به نقل از «شریان»

پرستار بیوه‌ای که سهمش از زندگی لقب «زشت‌ترین زن جهان» بود/ با چهره وحشتناکم برای فرزندان خود نان درآوردم + تصاویر

تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۸۱۴۵۵

زنی که درباره اش صحبت می‌کنیم از اینکه سوژه خنده شود یا ظاهر غیرعادی خود را نشان دهد، نمی‌ترسید.

به گزارش شریان نیوز،یک مادر عاشق فرزندانش است و هرکاری برایشان می‌کند، و «مری آن وبستر» هم از این قاعده مستثنی نیست. او از اینکه سوژه خنده شود یا ظاهر غیرعادی خود را نشان دهد، نترسید. مری فقط یک هدف داشت: تامین فرزندانش از هر راهی که می‌تواند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مری مجبور بود بی‌رحمی، تمسخر و توهین‌های کسانی که او را «زشت‌ترین زن جهان» می‌نامیدند را تحمل کند. ما تحت تاثیر این زن شجاع و جسور قرار گرفتیم که قهرمان زمان خودش بود.

زندگی مری بسیار عادی بود. او در لندن و در یک خانواده بزرگ و نسبتا فقیر به دنیا آمدو مجبور شد خیلی زود شروع به کار کند. او پرستار یک بیمارستان بود. مری زن بسیار جذابی بود که آرزو داشت خودش خانواده بزرگی داشته باشد. آرزوی او به حقیقت پیوست: او در ۲۹ سالگی، با توماس بوان ازدواج کرد و چهار فرزند به دنیا آورد. بعد‌ها ماری دچار مشکلات جسمی شد: او از میگرن و درد عضلات و مفاصل رنج می‌برد. پزشکان نمی‌توانستند بیماری او را تشخیص دهند. اما او زیاد وقت نداشت که روی مشکل خود تمرکز کند، چون خانواده اش به او نیاز داشتند.

مری دچار علائم جدیدی شد: رشد و تغییر غیرعادی صورت که باعث زشت شدن او شد. این بانوی جوان به موجودی تبدیل شد که دیگر شباهت کمی به یک زن داشت. این بیماری آکرومگالی نامیده می‌شود، یک اختلال عصبی-عضلانی که منجر به افزایش هورمون رشد در بدن شده و باعث بزرگ شدن استخوان ها، اندام‌های داخلی و بافت‌های نرم بدن می‌شود. این بیماری اغلب با سردرد و درد عضلانی همراه است و در بیشتر موارد ناشی از تومور خوش خیمی است که با عنوان آدنوم هیپوفیز شناخته می‌شود.

امروزه پزشکان می‌توانند این بیماری را درمان کنند، اما در آغاز قرن بیستم، مری در شرایط بسیار بدی قرار داشت و هر روز، نابود شدن زیبایی خود را می‌دید.

لقب ناخوشایند

آقای بوان همیشه از همسرش حمایت کرد و در کنارش بود، اما سرنوشت برنامه‌های خودش را داشت. او بعد از گذشت ۱۱ سال از ازدواجشان، درگذشت و مری بیوه شد و تقریبا هیچ پولی نداشت. مری بعد از مرگ همسرش هر شغلی را که می‌توانست انجام دهد، پذیرفت تا بتواند فرزندانش را تامین کند. اما به خاطر ظاهرش، مشاغل خوبی به او پیشنهاد نمی‌شد و مردم در خیابان به او توهین و او را مسخره می‌کردند؛ بنابراین هر روز کاری برای او یک چالش بزرگ بود.

همه چیز بدتر و بدتر می‌شد تا اینکه مری فهمید مسابقه‌ای با عنوان «زشت‌ترین زن جهان» وجود دارد؛ بنابراین تصمیم گرفت در آن شرکت کند، چون جایزه آن مبلغ زیادی بود. او توانست در این مسابقه پیروز شود، اما رسانه‌های جمعی شروع به نوشتن مقالات ناخوشایندی درباره او کردند که خواندنش برای او بسیار سخت بود. اما مری شرایطش را تغییر دارد.

اجرا‌ی نمایش و کار در سیرک

مری در سال ۱۹۲۰ برای کار و اجرای نمایش به ایالات متحده دعوت شد. او در اجرا‌هایی شرکت کرد که در آن‌ها باید با پوشیدن لباس‌های خاصی خود را نشان می‌داد و بر زشتی و مردانه بودن ظاهرش تاکید می‌کرد.

در این نمایش‌ها افرادی دیگری هم با ویژگی‌های غیرعادی وجود داشتند: یک زن ریشو، کوتوله، افراد غول پیکر و دوقلو‌های سیامی. همه آن‌ها افراد غیرعادی بودند که مجبور بودند مردم را بخندانند یا کاری کنند که احساس کنند چیز عجیبی می‌بینند.

حضار واقعا این نمایش‌های بی رحمانه را دوست داشتند و مری یکی از محبوب‌ترین بازیگران گروه بود.‌ می‌توانید تصور کنید که چفدر برای او سخت بوده که روی صحنه برود تا همه به او بخندند. اما مری به خاطر فرزندانش بر همه این مشکلات غلبه کرد.

در این عکس مری را در کنار فرزندانش می‌بینید: پسر بزرگ او لباس ملوانی، پسر کوچکش کت و شلوار و دخترانش پیراهن‌های زیبایی پوشیده اند. در آن زمان عکس‌های آتلیه‌ای زیاد رایج نبود، و شاید این نشان می‌دهد که مری بیشتر یک مادر عاشق و دلسوز بوده تا یک بازیگر عجیب و غریب.

مری بیشتر باقیمانده عمرش را در سیرک گذراند. او فقط یک بار فرصت بازگشت به اروپا را در سال ۱۹۲۵ پیدا کرد، زمانی که برای شرکت در یک نمایشگاه به پاریس رفته بود.

متاسفانه بیشتر کسانی که از این بیماری رنج می‌برند زیاد عمر نمی‌کنند. مری در سال ۱۹۳۳ و در سن ۵۹ سالگی درگذشت. مری قبل از مرگش از فرزندانش خواست او را در انگلستان دفن کنند. سرنوشت سخت این مادر عاشق ثابت می‌کند که اگر به اندازه کافی شجاع باشید به آنچه می‌خواهید می‌رسید. البته شاید بگویید که او انتخابی نداشته و این تنها گزینه او بودهاست ، اما او نترسید که از این فرصت استفاده کند و بیماری خود را به منبع درآمد تبدیل کرد.‌ نمی‌دانیم اگر او بیمار نبود چه اتفاقی برای خانواده اش می‌افتاد.

برچسب هاپرستار

منبع: شریان

کلیدواژه: پرستار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۸۱۴۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ارتباط مشکل مسکن با کمبود پرستار در شهر‌ها/ تعرفه ترجیحی پاسخگوی نیاز پرستاران نیست

یوسف رحیمی معاون توسعه و مدیریت منابع انسانی سازمان نظام پرستاری کشور در گفت وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، در رابطه با تعرفه ترجیحی پرستاران در مناطق محروم اظهار کرد: تعرفه ترجیحی با هدف نگه داشت پرستار در مناطق محروم ایجاد شده است. در این طرح تعرفه پرستاران با توجه به میزان محرومیت منطقه‌ای که در آن حضور دارند افزایش می‌یابد.

وی ادامه داد: مناطق محروم تعرفه خاص خودشان را دارند و همه به یک شکل نیستند. تعرفه‌های پزشکی براساس محرومیت شهرها و میزان برخورداری آن ها با یک دیگر متفاوت است.

معاون توسعه و مدیریت منابع انسانی سازمان نظام پرستاری کشور افزود: بخشی از نیرو‌های مناطق محروم را نیرو‌های بومی تشکیل می‌دهند، اما قالب ارائه دهندگان خدمت سلامت در این مناطق بومی نبوده و به صورت اجباری، برای گذراندن طرح یا به صورت اختیاری در آن مناطق حضور دارند. بنابراین وزارت بهداشت برای نگه داشت پرستاران درمناطق محروم باید جذابیت‌های لازم را ایجاد کند که طرح تعرفه ترجیحی مناطق محروم، یکی از همین جذابیت‌ها است.

رحیمی با بیان اینکه بیمارستان‌های مناطق محروم ضریب اشغال کمی دارند افزود: منظور از ضریب اشغال تعداد بیمارانی است که در یک ماه بستری می‌شوند؛ باتوجه به این موضوع اگر به پرستاران این مناطق تعرفه ترجحی هم اضافه شود باز هم نمی‌تواند پاسخگوی نیاز آنها باشد.

وی تصریح کرد: در مناطق کمبرخوردار تجهیزات پزشکی به اندازه لازم وجود ندارد بنابراین مردم به شهر‌های بزرگ‌تر رفته تا خدمات درمانی دریافت می‌کنند در نتیجه تعداد بیماران بیمارستان‌های مناطق محروم کم و سپس تعرفه نیز کاهش می‌یابد اکنون اگر تصور کنیم که تعرفه‌های ترجیحی در همه جا ۱۰۰ درصد افزایش داشته باشد بازهم پاسخگوی هزینه‌زندگی پرستاران نیست. ضریب اشغال در بیمارستان‌های تهران بیشتر از ۷۰ یا ۸۰ درصد است درحالی که همین آمار در مناطق محروم به ۳۰ یا ۴۰ درصد می‌رسد.

معاون توسعه و مدیریت منابع انسانی سازمان نظام پرستاری کشور گفت: طرح تعرفه ترجیحی مناطق محروم یک طرح خوب و روبه جلو است؛ اما به عقیده بنده تاثیر مثبتی در جهت حفظ و نگه داشت پرستار در مناطق محروم نخواهد داشت. البته که الان برای قضاوت قطعی بسیار زود است و باید صبر کرد تا نتیجه خروجی سامانه‌های پرداخت مشخص شود.

رحیمی با اشاره به اسکان پرستاران در مناطق محروم یادآور شد: طبق قانون باید اسکان نیروی طرحی با محل کار باشد؛ اما قالباً این قانون اجرا نشده و پرستار مجبور است خانه‌ای اجاره کرده و هزینه اسکان را پرداخت کند. یکی از اقداماتی که می‌تواند ماندگاری پرستار را در مناطق محروم بیشتر کند اسکان است.

وی در پایان به معضل اسکان در شهر تهران اشاره کرد و گفت: حتی در مناطق برخوردار مانند تهران، معضل اسکان وجود دارد. اکنون تعداد پرستاران تهران هم پاسخگوی نیاز این کلانشهر نیست. اگر بخواهیم از شهر‌های دیگر پرستار جذب کنیم، حتما باید به فکر اسکان آنها باشیم. یکی از دلایل کمبود پرستار همین موضوع اسکان است، زیرا تامین مسکن در شهر‌های بزرگ بسیار سخت است، زیرا نسبت به شهر‌های کوچک‌تر اجاره خانه بیشتری را باید پرداخت کنند.

انتهای پیام/