فضای دوقطبی، قتلگاه مصالح کشور

موضع حق، لزوماً یکی از دو سر قطب‌های تشکیل شده نیست، چه بسا اینکه راه حل میانی، همان موضع حق باشد و دو سر قطب، هر دو به میزانی که از راه میانی فاصله دارند، دچار اشتباه باشند و به هر میزان که بر موضع خود اصرار ورزند، به جمود مبتلا باشند. کنش نواصولگرایانه، تکیه بر رفتار معقولانه، محققانه و مبتنی بر مصلحت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

یک. پیوستن یا نپیوستن به FATF پس از رفت و برگشت میان مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان، چندی‌است به مجمع تشخیص ارجاع شده تا در مورد آن، بنا به مصلحت، تصمیم گیری شود. همزمان بحث و بررسی در مورد این گروه اقدام ویژه مالی به رسانه ها و محافل نخبگانی راه یافته و به صورت خاص، بین دولتی ها و منتقدان دولت، محل افتراق بوده است.

اشکال اول و اساسی هم همین جاست. حقیقتاً موضوعی با این درجه از اهمیت که به شدت هم تخصصی است و می تواند بر آینده سیاسی و اقتصادی و حتی معیشتی مردم، تأثیر مستقیم داشته باشد، نباید محل نزاع سیاسی قرار گیرد. شخصاً نظاره گر بوده ام که برخی از اصلاح طلبان و حامیان دولت، بدون اطلاع از مفاد و تبعات FATF به شدت حامی پیوستن به آن بوده اند و مخالفانی که ندانسته، خواستار رد سریع این مصوبه در مجمع تشخیص مصلحت بوده اند.

اما تجربه تاریخی نشان داده که سیاسی شدن اینچنینی موضوعات، اغلب اوقات به صلاح نیست و فضای دوقطبی، قتلگاه مصالح کشور است. باید با درایت و تدبیر و دانش کافی، در برابر فضای دوقطبی ایستاد، چه بسا راه حل سومی وجود داشته باشد؛ فضایی که توسط جمعی از عقلای کشور در مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال پیگیری است.

دو. اما راه حل چیست؟ پیش از پاسخ به این سؤال باید تأکید کنم که مهم تر از پذیرش یا عدم پذیرش، نحوه مواجهه جمهوری اسلامی با کنوانسیون ها و سازمان های بین المللی است. باید بدانیم که برخی از قواعد بین المللی، به ویژه آن هایی که قرار است با حوزه فرهنگ و آموزش و عرصه های هویتی ما سر و کار داشته باشند، به هیچ وجه در ایران قابل توصیه و اجرا نیستند، چه اینکه پیش از این، واکنش قاطع مقام معظم رهبری در برابر سند ۲۰۳۰ را دیده ایم.

از سوی دیگر، برخی از این کنوانسیون ها و سازمان های جهانی، به هیچ وجه قابل چشم پوشی و نادیده گرفتن نیستند و انکار یا بی اهمیت دانستن آنها، دردی دوا نمی کند که عموماً، تعهدات سیاسی، اقتصادی، فناورانه و زیستی از این نوعند. نادیده انگاشتن برخی از این کنوانسیون ها، اگر نگویی کشور را با مشکل جدی مواجه می کند، حداقل می توان گفت به دردسر می اندازد.

بنابراین نمی توان در مورد هر توصیه بین المللی تسلیم و مطیع بود، همان طور که نمی توان به هر قاعده جهانی تن داد. مرز این تشخیص را هم علمای فن و کارشناسان تعیین خواهند کرد و از همین رو، به نظر می رسد، مجمع تشخیص مصلحت نظام بهترین مرجع برای همین امور باشد.

 

سه. نکته دوم آن است که هر موافقت و مخالفتی، باید به منزله یه گام از مسیری بلند و در واقع یک حلقه از زنجیر استراتژی کلان کشور باشد. یعنی باید از موافقان تصویب FATF پرسید که فرضا چنین چیزی در کشور تصویب شد، برای بعد از آنچه برنامه ای دارید. موافقان تصویب باید بگویند که پیوستن به FATF دقیقاً قرار است چگونه و با چه برنامه ای، گره ای از مشکلات کشور باز کند و در خدمت منافع مردم و کشور قرار گیرد.

ناگفته نماند که عیناً همین سؤالات باید از حامیان رد FATF پرسیده شود. ضرورت داشتن برنامه و راهبرد کلان و مشخص در پذیرش یا عدم پذیرش، وقتی بیشتر رخ می نماید که بدانیم این سازمان بین المللی، می تواند بر کشورهای غیر عضو خود نیز نظارت کند و از سوی دیگر، پیوستن به آن تضمینی بر تسهیل روابط مالی کشور است و نه رد آن، باعث می شود که کشورمان، از آسیب های پذیرش مصون بماند.

چهار. نکته سوم، تأکیدی بر این امر است که تحلیل و تصمیم گیری پیرامون مسائل کلانی چون FATF، نمی تواند تنها تابع یک مؤلفه باشد و ذوابعاد است. باید حاکمیت فردی افراطی مانند ترامپ و تندروهای اطرافش بر کاخ سفید را در نظر گرفت، حاکمیتی که حداقل تا یک سال و نیم دیگر ادامه می یابد. از سوی دیگر باید مواردی مانند خروج یک جانبه آمریکا از برجام و عدم راه اندازی عملی ساز و کار مالی از سوی اروپا را هم در نظر داشت. رفتارهای عمومی قدرت های جهانی همچون تروریستی خواندن نیروی نظامی رسمی کشورمان یعنی سپاه را هم نمی توان نادیده گرفت. در تصمیم گیری کلان، باید تک به تک جزئیات مورد توجه باشند.

پنج. نتیجه چیست؟ حاصل تمام موارد پیش گفته آن است که پذیرش FATF در وضعیت فعلی، به هیچ وجه به صلاح کشور نیست، اما از سوی دیگر، رد کردن قاطعانه آن هم نفعی برای کشور ندارد. باید پیش از آنکه ببینیم فایده تأیید بیشتر است یا فایده رد، بنگریم که فایده اعلام موضع بیشتر است یا فایده تعلیق. سیاست تعلیق، خلاف آنچه عده ای تصور می کنند، به هیچ وجه به معنای سردرگمی و بلاتکلیفی نیست و اتفاقاً، سیاست های تعلیقی در بسیاری از موارد در تصمیمات کلان جهانی و ملی استفاده می‌شوند و عموماً هم مؤثر بوده اند.

فعلاً نباید زیر بار FATF رفت، اما اعلام موضع صریح در مورد آن را هم باید به آینده موکول کرد، سیاستی که می تواند با خرید زمان برای کشورمان، هم جدیت طرف های اروپایی در مبادلات مالی را روشن کند، هم دست آمریکا و سیاست های تحریمی اش را رو کند، هم فضای شفاف تری از دوستان و همراهان کشور در وضعیت فعلی به دست دهد و هم با شکل گیری یک اجماع ملی در میان نخبگان، مسئولان کشور را به بهترین تصمیم ممکن برساند.

محسن پیرهادی

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: رفت و برگشت مجلس شورای اسلامی مجمع تشخیص رسانه سیاسی و اقتصادی اصلاح طلبان مجمع تشخیص مصلحت مجمع تشخیص مصلحت جمهوری اسلامی سازمان های بین المللی ایران مقام معظم رهبری تشخیص مصلحت نظام مشکلات کاخ سفید سازمان های بین المللی مجلس شورای اسلامی مجمع تشخیص مصلحت نظام محسن پیرهادی مشکلات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۲۸۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعلام آمادگی دفتر موسیقی برای همکاری با فضای دانشگاهی کشور

 به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نشست خبری جشنواره سرود فجر با حضور امیرحسین سمیعی مدیرکل دفتر موسیقی، حامد جلیلی مدیر دفتر سرود، حسین صیامی دبیر اجرایی جشنواره در سالن جلسات اداره کل موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد. 

 در بخشی از این نشست، مدیر دفتر سرود  درباره بخش جوایز گفت: ما برای هر بخش جوایز مختلفی تعیین کردیم، چیزی که تعیین شده تندیس جشنواره، یک لوح تقدیر و جایزه نقدی خواهد بود.

حامد جلیلی در ادامه گفت: چون این دوره اول است ظرفیت فقط برای ایران بود نگاه ما فراتر از ایران است طبق رصد ما گروه های سرود می توانند فرامرزها کار کنند.

سمیعی درباره ارتباط با دیگر هنرمندان فعال شهرستان ها گفت: این جلسات استانی فرصت خوبی برای شناخت ظرفیت ها است ، این ارتباط در شهرستان ها الان در حال شکل گیری است .

جلیلی در پاسخ به سوال خبرنگار آنا درباره مبلغ بودجه جشنواره گفت: ما عادت نداریم درباره بودجه صحبت کنیم گرچه کاملا گروه ها جهادی کار کردند، الان مبلغ دقیق نداریم.

جلیلی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار آنا درباره برپایی ادامه دار جشنواره گفت: بله جشنواره قرار است هر سال برگزار شود و انشالا این قسم هنر در مسابقات و جشنواره ها حضور داشته باشند.

سمیعی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار آنا درباره ارتباط با بدنه دانشگاهی کشور گفت: ما وقتی صحبت از بحث اکادمیک‌ می کنیم، یعنی این خلاها را احساس کردیم و یک پله جلو هستیم اما این سوال ذوابعاد است و این یکی از ابعاد است، ما از یک سو می توانیم برای مربیان و استعدادهای سرود کلاس های آموزشی طبقه بندی شده بگذاریم و دانشگاه اینجا می تواند کمک کننده باشد تا در یک ارتباط سازنده استعدادها معرفی شوند و این ظرفیت های گروهدهای کر بتوانند مبنای درسی قرار بگیرند و ما این امادگی را اعلام می کنیم که انی همکاری را با دانشگاه ها داشته باشیم.

سمیعی در ادامه در پاسخ به انتقادات به وضعیت سرود کشور گفت: ما همیشه منتقد شرایط و ساختار سرودی که وجود دارد هستم به باور من سرود یک اتفاق موثر است و می تواند بازگو کننده خیلی موارد باشد، اما در یک سردرگمی قرار گرفته است. اگر اینجا صحبت انتقادی نمیکنم به یک دلیل است که جشنواره مرکب حرکت است نه مقصد ، ما اینجا صحبت از اهمیت ابعاد اکادمیک می کنیم چون مشکلات ان را حس می کنیم و میخواهیم جبران کنیم تا این گروه ها را ترمیم کنیم.

جلیبی نیز اظهار داشت: تنها ارگانی الان با ما همکاری می کند مجموعه رسانه‌ای نهضت است و برای همکاری بیشتر با سایر نهادها  هم آماده هستیم.

سمیعی در پایان گفت: ما به یک راهبرد اجماعی در عرصه سرود کشور نیاز داریم و این بهترین اتفاق برای سرود است.

 این خبر در حال تکمیل است....

انتهای پیام/