اقتصاد کوپنی
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۴۵۷۴۵
تهران- ایرنا- استدلال سیاست‌گذاران در شرایط فعلی همچون بیماری است که سال‌ها به نسخه‌های پزشک خود بی‌توجهی و گاه حتی او را تمسخر کرده است و حال که در شرایط بحرانی در اتاق سی.سی.یو به سر می‌برد، علم پزشکی را زیر سوال می‌برد و معتقد است این علم برای بیماران بد حال پاسخ درخوری ندارد.
علی فرحبخش در سرمقاله ای در روزنامه دنیای اقتصاد، نوشته است: نقل است که در زمان اتجاد جماهیر شوروی گروهی از مقامات حزب کمونیست برای ملاقات با همتایان بریتانیایی خود عازم لندن می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نقل است که در زمان شوروی سابق گروهی از مقامات حزب کمونیست برای ملاقات با همتایان بریتانیایی خود عازم لندن می‌شوند. در هنگام مذاکرات یکی از مقامات روسی پرسشی را مطرح کرد که در شهر بزرگی مانند لندن، مسوولیت توزیع نان را چه سازمانی برعهده دارد و در پاسخ مقام انگلیسی که جواب داد: «هیچ سازمانی»، به شدت شگفت‌زده شد و به همکار خود گفت: «انگلیسی‌ها همیشه به راز داری معروف بوده‌اند و این بار هم مایل نیستند مشت خود را باز کنند.» با گذشت دهه‌ها موضوع توزیع کالاها در ایران همچنان پرسش بزرگی است که هم سیاست‌گذاران و هم مردم عادی در پاسخ به آن تردید دارند. هنوز سازمان آرد و نان داریم، سازمان چای داریم، سازمان قند و شکر داریم، شرکت دخانیات داریم و به هر حال هنوز شاکریم از اینکه سازمان تربچه و طالبی نداریم.
در زمانی که قیمت نان بسیار ارزان بود و نان خشکه‌ای‌ها با صدای گوش‌خراش خود در هر کوچه و برزنی دیده می‌شدند، تهاتر نمک و نان خشک رواج بسیاری داشت و خاطرم هست در یک برنامه زنده رادیویی یکی از شنوندگان از مسوولان دولتی خواست که خرید نان خشک را هم دولت برعهده بگیرد، تا از شر این دلالان که همه کوچه‌ها را به تسخیر خود درآورده‌اند، نجات یابیم. در‌حالی‌که سال‌ها بعد با واقعی شدن قیمت نان، هم حرمت نان که در مذهب و فرهنگ ما جایگاه والایی دارد، نگاه داشته شد و هم نسل نان خشکه‌ای‌های حرفه‌ای به بایگانی راکد تاریخ فرستاده شد.
در زمان جنگ تحمیلی نیز که دوران نوجوانی خود را در یکی از شهرهای مرزی می‌گذراندم، به عینه با بسیاری از مشکلات توزیع کالاهای دولتی آشنا شدم. معمولا صف نان بسیار طولانی بود و به لحاظ تعداد نیز محدودیت‌هایی در نظر گرفته شده بود، به قسمی که بسیاری از تکالیف مدرسه را در صف خرید نان یا نفت به انجام می‌رساندم. همسایه‌ای داشتیم که پس از مشرف شدن به حج تمتع برایم یک عدد موز به سوغات آورده بود که در آن زمان ارزشی غیرقابل‌قیمت‌گذاری داشت. پس از سه سال کره پاستوریزه را در میهمانی یکی از بستگان دیدم که به تازگی از آلمان آمده بود. صف دریافت روغن کوپنی نیز از آنچنان جایگاهی برخوردار بود که حتی شکست دیوار صوتی توسط میگ‌های عراقی نمی‌توانست در نوبت‌های ایجاد شده خللی وارد کند؛ روزهایی که آرزو و آمال دست نیافتنی‌ام دیدن یک بازی مستقیم فوتبال بود که لحظات حساس آن را دو روز بعد با خواندن مجله کیهان ورزشی در ذهن تجسم می‌کردم.
بازار کوپن‌های اعلام شده و اعلام نشده هم تقریبا در هر کوی و برزنی برپا بود، جایی که عده‌ای با بهره‌گیری از اطلاعات نهانی، روی کوپن‌های اعلام نشده، همچون بلیت بخت‌آزمایی شرط‌بندی می‌کردند، تا بلکه بتوانند از این حیث درآمدی کسب کنند. مشقت‌های مردم و سوء‌استفاده‌‌های بسیار در توزیع کالاها در زمان جنگ جهانی دوم آنچنان در ذهن مردم بریتانیا نقش بسته است که هنوز به افراد تازه به دوران رسیده و نو کیسه، لقب «بقال زمان جنگ» را می‌دهند. اخیرا معاون اول محترم رئیس‌جمهور از کارشناسان و اصحاب رسانه درخواست کرده‌اند که راهکارهای خود را برای خروج از بحران فعلی و از جمله یکی از سناریوهای محتمل درخصوص ارائه کالابرگ کالاهای اساسی ارائه دهند. همان‌گونه که یک پزشک حاذق برای تشخیص بیماری و ارائه نسخه پیشنهادی، ابتدا باید شرح حال دقیقی از بیمار و سبک زندگی وی داشته باشد.
در اقتصاد نیز بدون پاسخ به سوال «چه شده است؟» و «چرا این گونه شده است؟» نمی‌توان پاسخ دقیقی برای پرسش «چه باید کرد؟» تدارک دید. جالب آنکه عده‌ای مغرضانه یا جاهلانه طرفداران اقتصاد بازار را متهم ردیف یک مشکلات فعلی قلمداد کرده و خواستار دوربرگردان سیاستی در اولین خروجی ممکن شده‌اند. سخنانی که بی‌اختیار مرا به یاد «انورخوجه» دیکتاتور آلبانی می‌اندازد که علت مشکلات اقتصادی شوروی را پیروی از مشی کاپیتالیستی توسط استالین ارزیابی می‌کرد. اگر مشکلات سیاست خارجی کشور را مفروض (given) دانسته و سیاست‌گذاران کشور هم قادر یا مایل به تن دادن به اصول بنیادین علم اقتصاد نباشند، مجموعه فضای ممکن برای ارائه راهکارهای پیشنهادی تهی است و همچون دستگاه معادلاتی که دترمینان آن صفر است، هیچ پاسخی برای آن نمی‌توان یافت. مگر آنکه بخواهیم با پرداخت نقدی یارانه یا ارائه کالا برگ کالاهای اساسی، تا مدتی سر اقتصاد ایران را در بالای آب نگه داریم و در انتظار یک دست نامرئی برای از میان بردن محدودیت‌های موجود باشیم.
دولتی که در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن با یک خطای محاسباتی، بخش عمده‌ای از ذخایر ارزی و طلای خود را که در دوران جنگ و تحریم می‌تواند نقش چادر اکسیژن را ایفا کند، به ثمن بخس فروخته است، چگونه می‌تواند خود را در مسیر اقتصاد آزاد جا بزند؛ در‌حالی‌که ترامپ با وضع تحریم‌های بی‌سابقه نفتی، حتی صادرات بخش‌های معدنی و فلزی را نشانه رفته است، عده‌ای از مسوولان نیز صادرات رب گوجه فرنگی، سیب زمینی، پیاز و خرما را به منظور مسدود کردن راه‌های تنفس اقتصاد ایران هدف گرفته‌اند. سیاستی که حتی در دوران تحریم نفتی عراق، صدام نیز به آن متوسل نشد و در آن دوران یکی از منابع مهم درآمد ارزی این کشور بود. کالاهایی هم که صادرات آن آزاد است، با انواع و اقسام ترافیک‌های بخشنامه‌ای روبه‌رو هستند و مجبورند ارز خود را به قیمتی بسیار پایین‌تر از بازار بفروشند و همین عامل باعث شده است مقدار کمی از ارز صادراتی به کشور بازگردد. آیا این طرح‌ها هم ریشه در تفکرات اقتصاد لیبرال دارد؟
قیمت بنزین نیز در ایران فقط با ونزوئلا قابل قیاس است، جایی که با هزینه یک بسته آدامس می‌توان یک باک بنزین را به‌طور کامل پر کرد. آیا زدن چوب حراج به ثروت نسل‌های فعلی و آتی و محروم کردن دولت هم از بودجه عمرانی و هم از وظایف ضرورتی حاکمیتی، از جمله آموزه‌های اقتصاد لیبرالی است؟ از این حیث مثال‌ها می‌توان به ده‌ها مورد اشاره کرد. متاسفانه دولت‌ها زمانی تن به تغییرات اساسی می‌دهند که دیگر نه کارت برنده‌ای در اختیار دارند و نه کارد برنده‌ای. استدلال سیاست‌گذاران در شرایط فعلی همچون بیماری است که سال‌ها به نسخه‌های پزشک خود بی‌توجهی و گاه حتی او را تمسخر کرده است و حال که در شرایط بحرانی در اتاق سی.سی.یو به سر می‌برد، علم پزشکی را زیر سوال می‌برد و معتقد است این علم برای بیماران بد حال پاسخ درخوری ندارد و در این شرایط باید یا به سراغ معجون‌های گیاهی پزشکان سنتی رفت، یا به‌دنبال ورد و جادوهایی رفت که در گوش خوانده می‌شوند و آثار آن به سرعت در بدن نمایان می‌شوند.
*منبع: روزنامه دنیای اقتصاد،1398،2،23
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131
منبع: ایرنا
کلیدواژه: اقتصاد دنياي اقتصاد اقتصاد ايران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۴۵۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ حزب‌الله کوبنده خواهد بود/ با جنگ به جایی نخواهید رسید
معاون دبیر کل حزب الله لبنان بر واکنش کوبنده با هر تحرک رژیم صهیونیستی علیه مقاومت تاکید کرد و به رجزخوانی وزیر جنگ رژیم صهیونیستی پاسخ کوبنده داد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، شیخ نعیم قاسم معاون دبیر کل حزب الله لبنان اعلام کرد: حزب الله لبنان به یاری غزه برخاسته و این حمایت، طرح جنگی دشمن صهیونیست در فلسطین و لبنان را در برهه کنونی و در آینده با مانع روبرو کرده است.
وی افزود: هرآنکه آینده نگر نباشد و این دشمن را نشناسد نمی‌تواند حقایقی را درک کند که بیانگر این است که حمایت ما فوایدی دارد که فراتر از حمایت از غزه و نیز فراتر از حمایت لبنان است و آن تشکیل نیروی بازدارنده در برابر رژیم صهیونیستی است. طرح‌هایی که درباره لبنان و جنوب آن گفته می‌شود تا زمانی که آتش بسی در غزه برقرار نشود غیرقابل اجراست. هر آنکه بحث آتش بس در جنوب را مطرح می‌کند تا دشمن صهیونیست به راحتی در غزه به جنگ ادامه دهد در واقع از ما دعوت می‌کند که در حمله دشمن اسرائیلی مشارکت داشته باشیم.
نعیم قاسم تاکید کرد: ما با غزه و فلسطین هستیم نه با اسرائیل. جنگ در غزه باید متوقف شود و پس از آن جنگ در لبنان متوقف می‌شود. اینکه با تهدیدات نزد ما بیایند مبنی بر اینکه اسرائیل به شما حمله می‌کند و خطاب به آنها می‌گوئیم که تهدیدات شما درست بودن رویارویی ما را ثابت می‌کند و اینکه ما را مصمم‌تر خواهد کرد.
وی افزود: گالانت وزیر جنگ دشمن که تهدید می‌کند که هدف اصلی بازگردانیدن ساکنان شمال به منازلشان است و برهه آتی سرنوشت ساز خواهد بود؛ خطاب به او می‌گوئیم که جنگ نمی‌تواند ساکنان شمال را برگرداند بلکه این جنگ بازگشت آنها را بیش از پیش دورتر خواهد کرد و ممکن است در نهایت بازگشتی در کار نباشد. تداوم جنگ و توسعه آن شهرک نشینان را بر نمی‌گرداند بلکه اوضاع را پیچیده‌تر خواهد کرد. جهان باید بیدار شود و جنگ غزه را متوقف کند، زیرا این به واقعیت نزدیک‌تر است.
معاون دبیر کل حزب الله لبنان بیان کرد: حزب الله به دشمن به شکل متناسب پاسخ می‌دهد و گسترش جنگ از سوی دشمن، گسترش پاسخ و مقاومت از سوی حزب الله را به همراه خواهد داشت این تصمیم قطعی است. هنگامی که دشمن، یکی از برادران ما را در منطقه الصرفند هدف قرار داد ما روز سه شنبه با سه پهپاد انتحاری مقر فرماندهی تیپ گلوانی و مقر یگان ایغوز را در پادگان شراگا در شمال شهر عکا هدف قرار دادیم و طبق گزارش رادیو ارتش رژیم صهیونیستی ۲۰۰ هزار شهرک نشین در شمال فلسطین اشغالی به پناهگاه رفتند. همه این تحولات فقط با سه پهپاد رقم خورد حال تصور کنید که اگر پا را فراتر بگذارند چه رخ خواهد داد.
وی افزود: رسانه‌های دشمن تأیید می‌کنند که حدود ۴ هزار موشک و حدود ۶ هزار موشک ضدتانک از سوی حزب الله از زمان شروع جنگ در شمال فلسطین اشغالی شلیک شده است. آنها می‌گویند که حزب الله ۱۵۰ هزار موشک دارد. با یک محاسبه این میزان سه درصد خواهد بود این بدان معنی است که ما فقط سه درصد از ذخایرمان را طبق گزارش رسانه‌های دشمن طی این هفت ماه خرج کرده ایم و تأثیرات آن آواره شدن شهرک نشینان و خسارت سنگین دشمن و فرسوده شدن ارتش اشغالگر بوده است. آیا بیش از این می‌خواهند؟ به هر حال ما آماده هستیم.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»