به نقل از «ایکنا»

‌قصه پرغصه‌ای که شیرین شد

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۵۸۱۷۷۳

به گزارش ایکنا،‌ باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: پشت قالی نشسته بود و پنجره خیس بارانی را نگاه می‌کرد. در ۵۴ سالی که از خدا عمر گرفته در زندگی‌اش پستی و بلندی‌های زیادی تحمل کرده است. زمانی می‌شد که با ۲ تا بچه قد و نیم قد مجبور بود در خیابان‌های شهری به بزرگی تهران، شب را به روز رساند.

وقتی روز‌های سخت زندگی‌اش را تعریف می‌کرد، چشمانش پر از اشک می‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیماری فرزندانش، بی خانه بودنشان، بی پولی و غیره همه آن چیزی بود که با بیانش گذشته تلخی خاطرش را آزرده می‌کرد.

۱۱ سال پیش که شوهرم فوت کرد، بچه‌هایم فقط پنج ساله و هشت ساله بودند و پدر و مادری هم نداشتم که به عنوان سرپناه برایم باشند، اما باز هم ناامید نشدم و تلاشم را برای کسب درآمدی آبرودار آغاز کردم. هر جا که برای گرفتن خانه رفتم تنها این جواب را می‌شنیدم: «ما به زن بیوه خونه نمی‌دیم.»

در آن زمان کمیته امداد، ۶ ماه تمام من را برای دریافت خدمت، پشت نوبت گذاشت و چون نانی برای خوردن نداشتم، همچنان به امید دریافت خدمات، چشم انتظار ماندم تا اینکه کمیته امداد بچه‌های من را به عنوان امدادبگیر معرفی کرد و هر ماه به آن‌ها مستمری می‌داد.

همیشه چشم انتظار این بود که یک روز حامی‌ای پیدا شود و فرزندانش را تحت پوشش قرار دهد، اما وقتی به در‌های بسته خورد عزمش را برای کارآفرین شدن جزم کرد.

حالا که ۱۱ سال از روز‌های سخت زندگی‌اش گذشته است، او اکنون پشت قالی‌ای در کارگاهی نشسته است که در کنارش زنان سرپرست خانوار دیگری هم مشغول به کار هستند.

وقتی از شرح حال امروزش سوال کردم، گفت: «تنها انگیزه‌ام برای کار کردن این است که می‌توانم لبخند را بر روی لبان افرادی شبیه خودم ببینم.»

روز‌هایی که تنها همدم روز‌های سخت فرزندانم بودم، فکرش را هم نمی‌کردم یک روز بتوانم سرپناه زنان بی پناه باشم. از درآمد امروزش راضی بود و خدا را برای اینکه مدیون این خانواده‌ها نیست، شکر می‌کرد. فرش‌های دست بافتشان امروز خواهان مشتری‌های داخلی و خارجی است و این زنان در شرف صادر کردن هنر دستشان به دیگر نقاط دنیا هستند.

این قصه پرغصه‌ مادران تنهایی است که ناچارند صفر تا صد زندگی خود و فرزندانشان را به تنهایی کنترل و مدیریت کنند.

زنان تا زمانی که سایه همسر بالای سر خود دارند، نگران آینده نیستند، اما هنگامی که تنها می‌شوند مشکلات و مشقات سرپرست خانوار بودن را به خوبی احساس می‌کنند و تازه متوجه می‌شوند که اداره زندگی آن‌ها هرچقدر هم که فکرش را می‌کنی، آسان نیست.

در حال حاضر افزایش جمعیت زنان سرپرست خانوار زنگ خطری برای جامعه شده است که هر روز صدایش بلند‌تر می‌شود. زنانی که در بین زن بودن یا مرد بودن سرگردان شده‌اند و از تمام خصلت‌های زنانگی دست کشیده‌اند تا بتوانند تمام ویژگی‌های یک سرپرست خانوار را با تمام مشکلاتش داشته باشند. آن‌ها تیکه گاه هستند، هم تکیه گاه خودشان و هم تکیه گاه فرزندان یتیمشان.

انتهای پیام

منبع: ایکنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۵۸۱۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعم شیرین افزایش تولید با کاهش فواصل بهداشتی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ خانم زمانی مدیر صدور مجوز‌های نظام مهندسی گفت: در پنج سال گذشته حدود ۳۰ درصد کل درخواست مجوز‌ها است بعلت بحث حرائم و فواصل بهداشتی رد شده است.   خانم زمانی در پاسخ به سوال خبرنگار صدا و سیما مبنی بر ضرورت بازنگری فواصل بهداشتی در حوزه کشاورزی و دامداری افزود: با عنایت به مطالبات مردمی که طی این سال‌ها داشته ایم، تقاضای رو به رشد سرمایه گذاری در بخش کشاورزی، وجود واحد‌های فعال که دارای سابقه تولید هستند و بدون مجوز، تولید می‌کنند و مهمتر از همه با عنایت به این که بعد ازیک دهه از آخرین ابلاغیه مربوط به فواصل بهداشتی گذشته، ضروری است که برای افزایش تولید ، بازنگری در فواصل و حرایم بهداشتی، که اماکن دامی با یکدیگر دارند، انجام شود.    مدیر صدور مجوز‌های نظام مهندسی تصریح کرد: بعد از آخرین ابلاغیه که درخصوص فواصل بهداشتی داشته ایم.، هم اکنون با وجود افزایش تکنولوژی و افزایش سطح بهداشت، مسئولان سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی نیز احتمالاً راغب هستند که این فواصل را به نفع تولید کننده کاهش دهند.    خانم زمانی در ادامه تاکید کرد: ما نیز به عنوان متصدی بخش صدور مجوز و تسهیل در بخش صدور مجوز، ضروری است که فاصله بین واحد‌های تولیدی را کم کنیم.    وی افزود: به همین منظور باید اجرای این روند را به عوامل دیگری محول کنیم، از جمله استفاده از موازین بهداشتی، فنی و تکنولوژی‌های جدید و نیرو‌های انسانی که دامپزشک‌های محترم هستند در سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی و مسئولان فنی بهداشتی که ما در مزارع تولیدی داریم، همه اینها دست به دست هم بدهند و بتوانند بهره برداران، متقاضیان طعم شیرین این تعدیل و کاهش فواصل را بچشند و مهمتر از همه ما بتوانیم این تغییر را حداقل بر روی سفر‌های مردم بیشتر حس کنیم، چون مطمئناً این تغییر منجر به افزایش تولید خواهد شد.   گفتنی است: براساس قانون تسهیل صدور مجوز‌های کسب و کار، این فاصله‌ها با هدف جذب سرمایه در بخش کشاورزی و استفاده بهینه از منابع تولیدی بخش کشاورزی، تعدیل می‌شود.   فواصل بهداشتی متراژ معینی بین واحد‌های تولید محصولات کشاورزی است که گرفتن مجوز را برای برخی‌ها سخت‌تر کرده است.   کد ویدیو دانلود فیلم اصلی دستورالعمل مربوط به این فواصل نخستین بار در سال ۱۳۵۰ تدوین شده شد، اما باز نگری آن اجرایی نشد.