پارکینسون چشم چه نشانه هایی دارد؟ / رنج درمان درد تالاسمی
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۰۵۸۳۶
توزیع دستگاه های دیالیز در کشور، توجه به آموزش مهم ترین راه پیشگیری از دیابت، درد تالاسمی، خوردن برنج برای بیماران دیابتی و نشانه های پارکینسون چشم را در بسته خبری سلامت ایمنا بخوانید.
به گزارش خبرنگار ایمنا؛ یک فوق تخصص دیابت، مهمترین راهکار برونرفت از چالشهای عمده عرصه دیابت را توجه به آموزش دانست.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از آنجاییکه گلوکز بدن از غذاهایی که حاوی کربوهیدرات هستند تامین می شود، ممکن است این سؤال پیش بیاید که آیا افراد دیابتی برنج بخورند یا نه؟ .
افراد مبتلا به دیابت لازم نیست که از همه ی کربوهیدرات ها اجتناب کنند، اما باید درباره نوع و مقدار کربوهیدرات مصرفی خود دقت کنند.
برنج انواع مختلفی دارد، بعضی از آنها ممکن است بهتر و سالم تر از سایر انواع برنج باشند. برنج میزان کربوهیدرات بالایی دارد، اما برخی از انواع آن، مانند برنج قهوه ای، یک دانه کامل هستند، افراد مبتلا به دیابت باید حداقل نیمی از کربوهیدرات روزانه ی خود را از دانه های کامل دریافت کنند.
دانه های کامل حاوی کربوهیدرات های پیچیده ای هستند که مدت زمان بیشتری در بدن باقی می مانند وهمین مورد باعث کاهش خطر ابتلا به قند می شود.
یکی دیگر از موارد مهم در انتخاب نوع برنج، تعداد کربوهیدراتهای موجود در آن است. برنج قهوه ای یک منبع خوب از کربوهیدرات و فیبر پیچیده است، اما انواع دیگر برنج برای افراد دیابتی چندان مفید نیستند.
یک سوم فنجان برنج قهوه ای معمولی، پخته شده حاوی حدود ۱۵ گرم کربوهیدرات و کمی بیش از ۱ گرم فیبر دارد. برنج سفید دارای همان مقدار کربوهیدرات است، اما حاوی فیبر کمتر و مواد مغذی کمتری است.
برنج می تواند بخشی از یک رژیم سالم برای افراد مبتلا به دیابت باشد تا زمانی که به اندازه مناسب مصرف شود. پارکینسون چشم چه نشانه هایی دارد؟ بیماری پارکینسون بیشتر با از دست دادن کنترل حرکات بدن شناخته میشود که بر اثر از بین رفتن سلولهای مغزی تولید کننده دوپامین بروز میکند. درحالی که عوامل موثر در بروز این بیماری ناشناخته است، پارکینسون با علائم بسیاری هم در بخش اندامهای حرکتی و هم غیر حرکتی همراه است. به گفته پزشکان انگلیسی این بیماری میتواند خود را در چشمها و قدرت بینایی بیمار نشان دهد. بنابر اعلام مدیکال دیلی، این علائم چشمی اغلب به خودی خود ارتباطی با بیماری پارکینسون ندارند اما میتوانند نشانههای هشداردهندهای در مورد احتمال خطر ابتلا به این بیماری به حساب آیند. دو بینی: دوبینی عارضهای است که بر اثر آن فرد در تمامی مواقع یا بیشتر اوقات دو تصویر از جسم را میبیند. این افراد دو تصویر از جسم را به گونهای میبینند که در کنار یکدیگر یا روی هم قرار دارند. درحالیکه بیماریهای دیگری نیز همچون دیابت و مشکلات تیروئید وجود دارند که موجب دوبینی میشوند، خستگی ماهیچهها و زمانیکه چشمها به راحتی حرکت نداشته باشند نیز در بروز این عارضه موثرند. به این افراد توصیه میشود درصورتیکه مشکلشان تداوم داشت به متخصص چشمپزشک مراجعه کنند. دیدرنگی: بر اثر این عارضه بیمار توانایی خود را در دیدن و تشخیص رنگها از یکدیگر از دست میدهد. این عارضه بر اثر کمبود رنگدانههای حساس به نور در فتوگرامترهای چشم اتفاق میافتد. خشکی چشم: یکی دیگر از علائمی که باید به آن توجه کرد این است که مبتلایان به پارکینسون یا افرادی که در معرض ابتلا به این بیماری هستند ممکن است متوجه نباشند که بیش از میانگین یک فرد سالم پلک میزنند. تالاسمی؛ دردی که درمانش هم رنج دارد هرچند میانگین سنی بیماران تالاسمی در ایران به ۴۰ سال رسیده و کیفیت زندگی آنان بهتر از گذشته است اما هنوز بسیاری از دغدغههای این افراد مانند کمبود دارو و حقوق اولیه شهروندی باقی مانده است.
۸ می( ۱۸ اردیبهشت) روز جهانی تالاسمی بهانه ای است تا دغدغه این بیماران بیشتر مورد نقد و بررسی قرار بگیرد.
یونس عرب، عضو هیات مدیره و مدیر عامل انجمن تالاسمی ایران در این خصوص گفت: ایران در حدود ۲۳ هزار بیمار تالاسمی ماژور، مینور، اینتر مدیا یا بینابینی دارد. به لحاظ جمعیتی بیماران تالاسمی نوع ماژور در استانهای جنوبی و شمالی کشور بیشتر پراکنده هستند زیرا تالاسمی یک بیماری مدیترانه ای است که بیشتر در حاشیه دریاها و نقاط گرم و مرطوب شیوع دارد. ایران نیز روی کمربند تالاسمی دنیا قرار دارد.
وی افزود: تقریبا از سال ۱۳۷۶ با اجرای اجباری طرح غربالگری آزمایش ازدواج، میزان شیوع این بیماری کنترل شد؛ پیش از اجرای این قانون مصوب، سالانه ۱۲۰۰ در ایران کودک مبتلا به بیماری تالاسمی ماژور متولد می شد اما پس از اجرای این طرح این میزان به سالی ۲۰۰ تا ۲۵۰ مورد رسیده است.
وی بیان کرد: در حال حاضر استان های سیستان و بلوچستان ۳۱۰۰، مازندران ۲۷۰۰، خوزستان ۲۲۰۰، فارس ۲۰۰۰، گیلان ۱۴۰۰ و هرمزگان ۱۴۰۰ بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور در خودشان جای داده اند.
وی در تشریح این بیماری گفت: بیماری تالاسمی یک نوع کم خونی شدید است. از ازدواج دو فرد مبتلا به تالاسمی مینور در هر بار فرزند آوری احتمال فرزندی با تالاسمی ماژور ۲۵ درصد و تالاسمی مینور ۲۵ درصد است؛ ۵۰ درصد احتمال متولد شدن فرزندی سالم وجود دارد.
به گفته وی، هم اکنون بیش از ۳ میلیون نفر در ایران مبتلا به تالاسمی مینور هستند. این افراد نیاز به کار درمانی خاص ندارند و بیماری خاصی نیز متوجه این افراد نمی شود. این افراد تنها زمانی که قصد دارند با فرد مبتلا به تالاسمی مینور ازدواج کنند، باید تحت نظر پزشک اقدام به فرزند آوری کنند.
مدیر عامل انجمن تالاسمی ایران گفت: هنگامی که دو فرد مبتلا به تالاسمی مینور با یکدیگر ازدواج می کنند باید تحت نظر مراکز بهداشت محل سکونت شان قرار بگیرند و در هر بار فرزند آوری بین ۱۲ تا ۱۶ هفته این کنترل و آزمایش ها به روی جنین آنها صورت بگیرد. چنانچه جنین این افراد مبتلا به تالاسمی ماژور باشد با مجوز پزشک قانونی، سقط جنین انجام شود. این امر کمک می کند که فرزند تالاسمی جدیدی به دنیا نیاید.
وی به باور غلطی که برخی تصور می کنند مبتلایان به تالاسمی ماژور تنها تا سن ۱۸ سالگی عمر می کنند، اشاره کرد و گفت: حدود سه دهه است که با تلاش و پیشرفت های علمی متخصصان خون اطفال در زمینه درمان بیماری تالاسمی، متوسط عمر این افراد به حدود ۳۳ تا ۳۵ سال رسیده است.
به گفته وی، سالانه ۹۰ تا ۱۰۰ نفر در ایران به علت ابتلا به تالاسمی فوت می کنند. در صورتی که اگر این افراد دارو و درمان مناسبی مصرف کنند، عمر طبیعی داشته و قادر خواهند بود مانند افراد علمی جامعه فعالیت کنند. ازدواج یا تحصیل کنند و مدارج علمی را با موفقیت سپری کنند. جامعه باید با این افراد به صورت مهربان برخورد کند. این افراد باید نگاه تحریم آمیز مردم را کمتر داشته باشند.
وی به شرایط سخت اقتصادی و تحریم های ناعادلانه آمریکا اشاره کرد و گفت: رویکرد تحریم ها در تمام نقاط دنیا اینگونه است که به تمامی اقشار آسیب پذیر فشار وارد کند و آنها را تحت محاصره اقتصادی، روحی و روانی قرار بدهد. طبیعا بیماران خاص مانند تالاسمی نخستین گروهی هستند که مورد هدف تحریم ها قرار می گیرند. متاسفانه تحریم ها ویرانگر عمل کرده است و اکنون بسیاری از مبتلایان به بیماری تالاسمی با کمبود دارو مواجه هستند و در معرض خطر جدی مرگ ناشی از مسایل تحریم قرار گرفته اند.
عرب ادامه داد: ما مکررا اعلام کرده ایم که ادعای آمریکا مبنی بر اینکه ایران از نظر دارویی، غذایی و تجهیزات پزشکی تحریم نیست، کاملا نادرست است زیرا کشور ما نتوانست از طریق روابط مالی بانکی برای خرید دارو، تجهیزات پزشکی و غذایی ارتباط برقرار کند. صد درصد اهداف سیاسی آمریکا بیماران ما را مورد هدف قرار داده است. اهدافی که خسارت های جبران ناپذیری به بدنه بیماران تالاسمی ایران وارد می کند.
وی گفت: متاسفانه دولت نیز بیماران تالاسمی را رها کرده است و به دیده افراد سربار مملکت نگاه می کند. این افراد خارج از نیازهای دارویی و درمانی، نیاز به مسایل رفاهی و معیشتی دارند که کاملا نادیده گرفته شده است. در تمامی استخدام های دولتی، افراد مبتلا به تالاسمی رد می شوند. در بحث گواهینامه نیز راهنمایی و رانندگی به این افراد گواهینامه نمی دهد اگر هم بدهد با اعتبار دو سالانه می دهد. این امر خلاف منشور حقوقی و شهروندی است.
مدیر عامل انجمن تالاسمی ایران خاطرنشان کرد:اکنون اساتید درمانگر بالاترین مرجع تصمیم گیری این افراد در خصوص وضعیت جسمی هستند. این افراد دستور دادهاند که افراد تالاسمی را باید مانند افراد عادی جامعه درنظر گرفته بشود اما ناجا از این کار سرباز می زند. تمامی این کارها موجب شده است تا حقوق شهروندی بیماران تالاسمی در تمامی زمینه ها نقض بشود. بیمه بیماران خاص برخی از مبتلایان نیز قطع است و دسترسی این افراد به برخی داروها و درمان ها محدود شده است.
وی بیان کرد: دولت اکنون سبد کالاهای معیشتی به کارمندان خود می دهد در صورتی جایگاهی برای افراد تالاسمی به عنوان اقشار آسیب پذیر جامعه متصور نشده است و تنها به دادن یارانه دارویی خیلی محدود به این افراد اکتفا کرده است.
تالاسمی از جمله بیماری های ژنتیکی است که بر اثر آن هموگلوبین، ساختار طبیعی خود را از دست می دهد و هموگلوبین غیر موثر در بدن تولید می شود که به علت معیوب بودن، قادر به اکسیژن رسانی مطلوب به اعضای بدن نیست. در واقع کمبود کلی هموگلوبین وجود ندارد، بلکه هموگلوبین غیرطبیعی افزایش یافته است.
افرادی که در آنها هموگلوبین به میزان کافی پروتئین آلفا تولید نمی کند به «تالاسمی آلفا» مبتلا می شوند، چهار گونه تالاسمی آلفا وجود دارد که با توجه به آثار آنها بر بدن از خفیف تا شدید تقسیم بندی شده اند.
«تالاسمی بتا» نیز در افرادی که هموگلوبین پروتئین بتا کافی تولید نمی کند، ایجاد می شود. سه گونه تالاسمی بتا وجود دارد که با توجه به آثار آنها در بدن از خفیف تا شدید تقسیم بندی می شوند. در ایران این نوع تالاسمی شایع تر است.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: بهداشت و درمان بیماری های چشمی رژیم غذایی سلامتی نارسایی کلیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۰۵۸۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیوند مدفوع می تواند علائم حرکتی در پارکینسون را بهبود بخشد
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، بیماری پارکینسون یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است، و در حالی که گزینههای درمانی در دسترس هستند، اما با گذشت زمان تاثیرشان کمتر شده است.
به گفته کارشناسان، این مطالعه میتواند راه را برای تحقیقات بیشتر در مورد نقش میکروبیوم روده در شرایط تخریب کننده عصبی هموار کند.
یک کارآزمایی بالینی کوچک که در بیمارستان دانشگاه گنت، بلژیک انجام شد نشان داد که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون که یک دوز پیوند مدفوع را از یک اهداکننده سالم دریافت کرده بودند، در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کرده بودند، علائم شأن بهبود یافته بود.
نتایج منتشر شده نشان میدهد که امتیاز حرکتی افرادی که پیوند اهداکننده دریافت کردهاند پس از ۱۲ ماه ۵.۸ امتیاز بهبود یافت، در مقایسه با بهبود ۲.۷ امتیازی در افرادی که پیوند دارونما دریافت کرده بودند.
علائم گوارشی خفیف یک عارضه جانبی منفی رایج در زمان پیوند بود و بیشتر در افرادی که پیوند اهداکننده را دریافت کردند مشاهده شد. دریافت کنندگان پیوند اهداکننده نیز احتمال بیشتری داشت که پس از ۱۲ ماه خستگی شأن تشدید شود.
برای این مطالعه، در مجموع ۲۲ شرکت کننده مبتلا به بیماری پارکینسون در مراحل اولیه، پیوند را از اهداکنندگان سالم دریافت کردند و ۲۴ نفر دارونما دریافت کردند.
پیوند مدفوع برای هر دو گروه درمان شده و گروه دارونما از طریق لولهای که در ژژنوم، بخشی از روده کوچک، قرار داده شده بود، انجام شد.
محققان شرکت کنندگان را در ۳، ۶ و ۱۲ ماه پس از پیوند پیگیری کردند. آنها دادههایی را در مورد علائم گوارشی، علائم غیرحرکتی، افسردگی و اضطراب، خواب و خستگی و شناخت جمع آوری کردند.
در حالی که افرادی که از اهداکنندگان سالم پیوند مدفوع دریافت کرده بودند، بهبودی در علائم حرکتی خود داشتند، به نظر میرسید خستگی بیشتری را تجربه کردند.
«پاتریک سانتنز»، محقق ارشد و استاد عصب شناسی در بیمارستان دانشگاه گنت، گفت: «دلیل این تأثیر منفی نامشخص است. ما توضیح خوبی برای این پدیده نداریم، اما گمان میکنیم که مکانیسمهای التهابی ممکن است دخیل باشند. خستگی در اختلالات التهابی روده شایع است.»
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
کد خبر 6086931