میراسماعیلی: جودو می‌تواند در المپیک ۲۰۲۰ مدال بگیرد / شهنازی: فدراسیون‌ها موظف به پاسخگویی اند
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۶۵۱۸۹
رییس فدراسیون جودو ابراز امیدواری کرد جودوی ایران در المپیک ۲۰۲۰ برای نخستین بار صاحب مدال شود.
به گزارش ایسنا، جلسه هم اندیشی خبرنگاران و شاهرخ شهنازی دبیر کل کمیته ملی المپیک و آرش میراسماعیلی رئیس فدراسیون جودو در محل کمیته ملی المپیک برگزار شد.
میراسماعیلی در این نشست درباره برنامه‌های فدراسیون برای کسب موفقیت در رویدادهای پیش رو اظهار کرد: در بدو ورود فرصت کوتاهی را برای مسابقات آسیایی داشتیم که متأسفانه کادر فنی در همان لحظه انتخابم استعفا دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس فدراسیون جودو خاطرنشان کرد: در این یکی دو هفته شورای فنی که از صاحب نظران و فنی‌ترین اعضای جامعه جودو بودند روز گذشته به این جمع بندی رسیدیم و از ۱۰ گزینه در نهایت زارعیان با اکثریت آرا سرمربی تیم ملی شد. مسعود خسروی نژاد، محسن زکریا، و زکریا مرادی و چیل کره‌ای هم کادر مربیان تیم ملی انتخاب شدند.
سعی می‌کنیم برنامه ۳ جودوکار اصلی شامل ملایی، بریمانلو و محجوب را به صورت ویژه دنبال کنیم و یک تیم دوم و پشتیبان هم به مسابقات مختلف اعزام می‌شوند تا صاحب تجربه شوند.
وی افزود: ما مسابقات گرندپری چین ششم و هفتم خرداد ماه برگزار می‌شود که با هماهنگی سرمربی چند جودوکار اعزام می‌شوند و ترکیبی از جوانان و بزرگسالان نیز به کمپ تمرینی آلمان می‌روند. تا مسابقات جهانی چند مرحله گرندپری در پیش داریم که جودوکاران اعزام می‌شوند. امید زیادی داریم تا بریمانلو و ملایی در رقابت‌های جهانی ضمن گرفتن مدال، سهمیه المپیک را بگیرند. محجوب نیز به دلیل جراحی به آسیایی نرفت اما به اردوی آلمان می‌رود. سعی می‌کنیم به آرامی وارد مسابقات شود تا سهمیه بگیرد. دو سهمیه ملایی و بریمانلو قطعی است و امیدواریم محجوب نیز با حضور در مسابقات مختلف سهمیه المپیک را بگیرد. امید زیادی برای کسب مدال در المپیک داریم و امیدوارم شاهد موفقیت جودو در توکیو باشیم.
میراسماعیلی در ادامه درباره چرایی انتخاب تعدادی از اعضای شورای فنی به عنوان سرمربیان تیم‌های ملی گفت: مجبور بودیم در بدو کار افرادی را انتخاب که به لحاظ فنی سرآمد باشند. ایرادی که شاید به خودم بگیرم این است که سالیان زیادی است که در مربیگری سازندگی نداشته ایم و دستمان خالی است. ما تعداد محدودی داریم و نمی‌توانیم برای المپیک ریسک کنیم و افرادی را انتخاب که تجربه کمی دارند. در دوره گذشته حکمی که زده می‌شد بلند مدت بود اما ما سعی کردیم احکام یکساله صادر کنیم. در رده جوانان یوسف زاده ایثار کرد و با آن همه سابقه هدایت جوانان را بر عهده گرفت. اگر ۳ نفر اصلی جودو خداحافظی کنند شاید تا ده سال دست ما خالی باشد چون پشتوانه سازی نشده است. درباره بزرگسالان اسم ده نفر مطرح شد که در نهایت به زارعیان رسیدند اما این افراد نمی‌توانند در شورا نسبت به تیم خود رأی یا اظهارنظر داشته باشند ضمن اینکه نفراتی به این شورا اضافه خواهد شد.
وی افزود: تعداد ۲۰ یا ۳۰ مربی که شایستگی لازم را دارند به دوره‌های مختلف مربیگری در کشورهایی مثل ژاپن اعزام می‌شوند تا برای سال‌های آینده دستمان برای انتخاب مربی خالی نباشد. سعی کردن از دوستانی استفاده کنم که جزو تأیید خانواده جودو باشند.
در ادامه شهنازی درباره عدم پاسخگویی برخی رؤسای فدراسیون‌ها به رسانه‌ها به عنوان نمایندگان مردم گفت: شفاف سازی و پاسخگویی تاکید ویژه رئیس کمیته ملی المپیک است و فدراسیون‌ها مکرر دعوت می‌شوند تا درباره برنامه‌ریزی خود و نحوه عملکردشان پاسخگو باشند. به این توجه داشته باشید که همیشه یک تفکر تقابلی وجود دارد اما باید این تقابل را به دیالوگ تبدیل کنیم و رؤسای فدراسیون‌ها نیز موظف به پاسخگویی به سوالات رسانه‌ها هستند.
در ادامه میراسماعیلی درباره مذاکره رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس فدراسیون جهانی جودو گفت: جلسه بسیار خوبی بود و مذاکرات سنگینی برگزار شد که نتایج خوبی داشت. امیدوارم با ادامه مذاکرات شاهد نتایج خوبی برای جودو باشیم. رئیس فدراسیون جهانی نیز به دنبال کمک به ایران است تا مشکلی برای جودوی ایران به وجود نیاید.
رئیس فدراسیون جودو درباره چگونگی حضور در اردوی آلمان گفت: ۴ عضو تیم جوانان و ۳ جودوکار اصلی تیم ملی به همراه سرمربیان تیم‌هایشان به اردوی آلمان اعزام می‌شوند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: آرش ميراسماعيلي
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۶۵۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن یزدانی بحران ملی نیست
روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.
یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.
داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.
یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.
در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.
اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ
نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟
ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟
این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟
بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت