ایران با این ۴ توانمندی خاص، ضربات سنگینی در جنگ، به آمریکا میتواند وارد کند
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۱۵۸۸۳
خرداد؛ هیچ کشوری در جهان به اندازه ایران تلاش نکرده که ایالات متحده آمریکا را به چالش بکشاند. از خاورمیانه گرفته تا آسیای مرکزی و آمریکای لاتین، تهران هیچ فرصتی را برای مقابله با آمریکا و کاستن از نفوذ آن از دست نداده است.
زاخاری کک در نشنال اینترست نوشت: هیچ کشوری در جهان به اندازه ایران تلاش نکرده که ایالات متحده آمریکا را به چالش بکشاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه این مطلب آمده است: این یک راهبرد ذاتا مخاطرهآمیز است. آمریکا نه تنها با پایگاههای خود در اطراف ایران این کشور را محاصره کرده است، بلکه بودجه نظامی آمریکا طی سالهای اخیر نیز دو برابر مجموع تولید ناخالص داخلی ایران بوده است.
ایران در مواجهه با این وضعیت، یک دکترین نظامی پیشگیرانه مبتنی بر سه محور در پیش گرفته است:
ذخایر گسترده موشکهای بالیستیک، نبرد دریایی نامتقارن (مشخصا تهدید به بستن تنگه هرمز) و نزدیکی به گروههای شبهنظامی غیر دولتی. اگرچه تسلیحات متنوعی در قالب این دکترین مورد استفاده قرار میگیرد، چهار توانمندی از اهمیت خاصی برخوردار هستند:
موشک سجیل
مهمترین ابزار در دکترین نظامی تهران، ذخایر عظیم موشکهای بالستیک آن است. شناختهشدهترین نوع از این موشکها خانواده شهاب هستند. موشک سجیل ۱ و نسل بعدی آن سجیل ۲، از بقیه هراسآورتر هستند. سجیل ۱ موشک بالستیک دو مرحلهای با برد متوسط و سطح به سطح است که ایران نخستین بار سال ۲۰۰۸ آن را آزمایش کرد. برخلاف موشکهای شهاب، سجیل ۱ دارای سوخت جامد است که موجب میشود آماده کردن برای پرتاب و جابجایی آن بسیار سریعتر باشد.
وزیر دفاع آمریکا سال ۲۰۰۹ در کنگره اظهار کرد که برد موشک سجیل بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر است. این برآورد با ادعاهای مقامات ایرانی انطباق دارد. در این مسافت سجیل ۱ قادر است محموله انفجاری ۷۵۰ کیلویی خود را به اسراییل یا حتی بخشهایی از جنوبشرقی اروپا برساند. انتظار میرود روزی این موشک به کلاهک هستهای مجهز شود.
سجیل ۲ نخستین بار در سال ۲۰۰۹ آزمایش شد و احتمالا هنوز در حال توسعه است. این موشک ۲۵۱۰ کیلومتر برد با کلاهکی هرمی به وزن ۶۵۰ کیلوگرم میباشد. همچنین قادر است کلاهکی یک تنی را تا مسافت ۲۰۰۰ کیلومتر حمل کند. مهمترین پیشرفت سجیل۲ دقت آن است یعنی چیزی که موشکهای بالستیک ایران از لحاظ سنتی فاقد آن بودهاند. مقامات ایرانی میگویند که در مقایسه با سجیل ۱، سجیل ۲ به سیستم ناوبری جدیدی مجهز شده و سنسورهای پیشرفته و دقیقی دارد.
زیردریاییهای کلاس غدیر
احتمالا مهمترین عامل بازدارنده تهران، توانایی تهدید حمل محمولههای نفتی از تنگه هرمز است. حدودا ۲۰ درصد نفت خام جهان از این منطقه عبور میکند. برآورد شده که از سال ۱۹۷۶ تاکنون ایالات متحده حدود ۸ تریلیون دلار را صرف تأمین امنیت این تنگه کرده است.
در تلاش برای بستن این تنگه، زیردریاییها از اهمیت بالایی برای تهران برخوردار هستند. طبق توضیحات موسسه مطالعات جنگ، در آبهای محدود و کم عمق خلیجفارس، توانایی استفاده از زیردریاییها میتواند عبورومرور کشتیها در آبراهه باریک منطقه را به راحتی تهدید کند. این خطوط کشتیرانی باریک موجب میشوند مسیر عبور کشتیهای نظامی و غیرنظامی به راحتی قابل پیشبینی باشند و در نتیجه شکار آنها کار آسانی خواهد بود.
ایران انواع متفاوتی از زیردریاییها را در اختیار دارد، اما ناوگان در حال رشد زیردریاییهای کوچک کلاس غدیر میتواند در حین جنگ سلاحی مرگآور باشد. این زیردریایی که شاخهای از زیردریاییهای کلاس یوگو و سانگوی کره شمالی محسوب میشود، با اندازه کوچک و ردپای صوتی کم به دشواری قابل ردیابی و هدفگیری است. هر فروند دارای دو دریچه ۵۳۳ میلیمتری برای پرتاب اژدر است و قابلیت مین گذاری و حمل نیرو به داخل مواضع دشمن را دارد.
همانند توانمندیهای معمول ناوگان دریایی ایران، این کمیت آنهاست که اهمیت دارد. ایران حدود بیست فروند زیردریایی کلاس غدیر و تعداد کمتری زیردریاییهای انواع دیگر در اختیار دارد. تعداد آنها در نحوه استفاده ایران از آنها در صورت بروز جنگ اهمیت دارد. چنانکه کریس هارمر، کارشناس توانایی نظامی ایران میگوید ساکتترین نوع زیردریایی در جهان، آنهایی هستند که بتوانند در بستر ماسهای دریا مستقر شوند. ایران به این طریق از زیردریایی غدیر استفاده خواهد کرد: خارج کردن از بندر، استقرار در کف آبهای کم عمق خلیجفارس و کمین کردن در بستر ماسهای دریا برای شکار هدف.
موشک خلیجفارس
موشک بالستیک ضدکشتی خلیجفارس، یکی دیگر از تسلیحات باارزش ایران در نبرد نامتقارن دریایی محسوب میشود. این موشک که از آن با نام قاتل کشتی نیز یاد میشود، یک موشک بالستیک مافوق صوت ضد کشتی با سوخت جامد است که با بار ۶۵۰ کیلویی قادر است مسافتی ۳۰۰ کیلومتری را طی کند. این موشک براساس موشک تک مرحلهای سطح به سطح فاتح ۱۱۰ ساخته شده که نخستین بار در سال ۲۰۰۲ آزمایش شد. فاتح ۱۰۰ مشابه همتای چینی خود یعنی موشک DF-۱۱a بود.
رسانههای ایرانی موشک خلیج فارس را پیشرفتهترین و موثرترین سلاح سپاه میدانند و ویژگی متمایز کننده آن را داشتن قابلیت مافوق صوت و پرتابی آن معرفی کردهاند. در حالی که موشکهای دیگر اغلب با سرعتهای مادون صوت و به شیوه کروز پرتاب میشوند، موشک خلیجفارس پس از پرتاب به حالت عمودی اوج میگیرد و به صورت هوشمند در سرعتی مافوق صوت هدف خود را شناسایی و منهدم میکند.
موشک خلیجفارس نخستین بار در سال ۲۰۱۱ آزمایش شد و از آن به بعد مرتبا آزموده میشود. ایران مدعی است که آزمایش دوم این موشک در سال ۲۰۱۲ موفق شده هدف شناور متحرکی را با دقت ۳۰ متری هدف بگیرد. سال بعد فرمانده نیروی هوافضای سپاه، امیرعلی حاجیزاده گفت: دقت این موشک از ۳۰ متر به ۸.۵ متر رسیده است.
کریس هارمر در این باره به من گفت که ما هنوز از میزان دقت موشکهای بالستیک، کروز و ضدکشتی ایرانی اطلاع دقیق نداریم. نحوه استفاده ایران از این موشکها روشن است. خبرگزاری فارس اعلام کرده که این موشک برای هدف قرار دادن شناورهای نیروی متخاصم به کار گرفته میشود. سردار امیر بکایی معاون وزیر دفاع ایران نیز گفته که پس از آزمایش این موشک شاهد عقبنشینی ناوگان دشمن در خلیجفارس بودیم.
حزبالله
در دهه هشتاد میلادی تحت تاثیر احساسات انقلابی، عوامل سپاه برای تشکیل هسته مقاومت علیه اشغالگری اسراییل به لبنان اعزام شدند. ایران در آن زمان از نفوذ زیادی در لبنان برخوردار نبود و خودش درگیر نبرد مرگ و حیات با حکومت صدام حسین بود.
به نظر میرسد تصمیم راهبردی برای نفوذ در لبنان، تبلور یک نبوغ استراتژیک در تهران بوده است و از آن زمان، حزبالله به دفعات به کمک اهداف تهران آمده است. حزبالله ثابت کرده که کارآمدترین سلاح تهران در انبار تسلیحاتی این کشور محسوب میشود.
ایران گاهی اوقات از حزبالله برای انجام ماموریتهای خود استفاده کرده است. در واقع باارزشترین کمک حزبالله به ایران، وسعت عملیاتی آن است. متعاقب حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، ایران از حزبالله برای آموزش شبهنظامیان عراقی استفاده کرد. همچنین گزارش شده که حزبالله در آموزش شورشیان حوثی یمن نیز نقش داشته است. نقش حزبالله در حمایت از بشار الاسد در جنگ داخلی سوریه نیز از همه برجستهتر بوده است.منبع: انتخاب برچسب ها: ایران ، آمریکا
منبع: خرداد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۱۵۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عضو انجمن اقتصاددان ایران: سنگینی بار عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها بر دوش مردم عادی است
ایمان زنگنه، استاد دانشگاه و عضو انجمن اقتصاددانان کشور در خصوص بدهی گازی پتروشیمی ها به دولت و لزوم تسویه آن تصریح کرد: با توجه به شرایط تحریمی که در آن به سر می بریم و اینکه دولت به لحاظ منابع مالی در مضیقه است، اهمیت دارد که درآمدهای دولت تأمین شود تا بتواند به تعهداتش برای اداره کشور عمل کند.
وی ادامه داد: دولت همواره تلاش کرده است که خوراک را با قیمت مناسب در اختیار پتروشیمی ها قرار دهد. در حالی که پتروشیمی ها گاز را با قیمت یارانه ای در اختیار می گیرند، انتظار می رود که همراهی لازم را با دولت داشته باشند و تسویه بدهی خود را انجام دهند.
عضو انجمن اقتصاددانان ایران خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی هلدینگ های بزرگ پتروشیمی نسبت به پرداخت بدهی گازی خود به دولت بی اعتنا هستند. این موضوع دولت را در انجام وظایفش با مشکل مواجه می کند.
زنگنه گفت: انجام تعهدات دولت از جمله پرداخت یارانه نقدی، یارانه نان و توسعه صنعت نفت در گروی تأمین درآمدهای دولت است. اگر دولت نتواند این درآمدها را در اختیار داشته باشد، با کسری بودجه مواجه می شود.
وی ادامه داد: کسری بودجه به معنای روی آوردن دولت به استقراض از بانک مرکزی است. تمامی این روندها در نهایت به ضرر مردم است. زیرا مردم عادی باید تورم را تحمل کنند. در حالی که پتروشیمی های بزرگ که گاز یارانه ای دریافت می کنند و محصولات شان را در بازارهای بین المللی به فروش می رسانند، حاضر نیستند بدهی گازی خود را بپردازند.
عضو انجمن اقتصاددانان ایران خاطرنشان کرد: این اصلاً قابل قبول نیست که پتروشیمی ها به قیمت بالا بردن تورم و اعمال فشار بر مردم از دادن بدهی گازی خود به دولت اجتناب کنند.
زنگنه گفت: لازم است موضوع بدهی پتروشیمی ها به دولت به نحوی حل و فصل شود تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری به عمل آید. در غیر این صورت، دولت نمی تواند به تعهداتش عمل کند و با کسری بودجه روبرو می شود.
وی ادامه داد: کسری بودجه دولت، فقط موضوع دولت نیست. اثرات آن بر تمام کشور خواهد بود و مردم از آن متضرر می شوند. دولت نگاه ویژه ای به صنعت پتروشیمی کشور دارد. به دلیل اینکه محصولات این بخش قابلیت تحریم پذیری کمتری دارد و صادراتش آسان است. در این شرایط، لازم است پتروشیمی ها نیز به تعهدات مالی شان به درستی عمل کنند و با دولت همراهی لازم را داشته باشند.
زنگنه تأکید کرد: شاید یکی از دلایلی که پتروشیمی ها دیون گازی خود را به دولت پرداخت نمی کنند، این است که به لحاظ مدیریتی ضعف دارند و نمی توانند آنقدر سودآور باشند که به تعهداتشان عمل کنند. همچنین ممکن است شفاف نبودن مسائل مالی آنها شرایطی به وجود آورده است که هزینه هایشان بالا رفته و نمی توانند تعهداتشان را بپردازند. به هر ترتیب، نیاز است که پتروشیمی ها دیون گازی خود را به دولت پرداخت کنند تا دولت نیز بتواند به وظایفش عمل کند.
روابط مالی دولت با پتروشیمی ها همواره مورد انتقادات بسیاری بوده است. برخی کارشناسان به ارائه گاز با قیمت کمینه به پتروشیمی ها انتقاد دارند. آن ها معتقدند، اگرچه دولت نهایت همکاری را با پتروشیمی ها دارد و به آن ها خدمات می دهد، این صنایع به وظایف خود در مقابل دولت، مردم و کشور عمل نمی کنند.
شاهد ادعای این دسته از کارشناسان، همین بدهی 60 هزار میلیارد تومانی پتروشیمی ها به دولت است. این صنایع با امتناع از تسویه بدهی گازی خود به دولت مشکل ساز شده اند. به نحوی که دولت برای انجام وظایفش با محدودیت مالی روبرو شده است.
به زعم کارشناسان، عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها به این معناست که مشکلات ناشی از کم کاری هلدینگ های ثروتمند و بزرگ کشور در پرداخت بدهی هایشان به دولت بر دوش مردم گذاشته است.
به زعم آنان، عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها به منزله دامن زدن به کسری بودجه دولت است که استقراض از بانک مرکزی و تورم را به دنبال خواهد داشت.
زهرا طوسی