آمار تکان‌دهنده تجاوز جنسی در دانشگاه‌های انگلستان
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۱۱۴۹۶
گزارش جدیدی که از سوی "مرکز اقدام علیه تجاوز جنسی" منتشر شده خبر از آمار تکان‌دهنده "تجاوزهای جنسی" در دانشگاه‌های مختلف انگلستان می‌دهد.
به گزارش مشرق، انتشار گزارش جدیدی از وضعیت "آزار جنسی" در دانشگاه‌های انگلستان، آمار هولناکی از تجاوز و اذیت و آزار جنسی دانشجویان در حال تحصیل در این کشور را فاش کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گاردین در این گزارش از نتایج تکان‌دهنده تحقیقاتی نوشته است که بر اساس آن، برخی از دانشجویان به هنگام تحصیلات دانشگاهی خود در دانشگاه‌های انگلستان مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفته‌اند.
دانشگاه باید قاعدتا یکی از بهترین مکان‌ها با تجربیاتی خوشایند در طول حیات انسان باشد؛ نخستین حس استقلال، برخورد با آدم‌های جدید، تجربه‌های جدید و البته دانش‌اندوزی مدرن همگی می‌توانند حس لذت‌بخشی به انسان بدهند؛ با وجود این، تحصیلات دانشگاهی همیشه برای همه افراد با خوشی و لذت همراه نبوده است.
بیشتر بخوانید: افزایش آزار جنسی در ارتش آمریکا انتشار گزارشی از سال‌ها آزار جنسی کارکنان کنگره آمریکا داستان ناتمام آزار زنان در کشورهای اروپاییگزارش جدیدی که از سوی "مرکز اقدام علیه تجاوز جنسی" منتشر شده خبر از وقوع تجاوزهای جنسی در دانشگاه‌های انگلستان می‌دهد و حکایت از آن دارد که تعداد قابل توجهی از دانشجویان در دانشگاه‌های انگلستان، تجربه‌های بسیار ناخوشایندی از تجاوز جنسی را پشت سر گذاشته‌اند.
در این گزارش، تقریبا 4500 دانشجو از 153 دانشگاه مختلف سراسر انگلستان مورد تحقیق قرار گرفتند؛ این برای نخستین بار است که چنین تحقیقاتی در این مورد در دانشگاه‌های بریتانیا انجام می‌شود؛ نتایج این تحقیقات بسیار هولناک بود!
62 درصد از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان مشغول به تحصیل در انگلستان، خشونت جنسی را در ایام تحصیل تجربه کرده بودند؛ منظور از خشونت جنسی همان خشونتی است که از سوی گروه «بحران تجاوز» (Rape Crisis) مورد تعریف قرار گرفته است؛ بنا به این تعریف، لمس ناخواسته، دست زدن، آزار جنسی، حمله جنسی، اجبار و تجاوز، همگی جزئی از خشونت جنسی به شمار می‌آیند و این تعداد دانشجو در بریتانیا آن را تجربه کرده‌اند.
عجیب‌تر و هراسناک‌تر از همه این بود که 8 درصد از دختران دانشجویی که در این تحقیقات شرکت کرده بودند، گفتند که در دانشگاه مورد تجاوز قرار گرفته‌اند؛ این تعداد، تقریبا دو برابر میزان تجاوز در انگلستان و ولز است؛ مطابق با گزارش‌های مرکز ملی آمار در انگلستان تقریبا 4 درصد از زنان در انگلیس و ولز مورد تجاوز قرار می‌گیرند.
اما یکی از ابعاد به شدت ناراحت‌کننده این گزارش این بود که تنها شمار اندکی از قربانیان حس می‌کردند که قادر هستند درباره این خشونت‌های جنسی به دانشگاه گزارش دهند! البته به طور کلی، قربانیان اندکی هستند که گزارش‌های خشونت‌های جنسی را به ماموران یا نهادهای مرتبط ارائه می‌کنند.
بنا به آماری که گروه بحران تجازو در انگلستان و ولز منتشر کرده، تنها 15 درصد از کسانی که تجربه خشونت‌های جنسی را داشته‌اند این موضوع را به پلیس گزارش کرده‌اند؛ این موضوع در مورد دانشگاه‌ها هم مصداق دارد و تنها 6 درصد از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که تجربه‌های مربوط به خشونت جنسی را به مراکز مسئول در دانشگاه اطلاع داده‌اند و از این جمع نیز تنها 2 درصد از روند مربوط به گزارش‌دهی احساس رضایت می‌کردند.
آمار مربوط به این تحقیقات تنها اندکی بعد از آن منشر می‌شود که دانشگاه کمبریج پذیرفت که درباره سوء‌رفتارهای جنسی در این دانشگاه مشکلات مهمی وجود دارد؛ بعد از راه‌اندازی سیستم گزارش‌دهی ناشناس در این دانشگاه، 173 شکایت درباره رفتارهای نامطلوب جنسی در 9 ماه گذشته در این سیستم به ثبت رسید؛ این موضوع یک تصویر آشکار را نشان می‌دهد و آن اینکه خشونت جنسی در دانشگاه‌های بریتانیا در حال همه‌گیر شدن است.
تاثیر این موضوع را بر دانشجویان نمی‌توان دست کم گرفت؛ قطعاً اتفاق ناگواری همچون خشونت جنسی بر حس اعتماد به‌نفس، سلامت ذهنی و حیات اجتماعی بسیاری از دانشجویان اثرگذار خواهد بود؛ یک چهارم کسانی که مورد خشونت‌های جنسی قرار گرفته‌اند، گفته‌اند که نسبت به درس و تحقیقات دانشگاهی دلسرد شده‌اند اما 16 درصد نیز درس و دانشگاه را ترک کردند.
افرادی که وارد تحصیلات دانشگاهی می‌شوند کیلومترها دور از خانه و کاشانه اصلی زندگی‌شان به سر می‌برند؛ آنها باید هنگام مواجهه با رویدادهایی همچون تجاوز و خشونت جنسی بدانند دقیقا چه روندی را طی کنند همچنین در چنین مواقعی بسیار مهم است که آنها خود را تحت حمایت بدانند اما پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که چنین حسی را نداشته یا به ندرت وجود آن را احساس کرده‌اند؛ حداقل یک نفر در این تحقیقات گفته است که احساس کرده شکایت او کاملا لاپوشانی شده است؛ نبود حس حمایت در چنین مواردی به بغرنج‌تر شدن مسئله منجر می‌شود؛ بسیاری از افرادی که در این تحقیقات شرکت کرده‌اند، گفته‌اند که ناچار شده‌اند از جمع دوستان خود کناره‌گیری کنند و شرایط انزوا و رنجباری را پشت سر گذاشته‌اند.
نکته مهم دیگر این است که دانشجویان دقیقا باید بدانند که چه رفتاری خشونت جنسی نام دارد تا آنها را دست کم نگیرند؛ بنا به آمار منتشر شده تقریبا 56 درصد دانشجویان گفته‌اند به اندازه کافی رفتارهایی که با آنها انجام شده است، جدی نبوده تا آنها را گزارش کنند؛ دانشجویان باید بدانند که تک تک این رفتارها مهم است و می‌تواند به رفتارهایی با خشونت و جدیت بیشتری منتهی شود.
احتمالا با گسترش و راه‌اندازی سیستم‌های گزارش‌دهی ناشناس همانند آنچه که به تازگی در دانشگاه کمبریج راه‌اندازی شده است، ابعاد بیشتری از میزان تجاوز، خشونت‌ها یا آزار جنسی در دانشگاه‌های بریتانیا افشا خواهد شد؛ شیوع این موضوع در اکثر این دانشگاه‌ها بریتانیا نشان می‌دهد که این موضوع در حال بدل شدن به یک مشکل بسیار جدی در نظام آموزشی انگلستان است.
منبع: تسنیممنبع: مشرق
کلیدواژه: رونق تولید گام دوم انقلاب وعده های روحانی بازار سکه و ارز آزار و اذیت جنسی انگلستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۱۱۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما
آفتاب‌‌نیوز :
همه‌چیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورک‌تایمز و نیویورکر گزارش دادند که ده‌ها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غول‌های هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفته‌اند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروت‌شان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سال‌ها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدای‌شان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو می‌گرفتند و پا پیش می‌گذاشتند و زخم‌هایی را که بر جسم و روح‌شان وارد آمده بود آشکار می‌کردند.
بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفه‌شان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده می‌شد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیش‌تر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشم‌برهم‌زدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید.
در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفه‌شان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از این‌گونه انگ‌ها مبرا دانستند. هنوز خبر‌هایی از رسوایی‌های اخلاقی به صدر خبرها می‌آید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگ‌های فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. این‌طور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده می‌شود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان می‌آید، نام‌های رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح می‌شود. پولانسکی سال‌ها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانه‌ای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سال‌هاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشور‌هایی که احتمال می‌دهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری می‌کند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانه‌ها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی می‌داند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخوانده‌شان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخوانده‌اش ازدواج کرد و در تمام این سال‌ها که همیشه حرف اتهامات او به رسانه‌ها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سال‌ها بعضی بازیگران زن فیلم‌های قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمی‌تواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نام‌های بزرگ، ترس‌های بزرگ
نام‌هایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نام‌شان در سیاهه رسوایی‌های جنسی سال‌های اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که می‌خواهد از حدش عدول کند می‌داند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمی‌برد و باید بهای کاری را که می‌کند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
منبع: همشهری آنلاین
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان