به نقل از «فرارو»

پنج لژیونر بعدی فوتبال ایران را بشناسید

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۶۳۵۸۰

رسانه‌های ترکیه‌ای بعد از جذب الهیار صیادمنش توسط فنرباغچه این بازیکن جوان را یک بمب نقل‌وانتقالاتی دانستند و از حضور او در فوتبال این کشور استقبال کردند. بازیکنی که هنوز ١٨ سالش هم کامل نشده، توانسته سود خوبی به باشگاه استقلال برساند و اگر همین‌طور پیشرفت کند، احتمالا آینده درخشانی هم در انتظارش خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش شهروند، وقتی یکی از بزرگترین باشگاه‌های ترکیه حاضر شده ٨٥٠ هزار دلار برای صیادمنش بپردازد، یعنی برای او برنامه دارد و این‌طور نیست که به این بازیکن جوان بها ندهد. این اتفاق در سال‌های اخیر برای برخی از بازیکنان ایرانی رخ داده بود که تعدادی از آنها موفق عمل کردند و تعدادی هم ناموفق به کشور بازگشتند. اما در حال حاضر که به روزهای پایانی لیگ هجدهم نزدیک می‌شویم، چند بازیکن جوان دیگر داریم که پتانسیل ترانسفرشدن به اروپا را دارند؟

محمد نادری؛ در اندیشه بازگشت
یکی از بازیکنانی که سعی کرد خیلی زود راه اروپا را در پیش بگیرد، محمد نادری بود. این مدافع جوان بعد از بازی‌کردن در تراکتورسازی و نساجی راهی لیگ بلژیک شد، اما بعد از یک نیم‌فصل ناموفق به ایران بازگشت و حالا دوباره در پرسپولیس به دوران اوج خود نزدیک شده و این روزها یکی از آماده‌ترین بازیکنان تیم برانکو است. قطعا با ادامه این روند و با توجه به حضور پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا نادری می‌تواند این‌بار با پختگی بیشتر به اروپا برگردد؛ اگر چه هنوز با باشگاه «کورتریک» بلژیک قرارداد دارد و در صورت عدم فسخ قرارداد باید از ابتدای فصل آینده به این کشور بازگردد.

ایمان سلیمی؛‌ ترانسفر از تبریز؟
در حالی که برخی از بازیکنان جوان فصل گذشته تراکتورسازی که به واسطه محرومیت این باشگاه در نقل‌وانتقالات فرصت بازی پیدا کردند، این فصل در خیلی از بازی‌ها از روی نیمکت و سکو نظاره‌گر بازی تیمشان بودند؛ یک پدیده جوان در قلب خط دفاعی این تیم درخشید. ایمان سلیمی که این روزها به مهره قابل اعتماد لیکنز در دفاع وسط تبدیل شده، بیست‌ودو ساله است و سابقه بازی در فجرسپاسی و پارس‌جنوبی را هم دارد. او می‌تواند یکی از گزینه‌های راه‌یافتن به تیم‌های اروپایی برای فصل آینده لقب بگیرد.

رضا کریمی؛ در مسیر الهیار
بازیکنی که در نخستین حضور فرهاد مجیدی روی نیمکت استقلال برای آبی‌پوشان گره‌گشا بود و توانست یکی از گل‌های این تیم را برابر استقلال خوزستان به ثمر برساند،‌ قطعا از این پس بیش از قبل دیده خواهد شد. رضا کریمی که سابقه بازی در تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان را دارد، در بیست سالگی توانایی رسیدن به ترکیب اصلی استقلال و درخشش بیش از این را دارد. شاید او در آینده‌ای نزدیک بتواند راهی که الهیار صیادمنش با حضور در استقلال طی کرد را برود.

محمدامین اسدی؛ در انتظار پیشرفت چشمگیر
محمدامین اسدی در این فصل به یکی از بازیکنان تعویضی برانکو تبدیل شده که گاهی با ورودش به زمین برای سرخپوشان کارساز هم بوده است. او که ٢٠ سال دارد و در چند مقطع برای تیم امید به میدان رفته و گلزنی هم کرده، این فرصت را دارد تا با توجه به حضورش در باشگاهی مثل پرسپولیس خیلی زود از پله‌های ترقی بالا برود. این بازیکن که البته در بازی‌های آسیایی به خاطر یک استوری جنجالی از تیم امید اخراج شد، با عملکرد فنی خود می‌تواند برانکو را قانع کند که در ترکیب اصلی پرسپولیس به میدان برود.

مهدی مهدی‌خانی؛‌ پدیده‌ای از پدیده
در فصلی که پدیده خراسان توانسته عملکرد چشمگیری در لیگ برتر داشته باشد و هنوز هم جزو شانس‌های کسب سهمیه آسیایی لقب بگیرد، مهدی مهدی‌خانی خودش را به عنوان یک پدیده مطرح کرده است. این بازیکن که در جام جهانی جوانان سال ٢٠١٧ با گل خود زمینه‌ساز پیروزی ایران برابر کاستاریکا شد، در این فصل هم جزو بازیکنان مورد اعتماد یحیی گل‌محمدی در پدیده بوده و اوج درخشش‌ او هم به بازی رفت با فولاد برمی‌گردد. بازیکن فعلی تیم امید، قطعا می‌تواند امیدوار باشد به زودی چشم یکی از استعدادیاب‌های اروپایی او را بگیرد.

استعداد نه، پدیده کم داریم!
بارها گفته شده در تمام نقاط ایران می‌توان استعدادهای نابی در رشته فوتبال پیدا کرد. این موضوع شاید فقط در حد حرف بیان شده چون در سال‌های اخیر تعداد پدیده‌های شاخص فوتبال ایران به حداقل رسیده است. حتی در دوره‌ای که سردار آزمون، جهانبخش، سعید عزت‌الهی و... از لیگ ایران به لیگ‌های اروپایی ترانسفر و موفق هم شدند، انتقادات زیادی می‌شد چون عملکرد آنها را با نسل قبلی خود یعنی مهدوی‌کیا، علی کریمی، علی دایی، وحید هاشمیان و... مقایسه می‌کردند. الان هم بازیکنانی مثل یونس دلفی و الهیار صیادمنش قدم در راه بزرگان برمی‌دارند، اما به نظر می‌رسد گزینه‌های زیادی نمی‌توانیم در فوتبال ایران پیدا کنیم که کاندیداهای حضور در لیگ‌های خارجی باشند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: لژیونر فوتبال صیادمنش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۶۳۵۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترسوها و حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن/ فنی و فرهنگ؛ تعطیل!

تقابل بالانشینان لیگ برتر نمایی کامل از فوتبال ایران است که در بسیاری از مسابقات لیگ نه تنها بار فنی ندارد بلکه در ابعاد فرهنگی هم دچار چالشی جدی است. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، دومین روز  از هفته بیست و پنجم لیگ برتر تنها 87 روز با مسابقه نیمه نهایی ایران و قطر در جام ملت‌های آسیا فاصله داشت. 4 تیم بالانشین لیگ برتر ایران که یا مدعی قهرمانی‌اند یا کسب سهمیه، عایدی جز صفر - صفر و حواشی پررنگ نداشتند. دو مسابقه تراکتور - استقلال و پرسپولیس - سپاهان به لحاظ فنی موضوع قابل اشاره‌ای نداشت و کمتر کارشناسی می‌تواند درباره مسائل تاکتیکی این 2 دیدار اظهار نظری داشته باشد.

تیم‌های بالانشین لیگ برتر ایران، به جای ارائه بازی هجومی، تعریف نقشه‌های مختلف برای گلزنی و استفاده از پتانسیل بازیکنان ترجیح دادند احتیاط کامل را در دستور کار قرار دهند. اگر چه حساسیت بالاست اما واقعاً دلیل نمی‌شود که در 180 دقیقه چند صحنه خطرناک هم روی دروازه‌ها خلق نشود. همین موضوع باعث شد برخی کارشناسان تقابل تیم‌های رده بالای ایران را بازی ترسوها خطاب کنند. این در حالی است که هواداران با هزار امید و آرزو و صرف هزینه برای تماشای بازی زیبا راهی ورزشگاه شدند؛ غافل از اینکه همانند مجموعه تهی در ریاضیات، خبری از فوتبال زیبا نبود.

شاید قشنگ‌ترین نقد درون خانوادگی فوتبال را محرم نویدکیا نسبت به کیفیت پایین بازی‌های لیگ برتری داشت که گفته بود: «فکر می‌کنم دنیای تساوی‌ها و صفر - صفرها تمام شده است. ما شاید الان معتقدیم که در کشورمان جواب می‌دهد و نبازیم طوری نیست، ولی برای مثال در دنیا ژاوی را برای نتایج و پیروزی‌های یک صفر تحت فشار قرار می‌دهند، چرا که با فلسفه بارسلونا دیگر همخوانی ندارد. به همین دلیل در دنیا برای فوتبالی پول خرج می‌کنند که مردم لذت ببرند. فوتبالی که بِکش بِکش باشد و صفر - صفر، مردم برای آن پول هزینه نمی‌کنند.»

با این اوصاف باید گفت از خروجی فوتبالی که بازیکن بیشتر از مسابقه، حواسش به جار و جنجال باشد، بازیکن ملی‌پوش یا لژیونر به ندرت خارج می‌شود. این یک اصل مهم است که ترسوها جایی در فوتبال روز دنیا ندارند و به آنها جام نمی‌دهند. نمونه قابل بیان دستاورد عملی بازی ترسوها، تقابل نمایندگان کشورمان مقابل رقبای عربستانی‌ها در لیگ قهرمانان آسیا بود که به دلیل برخی باورهای غلط از پیش بازنده شدیم. این در حالی است که  العین امارات با رقم و هزینه‌ای نسبتاً معقول مقابل دو غول عربستانی سربلند از زمین خارج شد.  

مشکل لیگ برتر ایران اما تنها مختص به مسائل فنی نیست. سبک بازی ترسوها به دلیل اینکه در زمین مسابقه جذابیتی ندارد، نیازمند جار و جنجال و حواشی خود ساخته  است. با این اوصاف به سکوها هم تنش و خشونت تزریق می‌شود. در چنین حالتی شاهد رفتارهای بسیار زشتی از هواداران هر دو تیم پرسپولیس و سپاهان بودیم؛ خشونت عیان و فرهنگ رفتاری نامناسبی که باعث جابه جایی سکوی بانوان هوادار شد. بدترین آن پیرمرد سپاهانی و بی‌ادبی بود که توهین زشتی به بانوان هوادار کرد و البته از سوی کمیته انضباطی 10 سال محروم شد، محرومیتی که باید دید با توجه به مشکلات فراوانی که در کنترل و ورود تماشاگران به ورزشگاه وجود دارد، چگونه اعمال می‌شود.

هوادار خاطی سپاهان 10 سال محروم شد

شادروان پرویز دهداری معلم اخلاق فوتبال ایران اگر در قید حیات بود، قطعاً بخش زیادی از لیست تیم ملی را تغییر می‌داد. چرا که برخی بازیکنان ملی پوش قبل و حین برگزاری مسابقات آتش‌بیار معرکه شدند.

میزان حواشی در 2 بازی به حدی بود که در روزهای بعد از برگزاری مسابقه، بخشی از سؤالات خبرنگاران و توجه افکار عمومی به این مسئله اختصاص دارد و کمیته انضباطی دائماً در حال احضار افراد مختلف با این مسابقات است. عجیب‌تر اینکه مربیان 4 تیم بالانشین کشور از هواداران بابت نمایش بی‌کیفیت فنی تیمشان عذرخواهی هم نکردند.

5 هفته دیگر تا پایان لیگ برتر باقی مانده و هر چه رو به جلوتر برویم میزان حساسیت مسابقات بالاتر می‌رود. اگر قرار باشد مسائل فنی - فرهنگی لیگ برتر دستخوش تغییرات نشود، بزرگترین بازنده، فوتبال ملی ایران است.

در واقع گاهی اوقات ناچاریم که بگوییم فوتبال ایران نه تنها از نظر فنی چیزی به خود اضافه نکرده بلکه از لحاظ فرهنگی نیز دچار مشکلات جدی است. اتفاقات رخ داده روی سکوها تنها مختص به دیدار پرسپولیس و سپاهان یا تراکتور و استقلال نیست و باید فکری برای برون‌رفت از این شرایط پیدا کرد.

بار دیگر تأکید می‌کنیم استفاده از ابزارهای کنترلی مانند دوربین‌های چهره‌زن نیاز ورزشگاه‌ها است و در کنار آن باید با خاطیان برخورد جدی صورت گیرد و به صورت واقعی از ورود آنها به ورزشگاه‌ها جلوگیری کرد. به جای اینکه هواداران واقعی را از تماشای بازی‌ها محروم کنیم، می‌توان با ابرازهای کنترلی؛ بی‌فرهنگ‌ها و برهم زنندگان نظم و انضباط را محروم کرد.

2 تدبیری که مانع «قبض روح» فوتبال می‌شود

انتهای پیام/