مشکل تحریم نفت با صادرات فرآورده‌های نفتی حل می‌شود

مدیر سابق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران گفت: صادرات فرآورده‌های نفتی نسبت به صادرات نفت خام راحت‌تر بوده و امکان رهگیری و تحریم محموله‌ی فرآورده کمتر است زیرا راه‌های متنوع‌تری برای صادرات فرآورده وجود دارد.

به گزارش خبرگزاری دانشجو، محسن قمصری مدیر سابق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به فاز دوم تحریم‌های نفتی آمریکا گفت: تا زمانی که کشور نیازمند استفاده از درآمدهای حاصل از نفت باشد و برنامه دیگری برای تأمین مسائل مالی نداشته باشد، نیاز به صادرات نفت وجود دارد و نمی­شود غیر از این کاری کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال راهکاری برای این مساله وجود دارد.

وی درباره راهکارهای ایران برای مقابله تحریم‌ها تصریح کرد: اگر در بخش اول بتوانیم نیاز خود به درآمدهای ارزی را کم کنیم، قدم بزرگی برداشته­ایم. با این حال راهکار صرفا در فروش نفت نیست؛ بلکه در بخش دیپلماسی است. دیپلماسی ما باید در حدی باشد که بتوانیم کشورهای خریدار را مجاب کنیم؛ زیرا به دلیل تقابلی که بین ایران و آمریکا وجود دارد، کشورهای خریدار نفت ایران، به علت ارتباطات مالی که با آمریکا دارند مجبور هستند ملاحظاتی را در نظر بگیرند، اینجا است که دیپلماسی باید کمک کند.

قمصری افزود: بخش دوم راه‌­حل‌ها به حوزه کانال­های بانکی برمی‌­گردد. در هر صورت می­‌توان مشتری برای نفت یافت که آنها با ابزارهای و سازوکارهای موجود آمادگی خرید نفت را داشته باشند. اما چون قادر به پرداخت پول نیستند، عقب‌­نشینی می‌کنند. در نتیجه، اگر ما بتوانیم روش پرداخت مناسبی برای تراکنش‌های مالی در اختیار مشتریان بگذاریم، باعث می­شود کشور صادرات نفت قابل قبولی داشته باشد.

*راه‌های متنوع‌تری برای صادرات فرآورده نسبت به نفت خام وجود دارد

مدیر سابق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران در مورد تاثیر رویکرد پالایشگاه‌­سازی در کاهش آثار تحریم اظهار کرد: حتی کشورهای بزرگی مانند مثل عربستان که سیطره کاملی بر بازارهای نفت دارند، در کشورهای مصرف­‌کننده، پالایشگاه­‌هایی تاسیس کردند و نفت خود را در همان جا تبدیل به فراورده کرده و می فروشند. این راهکاری منطقی است. پس نمی‌توانیم مخالف آن باشیم.

قمصری در ادامه اظهار داشت: اما توسعه صنایع پالایشی و تبدیل نفت به فرآورده اقدامی زمان­بر است. اگر حتی امروز شروع به این کار کنیم، چهار سال دیگر به نتیجه می‌رسد. از این رو فکر می­کنم راهکار برون رفت، ایجاد بستری است که در آن بتوان راهکارهای مختلفی را اجرایی کرد و یکی از آنها هم تاسیس پالایشگاه است. هرچند که مقوله پالایشگاه راهکاری میان­مدت است و به سرمایه و زمان نیاز دارد.

مدیر سابق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران درباره تحریم‌­پذیری مشتقات نفتی گفت: اگرچه امکان تحریم فراورده­‌ها هم وجود دارد اما صادرات فرآورده‌های نفتی نسبت به صادرات نفت خام راحت‌تر بوده و امکان رهگیری و تحریم محموله‌ی فرآورده کمتر است زیرا راه‌های متنوع‌تری برای صادرات فرآورده وجود دارد. نفت خام شرایط خاصی دارد و در پالایشگاه­های مشخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد اما فراورده­ها این طور نیستند. بنابراین هیچ کسی نمی‌تواند ادعا کند که صادرات فرآورده از نفت سخت‌تر است.                              

*اگر منافع ملی را در نظر بگیریم باید نفت خام را به شکل فراورده صادر کنیم

قمصری در مورد عوامل موثر در سرمایه­‌گذاری­های نفتی و پروژه­‌های پالایشگاه‌­سازی گفت: پول، فناوری­‌های جدید و نیروی انسانی متخصص سه عامل اصلی هستند. در این شرایط ما به فناوری‌های جدید پالایشی دسترسی نداریم ولی به دست آوردن فناوری جدید و حتی نیروی انسانی متخصص از خارج چندان سخت نیست. مشکل اصلی در ایران تامین سرمایه ساخت پالایشگاه است.

مدیر سابق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: یک پالایشگاه صد یا صد و پنجاه هزاربشکه‌ای حداقل حدود چهار میلیارد دلار سرمایه می­خواهد. من بعید می­دانم شرکت ملی نفت چنین سرمایه­‌ای را داشته باشد زیرا اولویت اصلی این شرکت تولید نفت خام است مگر اینکه دولت بخواهد این سرمایه را تأمین کند. بنابراین مشکل اصلی در تأمین منابع مالی است.

وی درباره سوددهی پالایشگاه‌سازی در ایران اظهار داشت: بحث سوددهی نوسان دارد ولی در کل به پالایشگاه‌­سازی به شکل یک امر صرفاً اقتصادی نمی­شود اکتفا کرد. ما می­خواهیم نفت خام خود را به شکل فراورده بفروشیم تا ارز کشور تأمین شود. پس لازم است اینجا منافع کشور را در نظر بگیریم. اگر صرفاً بخواهیم سود پالایشی را مد نظر قرار دهیم، این کار شاید اقتصادی نباشد. برای سوددهی حتماً باید پالایشگاه­های کامپلکس تهیه شود که سرمایه بیشتری هم میخواهد. بنابراین اگر منافع ملی را در نظر بگیریم باید نفت خام را به شکل فراورده صادر کنیم و فکر می‌کنم مشکل تحریم‌ها هم با صادرات فرآورده حل شود.

منبع: خبرگزاری فارس

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: نفت خاموشی فرآورده های نفتی صادرات غیرنفتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۴۲۳۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لبه تیغ

سروش قاسمی: پس از سخنان اصغر جهانگیر(سخنگوی قوه قضاییه) در باب شکسته شدن حکم اعدام بابک زنجانی به 20 سال حبس که تا امروز بیش از 10 سال آن را گذرانده است، واکنش ها و بازتاب های متفاوتی را شاهد بودیم. در ابتدا باید به این نگاه و تغییر رویه قوه قضاییه تبریک گفت و به به مسیر و عملکرد خشنود بود، زیرا که جامعه ما به جایی رسیده است که باید بداند راهکار اعدام نیست و نبوده است. اگر با اعدام چیزی می خواست حل شود، مطمئنا بعد از اعدام  وحید مظلومین معروف به سلطان سکه، قیمت سکه افت می کرد یا حداقل ثابت می ماند، ولی الان می بینیم افت که نکرده است هیچ، بلکه ده برابر هم شده است!
اما پس از آن کلیپی از سخنان حسن روحانی بازنشر می شود و در آن لبّ لباب مطلب این است که این پول کجاست؟ امروز نیز بیشترین دغدغه مردم در ایران اقتصاد است و همیشه با چنین اتفاق هایی مردم ریزبین تر می شودند که این پول کجاست؟ و متأسفانه هنوز پاسخی درخور در این باب داده نشده است و از ارجاع پول صحبت می شود، ولی اقناع مردم صورت نگرفته است. در اینجاست که باید از رویه جدید قوه قضاییه خوشحال بود، اما در عین حال، در خصوص اقناع مردم باید نگران بود. چرا که پرونده بابک زنجانی چند بعد دارد: بعد روانشناختی، بعد تصمیم گیری، بعد قانونی، بعد بین المللی، بعد تحریم

1- بعد روانشناختی: در بعد روانشناختی تبعاتی که این پرونده بر روح تک تک ایرانیان گذاشته است، غیر قابل جبران یا شاید سالیان سال طول بکشد که جبران شود، گاهی در شبکه های مجازی می بینید که برای ارزیابی رقم آن از عدد استفاده نمی شود و آن را به صورت قیاسی می بینند. یعنی: یک میلیارد کیلو برنج ایرانی یا یارانه 400 میلیون نفر در یک ماه یا 6 ورزشگاه مدرن و 200 میلیون کیلو گوشت گوسفندی.

برای مردمی که این روزها زیر شدیدترین فشارهای اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند، چنین رقم هایی از بعد رواشناختی بسیار تکان دهنده و سخت است. اینکه این اعتماد روانی چگونه بازگردد، جای بسی سوال است.

2-بعد تصمیم گیری: در بعد تصمیم گیری که در ویدئو بازنشر شده از حسن روحانی هم مشاهده می کنیم، در دوران دولت بهار چه کسی اجازه چنین کاری را به بابک زنجانی داده است و چگونه بابک زنجانی سر بر می آورد و چرا کسی دیگر متصدی چنین امری نمی شود؟
این سوال نیز بسیار جای تامل دارد و حتی نه در پرونده بابک زنجانی که در اکثر پرونده های فساد چنین سوالاتی مطرح می گردد و پاسخ به آن راهی ندارد جز ریشه یابی این پرونده و به قول رییس جمهور پیشین: باید ریشه را پیدا کرد وگرنه فساد از بین نمی‌رود.

3-بعد قانونی: ضمن دفاع تمام قد از رویه جدید قوه قضاییه که همراه با نگاه حقوق بشری است، اما سوالات بسیاری پیش روی مردم هست. از جمله مقایسه ی نحوه برخورد با دیگر موارد و جرایم و حتی نحوه برخورد با دیگر موارد فساد است. از دل جامعه اینگونه شنیده می شود که چرا و چگونه وحید مظلومین (سلطان سکه)در مدت کوتاهی برایش پرونده تشکیل می شود و اعدام می گردد، اما در مورد پرونده بابک زنجانی سال ها چنین پرونده ای جریان می یابد و در آخر حکم شکسته و به 20سال حبس که نیمی از آن نیز کشیده است، اکتفا می شود؟!
در این بعد باید مردم را قانع کرد. در اینجا کار به انسان هایی که جنایت را خودی و غیر خودی می بینند نداریم، زیرا عده ای جنایت مرگ جورج فلوید را شاید جنایت ندادند، چون اصلا در دید این افراد جنایت نیز سیاست زده است، اما بحث در اینجا نگاه حقوق بشر است و روند بسیار خوبی که شکل گرفته است؛ ولی باید همراه با اقناع مردم باشد و نگاهی که مردم بدانند آن رویه اعدام تمام شده است و حالا به این نتیجه رسیده ایم که اعدام راه حل نیست و باید نوع دیگر  فساد را ریشه یابی کنیم و بنیان گذشته فرو ریخته شده و طرحی نو در انداخته ایم.

4-بعد بین المللی: در این سالیان فسادهایی که در ایران شکل گرفته است، اگر نگوییم بی سابقه، مطمئنا کم سابقه در جهان کنونی است/ این نیز می تواند به حیثیت جنبه بین المللی ایران عزیز نیز خدشه جبران ناپذیری وارد کند و در سطح جهان همانگونه که کشورهای امریکای جنوبی و افغانستان را با قاچاق مواد مخدر می شناسند، ایران را نیز با فساد بشناسند و این نتیجه ای ندارد جز فرار سرمایه؛ زیرا سرمایه گذار به این فکر می کند که یا باید وارد چرخه فساد شود یا سرمایه اش هر لحظه امکان از بین رفتن دارد و این باعث می شود که روند اداری و شفاف سرمایه گذاری و اقتصاد به روند پشت پرده ها و رانتی تبدیل شود که به مرور اقتصاد کشور را ویران کند و در بعد دیگرش سرمایه گذار با خود چنین می گوید که باید با دلال مصاحبت کند تا به سود برسد و تمام این موارد باعث می شود که اقتصاد درجا بزند.

5-بعد تحریم: مهمترین بعد می توان به بعد تحریم های کمر شکن اشاره کرد که در دولت های نهم و دهم بر سر مردم ایران ویران شد و هنوز تبعات آن نیز در سیاست و اقتصاد کشور مشاهده می شود، تبعاتی که به خاطر بی خردی بر مردم ایران وارد شد و تحریم های نفتی و بانکی ای شکل گرفت که باعث حضور و مشاهده فسادهای بزرگی چون بابک زنجانی بودیم، زیرا کشور به حالت نرمال نمی توانست نفت بفروشد و باید تحریم ها را دور می زد و در حالت تحریم و دور زدن تحریم چنین فسادهایی حتما امکان پذیر است، زیرا شما نفت را به فردی می دهید و او باید با هر روشی که می تواند نفت را بفروشد و حالا پول نفت را چگونه به دولت تحویل دهد یا حتی اصلا تحویل ندهد و هزار اما و اگر دیگر، پیش رو است. زیرا حتی اگر اعدام هم شود وقتی پول نفت به دولت تحویل داده نشود و در چرخه اقتصادی و بهبود زندگی مردم نباشد و برای اقتصاد و جیب مردم هیچ سودی نداشته باشد چه فایده دارد؟
 ولی بعد از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شاهد بودیم که میزان فساد به خاطر برداشته شدن تحریم چقدر کمتر شده بود و این چیزی نیست جز یک کلام که: تحریم باعث فساد می شود.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که برداشته شدن تحریم و همانگونه که آقای صدر عضو مجمع تشخیص مصلحت می گویند باید اف ای تی اف را عملی کرد، زیرا باعث شفافیت مالی می گردد و سعی کرد رویه برجام را ادامه داد و تعامل را با جهان از سر گرفت، زیرا شکوفایی اقتصادی و از بین رفتن فساد دو بخش دارد که یک بخش رویه قضایی است که نشانه های تغییر را مشاهده می کنیم و باید از این رویه خشنود بود و یک بخش دیگر نیز اقتصاد باز و شفاف است؛ که راهی جز تعامل با دنیا و رویه برجام نداریم. زیرا نیاز به سرمایه گذاری چه در داخل و خارج داریم. و این راهی نیست جز حرکت به لبه تیغ؛ که البته با تکیه بر خرد می توان به سمت آینده ای روشن گام برداشت.