به نقل از «خرداد»

برنده بزرگ تحریم نفتی ایران: ولادیمیر پوتین

تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۶۷۳۶۴

انتخاب نوشت: دیوید اندلمن در سی ان ان نوشت: برنده بزرگ فشار ترامپ بر ایران و قطع فروش نفت آن، پوتین و روسیه است. این مسأله حتی پیش از اعلام تصمیم لغو معافیت ها توسط پومپئو معلوم بود. بهای نفت خام که افزایش ۴۴ درصدی را در سال جاری تجربه می‌کرد، سه درصد دیگر هم رشد کرد. روز دوشنبه پومپئو اعلام کرد که معافیت خریداران نفت ایران دیگر تمدید نخواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او گفت هدف ما همچنان به صفر رساندن صادرات نفت ایران است: ما در نوامبر گذشته معافیت های موقتی به هشت کشور اعطا کردیم تا به متحدانمان فرصتی برای یافتن جایگزین نفت ایران بدهیم و ثبات عرضه در بازار را نیز حفظ کنیم. اما امروز اعلام می‌کنم که دیگر تحریمی در کار نیست. ما به سمت به صفر رساندن صادرات ایران حرکت نمی‌کنیم.
در ادامه این مطلب آمده است: این بخشی از سیاست اعمال فشار بر ایران توسط دولت ترامپ بود تا منابع مالی ایران در حمایت از گروه‌های وابسته به خود پایان بیابد و ضربه‌ای دیگر به توافقی که اوباما با ایران منعقد کرد، وارد شود. به این ترتیب آمریکا اعلام کرد که به طور یکجانبه دیگر به چین، کره‌جنوبی، ژاپن و کشورهای دیگر اجازه نمی‌دهد از ایران نفتی بخرند.
دقایقی پس از اعلام این خبر، قیمت نفت باز هم بالا رفت که خبر خوشی برای روسیه، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان بود. اما این خبر موجب خوشحالی بسیاری از کشورهای دیگر از جمله رانندگان آمریکایی نشد که باید در فصل تابستان، بهای بیشتری برای پر کردن باک‌ خودروی خود بپردازند. چین نیز که با دولت ترامپ درگیر اختلافات تجاری است، واکنش خوبی به این تصمیم نشان نداد.
در حالی که نفت ۶۰ درصد صادرات روسیه و ۳۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌دهد، هر دلار افزایش در بهای این کالا به معنای ارتقای قابل توجه اوضاع مالی این کشور خواهد بود. این امر موجب تضعیف تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه روسیه به علت مداخلات در شبه جزیره کریمه و اوکراین می‌شود.
روسیه روزانه ۱۱ میلیون بشکه نفت تولید می‌کند که معنی آن افزایش ۴ میلیارد دلاری درآمد سالانه روسیه با افزوده شدن هر دلار به بهای نفت است. به علاوه روس‌ها سال گذشته با مازاد بودجه معادل سه درصد از تولید ناخالص داخلی مواجه بودند. این اتفاق از سال ۲۰۱۱ تاکنون بی‌سابقه بوده است.
با این حال بهای نفت یکی از شاخص‌های مهم اقتصادی با حاصل جمع صفر است. در حالی که اقدام اخیر آمریکا موجب افزایش چشمگیر درآمد نفتی روسیه شده است، فشار زیادی بر متحدان اروپایی آمریکا وارد می‌کند که روزانه ۱۳ میلیون بشکه نفت خام مصرف می‌کنند.
عرصه نفت به اروپا از سوی عوامل دیگری نیز تهدید می‌شود مانند ناآرامی در لیبی که پیش از آن روزانه ۱.۲ میلیون بشکه نفت به بازار تزریق می‌کرد و اغلب آن به اروپا صادر می‌شد. این نگرانی وجود دارد که ادامه ناآرامی میزان تولید لیبی را به نصف برساند که به نوبه خود موجب افزایش بهای نفت و پر شدن جیب روسیه منتهی خواهد شد.
دست‌کم روسیه و چین که یکی از قربانیان تصمیم ترامپ است، از سال‌ها قبل خود را برای چنین روزی آماده کرده‌اند. در ژانویه ۲۰۱۸  دومین خط لوله نفت روسیه به چین به بهره‌برداری رسید که روسیه را قادر می‌کند به سرعت افزایش تقاضای چین را تأمین کند. این منبع بسیار ارزانتر از صدور نفت از طریق نفتکش‌های ایرانی به نزدیک‌ترین بنادر چین خواهد بود.
اما علاوه بر آثار کوتاه‌مدت تصمیم ترامپ برای اعمال فشار بر اقتصاد ایران، این تصمیم پیامدهای دیگری نیز دارد از جمله اینکه محاسبات شرکت‌های نفتی برای برقراری تعادل در بازار نفت را بسیار دشوار می‌کند و تعیین میزان سرمایه لازم برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ اقتصادی و نفتی را با پیچیدگی‌هایی همراه می‌کند. پیامد دیگر احتمال جهش قیمت سوخت در پمپ بنزین های آمریکا در آستانه فصل تعطیلات است. برچسب ها: ایران ، تحریم نفتی ، پوتین

منبع: خرداد

کلیدواژه: ایران تحریم نفتی پوتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۶۷۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اینسایدر: برنامه پوتین جنگ همه‌جانبه با ناتو نیست، تضعیف درونی است

تحلیلگران نظامی غربی بر این باورند که پوتین به جای حمله به‌دنبال تضعیف ناتو از درون است تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل بتواند در آینده به آنها حمله کند.

به گزارش ایسنا، برخی از کشورهای غربی مانند آلمان و لهستان نسبت به برنامه‌های احتمالی روسیه علیه سایر کشورهای اروپایی هشدار می‌دهند، اما اینکه آیا ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه واقعا قصد حمله به ناتو را دارد و حمله ممکن است چگونه باشد، هنوز مشخص نیست.

اعضای ائتلاف ۳۲ عضوی ناتو هر کدام سوگند یاد کرده‌اند که بر اساس ماده ۵ پیمان واشنگتن از یکدیگر در برابر حمله محافظت کنند. این بدان معناست که حمله روسیه به یک عضو می‌تواند جرقه جنگی با چند کشور مجهز به سلاح هسته‌ای را ایجاد کند.

این در حالیست که پوتین در ماه مارس هرگونه برنامه‌ای برای حمله به اعضای ناتو را رد کرد و چنین ادعاهایی را «کاملا بیهوده» توصیف کرد. با این حال، روسای نظامی غربی متقاعد نشده‌اند. یک ماه پیش از آن، پوتین غرب را با احتمال حمله اتمی به دلیل حمایت از اوکراین تهدید کرد. او به پیشنهاد اخیر امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اینکه ناتو می‌تواند برای حمایت از کی‌یف به اوکراین نیرو بفرستد، اشاره کرد.

در همین حال تحلیلگران در گفت‌وگو با «بیزنس اینسایدر» گفتند که پوتین در حال انجام یک بازی طولانی است و نتیجه جنگ اوکراین و تلاش طولانی مدت روسیه برای تضعیف و فرسایش ناتو عوامل کلیدی در تصمیم‌گیری در مورد حمله روسیه خواهد بود.

فیلیپ اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس به این رسانه آمریکایی گفت پوتین یک مزیت کلیدی نسبت به غرب دارد. در حالی که رهبران غربی برای دوره‌های انتخاباتی حدودا چهار ساله برنامه‌ریزی می‌کنند، پوتین رهبری است که هیچ رقیب جدی برای قدرت خود ندارد. این بدان معناست که او می‌تواند چندین دهه نگاه به جلو داشته باشد.

اینگرام گفت: «او در حال حاضر خواهان رویارویی مستقیم با ناتو نیست. اما او به شیوه‌ای متفاوت فکر می‌کند و به شیوه‌ای متفاوت از ما در غرب برنامه‌ریزی می‌کند و بنابراین، روشی جدا از متد کشورهای ناتو برای انجام کارها دارد.»

فیلیپ اینگرام گفت: «بنابراین، جاه‌طلبی او در رشد این نیست که سال آینده به کشورهای ناتو و ناتو حمله کند. اما او شرایطی را برای این کار تعیین خواهد کرد.»

تحلیلگرانی مانند اینگرام بر این باورند که پوتین به دنبال تضعیف ناتو از درون خواهد بود تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل می‌تواند در آینده به آن حمله کند. برای انجام این کار، پوتین احتمالا به اصطلاح «جنگ هیبریدی» روسیه علیه کشورهای ناتو را تشدید خواهد کرد.

آنطور که ناتو می‌گوید، جنگ هیبریدی «اغلب در مناطق خاکستری زیر سایه یک جنگ متعارف انجام می‌شود. ابزارها یا ابزارهایی که برای راه انداختن جنگ ترکیبی به کار می‌روند و با هم ترکیب می‌شوند، اغلب به سختی قابل تشخیص، نسبت دادن و تایید هستند.» آنها می‌توانند شامل گسترش تئوری‌های توطئه و اطلاعات نادرست، تقویت احزاب افراطی در برخی کشورها، دامن زدن به تهدیدات تروریستی و راه‌اندازی حملات سایبری برای تضعیف بنیان جوامع غربی باشد.

روث دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن در این باره می‌گوید: «خطری که روسیه برای ناتو ایجاد می‌کند، بعید است که یک تهاجم باشد، بیشتر احتمال دارد که ناشی از طیفی از تهدیدات نظامی و غیرنظامی دیگر باشد؛ آنچه اغلب تهدیدات ترکیبی نامیده می‌شود.»

به گفته آنها، هدف اصلی این است که ایالات متحده را از «تعهد» خود برای «دفاع از متحدان اروپایی» خود دور نگه دارد، چه با این امید که در یک کمپین نظامی پرهزینه دیگر در جاهای دیگر درگیر شود، یا اینکه از پروژه ناتو خسته شود.

برایدن اسپرلینگ، تحلیلگر شرکت رند به بیزنس‌اینسایدر گفت: «به همین دلیل، من انتظار دارم که روسیه از تمام ترفندها و قابلیت‌های موجود در دست خود برای تضعیف وحدت غرب در سال‌های آینده استفاده کند.»

برخی اشاره می‌کنند که روسیه در حال حاضر درگیر جنگ با ناتو است، البته به صورت پنهانی.

رابرت دوور، استاد امنیت بین‌الملل در دانشگاه هال در بریتانیا هم می‌گوید این سوال که آیا روسیه به ناتو حمله خواهد کرد یا نه، بیهوده است. او گفت: «روسیه در حال حاضر درگیر درگیری معنادار با کشورهای ناتو و متحدان آنهاست.

جنگ اوکراین محدودیت‌های جدی برای قدرت نظامی ناتو ایجاد کرد. این ائتلاف نظامی برای تولید گلوله‌های توپخانه و مهمات کافی برای اوکراین به تقلا افتاده است. در جریان بن‌بست در آمریکا بر سر کمک به‌ کی‌یف، کشورهای اروپایی ناتو قادر به جبران این کمبود نبودند و نیروهای اوکراین به ازای هر ۱۰ شلیک نیروهای روس، یک بار پاسخ می‌دادند و همین هم در بخش‌هایی از خط مقدم نزدیک به فروپاشی بود.

اسپارلینگ، تحلیلگر شرکت رند گفت، ایالات متحده اخیرا این کمک‌های چند میلیارد دلاری به اوکراین را نهایی کرد، اما مشکلاتی که این وضعیت آشکار کرد، عمیق است. او گفت این نقطه ضعفی است که روسیه ممکن است در صورت عدم رفع آن، از آن بهره‌برداری کند.

او افزود: «این درگیری نشان داد که ارتش‌های غربی تا چه اندازه برای جنگی که مطابق با شرایط آنها نیست، آمادگی لازم را ندارند. در حالی که ما این شکنندگی را حفظ می‌کنیم، خطر بیشتری وجود دارد که روسیه فکر کند می‌تواند دست به چنین کاری بزند.»

دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن به این رسانه آمریکایی گفت: «تصور یک سناریوی کوتاه مدت یا میان مدت که در آن دولت روسیه منابع لازم برای درگیر شدن در جنگ دیگری در مقیاس اوکراین را داشته باشد، دشوار است. جنگ با ناتو روسیه را نابود می‌کند، همانطور که پوتین به خوبی می‌داند، و حتی اگر فکر می‌کند این احتمال وجود دارد که ایالات متحده برای دفاع از یکی از اعضای ناتو در برابر تهاجم روسیه اقدام نکند، او هیچ نشانه‌ای از تمایل به این موضوع از طریق بازی با رولت هسته‌ای روسی نشان نمی‌دهد.»

اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس هم گفت، اما هر چقدر هم که طول بکشد، پوتین مصمم است به نوعی پیروزی در اوکراین دست یابد تا بتواند از آن به‌عنوان یک پلتفرم برای برنامه‌ریزی کمپین بعدی روسیه استفاده کند. پس از اوکراین، پوتین این میدان را بررسی خواهد کرد و مشتاق بهره‌برداری از فرصت‌های بیشتر برای گسترش قدرت روسیه خواهد بود. همانطور که اینگرام می‌گوید: «او می‌خواهد اتحاد جماهیر شوروی به دست یک رهبر روسیه بازگردد و این هدف نهایی اوست.»

انتهای پیام