرات، علل دیگر ابتلا به کیفوز ممکن است شامل عفونت دیسک کمر، روماتیسم ستون فقرات، دیستروفی عضلانی و تومور نخاعی باشد.

علائم بیماری کیفوز

همانطور که گفتیم کیفوز یا گوژپشتی یک بیماری شایع است که دو نوع اول آن (انواع آن شرح داده خواهد شد) در بسیاری از افراد رخ می‌دهد. در اغلب موارد کیفوز مشکلی را برای فرد ایجاد نمی‌کند و با ورزش، فیزیوتراپی و قرار دادن بدن در وضعیت نرمال، قابل درمان است. در صورت مشاهده هرکدام از علائم بالا و هم‌چنین خم‌شدنی در قسمت شانه‌ها یا کمر، حتما به کارشناس تربیت بدنی و حرکات اصلاحی، مربی آمادگی جسمانی و یا بدنسازی، و در موارد حاد پزشک مراجعه کنید تا هرچه سریع‌تر تحت درمان قرار گیرید. در صورت عدم درمان، بیماری کیفوز می‌تواند شدت پیدا کرده و عوارضی را در پی داشته باشد. این عوارض عبارتند از:

 -قوز همیشگی در قسمت ستون فقرات

-کمر درد مداوم

 -احساس ضعف یا بی‌حسی در بازو‌ها و پا‌ها

 -تنگی تنفس و ایجاد مشکلات تنفسی

-از دست دادن کنترل مثانه

-بارزترین علائم کیفوز نیز می‌تواند خمیدگی قسمت بالاتنه فرد بیمار به جلو باشد

علائم دیگر این بیماری شامل: وضعیت غیر عادی قرار گرفتن سر، از بین رفتن انعطاف ناحیه فوقانی پشت، سفت شدن همسترینگ، ضعف و بی حسی در پا‌ها و فرسایش دیسک می‌شوند. به هر حال، هرگونه تغییر غیرطبیعی در وضعیت بدن و همچنین علائم فوقانی مورد نظر، نشانگر وجود بیماری کیفوز می‌باشد و در صورت مشاهده آنها، به مربی مراجعه نمایید.

تشخیص

در مرحله اول، در خصوص مراجعین و ورزشکاران به معاینه بیمار می‌پردازیم و سابقه پزشکی یا سلامتی او را بررسی می‌کنیم. از مراجعه کننده می‌خواهیم تا چند حرکت کششی انجام دهد تا وضعیت ستون فقرات و دامنه حرکتی آنرا بررسی نماییم. ابتدا فرد را در صفحه شطرنجی قرار می‌دهیم و از جانب به بررسی وضعیت ستون فقرات می‌پردازیم. سپس فرد بر روی یک سطح صاف دراز می‌کشد. اگر ستون فقرات به حالت نرمال باشد، شدت ناهنجاری در حد متوسط می‌باشد و درمان مناسب قابل انجام است. اگر ستون فقرات همچنان منحنی باشد، باید به دنبال روش‌های درمانی پیچیده‌تر بگردیم. در موارد شدیدتر، آزمایشات تکمیلی مانند تصویربرداری با اشعه ایکس و ام آر آی و یا آزمایش عملکرد ریه نیز مورد نیاز است. تصویربرداری با اشعه ایکس، امکان نمایش استخوان‌های ستون فقرات از زوایای متفاوت را فراهم می‌کند و به ما کمک می‌کند تا وضعیت خمیدگی را مشخص نماییم. ام آر آی همچنین به منظور بررسی وضعیت اعصاب و کانال نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد، و آزمایش عملکرد ریه نیز برای بررسی دستگاه تنفسی به خصوصاً در مراحل بعدی تشخیص نقش مهمی دارد که این موارد اخیر باید زیر نظر پزشک باشد.

درمان

برای درمان کیفوز، مربی یا پزشک نکات مختلفی را به‌حساب می‌آورد از جمله سن بیمار، وضعیت سلامتی، نوع کیفوز و شدت خمیدگی. اگر بیمار وضعیت شوئرمن یا شدید داشته باشد، از روش‌های غیرجراحی استفاده خواهد شد. این روش‌ها شامل فیزیوتراپی برای تقویت ماهیچه‌های شکم و کمر، دارو‌های ضدالتهابی مانند ایبوپروفن و آسپرین برای کاهش درد، و همچنین استفاده از بریس برای پشتیبانی از ستون فقرات و به حالت صحیح برگشتن بدن و از همه مهمتر انجام حرکات و تمرینات اصلاحی است.

انتهای پیام/