رانت خواری کوچک در تلویزیون
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۰۲۱۳۸
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بیش از سه دهه از آغاز ساخت و پخش مجموعههای مناسبتی ماه رمضان در تلویزیون میگذرد. پخش سریالهای ماه رمضان که البته هنوز به عنوان مجموعههای مناسبتی این ماه مطرح نشده بودند، به طور جسته گریخته اوایل دهه هفتاد از شبکههای یک و دو آغاز شد. شروع پخش این سریالها همزمان با ایام نوروز در آن سالها بود و به همین دلیل نمیتوان به طور قطع گفت که هدف سازندگان مجموعههای تلویزیونی که آن زمان به روی آنتن رفتند تنها ماه رمضان بوده و در واقع مناسبتی دو جانبه، هم نوروز و هم ماه مبارک رمضان دلیل پخش سریالهایی بود که خسرو ملکان و حسن فتحی کارگردانیشان کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روند پخش مجموعههای تلویزیونی در ماه مبارک رمضان از سال 70 آغاز شد و به جز دو سال 75 و 77 که هیچ کدام از شبکهها تدارکی برای پخش سریال ویژه این ماه ندیده بودند تا اوایل دهه هشتاد ادامه پیدا کرد.
در نظر داریم به همین بهانه در روزهای ماه مبارک رمضان آثار منتخب نمایشی این مناسبت را بررسی کنیم.
فقط به خاطر تو سریالی به کارگردانی اکبر منصور فلاح است که برای اولین بار در رمضان سال ۱۳۸۲ از شبکه سه سیماپخش شد.
لاله صبوری، مجید حاجیزاده، رامتین خداپناهی و کبری حاتمی از بازیگرانی بودند که در این سریال ایفای نقش کردند.
فقط به خاطر تو روایتگر داستانی عجیب است: مراسم عروسی زری و محمود به هم می خورد. محمود به خاطر کشیدن چک بی محل به زندان می افتد. زری تلاش خود را برای آزاد کردن همسرش آغاز میکند و در این راه ناخواسته با تعدادی از زنهای خودسرپرست آشنا میشود. اتفاقی که باعث تحول تدریجی زری و تغییر دیدگاه او نسبت به زندگی ، عشق و ازدواج میشود....
در همان سال رانتخوار کوچک به کارگردانی حسین سهیلی زاده، نویسندگی محمدرضا فاضلی و تهیهکنندگی سعید شاهسواری در ماه رمضان از شبکه پنج پخش شد.
بازیگرانی مثل سیروس گرجستانی، آتیلا پسیانی، رضا فیاضی و ... در این سریال بازی کردند.
خلاصه این سریال: روز اول ماه رمضان است. "علمشیر" صاحب خانهٔ "اشترخانی" به او مهلت میدهد تا عید فطر خانه را خالی کند. اشترخانی برای گرفتن زمین تعاونی به اداره میرود، اما با تعداد زیادی درخواستکننده مواجه میشود. این درحالی است که تعداد زمینها بیشتر از ۱۰ قطعه نیست. این امر باعث میشود اشترخانی برای تصاحب یکی از این زمینها به کارهای مختلف دست بزند و...
ادامه دارد...
خبرنگار: الهام مرادی
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ماه رمضان سریال مناسبتی فقط به خاطر تو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۰۲۱۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.