شایع‌ترین علت ناباروری مردان کدام است؟

مردان ممکن است در دوره‌های مختلف زندگی، به بیماری‌های مختلفی دچار شوند که روی توان باروری آن‌ها تاثیر منفی بگذارد، مثلا در هنگام بلوغ هر ضایعه‌ای مانند التهاب بیضه‌ها و بیماری‌های عفونی مختلف که بیضه‌ها را درگیر کند، ممکن است مشکلاتی برای مردان ایجاد کند و روی عملکرد بیضه‌ها تاثیر منفی بگذارد.

دکتر سعید آراسته، متخصص اورولوژی و ناباروری مردان در این خصوص به خبرنگار سیناپرس گفت: حفظ سلامت دستگاه تولید مثل مردان، نیازمند مراقبت در سنین مختلف، از کودکی تا بزرگسالی و خصوصا سنین باروری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا افزود: علت‌های مختلفی برای ناباروری مردان وجود دارد. عموما ناباروری در مردان به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند. این عوامل به شرایط سنی و فیزیولوژیکی بدن وابستگی دارد.

وی اظهارداشت: یکی از علت‌های ناباروری مردان با عوامل پیش از سلول‌های جنسی ارتباط دارد. هورمون‌های تحریک کننده‌ای که از هیپوفیز ترشح می‌شوند، در تحریک سلول‌های بیضه جهت تولید هورمون جنسی مردانه و نیز اسپرم نقش اساسی دارند.

وی ادامه داد: یکی دیگر از عوامل ناباروری مردان نیز به عملکرد سلول‌های بیضه ارتباط دارد. در این عامل، سلول‌هایی که باید تولید کننده اسپرم باشد دچار اختلال می‌شود. اشکال‌های گوناگون در دوره‌های مختلف سنی (از دوره جنینی تا بزرگسالی) در این وضعیت می‌توانند منشا اثر باشند. ابتلا به بیماری‌هایی از قبیل: واریکوسل و بیضه نزول نکرده نیز از عللی است که با تاثیر بر بیضه‌ها ممکن است در ایجاد ناباروری دخالت داشته باشند.

به گفته وی، شرایط محیط زندگی مانند آلودگی هوا و کیفیت زندگی مانند خورد و خوراک نیز می‌توانند در ایجاد ناباروری مردان تاثیر گذار باشند.

دسته سوم علل ناباروری، مربوط به اشکالات موجود در مسیر خروج اسپرم است. مسایلی از قبیل: عفونت‌ها و سابقه برخی اعمال جراحی می‌توانند علت این انسداد باشند.

مشکلات دوران بلوغ را جدی بگیرید

آراسته با تاکید بر اینکه اگر بیماران جهت شناسایی و درمان بیماری به موقع به مراکز درمانی مراجعه کنند با مشکل ناباروری مواجه نمی‌شوند، گفت: اشکالاتی که در دوره جنینی رخ می‌دهند، نیازمند شناسایی زودهنگام پس از تولد بوده و لذا معاینه دستگاه تناسلی پسران در دوران نوزادی بسیار حائز اهمیت است.

این متخصص اورولوژی و ناباروری مردان اظهارداشت: عمده مشکلات ناباروری مردمان از دوره بلوغ آغاز می‌شود. این امر نشان می‌دهد که دوره بلوغ از نظر فیزیولوژی و ارزیابی‌ها بسیار اهمیت دارد بنابراین اگر افرادی که سابقه خانوادگی ناباروری در آن‌ها وجود دارد باید حتما مورد ارزیابی متخصصان ارولوژی قرار بگیرند.

وی خاطرنشان کرد: هرچند بیماری‌های سیستمیک دوران کودکی نیز از اهمیت زیادی برخوردار هستند، اما عمده اهمیت این موضوع به دوران بلوغ مربوط می‌شود، زیرا این دوران به علت رشد، تکامل و تغییرات سلولی تاثیر عمیق تری در ایجاد ناباروری مردان به همراه دارد. به عنوان مثال ابتلا به برخی از بیماری‌ها مانند اوریون اگرچه در دوران کودکی تاثیر زیادی ندارد، اما ابتلا آن در دوره بلوغ و نوجوانی که سلول‌ها در حال رشد، تکثیر و تکامل هستند می‌تواند در عملکرد اسپرم سازی و باروری فرد اختلال ایجاد کند.

واریکوسل؛ یکی از مشکلات مهم در ایجاد ناباروری مردان

آراسته گفت: تقریبا مرد‌ها در ۵۰ درصد ناباروری‌ها دخالت دارند. حدود ۲۵ درصد علت ناباروری‌ها صرفا مربوط به فاکتور‌های مردانه و ۲۵ تا ۳۰ درصد علت‌ها نیزمشترک با فاکتور‌های زنانه است.

وی اظهارداشت: یک سری بیماری‌های ناباروری مردان تاثیر‌شان با افزایش سن بیشتر می‌شود. واریکوسل از جمله آنهاست. این بیماری معمولا در سن ۱۵ تا ۲۰ سالگی خود را نشان می‌دهد. افرادی که سابقه ناباروری یا ابتلا به واریکوسل در خانواده نزدیک خود دارند بهتر است توسط متخصص اورولوژی مورد ارزیابی قرار بگیرند.

به گفته وی، واریکوسل اختلالی است که معمولا بر اثر اتساع و واریسی شدن ورید‌های بیضه ایجاد می‌شود. این اختلال ممکن است باعث ایجاد آسیب جدی در اسپرم سازی بیضه شود. این بیماری حدود ۱۵ درصد جمعیت مردان را درگیر می‌کند.

این عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا افزود: مسایل شغلی، آلودگی‌های محیطی، استعمال قلیان و سیگار نیز می‌تواند در روند این قضیه تاثیر گذار باشند و افراد آسیب جدی در این زمینه ببینند. در کنار این مسایل ابتلا به بیماری‌های سیستمیک مانند سرطان نیز ممکن است اختلالاتی در عملکرد بیضه‌ها ایجاد کند. درمان‌هایی که برای مداوای این افراد بکار گرفته می‌شود از قبیل: شیمی درمانی و پرتو درمانی و جراحی نیز می‌تواند در روند عملکرد جنسی تاثیر منفی بگذارد و کارکرد بیضه‌ها و اسپرم سازی و در نهایت قدرت باروری را دچار اشکال کند.

با مداوای زودهنگام از ایجاد ناباروری پیشگیری کنید

وی به روش‌های درمانی ناباروری مردان اشاره کرد و گفت: قطعا روش‌های درمانی باید متناسب با علت احتمالی تشخیص داده شده باشد. به عنوان مثال فردی که دچار بیضه نزول نکرده است (به شرایطی اطلاق می‌شود که بیضه به جای طبیعی خود یعنی درون کیسه بیضه منتقل نشده و داخل شکم باقی مانده باشد) باید در زمان مناسب تحت عمل جراحی قرار بگیرد؛ در صورت غیر طبیعی بودن و وجود بیضه نزول نکرده، درمان مناسب، در سن ۶ تا ۱۲ ماهگی توصیه می‌شود.

آراسته ادامه داد: گاهی ممکن است در سنین نوجوانی پیچ خوردگی بیضه (تورشن) اتفاق بیفتد که عموما به صورت درد شدید و ناگهانی بیضه (برخی اوقات در هنگام خواب شبانه) رخ می‌دهد. این مشکل باید هرچه سریعترظرف ۴ تا ۶ ساعت اول اصلاح شود. اگر چنانچه درمان مناسبی صورت نگیرد، ممکن است این امر سبب اختلال در عملکرد اسپرم سازی فرد شود بنابراین تشخیص و ارزیابی صحیح در زمان مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است.

وی بیان کرد: هم اکنون بنابر نوع علت و میزان آسیب می‌توان روش‌های متنوعی بکار برد. برای درمان برخی شرایط ممکن است داروی خاصی تجویز شود و در بسیاری موارد دارو‌های مکمل برای درمان این افراد بکار می‌رود. همچنین تعدادی از این افراد نیازمند روش‌های کمکی هستند.

به گفته وی، اگر این افراد در زمان مناسب و مقتضی درمان انجام نشود، میزان موفقیت در درمان و مداوای آن‌ها کمتر خواهد شد بنابراین لازم است افراد در زمان مناسب به نزد پزشک متخصص مراجعه کنند.

وی با تاکید بر اینکه برخی از این بیماری‌ها به علت‌های ناشناخته در افراد ایجاد می‌شوند، گفت: درصد کمی از افراد نارسایی‌های مهمی در فرایند اسپرم سازی در بیضه دارند. به طوری که اصلا هیچ اسپرم‌سازی در بیضه‌ها در بررسی آزمایشگاهی دیده نمی‌شود. ولی بررسی بیمار تحت جراحی میکروسکوپیک در اتاق عمل در برخی موارد راه‌گشاست. بسیاری از این بیماری‌ها با استفاده از روش درمانی اختصاصی یا کمکی باید درمان شوند.

منیع: سینا پرس  

منبع: پارسینه

کلیدواژه: ناباروری مردان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۷۷۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تولید دارویی که از دیابت جلوگیری می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این آنتی بادی مونوکلونال آزمایشی مانند یک سپر از آسیب به سلول های تولید کننده انسولین محافظت می کند و حتی در برخی موارد طول عمر این سلول ها را افزایش می دهد.

دیابت نوع یک زمانی روی می دهد که سیستم ایمنی بدن بیمار به سلول های بتا در پانکراس حمله می کند. این سلول های مهم انسولین تولید می کنند و بدون این ماده فرد نمی تواند سطح گلوکز خون را مدیریت کند که این روند یه تزریق مادام العمر انسولین منجر می شود و پیامدهایی برای سلامت فرد دارد.

اما محققان دانشگاه جان هاپکینز در پژوهشی جدید راهی نوین برای جلوگیری از آغاز دیابت یا حتی معکوس کردن آن در مراحل اولیه ابتلا یافته اند. یک داروی جدید به نام mAb43 که در حقیقت یک درمان آزمایشی است، برای مقابله با طیفی از بیماری ها نوید بخش بوده است.

آنتی بادی ها در حقیقت پروتئین هایی هستند که سلول هایی خاص و معمول پاتوژن های خارجی رابه یکدیگر پیوند می دهند تا آنها را از بدن پاکسازی کنند. واکسن ها به پروتئین سیستم ایمنی بدن آموزش می دهد تا در مقابل هدف های خاصی آنتی بادی تولید کند. آنتی بادی های مونوکلونال طوری مهندسی شده اند تا با یک هدف خاص بجنگند و به طور یک جا به عنوان واکنشی سریع به یک بیماری خاص مانند عفونت، به بدن منتقل می شوند. این نوع درمان هادر مطالعات اخیر برای مقابله با بیماری هایی مانندمالاریا، کووید۱۹ و غیره کارآمد بوده است.

در این موارد آنتی بادی ها طوری طراحی شدندتا سلول ها را از سیستم ایمنی بدن مخفی کنند. اما mAb43آنها را به پروتئینی کوچک که روی سطح سلول های بتا قرار دارد، پیوند می زندو سپس به عنوان یک سپر یا پوشش عمل می کند تا آنها را در برابر حملات سلول های ایمنی مخفی کند. هنگامیکه این دارو به طور مرتب مصرف شود، سلول های بتا را محافظت می کند و در نتیجه توانایی بیمار برای تولید انسولین نیز حفظ می شود. حتی اگر آسیب هایی به سلول ها وارد شده باشد، این سپر به سلول ها بتا فرصت می دهد تا بازتولید شوند.

محققان این درمان را روی ۶۴ موش مبتلا به دیابت نوع یک آزمایش کردند. موش ها پس از رسیدن به سن ۱۰ هفتگی ،هر هفته دوزهایی از این آنتی بادی را دریافت کردند و پس از ۳۵ هفته بدن تمام آنها عاری از دیابت بود. نکته جالب آنکه یکی از موش ها به طور موقت و پس از نمایان شدن علایم اولیه و قبل از دریافت آنتی بادی به این بیماری مبتلا شد. اما این موش هم پس از دریافت دوزهایی از دارو به مدت ۳۵ هفته درمان شد. همین امر نشان می دهد داروی مذکور می تواند روند ابتلا به دیابت را در مراحل اولیه ابتلا معکوس کند.

تمام موش هایی که این درمان را دریافت کردند تا پایان آزمایش (۷۵ هفته) زنده ماندند که در حقیقت طول عمر بیشتر موش ها نیز همین اندازه است. تحقیق مذکور هم اکنون با استفاده از آنتی بادی موش ها روی همین حیوانات آزمایش شده است. اما پژوهشگران تصمیم دارند در مرحله بعد نسخه انسانی این آنتی بادی را قبل از آزمایش بالینی توسعه دهند. اما یک مانع اصلی هنوز وجود دارد. آنتی بادی های مونوکلونال ممکن است برای مصرف گسترده گرانقیمت باشند.محققان امیدوارند با تحقیقات بیشتر هزینه آنها را کاهش دهند.

این تحقیق در ژورنال دیابت منتشر شده است.

کد خبر 6095397 شیوا سعیدی قوی اندام