به نقل از «تسنیم»

منفرد وبر: در صورت عهده داری ریاست کمیسیون اف بی آی اروپایی تاسیس می کنم

تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۳۵۸۰۹

نامزد احزاب متحد مسیحی در انتخابات پارلمان اروپایی برای عهده داری ریاست کمیسیون آینده اروپایی در معرفی برنامه های خود از تصمیماتش برای تشکیل "اف بی آی" اروپایی خبر داد. ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۵:۲۰ بین الملل اروپا نظرات - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، "منفرد وبر"، رئیس فراکسیون حزب مردم پارلمان اروپا و نامزد احزاب متحد مسیحی در انتخابت پارلمانی اروپا که شانس بالایی برای تصاحب سمت ریاست آینده کمیسیون اروپایی را دارد به بیان برنامه های خود در صورت موفقیت در این انتخابات پرداخته و تصریح کرد که با 12 وعده در انتخابت اروپایی شرکت خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منفرد وبر تصمیم دارد 10 هزار حمایت کننده مرزی از اروپا را تا سال 2020 بر سر کار آورد و یوروپل، پلیس اروپا را به یک اف بی آی اروپایی تبدیل کرده و مذاکرات عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا را متوقف کند. در ضمن وی وعده ایجاد 5 میلیون جایگاه شغلی جدید را داده است.

بر اساس برنامه هایی که منفرد وبر ارائه داده و برخی خبرگزاری های غربی به آن پرداخته اند این سیاستمدار حزب سوسیال مسیحی می خواهد گارد ساحلی و مرزی اتحادیه اروپا را خیلی سریع تر از برنامه های از قبل تعیین شده گسترش دهد. وی تصمیم دارد فرانتکس ( آژانس حمایت از مرزهای خارجی اتحادیه اروپا)  را تا سال 2022 با حداقل 10 هزار نیروی اضافی و تکنولوژی های مدرن از جمله هواپیماهای بدون سرنشین تجهیز کند. تصمیمات قبلی اتحادیه اروپا تجهیز 10 هزار نیرو تا سال 2027 برای این آژانس اروپایی را مد نظر قرار داده بود.

وبر همچنین می خواهد در چارچوب یک اف بی آی اروپایی همه اطلاعات درباره جنایتکاران و افراط گرایان را گرد آوری کند. به گفته وی نیروهای پلیس ملی باید امکانات بهتری برای خنثی کردن حملات تروریستی و مبارزه با جرایم سازمان یافته دریافت کنند.

وبر همچنین با عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا مخالفت کرده و به جای آن شراکت با این کشور را پیشنهاد می دهد. وی در برنامه های خود برای دوران ریاست بر کمیسیون اروپایی اظهار داشته که به مذاکرات عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا خاتمه خواهد داد. به گفته وی ترکیه خود را از ارزش های اروپایی دور می کند و عضویت این کشور در اتحادیه اروپا هیچ گزینه ای نیست.

نامزد ریاست کمیسیون اروپایی همچنین تاکید کرد که به منظور حمایت از حاکمیت قانون می خواهد یک ابزار موثر و جدید خلق کند. به گفته وی تنها یک تشکل مستقل و شفاف که در برابر فشارهای سیاسی حمایت می شود و همه کشورهای عضو را به صورت برابر مورد ارزیابی قرار می دهد می تواند اطمینان حاصل کند که در اتحادیه ما ارزش هایی از جمله استقلال قوه قضائیه و مبارزه با فساد حفظ می شود.

لز جمله برنامه های دیگر وبر تنظیم یک برنامه جامع اروپایی برای مبارزه با سرطان و توسعه برنامه هایی برای حمایت از خانواده های جوان است.

وی همچنین می خواهد پتانسیل های شغلی در اروپا را با چهار ستون نوآوری، زیر ساخت ها، تجارت و اقتصاد بازار اجتماعی تقویت کند. وی در این باره گفته است که هدف من این است که در سال های آینده و در تمام اتحادیه اروپا پنج میلیون جایگاه کاری جدید خلق کنم.

وی همچنین می خواهد به عنوان رئیس کمیسیون اروپایی بخصوص اطمینان حاصل کند که اتحادیه اروپا از طریق توافقات خود در زمینه تجارت یک ممنوعیت جهانی علیه مسئله کار کودکان ایجاد کند.

منفرد وبر همچنین با اجرایی کردن پروژه خط لوله انتقال گاز نورد استریم 2 مخالفت کرده و اجرایی شدن آن را به نفع اروپا ندانسته است.

 پروژه گازی "نورد استریم "2 یک پروژه مشترک بین شرکت های روسی و اروپایی است که به رهبری شرکت گازپروم روسیه انجام می شود. این پروژه مدت طولانی است که به خاری در چشم آمریکا تبدیل شده است چرا که واشنگتن می خواهد گاز مایع خود را به اروپا بفروشد و این پروژه مانعی بر سر راه این مبادله تجاری است.

""نورد استریم2" جریان انتقال گاز روسیه از جنوب سنت پترزبورگ تا سواحل آلمان از مسیر دریای بالتیک است. این پروژه در صورت تکمیل می‌تواند سالانه 55 میلیارد مترمکعب گاز را به اروپا ارسال کند که در مجموع "نورد استریم" و "نورد استریم2" سالانه 110 میلیارد مترمکعب گاز را به اروپا صادر می‌کند.

 جریان نورد استریم از اوکراین عبور نمی‌کند و این از موضوعاتی است که ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی بسیار بر آن تأکید می‌کنند. این کشورها می‌گویند که روسیه تلاش می‌کند تا با تکمیل پروژه نورد استریم، درآمد اوکراین از این بخش را کاهش دهد، چراکه بخش عمده درآمد اوکراین، از خطوط انتقال گاز روسیه به اروپا تأمین می‌شود.

ابراز نگرانی پارلمان آلمان درباره تعمیق شکاف‌های ایجاد شده در اتحادیه اروپااتحادیه اروپا شورای انتقالی نظامی سودان را به رسمیت نمی‌شناسد

طول خط لوله نورد استریم حدود 1200 کیلومتر است که تاکنون 370 کیلومتر آن کار گذاشته شده است که در واقع درصد قابل توجهی از پروژه انجام شده است. البته در طراحی نورد استریم ابزارهای انتقال دیگری وجود دارد که پروژه را تکمیل می‌کند. با این حال 49 درصد سهام این پروژه در اختیار اروپاییان است و آنها منافع مهمی را در این خصوص طراحی کرده‌اند که این بر به‌هم‌پیوستگی منافع روسیه و کشورهای اروپایی درگیر در این پروژه می‌افزاید.

منفرد وبر اعلام کرده است که در صورت موفقیت در انتخابات اروپایی و تصاحب ریاست کمیسیون اتحادیه اروپا می خواهد ساخت پروژه نورد استریم 2 را متوقف کند. وی در این باره گفته است که من مخالف این پروژه هستم. این به نفع اتحادیه اروپا نیست.

وبر در حال حاضر نامزد قدرتمندترین فراکسیون اروپایی برای سمت ریاست کمیسیون است و شانس خوبی برای عهده داری این سمت دارد.

وی اعلام کرده است که در نقش ریاست کمیسیون اروپایی همه ابزار قانونی ممکن برای جلوگیری از تداوم پروژه نورد استریم 2 را به کار خواهد برد. به این ترتیب وبر با موضع دولت آلمان که حامی پیشبرد این پروژه گازی است مخالفت کرده است. آمریکا و فرانسه هم از مخالفان سرسخت این پروژه گازی هستند.

انتهای پیام/

R31356/P/S8,89/CT10 واژه های کاربردی مرتبط اتحادیه اروپا

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اتحادیه اروپا اتحادیه اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۳۵۸۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزه دورکاری در اقتصاد آمریکا

وقتی صحبت از رشد اقتصادی می‌شود، آمریکا به راحتی اروپا را شکست می‌دهد. عوامل بسیاری عملکرد بهتر آمریکا را توضیح می‌دهد؛ از نوآوری در فناوری گرفته تا ذخایر عظیم انرژی از عوامل این اختلاف است. اما یک پاسخ سرراست‌تر نیز وجود دارد که از پاسخ‌های قبلی نیز ساده‌تر است؛ همان‌طور که رئیس صندوق نفت نروژ در مصاحبه‌ای با فایننشال‌تایمز در ۲۴آوریل گفت:

به گزارش دنیای اقتصاد؛ «آمریکایی‌ها سخت‌تر کار می‌کنند.» با این حال به نظر می‌رسد دورکاری موجب می‌شود تا کارمندان آمریکایی با وجود برخی ظرافت‌ها و تفاوت‌ها، اندکی اروپایی‌تر شوند. بر این اساس دورکاری موجب شده تا آمریکایی‌ها کمتر در محل کار حضور داشته باشند؛ اما همزمان با حضور در یک مکان تفریحی، از امتیاز دورکاری بهره ببرند.

در ذهن افراد، کلیشه‌های اقتصادی مشهوری وجود دارد که عمدتا نادرست هستند؛ اما یکی از استثنا‌ها مربوط به این باور است که آمریکایی‌ها ثروتمندترند؛ چون بیشتر کار می‌کنند. وقتی صحبت از رشد اقتصادی می‌شود، آمریکا به راحتی اروپا را شکست می‌دهد. عوامل بسیاری عملکرد بهتر آمریکا را می‌سازند؛ از نوآوری در فناوری گرفته تا ذخایر عظیم انرژی.

اما یک توضیح تقریبا ساده وجود دارد که چندان بی‌راه نیست؛ همان‌طور که رئیس صندوق نفت نروژ در مصاحبه‌ای با فایننشال تایمز در ۲۴آوریل اعلام کرد: آمریکایی‌ها سخت‌تر از اروپایی‌ها کار می‌کنند. در واقعیت، اعداد نیز این ادعا را تایید می‌کنند. بر اساس داده‌های OECD، به‌طور متوسط آمریکایی‌ها ۱۸۱۱ ساعت در سال کار می‌کنند.

این عدد ۱۵درصد بیشتر از ساعات کار شهروندان اتحادیه اروپا است که میانگین ۱۵۷۱ساعت در سال کار می‌کنند. این تفاوت فقط محدود به این نیست که اروپایی‌ها چند هفته بیشتر از آمریکایی‌ها را در ساحل بگذرانند. طبق اعلام سازمان بین‌المللی کار، روز کاری در بریتانیا، فرانسه و آلمان نیم ساعت کمتر از آمریکا است.

فراغت بهتر است یا ثروت؟

با مشاهده این تفاوت‌ها، سوالی که به ذهن می‌رسد این است کدام‌یک شیوه بهتری برای زیستن است، پول بیشتر یا وقت آزادتر؟ واقعیت این است که انتخاب سختی برای افراد است. کسانی که در آمریکا هستند طبق برنامه‌های آمریکایی کار می‌کنند. کسانی که در اروپا هستند با هنجار‌های اروپایی مطابقت دارند.

در واقع سوال کلیدی‌تر این است که چرا آمریکایی‌ها ساعات بیشتری را کار می‌کنند. پاسخ به این سوال به یک مشاهده عجیب و جدید منتهی می‌شود؛ دورکاری موجب شده تا کارمندان گلادیاتور آمریکایی بیشتر شبیه همتایان اروپایی خود شوند.

نخستین حدس نشان می‌دهد که فرهنگ ممکن است دلیل تغییر ساعات کار باشد. شاید اروپایی‌ها از اوقات فراغت خود بیشتر لذت ببرند. آن‌ها در مورد نحوه گذراندن اوقات فراغت، با شهر‌های زیبا، لذت‌های آشپزی، کوه‌های ناهموار و خیلی چیز‌های دیگر احاطه شده‌اند و تنها یک مسافرت با قطار یا پرواز با تخفیف با آن‌ها فاصله دارند.

ممکن است آمریکا صرفا جذابیت‌های کمتری برای ارائه به مسافران داشته باشد و هرآنچه که دارد نیز در پهنه جغرافیایی بسیار بزرگ‌تری پراکنده شده است که تا حدودی توضیح می‌دهد که چرا اروپا سالانه حدود ۱۵۰میلیون گردشگر، معادل دو برابر آمریکا، از خارج از کشور جذب می‌کند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها کار سخت را به خودی خود ارزشمند می‌دانند. در نهایت این «فردگرایی زمخت» چیزی است که آمریکا را ساخته است.

چوب مالیات بر سر اروپا

اما مشکل اینکه مساله را در تفاوت فرهنگ خلاصه کنیم این است که تا اوایل دهه۱۹۷۰ بسیاری از اروپایی‌ها بیشتر کار می‌کردند. ساعات کار در آمریکا همچنان مشابه آن زمان است. تغییر بزرگ این است که اروپایی‌ها اکنون کمتر زحمت می‌کشند. در نیم قرن گذشته، ساعات کاری در آلمان ۳۰درصد کاهش یافته است.

چیزی فراتر از فرهنگ در حال اثرگذاری است. ادوارد پرسکات، اقتصاددان آمریکایی، به یک نتیجه جنجالی رسید و استدلال کرد که کلید اصلی این معما مالیات است. تا اوایل دهه۱۹۷۰، سطح مالیات در آمریکا و اروپا مشابه بود و ساعات کار نیز به همین ترتیب در یک سطح قرار داشت.

در اوایل دهه۱۹۹۰، مالیات‌ها در اروپا افزایش یافته بود و به نظر پرسکات، نیروی کار قاره سبز انگیزه کمتری برای کار داشتند. امروزه شکاف قابل توجهی وجود دارد؛ درآمد مالیاتی آمریکا ۲۸درصد تولید ناخالص داخلی است؛ درحالی‌که این عدد در اروپا حدود ۴۰درصد است.

اما اثرگذاری مالیات بر عرضه کار چندان ساده نیست. برخی از کارگران ممکن است با توجه به این که می‌توانند پول بیشتری را به خانه ببرند، با عرضه ساعات کار طولانی‌تر به سطوح کمتر مالیات پاسخ دهند. در مقابل، دیگران ممکن است تصمیم بگیرند که درآمد اضافی پس از مالیات به آن‌ها امکان می‌دهد کمتر کار کنند و همچنان از سبک زندگی مطلوب خود لذت ببرند.

یک مطالعه اخیر توسط یوزف سیگوردسون از دانشگاه استکهلم بررسی کرد که در دوران اصلاح نظام مالیاتی در سال۱۹۸۷، کارگران ایسلندی چگونه به یک سال تعطیلی مالیات بر درآمد واکنش نشان دادند. اگرچه افرادی که انعطاف‌پذیری بیشتری داشتند؛ به‌ویژه افراد جوان‌تر در مشاغل پاره‌وقت واقعا ساعات بیشتری را صرف کار کردند، افزایش کلی ساعات کار نسبت به آنچه مدل پرسکات می‌گفت ناچیز بود.

مقررات تاثیرگذار است

به نظر می‌رسد در تعیین میزان عرضه نیروی کار، مقررات اهمیت بیشتری دارد. قوانین اروپا به کارگران قدرت زیادی می‌دهد و مواردی، چون سیاست‌های سخاوتمندانه مرخصی والدین و قوانین سخت‌گیرانه‌تر در مورد اخراج کارکنان را دربرمی‌گیرد.

بسیاری از کشور‌های اروپایی سعی می‌کنند برای زمان کاری محدودیت‌هایی قائل شوند، مثلا فرانسه هفته کاری را ۳۵تعریف کرده است. این سقف‌ها تا حدودی نادرست بوده‌اند و نتوانستند آن‌طور که طرفداران آن می‌خواستند، اشتغال را افزایش دهند. آن‌ها همچنین حفره‌های زیادی دارند. با این حال اکثر مطالعات تایید می‌کنند که این مقررات ساعات کاری را کاهش داده‌اند.

پول همه‌چیز نیست

رابطه مهم دیگر این است که با ثروتمندتر شدن افراد، معمولا آن‌ها می‌خواهند کمتر کار کنند. مقاله اخیر صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که در اروپا، میان سرانه تولید ناخالص داخلی و ساعات کار ارتباط قوی وجود دارد. مردم کشور‌های ثروتمندتر مانند هلند معمولا کمتر از کشور‌های فقیرتر مانند بلغارستان کار می‌کنند.

با این حال، این سوال همچنان باقی است: آمریکایی‌ها از بسیاری از اروپایی‌ها ثروتمندتر هستند، پس چرا آن‌ها همچنان بیشتر کار می‌کنند؟ شاید اوقات فراغت یک مساله کنش جمعی باشد. آمریکایی‌ها ممکن است بخواهند از روسای خود مرخصی‌های طولانی‌تر بگیرند؛ اما نگران هستند که به‌عنوان افراد تنبل دیده شوند.

مقاله‌ای در سال۲۰۰۵ توسط آلبرتو آلسینا از دانشگاه هاروارد و همکارانش استدلال کرد که اتحادیه‌های قوی‌تر اروپا در واقع این مشکل اقدام جمعی را با مبارزه برای مرخصی با حقوق حل کردند که درنهایت قانون شد. آمریکا، با وجود اتحادیه‌های ضعیف‌تر، یکی از معدود کشور‌هایی است که مرخصی با حقوق اجباری ندارد.

دورکاری کار خود را می‌کند

یکی از پیشرفت‌های جدید و جذاب، اختلاف در ساعات دورکاری است. در سال ۲۰۲۳، نظرسنجی جهانی از نهاد‌های کاری نشان داد که کارمندان تمام وقت در آمریکا ۱.۴ روز در هفته از خانه کار می‌کنند؛ درحالی‌که در اروپا ۰.۸ روز این کار را انجام می‌دهند. استفاده از این تقسیم بندی، بر داده‌های ساعات کاری گردآوری‌شده توسط OECD نتیجه قابل توجهی به همراه دارد:

اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها اکنون تقریبا به یک اندازه در محل کار، معادل ۱۳۰۰ساعت وقت می‌گذرانند. به عبارت دیگر، ۱۵درصد اضافی از کاری که آمریکایی‌ها سالانه انجام می‌دهند، اکنون از خانه‌های خودشان یا گاهی اوقات در ساحل و شاید از یک شهر در اروپا انجام می‌شود. آمریکایی‌ها همچنان سخت‌تر کار می‌کنند، اما لذت‌بخش‌تر از گذشته این کار را انجام می‌دهند.