به نقل از «ایران آنلاین»

بدون دارو هم می شود بدن متناسب داشت

تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۰۷۸۴۱

باید گولاخ باشی تا ازت حساب ببرند. قدرت یعنی همین، اینکه راه بروی و چشم همه به بر و بازویت باشد. هم حسرت بخورند و هم بترسند. یک فیگور، چند تا لایک اینستاگرامی دارد؟ اندازه تمام آن چند هزار لایک، خودت را بزرگ می‌بینی. آنقدر که دیگر یادت می‌رود چند تا آمپول خرج دستکاری هورمون‌هایی کرده‌ای که از تو چنین پهلوانی ساخته؛ یک پهلوان پنبه.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مریم طالشی گزارش نویس

 اما می‌شود بدون آن دریای هورمون هم بدنی داشت که نه آن‌طور خارج از فرم طبیعی، که معقول و متناسب بود و تضمینی برای سلامت و زیبایی. «همه فکر می‌کنند بدون دارو نمی‌شود بدن زیبا داشت. ما انجام دادیم و شد.» این را علی ماهر می‌گوید، بنیانگذار بدنسازی طبیعی در ایران و قهرمان جهان در این رشته. 37 ساله است و ورزش را از شش سالگی شروع کرده. البته معلوم است که بچه به آن سن سراغ بادی بیلدینگ نمی‌رود قاعدتاً و آن زمان هم اصلاً بدنسازی به گفته خودش ممنوع بوده. علی با ورزش رزمی شروع می‌کند و بعدش در 13 سالگی وارد میدان بادی بیلدینگ یا همان بدنسازی می‌شود اما سه سال بعد به خاطر آسیب دیدگی شدید از ناحیه ستون فقرات، راه جدیدی پیش رویش باز می‌شود.
ماجرا را از زبان خودش بخوانید: «من به اجبار از ورزش دور شده بودم اما چون علاقه زیادی به آن داشتم، سعی کردم به‌صورت آکادمیک دنبال ورزش باشم. آن زمان برایم سؤال بود که چرا در این سن جوانی دچار آسیب شده‌ام؟ بله سؤال این بود، چرا آسیب؟ واقعاً چرا یک جوان 18، 19  ساله باید آسیب ببیند آن هم در شرایطی که بالاترین آمادگی بدنی را دارد؟
بعد از عمل جراحی سنگینی که داشتم شروع کردم به مطالعه در این زمینه. آن موقع در سفرهایی که به کشورهای همجوار داشتم با رشته‌ای به‌نام «نچرال بادی بیلدینگ» آشنا شدم که همان بدنسازی طبیعی است. قبل از آن هم البته برایم خیلی سؤال بود که چرا ورزشکاران دوپینگ می‌کنند. وقتی می‌شود به‌صورت طبیعی و تنها با ورزش بدن متناسب داشت، اصلاً چرا باید دوپینگ کرد؟ آن زمان مکمل‌های ورزشی هم به این شکل نبود و بیشتر داروهای هورمونی و استروئیدی مصرف می‌شد. من سال 1383 با نچرال بادی بیلدینگ آشنا شدم و دیدم اصلاً در دنیا دارند این کار را انجام می‌دهند و می‌گویند دوپینگ نکنید.»
ماهر از راه سختی می‌گوید که برای معرفی این رشته ورزشی در ایران پیش گرفته است: «اینجا پیش هر استادی می‌رفتم، تعجب می‌کرد و می‌گفت تو بچه‌ای هستی که‌داری حرف بی خود می‌زنی. احساس کردم خودم باید این کار را دنبال کنم و بگویم که ورزش بدنسازی فقط دوپینگ نیست و این کار دارد در دنیا سالم انجام می‌شود. دغدغه من این بود که چرا حتماً برای رقابت و مسابقه باید دوپینگ کرد. من تمام سعی‌ام این بود که ما دو دسته‌ایم، یک دسته افرادی که با دوپینگ موافق هستند و می‌خواهند دارو استفاده کنند و یک دسته هم افرادی که نمی‌خواهند دوپینگ کنند. چرا ما نباید محیطی فراهم کنیم تا افرادی که نمی‌خواهند دارو مصرف کنند، در کنار افرادی مثل خودشان قرار بگیرند. در واقع افرادی که دارو مصرف نمی‌کنند و اعتقادی به آن ندارند با کسانی هم عقیده خودشان مسابقه دهند، نه با کسانی که دوپینگ کرده‌اند.
به هرحال اگر ما با کسانی که دارو مصرف می‌کنند رقابت کنیم، حریف‌شان نمی‌شویم. من سعی کردم در این زمینه فرهنگسازی کنم. از سال 2009 به‌عنوان بنیانگذار این رشته در ایران فعالیت کرده‌ام. تا الان هم فعالیتم در قالب باشگاه بود اما حالا مجوزهای لازم دولتی را هم گرفته‌ام که به‌صورت سازمانی قانونی فعالیت کنیم.»
ممکن است برای شما هم سؤال پیش بیاید که وقتی این رشته از سال 2009 در ایران فعال بوده، چرا هنوز جا نیفتاده؟ ماهر دلیل آن را ناآشنایی مردم و بخصوص جوان‌ها می‌داند و می‌گوید: «اگر پیش افرادی که در این زمینه فعال هستند بروید، می‌گویند اصلاً این کار شدنی نیست. یعنی یک فرهنگی را جا انداخته‌اند که بدون دارو، داشتن بدن متناسب امکان پذیر نیست در صورتی که ما می‌گوییم بدون دارو هم می‌شود بدن ساخت و رقابت کرد، فقط زمان بیشتری می‌برد و علم بالاتری می‌خواهد. متأسفانه همه دنبال راه کوتاه هستند. طرف می‌خواهد لاغر شود، می‌گوید چه قرصی بخورم که سریع لاغر شوم و می‌رود سراغ کسانی که داروهایی پیشنهاد می‌کنند که سریع اثر کند. وقتی بحث بیزینس وسط می‌آید، همه دارو را پیشنهاد می‌کنند و متأسفانه شبکه‌های اجتماعی هم فضایی برای تبلیغات شده. طرف عکس می‌گذارد و کسی می‌آید می‌پرسد چطور چنین هیکلی پیدا کردی و می‌گوید بیا بهت دارو بدهم این‌طوری بشوی.»
ماهر از سال 2014 شرکت در مسابقات برون مرزی را در رشته نچرال بادی بیلدینگ شروع کرده و به گفته خودش تا همین الان هم سالی دو تا مسابقه شرکت کرده و همیشه هم جزو نفرات برتر بوده و عنوان قهرمانی جهان را هم دارد؛ این دلیلی است بر آنکه می‌شود به‌صورت طبیعی و بدون دارو هم موفق بود.
«همان طور که گفتم مشکل، نبود فرهنگسازی و آشنا نبودن با این رشته بود. خانواده‌ها این رشته را نمی‌شناختند و با آن آشنا نبودند. الان والدین بچه‌هایشان را می‌آورند باشگاه و می‌گویند ما به خاطر تفکر شماست که بچه‌هایمان را می‌آوریم وگرنه جرأت نداریم بفرستیم‌شان باشگاه دیگر.»
ماهر این را می‌گوید و ادامه می‌دهد: «بچه 16 ساله باشگاهی رفته بود و مربی داروهایی داده بود و بچه آن را نشان داد به من و گفت به نظرتان این دارو را استفاده کنم یا نه؟ گفتم معلوم است که نباید استفاده کنی. مربی‌ها متأسفانه این کار را می‌کنند و حتی به نوجوان‌ها دارو توصیه می‌کنند. الان پیش فوق تخصص غدد هم بروید، با هزار بالا و پایین و آزمایش، یک داروی هورمونی تجویز می‌کند اما در باشگاه‌ها مربی خیلی راحت 20 مدل داروی هورمونی برای یک بچه توصیه می‌کند و می‌گوید بدون این‌ها نمی‌توانی بدن خوبی داشته باشی. بچه هم استفاده می‌کند و پیش خودش می‌گوید حالا یک مدت استفاده می‌کنم و بعد کنار می‌گذارم اما غافل از اینکه حتی یک بار استفاده می‌تواند ضررهای جبران‌ناپذیر به بدنش بزند.متأسفانه حتی تحصیلکرده‌های رشته فیزیولوژی هم دارند دارو تجویز می‌کنند چون باورشان این است که بدون دارو نمی‌شود. به خاطر همین باور، من و کسانی که بدون دارو موفق شده‌ایم، تعدادمان کم است. چون بقیه فکر می‌کنند حتماً باید دارو مصرف کنند.»
هدف او این است که نوجوان‌ها و جوان‌ها و خانواده‌ها آگاه شوند. چه بسیار کسانی که چوب همین ناآگاهی را خورده‌اند و حتی جان شان را بر سر آن از دست داده‌اند: «مخاطب من خانواده‌هایی هستند که ترس دارند از اینکه بچه‌هایشان ورزش کنند. نوجوان‌ها و جوان‌ها حالا چه پسر و چه دختر، دوست دارند بدن زیبایی داشته باشند و بهشان می‌گویند فلان دارو را استفاده کن و می‌کند. الان در باشگاه‌های زنانه هم وحشتناک داروی هورمونی تجویز می‌شود. مثلاً همین سوماتروپین یا هورمون رشد که به وفور در باشگاه‌ها تجویز می‌شود و در جامعه ورزشی ادعا می‌کنند سالم‌ترین هورمون است، می‌تواند خیلی خطرناک باشد و اگر کسی مستعد سرطان باشد باعث فعال شدن سلول‌های سرطانی در بدنش می‌شود.»
البته به‌گفته او ضرر استفاده از داروهای بدنسازی، فقط جسمی نیست و مشکلات روحی و روانی هم پیش می‌آورد چون مثل مخدر در بدن عمل می‌کند. با مصرف این مواد بشدت احساس قدرت می‌کنید و با قطع مصرف، آن احساس به یک باره فرو می‌ریزد.
«متأسفانه هرکس به باشگاه مراجعه می‌کند، مربی‌ها فکر می‌کنند می‌خواهد قهرمان شود در صورتی که طرف می‌خواهد مشکل بدنش اصلاح شود. الان بیشتر بچه‌ها در مدرسه عارضه نابرابری شانه دارند. در باشگاه بدنسازی باید حرکت‌هایی داده شود که مشکل قوز پشت بچه حل شود اما بچه می‌آید باشگاه و بازوهای بزرگ و بدن‌های فرم گرفته را می‌بیند و می‌خواهد مثل آنها شود و رو می‌آورد به‌کار نادرستی مثل مصرف دارو که متقاضیانش بیشتر در دهه 20 و 30 عمرشان هستند چون در این سنین توجه شان به این است که بدن شان به هر قیمتی فرم زیبایی بگیرد و قدرت داشته باشند.»
خیلی‌ها هستند که حتی خودشان هم گول هیکل شان را می‌خورند، اینکه آن هیکل چقدر آمپولی است مهم نیست. مهم این است که توی خیابان به تی‌شرت جذب و بازوهای آنچنانی‌ات خیره شوند. اما قرار نیست همه چیز به همین تصویر دلنشین ختم شود؛ گولاخ عزیز تو نه تنها روی سکوی قهرمانی نخواهی ایستاد بلکه سلامتی روح و روانت را هم از دست خواهی داد.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۰۷۸۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضرورت تدوین کلان روندها برای طراحی آینده متناسب با زیست بوم ایران

 

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، دکتر محمدرضا مخبر دزفولی، رئیس فرهنگستان علوم در شورای آینده نگاری فرهنگستان علوم اظهار کرد: فرهنگستان زمانی اثرگذار است که خودش را جزئی از ساختار اداره کشور بداند اما اگر خودش را جز اداره کشور نداند دیگر اثربخشی لازم را نخواهد داشت. ما باید به گونه‌ای عمل کنیم که سیاستمداران به ما اعتماد کنند.

وی افزود: اتفاقاتی که در حوزه علم در برخی از کشورها نظیر امارات متحده عربی می‌افتد متعلق به خود آنها نیست چراکه امارات هویت مستقل ندارد اما ظرف ایران بزرگ و متعلق به خودش است.

رئیس فرهنگستان علوم با بیان اینکه در برخی از حوزه‌‌‌ها خیلی خوب پیش رفتیم، ادامه داد: در پزشکی عقب‌ماندگی نداریم از بیمار تا دانشمند به کشور ما رفت و آمد دارند، در کشاورزی نیز 125 میلیون تن غذا در کشور تولید می‌شود، کدام یک ازکشورهای همسایه این میزان غذا تولید ‌می‌کند.

دکتر مخبر دزفولی گفت:‌ بخشی از مشکلات ما داخلی و بخشی خارجی است، باید ببینیم چه وضعیتی داریم سپس برای آینده برنامه‌ریزی کنیم. حواسمان باشد که نسبت به آینده امیدواری ایجاد کنیم البته در کنار آن باید واقعیت‌های کشور هم ببینیم.

رئیس فرهنگستان علوم ادامه داد: آینده‌نگاری در حوزه علم و فناوری دامنه‌ها و شاخه‌های گسترده‌ای دارد که به امنیت، رفاه و اقتصاد می‌رسد. برای آینده نگاری باید هدفمند برنامه‌ریزی داشته باشیم.

وی افزود: کلان روندهای علم در جهان و منطقه باید استخراج شود، برای زیست بوم ایران نیز این کلان روندها باید مشخص شود. 5 کلان روند امروز در جهان در حال شکل گیری است که باید مورد توجه باشد.

دکتر مخبر دزفولی بیان کرد: قدرت‌های جهانی نمی‌خواهند ایران مرجع باشد، می‌خواهند که جهان عرب در خاورمیانه فعال باشد، در این مسیر است که عربستان، قطر و امارات در حوزه علم و فناوری بودجه‌های زیادی را صرف می‌کنند. البته اتفاقاتی که در این کشورها در حال وقوع است، واقعی نیست و آن چیزی که در ایران است واقعی است چرا که دستاوردهای ما در حوزه‌های هسته‌ای، غذا، پزشکی متعلق به دانشمندان خودمان است. مرجعیت زمانی اتفاق می‌افتد که خدمات فنی و مهندسی ایرانی اتفاق بیفتد، کالای ایرانی تولید شود و محصولات ایرانی مرجع باشد.

رئیس فرهنگستان علوم تاکید کرد: در آینده نگاری باید مباحث عمیق‌تر و دقیق‌تر پیش رود، در این مسیر اگر مشکلاتی در اقتصاد داریم باید برای این مشکلات از سوی اندیشمندان فرهنگستان راه حل ارائه شود. از طرفی فرهنگستان علوم باید آنقدر توانمندی پیدا کند که مسئولان ناگزیر شوند که برای تصمیم‌های مهم با این نهاد مشورت کنند.

 

ضرورت آینده نگاری مبتنی بر ابعاد دینی و اخلاقی در ایران

در ادامه این نشست دکتر علی اکبر صالحی، معاون پژوهشی فرهنگستان علوم بیان کرد: آینده نگاری در ایران بُعد دینی و اخلاقی دارد، باید این بعد را جدی‌تر ببینیم تا مشخص شود که چه آینده‌ای مدنظرمان است.

وی ادامه داد: علمای شیعه در دورانی کنونی باید متمایز از سایرین عمل و زمینه آینده‌نگاری را فراهم کنند. مثلا در فناوری زیستی مباحث اخلاقی و شرعی ممکن است مطرح شود علما می‌توانند زمینه بحث در این زمینه‌ها را فراهم کنند.

عضو پیوسته فرهنگستان علوم با انتقاد از عدم پیشرفت ارتباط حوزه و دانشگاه گفت: ‌در زمینه ارتباط دانشگاه و صنعت اقدامات خوبی شده است که باید ادامه پیدا کند.

 

 

آینده‌نگاری منهای فهم عمیق از جهان امکان‌پذیر نیست

دکتر سید سعید رضا عاملی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در این نشست گفت: خواستگاه آینده‌نگاری مهم است. باید ببینم آینده‌نگاری چه تناسبی با فرهنگستان علوم دارد؟ پس در ابتدا باید چارچوب مفهومی برای این کار ترسیم شود تا مبنای آینده نگاری در فرهنگستان علوم باشد. 

وی ادامه داد:‌آینده‌نگاری بدون فهم وضعیت موجود امکان پذیر نیست، آینده‌نگاری ریشه در گذشته و حال دارد. برای مسیر آینده نگاری باید جمع بندی از وضعیت فعلی داشته باشیم. آینده نگاری برای ایران منهای فهم عمیق از جهان امکان پذیر نیست، جهانی شدن ما را به فضای واحد  وصل کرده است بنابراین تاثیر می‌گذاریم و تاثیر می‌پذیریم.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: بنابراین باید مشخص کنیم که چه اولویت هایی برای آینده نگاری داریم، فرهنگستان باید ابعاد علم و فناوری آینده را مشخص کند. چون همه چیز به فناوری متصل است. امروز بزرگترین کمپین ها موضوعشان محیط زیست است.

دکتر عاملی اضافه کرد: فناوری هسته ای خطر بزرگی است. از نظام قدرت جهانی نمی‌توان غافل شد باید آن را مدنظر داشت. فرهنگستان باید بر فناوری‌های نو نیز تمرکز کند چراکه گستره هوش مصنوعی زیاد است. منابع و سرمایه انسانی باید در آینده نگاری مدنظر باشد. در آینده نگاری موضوع غذا مهم است چراکه حیات بشر به غذا بستگی دارد.

وی بیان کرد: جنگ و صلح در آینده مهم است. 650 هزار دانش آموز غزه آواره شده‌اند، جنگ رحم ندارد همه را درگیر می‌کند. در مسیر آینده‌نگاری توجه به بحران‌ها نیز اهمیت دارد، یکی از بحران‌هایی که امروز جهان با آن مواجه است، بحران هویت است، هویت جنسی، ملی قومی و دینی مهم است توسعه جهان با ادغام هویتی مطرح است اما فرد باید بتواند خودش را تشخیص دهد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان کرد:‌ روش‌پژوهی در آینده‌نگاری باید صورت بگیرد تنوعی از روشها داریم باید بدانیم که میخواهیم چکار کنیم. روش‌های جدید بر روی مسئله احاطه دارد، باید وارد جزئیات شود و بتواند مرجع باشد.

انتهای پیام/