آنچه باید کرد

تهران- ایرنا- این روزها اهالی کاخ سفید بیش از هر زمان دیگری دل در گروِ ماجراجویی و سوداگری دارند. ماجراجویی‌هایی که در پساپشت آن‌ها نوعی منفعت‌طلبی راست‌گرایانه متکی بر اقتصاد و سیاست لیبرالیستی نهفته است.

روزنامه ابتکار در سرمقاله امروز به قلم علیرضا صدقی نوشت: به نظر می‌رسد ساکنان فعلی کاخ سفید بیش از آن‌که در پی منازعات سیاسی و سهم‌خواهی جدی در عرصه سیاست باشند، به دنبال باج‌خواهی در رقابت‌های اقتصادی‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میانه، جمهوری اسلامی ایران به عنوان کلیدواژه‌ای متداول همواره در زبان هیئت حاکمه آمریکا حضوری جدی و اساسی دارد. آخرین نمونه آن را می‌توان در اقدام اخیر وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا جست‌وجو کرد. پمپئو طی روزهای گذشته به طور رسمی اعلام کرد که کاخ سفید معافیت‌های برخی کشورها مبنی بر خرید نفت از ایران را تمدید نخواهد کرد.

این تصمیم آمریکایی‌ها با استقبال برخی کشورهای منطقه نظیر عربستان و امارات همراه شد و این دو کشور اعلام کردند که عدم فروش نفت ایران را جبران خواهند کرد. در حقیقت آمریکایی‌ها و هم‌پیمانان آن‌ها در منطقه سیاست فشار حداکثری بر ایران را به فاز آخر رساندند و آخرین تیر ترکش خود را نیز به سوی جمهوری اسلامی ایران شلیک کردند.

حال با توجه به این شرایط و موقعیت خاص کشور در پی بروز این موقعیت، دستگاه دیپلماسی و ارکان سیاست خارجی کشور باید از راهبردها و تاکتیک‌های مقتضی استفاده کنند تا تبعات و پیامدهای این فشار را به حداقل برسانند. تردیدی نیست که خروج از این شرایط بیش از هر زمان دیگری نیازمند بهره‌مندی از عقلانیت در عرصه سیاست خارجی و اجتناب از افتادن در دام آمریکایی‌ها و هم‌پیمانان منطقه‌ای آن‌ها است.
در چنین موقعیتی اتخاذ راهبردها و روش‌های احساسی و متکی بر رفتارهای واکنشی هیجانی، غیرعقلانی‌ترین نوع مواجهه با این رخداد است. به طور حتم آمریکایی‌ها و یاران منطقه‌ای آن‌ها در تلاش‌اند تا با استفاده از هر روش و شیوه‌ای ایران را به مرز مقابله جدی ـ حتی نظامی ـ بکشانند. این راهبرد خطرخیز ایالات متحده در برابر قدرت سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران و همچنین نفوذ استراتژیک کشورمان در منطقه، ضرورت خویشتن‌داری و حفظ رفتار عقلانی و ساختارمند دستگاه دیپلماسی و تمامی ارکان تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز کشورمان را بیش از گذشته نشان می‌دهد.

البته جمهوری اسلامی ایران تاکنون توانسته است بخش زیادی از استراتژی‌های فرصت‌طلبانه و زیاده‌خواهانه آمریکایی‌ها را مهار کند، چنان‌که اتخاذ راهبرد انزوای کامل ایران در جریان خروج یکجانبه آمریکا از برجام به طور کامل شکست خورد. گرچه این به معنای اجرای کامل برجام نیست؛ اما در نتیجه کنش عقلائی ایران، آمریکایی‌ها نتوانستند دولت‌های حاضر در معاهده برجام را با خود همراه کنند و این به منزله پیروزی ایران در این عرصه محسوب می‌شود.

به نظر می‌رسد استفاده از روش‌های اتخاذشده تاکنون و ادامه آن‌ها تا حصول نتیجه نهایی و به حداقل رساندن آسیب‌های احتمالی اقدامات اخیر ایالات متحده هم ضروری و بایسته است. توجه و اهتمام نسبت به این نوع رفتار بیش از هر زمان دیگری بهانه را از دست کشورها و حکومت‌های خاکستری خواهد گرفت و بار دیگر حقانیت ایران را در عرصه بین‌المللی اثبات می‌کند.

تردیدی نیست که جمهوری اسلامی ایران با هیچ متر و معیاری مستحق چنین تحریم‌های ظالمانه و یکجانبه‌ای نیست. ایران کشوری است که طی یکصدسال اخیر به هیچ‌یک از همسایگانش حمله نظامی نکرده است؛ دخالت‌های آشکار در امور داخلی دیگر کشورها نداشته است؛ همواره در پی ثبات و صلح در منطقه بوده است و بیشترین آسیب‌ها را از ناحیه تروریسم سازمان‌یافته دیده است. تمام این‌ها در حالی است که کشورهای متحدِ ایالات متحده نظیر رژیم اشغالگر قدس و عربستان سعودی، بارها به همسایگانشان حمله و آسیب‌هایی جدی را متوجه دیگر کشورها کرده‌اند.

جنگ‌های شش روزه و سی‌وسه روزه با اعراب و لبنان از سوی رژیم اشغالگر قدس و حمله به بحرین و یمن طی دو دهه اخیر از سوی عربستان سعودی نمونه بارزی از این دست اقدامات هم‌پیمانان ایالات متحده آمریکا است. توجه به این دست اقدامات و اعلام عمومی آن‌ها در مجامع بین‌المللی، به طور یقین تاثیراتی شگرف بر مناسبات بین‌المللی در این ابعاد خواهد داشت.

به هر روی نتیجه مشاهدات، تحلیل و بررسی شرایط و موقعیت فعلی در منطقه و جهان نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی و ملت ایران وارد منازعه‌ای جدی و بسیار پرخطر شده‌اند. منازعه‌ای که باید با تدبیر و صدالبته شجاعت و دلیری ـ همانند ایام هشت سال جنگ تحمیلی ـ از آن عبور کرد و اجازه دست‌درازی و هجوم و حمله بیگانگان به کشور را نداد.

منبع: روزنامه ابتکار، 1398.2.5
گروه اطلاع رسانی**9131

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي روزنامه ابتكار كاخ سفيد آمريكا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۵۰۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) مقایسه بمب افکن چینی Xi’an H-۲۰ و B-۲۱ آمریکایی؛ کدام بهتر است؟

با داغ شدن رقابت بزرگ قدرت، ایالات متحده و چین در حال توسعه نسل بعدی بمب افکن‌های استراتژیک پنهانکار خود هستند. B-۲۱ Raider آمریکایی در حال توسعه با بودجه‌ای قابل توجه است و اکنون وارد مرحله تولید با نرخ پایین شده است. در عین حال، شایعاتی در مورد بمب افکن جدید چین با نام Xi’an H-۲۰ وجود دارد که ظاهراً به زودی رونمایی خواهد شد. با این بمب افکن جدید، چینی‌ها امیدوارند سلطه ایالات متحده در عرصه بمب افکن‌های پنهانکار را به چالش بکشند. اما کدام بهتر است؟ B-۲۱ یا H-۲۰؟

به گزارش روزیاتو، جنگ سرد در سال ۱۹۹۰ به پایان رسید و ایالات متحده به عنوان تنها ابرقدرت در جهان باقی ماند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بسیاری از برنامه‌های نظامی پرهزینه از نظر ابعاد کاهش یافته یا لغو شدند. در حالی که روسیه تنها سایه‌ای از آنچه اتحاد جماهیر شوروی بود به نظر می‌رسد، چین به سرعت در حال توسعه نظامی و تکنولوژیکی بوده است.

بار دیگر، جهان وارد عصر رقابت قدرت‌های بزرگ شده است و ایالات متحده دیگر نمی‌تواند مطمئن باشد که در آینده نیز مانند گذشته از سلطه خود برخوردار خواهد بود.

B-۲۱ Raider آمریکایی

به نظر می‌رسد B-۲۱ Raider آمریکایی در توسعه خود از Xi’an H-۲۰ جلوتر است. B-۲۱ Raider اولین بار در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳ به پرواز درآمد و اکنون در مرحله تولید اولیه با نرخ پایین قرار دارد. نیروی هوایی ایالات متحده انتظار دارد که این بمب افکن پنهانکار تا سال ۲۰۲۷ – فقط حدود ۳ سال آینده – وارد خدمت رسمی و گسترده شود. به گفته نیروی هوایی ایالات متحده، B-۲۱ Raider یک بمب افکن تهاجمی پنهانکار با قابلیت نفوذ دوگانه خواهد بود که قادر به حمل مهمات متعارف و هسته‌ای خواهد بود. B-۲۱ ستون فقرات نیرو‌های بمب افکن آینده نیروی هوایی را تشکیل خواهد داد که شامل B-۲۱‌ها و B-۵۲‌ها می‌شود.

یکی از نکات قابل توجه این است که B-۲۱ Raider اولین بمب افکن پنهانکار آمریکایی نیست. آمریکا سال هاست که بمب افکن‌های پنهانکار دیگری از جمله B-۲ Spirit و F-۱۱۷ Nighthawk می‌سازد. این بدان معناست که صنعت تولید بمب افکن پنهانکار ایالات متحده تجربه بالایی داشته و می‌تواند بر اساس مهارت‌ها و پایگاه دانش خود، نمونه‌های بهتری نیز بسازد.

Xi’an H-۲۰ چینی

بمب افکن Xi’an H-۲۰ اولین بمب افکن پنهانکار در نوع خود در چین است. چین برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد که این بمب افکن را توسعه می‌دهد و از آن زمان تاکنون، این پروژه کاملاً سری پیش رفته است. نیوزویک به نقل از یک مقام چینی در مارس ۲۰۲۴ گفت که این بمب افکن “به زودی” رونمایی خواهد شد. این مقام همچنین اظهار داشت که دیگر چالش بزرگی برای توسعه بمب افکن چینی باقی نمانده است.

در حال حاضر، تنها بمب افکن استراتژیک در خدمت چین، جت بمب افکن دو موتوره Xi’an H-۶ است. این بمب افکن یک نسخه کپی ساخته شده با مجوز از روی توپولف Tu-۱۶ ساخت شوروی است که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داده و اولین بار در سال ۱۹۵۸ به چین تحویل داده شد. اعتقاد بر این است که چین حدود ۲۳۱ فروند از این هواپیما‌ها را در خدمت دارد، هواپیما‌هایی که به شدت بازطراحی و مدرن شده اند. صرف نظر از قابلیت‌های واقعی H-۲۰ جدید، این هواپیما احتمالاً یک جهش قابل توجه نسبت به H-۶ قدیمی خواهد بود.

مقامات آمریکایی نگران نیستند

ما اکنون به این تغییرات نیاز داریم. ما برای بهینه سازی مجدد نیرو‌های خود برای مقابله با چالش‌های استراتژیک در زمان رقابت قدرت‌های بزرگ وقت نداریم. ~ فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی

بدون دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده، ارائه بینش زیادی در مورد اینکه کدام بهتر یا توانمندتر است غیرممکن است. بسیاری از آنچه در مورد H-۲۰ نوشته شده است حدس و گمان است. با این حال می‌توان به مواردی اشاره کرد.

مقامات ایالات متحده نسبت به بمب افکن چینی H-۲۰ چندان نگران به نظر نمی‌رسند. یکی از مقامات اطلاعاتی وزارت دفاع که به شرط ناشناس ماندن با خبرنگاران صحبت می‌کرد، به گزارش Defence One گفته است: «موضوع H-۲۰ این است که وقتی واقعاً به طراحی این سیستم نگاه می‌کنید، احتمالاً به خوبی پلتفرم‌ها [با پنهانکاری بیشتر]، به‌ویژه پلتفرم‌های پیشرفته‌تری که در حال توسعه دادنشان هستیم، نیست. آن‌ها با چالش‌های طراحی مهندسی زیادی مواجه شده‌اند، از این نظر که چگونه می‌توانید عملکرد سیستم را به روشی مشابه با B-۲ یا B-۲۱ انجام دهید.»

این مقام آمریکایی همچنین در مورد ادعای چینی‌ها مبنی بر اینکه بمب افکن آن‌ها به زودی وارد بازار می‌شود، تردید داشته و گفته است که احتمالاً این موضوع سال‌ها طول خواهد کشید. این مقام مسئول تصریح کرده که حتی اگر این بمب افکن رونمایی شود، به این معنا نیست که «نوع قابلیتی که آن‌ها نیاز دارند یا مقداری که نیاز دارند» را داشته باشد.

با این حال، باید توجه داشت که چین در حال توسعه سریع در زمینه نظامی بوده و به سرعت در حال مدرن شدن است. همچنین، “به خوبی نسخه آمریکایی نبودن” به این معنی نیست که بمب افکن چینی مرگبار یا یک تهدید مهم نیست. هر روزه تعداد بیشتری از سیستم‌های قدیمی ساخت شوروی و تحت لیسانس شوروی، با سیستم‌های بومی جایگزین می‌شوند. حتی اگر این سیستم‌ها مطابق با توانایی‌های همتایان غربی خود نباشند، شکاف بین این دو احتمالاً با گذشت زمان کم خواهد شد.

روسیه نیز در حال توسعه بمب افکن پنهانکار خود است – توپولف PAK DA، اما چین بیش از پیش از اتکا به روسیه و تکنولوژی این کشور مستقل می‌شود. چین اکنون از نظر فناوری از روسیه پیشی گرفته است.