«خشم و هیاهوی» سیلاب خوزستان

اهواز - ایرنا - عضو هیات علمی دانشکده روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، گفت: بلاتکلیفی و احساس تبعیض، عامل بروز «خشم شدید» در میان سیل زدگان و گروه های داوطلب مردمی در سیل اخیر خوزستان بوده است.

به گزارش ایرنا «کافه کتاب» چهل و نهم، یکشنبه با موضوع میزگرد «مدیریت بحران سیل» با حضور پنج نفر از اساتید دانشکده های علوم آب و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد این دانشگاه برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران داوودی استاد دانشکده روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در این میزگرد، بروز احساس خشم شدید را بزرگ ترین مشکل در مناطق سیل زده و اردوگاه های اسکان سیل زدگان دانست و اظهار داشت: بر اساس گزارش روانشناسان و مشاوران اعزامی به مناطق سیل زده، با توجه به اینکه این سیل تلفات جانی نداشت، در مردم احساس غم مشاهده نشد، اما خشم شدید هم در میان سیل زدگان و هم در میان گروه های داوطلب مردمی، مشاهده می شد.
وی وجود «خشم» را ناشی از «احساس تبعیض» و «بلاتکلیفی» مردم عنوان کرد و گفت: بلایای طبیعی در زمان وقوع، مسائل مشترکی با خود به همراه می آورد اما هر کدام از بحران ها مشکلاتی ویژه خود را نیز دارد، در سیل خوزستان مساله ای که با آن روبه رو بودیم بلاتکلیفی مردم بود، زیرا سیل در این استان، همانند پلدختر و یا شیراز، در مدت چند ساعت تمام نشد و مردم مدت زیادی سردرگم بودند که آیا روستاهایشان به زیر آب می رود یا خیر.
داوودی افزود: فشار این بلاتکلیفی در بافت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مناطق سیل زده، منجر به فوران خشم زیادی شده بود و صرفنظر از علل تبعیض، آنچه برای روانشناس ها مهم است، ادراک تبعیض و رفتاری است که در پس احساس تبعیض از انسان ها بروز می کند.
این روانشناس همچنین با بیان اینکه مسئولان باید مدیریت خشم و استرس را بیاموزند گفت: مصادیقی از عدم کنترل مدیران بر رفتار خود در این سیل شاهد بودیم که تبعات زیادی به دنبال داشت، اگر چه می دانیم که بار مسئولیت در بحران ها بسیار سنگین است.
به گفته وی روانشناس ها نیز برای این بحران دانش و آمادگی نداشتند، در حالی که باید پیش از وقوع بحران برای جامعه هدف برنامه ریزی کنند.
داوودی در ادامه با تاکید بر ضرورت وجود منابع اطلاع رسانی معتبر برای مردم سیل زده، اظهار داشت: مردم در زمان سیلاب، به منابع رسمی همچون صدا و سیما اعتماد چندانی نداشتند، در این شرایط به نظر می رسد که سایت دانشگاه می توانست نظرات موثق دانشگاهیان را منتشر کند تا بخشی از نگرانی های مردم را مرتفع کند.

*کانون های تشنه ریزگرد
رئیس دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز همچنین در این میزگرد با انتقاد از ساختن دایک، تاسیسات نفتی و جاده های متعدد در تالاب هورالعظیم گفت: ما به نفع نفت نتوانستیم هورالعظیم را به طور کامل آبگیری کنیم و فرصت طلایی تغذیه کانون های ریزگرد به وسیله سیلاب را از دست دادیم.
مهدی قمشی افزود: اگر چه نفتی ها در یک ماهه اخیر ممانعتی از آبگیری هور نکرده اند اما به دلیل محدود بودن ظرفیت عبور سیلاب و برای کاهش آسیب به تاسیسات نفتی، سیلاب را به سمت عراق هدایت کردند.
وی اضافه کرد: در صورتی که ارتفاع تاسیسات نفت بیشتر بود و با ساخت دایک و جاده ها، تالاب را تکه تکه نکرده بودیم، فرصت آبگیری کامل هورالعظیم و کانون های ریزگرد را داشتیم.
به گفته وی نقشه های هوایی، ارتفاع آب در هورالعظیم را به درستی مشخص نمی کند و یک سانتیمتر آب را همانند یک متر نشان می دهد.
قمشی با تاکید بر اصلاح دستکاری های انسانی در هورالعظیم تصریح کرد: اگر وزارت نفت ارتفاع تاسیسات خود را در آینده بیشتر نکند تا در سیلاب های آینده، هورالعظیم به طور کامل آبگیری شود، خیانت کرده است.
وی در ادامه احیای سیلاب برهای طبیعی کارون را مهمترین راه مدیریت سیل در اهواز دانست و گفت: «نهر بحره» و «نهر مالح» به عنوان سیلاب برهای کارون، هم اکنون از بین رفته اند و در آنها دخل و تصرف شده، در حالی که می توانستیم با احیای این انهار، سیلاب را به کانون های ریزگرد در شرق اهواز منتقل کنیم.
این عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، اقدامات دیگر مهندسی رودخانه از جمله افزایش شیب هیدرولیکی و برداشتن پیچ و خم های رودخانه را راهکارهای موثر دیگری برای کنترل سیلاب در مقطع شهری در اهواز عنوان کرد.
وی همچنین لایروبی کارون در اهواز را در کنترل سیلاب بی تاثیر دانست و با بیان اینکه با لایروبی کارون نمی توانیم منتظر معجزه در اهواز باشیم، گفت: در جریان سه هزار و 200 مترمکعب در ثانیه، اگر کف رودخانه را با لایروبی تا 6 متر پایین می آوردیم، تنها می توانست 15 سانتیمتر از ارتفاع آب کم کند.
قمشی افزود: لایروبی به چند منظور انجام می شود که مهمترین آنها در دنیا برای ناوبری و کشتیرانی است، همچنین در مصب رودخانه ها و نقاطی که به دریا، تالاب یا رودخانه دیگری متصل می شوند موثر است، بنابراین در مصب کرخه به هورالعظیم و محل تلاقی رودخانه دز به کارون بزرگ، نیاز جدی به لایروبی وجود دارد.
وی هدف دیگر لایروبی را زیباسازی منظر شهری و برداشتن جزیره ها از بستر رودخانه عنوان کرد و ادامه داد: برای لایروبی هر مترمکعب، 400 هزار ریال هزینه می شود، به این ترتیب برای پایین آوردن 2 متر از کف رودخانه 30 هزار میلیارد ریال اعتبار نیاز است که این عملیات تنها پنج سانتیمتر ارتفاع آب را کاهش می دهد و هر 2 سال باید انجام شود.

*شناسنامه جدید برای رودخانه ها
قمشی در ادامه گفت: با دوره هیدرولوژی جدیدی در رودخانه ها مواجه هستیم که پایش و تحلیل مجدد سیستم رودخانه های استان و غرب کشور را ضروری کرده است.
وی با بیان اینکه بارش شدید امسال بعد از یک دهه خشکسالی می تواند نشانه ای از تغییر اقلیم باشد، افزود: سیلابی که در رودخانه کارون رخ داد از نظر هیدرولوژیکی عجیب و غیرمعمول نبود و در حالت عادی هر 10 تا 15 سال چنین سیلاب هایی را در اهواز تجربه می کنیم.
قمشی اضافه کرد: این سیلاب ها اما در رودخانه کرخه کم سابقه و با دوره بازگشت هزار ساله بود، (احتمال وقوع آن یک هزار درصد سیل که هرساله ممکن رخ دهد) که از آثار تغییر اقلیم در نظر گرفته می شود.
وی افزود: 10 سال تجربه تغییر اقلیم داریم و باید انتظار تکرار این شرایط را در سال های آینده داشته باشیم به همین دلیل رودخانه های منتهی به خوزستان و غرب کشور باید دوباره بررسی و آنالیز شده و رفتار جدید آنها استخراج شود.
وی همچنین ساخت دریچه برای تخلیه رسوبات سد دز را در احیای این سد بیهوده توصیف کرد و گفت: سدهای خوزستان از نظر رسوب گذاری جزو بهترین سدهای دنیا هستند؛ متوسط رسوب گذاری یک درصد حجم سد در سال بوده، این در حالیست که در خوزستان تقریبا 0.5 درصد حجم در سال کم می شود، اما اشکالی که در سد دز وجود دارد این است که رسوب ها در کنار دیواره سد نشسته و دریچه های آبیاری را مسدود کرده و در حال نزدیک شدن به توربین است.
به گفته وی حجم سد دز 3.3 میلیارد مترمکعب بوده که بعد از 56 سال به 2.7 میلیارد مترمکعب رسیده که به نسبت عمر سد این رسوبگذاری زیاد نیست.

*مدیران در مقابل کارشناسان
رئیس دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز در ادامه این نشست با انتقاد از بی توجهی مسئولان به نظرات کارشناسی دانشگاه ها تصریح کرد: وظیفه دانشگاه ها در تمام دنیا تحقیق و ارائه راهکارهای کارشناسی است، اما دانشگاه برای قانع کردن مسئولان نمی تواند یقه آنها را بگیرد.
وی با اشاره به نمونه هایی از هشدارهای اساتید دانشگاه شهید چمران اظهار داشت: دکتر عبداللهی از اساتید این دانشگاه طی نامه ای اشتباه در جانمایی سد گتوند علیا را اعلام کرد اما هیچکس به حرف او وقعی ننهاد.
قمشی تصریح کرد: دانشگاه اهل دعوا و شر و شور نیست، و مسئولان نیز هر جا به مذاقشان خوش نیاید به نظرات دانشگاه توجه نمی کنند، نمونه آن سپردن مطالعات علاج بخشی سد گتوند به دانشگاه تهران و انتخاب اعضای کمیته ملی سیلاب از میان دانشگاهیان تهرانی است، اگر چه نفس این تحقیقات کار مثبتی است.
وی افزود: 15 سال است که با استدلال های علمی با طرح های انتقال آب مخالفت می کنم اما تا کنون حتی یک نفر از مسئولان به این استدلالها توجهی نکرده است و هیچ گوش شنوایی برای این اعتراض ها نبوده است.
قمشی به تحقیقات خود درباره لایروبی کارون نیز اشاره کرد و گفت: نتیجه تحقیقات خود را درباره بی اثر بودن لایروبی رودخانه کارون در اهواز، 10 سال پیش به استانداری و سازمان آب و برق و هر جایی که فکر می کردم موثر است، ارائه کردم اما هنوز می بینیم که مقامات بلندپایه مجلس و دولت، بر لایروبی اصرار دارند.
وی اضافه کرد: به عنوان دانشکده علوم آب از همان روزهای نخستین فروردین، کمیته سیلاب را تشکیل داده و برای همفکری و همکاری با مسئولان استانی اعلام آمادگی کردیم که در مواردی نیز به اساتید این دانشگاه رجوع شده است.

*سیل و ترس از خشکسالی
مدیر گروه آبیاری و زهکشی دانشکده علوم آب اهواز دانشگاه چمران نیز در ادامه این نشست، پیش بینی خشکسالی و رفتار احتیاط آمیز در تخلیه سدهای خوزستان را عامل سیلاب اخیر دانست.
عبدعلی ناصری با اشاره به اهمیت مدیریت سدهای خوزستان اظهار داشت: پارسال در تخلیه سدها جانب احتیاط را رعایت کرده بودند و منحنی فرمان سدها بر اساس خشکسالی برنامه ریزی شده بود، این مساله باعث شد که در زمان بارندگی ظرفیت ذخیره سدها کم باشد که به ناچار منجر به رهاسازی آب با دبی بالاتر و وقوع سیلاب شد.
وی خواستار تعیین یک سازمان به عنوان متولی ساخت، تعمیر و نگهداری سیل بندها شد و گفت: در 20 سال گذشته به دلیل وقوع خشکسالی، بسیاری از سیل بندها آسیب دیده و یا شکسته بود که اگر ساخت و استحکام بخشی سیل بندها، قبل از وقوع سیل انجام می شد اینهمه اراضی کشاورزی به زیر آب نمی رفت.
مشاور شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی، شکسته شدن برخی از سیل بندها را عمدی و یا نتیجه اقدام خرابکارانه توصیف کرد و افزود: روستائیان جنوب اهواز روایت می کنند که شب ها عده ای با قایق برای شکستن سیل بند روستاها مراجعه می کردند و روستائیان با اسلحه ازسیل بندها محافظت می کردند.
وی اضافه کرد: سیل بندهای شرکت توسعه نیشکر در محل مزارع کشت و صنعت دهخدا، شعیبیه و سلمان فارسی شکسته شد که نه تنها کمکی به جلوگیری از جاری شدن سیل به روستاها نکرد، بلکه باعث شد مزارع نیشکر نیز به زیر آب برود و جاده اهواز- آبادان و شهر اهواز نیز در معرض سیل قرار بگیرد.
ناصری همچنین گفت: احیای سیلاب برهای رودخانه کرخه در دستورکار استانداری است و این طرح به زودی آغاز می شود که در آن مسیرهایی برای هدایت سیلاب به هورالعظیم ایجاد می شود.
وی با بیان اینکه رودخانه ها در سیلاب اخیر مسیر خود را اصلاح و تعدیل کرده، اظهار داشت: سیلاب بر «بحره» در رودخانه کارون با افزایش دبی کارون فعال شد و توانست 450 مترمکعب برثانیه سیلاب را عبور دهد.
این استاد دانشگاه گفت: تالاب های شادگان و هورالعظیم نیز که پذیرنده اصلی سیلاب ها بودند که بر اثر خشکسالی های مداوم خروجی رودخانه به آنها مسدود شده بودند، سرریز تالاب شادگان باعث طغیان و بالا آمدن آب در آبادان و شادگان بود و سیلاب منتهی به هورالعظیم نیز خرمشهر را تهدید کرده است، که به دلیل بالا بودن جریان رودخانه کرخه، با وجود تخلیه بخشی از سیلاب به عراق، این شرایط هنوز ادامه دارد.
وی با تاکید بر اصلاح مسیرهای سیلاب کرخه و کارون اظهار داشت: در شادگان، اگر چه دیرهنگام اما مسیرها تا حدی اصلاح شد و تعدادی از روستاها از سیل نجات یافت، برای سیلاب کرخه نیز مرز غربی در نهر خیین و اروندرود یا کانال شیردم باید برای خروج اصلاح شود تا آب به دریا هدایت شود.
ناصری در ادامه با بیان اینکه سدها در کنترل سیلاب های خوزستان نقش موثر داشتند گفت: در سال 1347 و قبل از ساخته شدن سدها، سیل با دبی بیش از 6 هزار مترمکعب درثانیه از کارون در مقطع اهواز رخ داد که خسارت های بسیاری به جای گذاشته بود.

*خطر از کرخه رفت
مدیر گروه مهندسی محیط زیست دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران نیز در ادامه با بیان اینکه سد کرخه وظیفه خود را در سیل اخیر به خوبی انجام داده گفت: ورودی این سد به بیش از 2 هزار مترمکعب درثانیه افزایش یافته بود که به ناچار خروجی نیز به همین میزان افزایش یافت، در حال حاضر حجم ذخیره سد کرخه از 6 میلیارد مترمکعب به 5.5 میلیارد مترمکعب کاهش یافته و ارتفاع آب در آن به 221 متر رسیده که نشان می دهد خطر احتمالی برطرف شده است.
سید محمود کاشفی پور با اشاره به شایعه شکستن سد کرخه در روزهای نخستین وقوع سیلاب، اظهار داشت: نوع سد و تجهیزات کنترل نصب شده بر روی آن، نگرانی از بابت تخریب این سد را برطرف کرده است.
وی افزود: دلیل انتشار شایعه شکستن سد این بود که در سال 1383 و زمان آبگیری میزان نشت از بازوی راست آب بند سد، زیاد و بیش از حد مجاز بود (12 مترمکعب در ثانیه) که البته در همان سال اصلاح شد.
کاشفی پور درباره دلیل عدم آبگیری کامل سد کرخه در سال های گذشته نیز گفت: آبی برای آبگیری کامل سد کرخه وجود نداشت، و برای آبگیری کامل نیاز بود که سه سال خروجی این سد مسدود شود که به دلیل نیازهای پایین دست امکان نداشت.
وی با اشاره به تاثیر سدسازی بر محیط زیست، افزود: مخزن سد کرخه برای این حوضه بزرگ بوده و صحیح این بود که مخزن کوچکتری روی کرخه ساخته می شد و سد دیگری نیز روی رودخانه کشکان ایجاد می شد.
این استاد دانشگاه همچنین با با بیان اینکه مسئولان به نظرات کارشناسی دانشگاه توجهی نشان نمی دهند، تصریح کرد: در سال 1367 و همزمان با تشکیل طرح توسعه نیشکر، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران با تشکیل یک سمینار، مخالفت شدید خود را با اجرای طرح نیشکر اعلام و پیشنهاد توسعه نخیلات و چغندرقند را مطرح کرد، اما مسئولان به این مخالفت ها توجهی نکردند، اکنون که این مزارع به زیر کشت رفته دیگر نمی توانیم آنها را از بین ببریم و باید مدیریتشان کنیم.

*تلاقی رودها
عضو دیگر هیات علمی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران نیز در ادامه با اشاره به ویژگی های سیلاب اخیر گفت: یکی از مسائلی که در این سیل برای نخستین بار رخ داد این بود که اهواز را سیلاب کارون تهدید نکرد، بلکه این سیلاب رودخانه های کرخه و دز بود که شهر را در معرض تهدید قرار داد.
حیدر زارعی افزود: شکستن عمدی سیل بندها باعث شد آب به شمال اهواز برسد و اگر کانال سلمان نبود، شهر اهواز را سیل می گرفت.
وی اضافه کرد: سیلاب دز و کرخه در پل بروایه با یکدیگر تلاقی کردند و با دبی بیش از 70 مترمکعب درثانیه ورودی اهواز را مسدود کردند که همین سیلاب محله عین 2 در اهواز را دچار آبگرفتگی کرد.
زارعی همچنین آورد رودخانه کرخه در سال آبی جاری را 11 میلیارد مترمکعب عنوان کرد که 4.7 میلیارد مترمکعب آن در فروردین ماه بوده است.
وی با بیان اینکه رودخانه دز نیز 11 میلیارد مترمکعب آورد داشته افزود: دبی رودخانه کرخه برای چند ساعت به هشت هزار مترمکعب درثانیه رسید و سد سیمره سیلاب ورودی به سد کرخه با دبی هفت هزار مترمکعب درثانیه را تا پنج هزار مترمکعب درثانیه کاهش داد.
زارعی سیلاب کرخه را از نظر بزرگی و حجم آن قابل توجه دانست و گفت: بارش در برخی روزهای فروردین ماه نیز کم سابقه بوده، به طوری که میزان بارش در ایستگاه تله زنگ در 10 روز نخست فروردین ماه به 255 میلیمتر رسید، از سوی دیگر به دلیل کاهش پوشش گیاهی بسیاری از این بارش ها به رواناب تبدیل و به خوزستان سرازیر شد که اگر سد کرخه نبود، مسلما با سیلاب بیشتری مواجه می شدیم.

*سد دز بلندتر می شود
معاون سابق بهره برداری و توسعه نیروگاه های سازمان آب و برق خوزستان همچنین گفت: ارتفاع سد دز هفت متر و حجم مخزن آن در حدود 400 میلیون مترمکعب افزایش می یابد.
محمودرضا توکلی افزایش ارتفاع سدها را یک کار معمول در دنیا عنوان کرد و افزود: مطالعات افزایش ارتفاع سد دز انجام و ردیف بودجه آن مشخص شده و در مرحله انتخاب پیمانکار است.
وی با اشاره به مشکل رسوب گذاری در سد دز اظهار داشت: رسوب گذاری در همه سدها وجود دارد و بیشتر سدها تونل تخلیه تحتانی برای تخلیه رسوب ها دارند، اما ایردی که به سد دز وارد شده این است که در این سد تونل تخلیه تحتانی پیش بینی نشده است.
توکلی افزود: در حال حاضر رسوب حجم مرده مخزن سد را اشغال کرده اما مشکلی برای بهره برداری آن بوجود نیاورده است.
وی اضافه کرد: مقرر شده است که برای رفع این مشکل تونل انحراف که پیش از انقلاب ساخته و مسدود شده بود بازگشایی کنند و یا تونل تحتانی جدیدی بسازند، البته باید توجه داشت که برای سدی که از رسوب پر شده، نمی توان کاری کرد.
توکلی که 10 روز پیش از معاونت سازمان آب و برق برکنار شده، همچنین با اشاره به شباهت ها و تفاوت های سیل امسال با سیل سال 1395 در رودخانه دز، توضیح داد: در 12 و 13 فروردین امسال حجم سیلابی که به سد دز وارد شد 347 میلیون مترمکعب، ارتفاع 348 متر و متوسط خروجی آن 2 هزار و 522 مترمکعب درثانیه بود، در حالی که در سیل سه سال پیش آورد به مخزن 380 میلیون مترمکعب، ارتفاع آب 349 متر و متوسط خروجی سد سه هزار و 545 مترمکعب درثانیه بوده است که نشان می دهد امسال مدیریت خیلی خوبی روی سیلاب ها صورت گرفته و یک هزار و 300 مترمکعب درثانیه بیشتر در مخزن کنترل شده است.
وی افزود: تفاوتی که وجود داشت این بود که در سال 95 فقط حوضه رودخانه دز فعال بود اما امسال هر سه حوضه کرخه، دز و کارون فعال بوده که مدیریت را دشوار کرده بود.
توکلی در پاسخ به نحوه مدیریت مخازن سدها و رهاسازی آب در آنها نیز توضیح داد: در سد دز تواتر سیل ها باعث شد که فرصت تخلیه مخزن بسیار محدود باشد، به طوری که در مدت چهار روز از 18 تا 24 دی 97 بیش از 700 میلیون مترمکعب سیلاب وارد مخزن این سد شد، بعد از آن در روزهای 5 و 6 فروردین و 12 و 13 همین ماه حجمی در حدود 650 میلیون مترمکعب سیلاب وارد مخزن سد دز شده بود.
وی با اشاره به تلاقی رودخانه ها در سیلاب اخیر نیز گفت: کارون و دز همچنین دز و کرخه با هم تلاقی کردند و غوغایی در استان بوجود آمد، با این حال تا حد امکان مدیریت سیلاب به خوبی انجام شد.

*شفاف سازی خسارت سدها
یک فعال و متخصص محیط زیست نیز در این میزگرد، خواستار شفاف سازی نسبت به خسارت های زیست محیطی و اجتماعی بهره برداری از سدها شد.
بهنام کرمی با انتقاد از اظهارات اعضای هیات علمی دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: رویکرد تمام مطالب ارائه شده در این میزگرد مبتنی بر تفکر سازه ای و نه اکوسیستمی بوده است.
وی افزود: با وجود رهاسازی آب فراوان از سدها اما در روزهای اخیر شاهد وقوع پدیده گرد و غبار در استان بودیم که نشان می دهد، کانون های ریزگرد در استان هنوز آبگیری نشده است.
کرمی از بزرگنمایی نقش سد کرخه در کنترل سیلاب رودخانه کرخه نیز انتقاد کرد و گفت: بومی های پایین دست کرخه سیلاب را نعمتی برای زندگی خود می دانستند اما رویکرد سدسازان، تخریب حیات و اکوسیستم ایران بوده است، نه کنترل سیلاب.
وی تولید برق را توجیهی نامناسب برای سدسازی دانست و افزود: 700 سد در کشور فعال هستند اما این سدها تنها توانسته اند پنج درصد از نیاز کشور به برق را تولید کنند.
کرمی با بیان اینکه خسارت ها و هزینه های سدها بسیار بیشتر از انتظارات از منافع آنهاست، گفت: تراز مالی سدها، تحلیل هزینه های سدسازی و مسئولیت های اجتماعی در زمان بهره برداری مسائلی است که باید برای مردم این کشور روشن شود.
وی همچنین تشریح اهداف مطالعه 640 سد جدید و در حال مطالعه را خواستار شد و افزود: سازمان مدیریت منابع آب ایران اعلام کرده یک هزار و 298 سد دیگر می سازد، این مساله باید مشخص شود که مبنای ساخت این سدها منافع اکوسیستمی است و یا منافع دیگری در ساخت آنها مطرح است؟
طغیان رودخانه های دز، کارون و کرخه از فروردین ماه امسال باعث شد در حدود 300 روستا در 12 شهرستان در خوزستان درگیر سیل شوند. به گفته وزیر کشور 400 هزار نفر در خوزستان در معرض سیل بوده اند.
برآوردهای مدیریت بحران خوزستان نشان می دهد که این سیلاب 125 هزار میلیارد ریال به بخش های اقتصادی و کشاورزی، زیرساخت ها و منازل شهری و روستایی خسارت وارد کرده است.
6064/9754

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي خشم و هياهو سيل 98 خوزستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۶۸۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مردم از تردد و توقف در حریم رودخانه‌ها خودداری کنند

به گزارش خبرنگار مهر، سید احمد موالی زاده عصر امروز شنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به تکمیل شدن ظرفیت سد دز و رهاسازی آب، بر بالا آمدن آب رودخانه دز هشدار داد.

وی ادامه داد: شهروندان به ویژه اهالی روستاهای اهواز و دزفول از تردد و توقف در حاشیه و حریم رودخانه‌های دز و کارون خودداری کنند.

فرماندار اهواز گفت: با توجه به رهاسازی آب سد دز، به روستاهای حاشیه رودخانه‌ها اطلاع رسانی شده است.

کد خبر 6096546