نه جنگ، نه مذاکره ایستادگی
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۹۸۶۹۸
روزنامه کیمیای وطن در ستون سرمقاله امروز خود مطلبی را با عنوان ' نه جنگ ، نه مذاکره ایستادگی' را به قلم علی حاجیان منتشر کرد.
در این مطلب آمده است: سال گذشته زمانی که زمزمه هایی درباره تغییر رویه در پرونده هسته ای و ماجرای بر جام شنیده می شد و فشار برای مذاکره دو جانبه بین ایران و آمریکا بالا گرفته و بحران ارزی نیز پیش آمده بود، عده ای ترسو وحشت زده ندای جنگ سر دادند تا کشور را در شرایط دشمن خواسته قرار دهند و بر سر میز مذاکره وارد سازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حالا و در سالگرد خروج آمریکا از بر جام و بعضی اقدامات ایران در مقابل عهد شکنی های آمریکا و اتحادیه اروپا، باز هم همان ترسو ها و نادان های دنیای سیاست که شاید دلشان هم برای نزدیک شدن به آمریکا لک زده است، بحث حمله نظامی به ایران را در فضای عمومی کشور به راه انداخته اند و با رسانه های غربی هم صدا شده اند تا وحشت و نگرانی در بین مردم ایجاد کنند و افکار عمومی را به سمت نشستن رودررو با آمریکا سوق دهند. گرچه اگر نگاهی به تاریخ و تهدیدات پیشین به ویژه در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما داشته باشیم، به پوچ بودن چنین تهدیداتی پی خواهیم برد.
استفاده از اهرم نظامی برای تهدید ایران در راستای پذیرش شروط آمریکا و رژیم صهیونیستی روی میز مذاکره قدمتی به اندازه پرونده هسته ای ایران دارد. شاید بیشترین شباهت با شرایط فعلی را بتوان بین سال های 2008 تا 2012 مشاهده کرد که پیشرفت ایران در برنامه هسته ای و اضافه شدن سانتریفیوژ های جدید سبب شده بود تا تهدیدات گوناگونی علیه ایران چه به صورت سر بسته از سوی آمریکا و چه به صورت آشکار از سوی رژیم صهیونیستی علیه ایران مطرح شود که هیچ کدام نتوانست ترسی به دل مردم ایران وارد کند؛ نه مانور های آمریکا و 13 کشور متحدش، نه بمب ویژه ساخته شده که توانایی نفوذ در عمق 25متری زمین را داشت، نه تهدید بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی که به صورت مداوم پیشرفت ایران را برای این رژیم غیرقابل تحمل اعلام می کرد و بلافاصله گزینه بمباران سایت های هسته ای ایران را روی میز گذاشت و نه مانور های گوناگون این رژیم جعلی.
خاطرات مقامات آمریکایی در طول سال های متمادی نیز نشان می دهد مقامات نظامی ارتش آمریکا حتی به حمله نظامی به ایران فکر نکرده اند. فشارهای نظامی مداوم در عراق و افغانستان و فرسایش نیروهای آمریکایی نیز شرایط لجستیکی چنین اقدامی را از بین می برد . جالب اینجاست که رابرت گیتس، وزیر دفاع وقت آمریکا، در خاطرات خود به این نکته اشاره می کند که برخی مقامات کشورها ازجمله عربستان سعودی آمریکایی ها را به شدت برای حمله به ایران تشویق و از اینکه درباره حمله به ایران تنها بلوف می زنند ، اظهار ناراحتی می کردند . در چنین شرایطی و با وجود این حقایق آشکار آمریکایی ها بیشترین تلاش ممکن را برای بهره گیری از این شرایط روی میز مذاکرات به خرج دادند. شاید روشن ترین نمونه رضایت از وجود چنین تهدیدی را بتوان در سخنان گری سیمور، مشاور وقت کاخ سفید در امور تسلیحات کشتار جمعی، دید که به صراحت تهدید حمله نظامی رژیم صهیونیستی را ابزاری مناسب برای امتیازگیری از ایران عنوان کرد و تا زمانی که مذاکرات بر جام آغاز شد، این تهدیدات به صورت مرتب از سوی رژیم صهیونیستی تکرار شد. نگاهی به شرایط فعلی نیز نشان دهنده این است که پرو پا گاندای گسترده بر سر تحرک نیروهای آمریکایی در منطقه دقیقا از جنس همان تهدیدات گذشته است؛ برای نمونه انتقال پر هیاهوی چهار فروند بمب افکن بی-52 به العدید در حالی است که تا چندی پیش نیز نیرویی متشکل از شش بمب افکن بی-1 در این پایگاه مستقر بود. انتقال ناو هواپیما بر به منطقه نیز دقیقا براساس یک جدول زمانی صورت گرفته و هیچ شرایط ویژه و خاصی در منطقه حاکم نیست؛ این در حالی است که برخلاف گذشته مقامات آمریکایی بارها بر این نکته تأکید کرده اند که به دنبال جنگ در ایران نیستند. جمع بندی تمام موارد فوق نشان می دهد مطرح کردن گزینه جنگ یک ابزار توخالی برای هدف قراردادن اراده مردم و فشار روی نظام برای رفتن به میز مذاکره است؛ حربه ای که متأسفانه برخی ناآگاهانه برای تبلیغ آن می کوشند و در مسیر دشمن قدم بر می دارند . این جریان ها که اتفاقا تریبون های گسترده ای نیز در بین رسانه ها دارند، زمینه سوء استفاده دشمن از این جو را فراهم می کنند که البته از ذکر مصادیق آن می گذریم؛ زیرا حتی نام بردن از آن ها شأنیتی ندارد.
در پایان می توان گفت مسیر جمهوری اسلامی ایران همان است که رهبری معظم سال گذشته بر آن تأکید فرمودند؛ نه جنگ خواهد شد و نه مذاکره می کنیم. آری، ایستادگی مناسب ترین راهکار است؛ راهکاری که عزت ملی را به ارمغان خواهد آورد.
7141/6026/
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي جنگ مذاكراه ايستادگي
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۹۸۶۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا اعتراضات دانشجویان آمریکایی به جنگ غزه در حال افزایش است؟
گزارش‌ها نشان می‌دهد که پس از دستگیری گسترده دانشجویان معترض به جنگ غزه در دانشگاههای آمریکا، اعتراضات دانشجویی در این کشور همچنان ادامه دارد و تظاهرکنندگان خواستار برقراری آتش‌بس در غزه و عدم تامین مالی و تسلیحاتی رژیم صهیونیستی هستند.
در پی نارضایتی فزاینده مردم از روابط عمیق واشنگتن و تل‌آویو، اعتراضات هواداران فلسطین در شهر‌های مختلف آمریکا ماه‌هاست که برگزار می‌شود؛ اما اقدامات اعتراضی شهروندان در روز‌های اخیر شکل جدیدی به خود گرفته و به صورت گسترده در دانشگاه‌ها و در قالب اردوگاه دانشجویی برگزار می‌شود. این اردوگاه‌ها دانشجویان و اساتید با پیشینه‌های دینی متفاوت را به خود جذب می‌کند و در آن جلسات آموزشی در خصوص فلسطین، تظاهرات، مراسم عبادت و حتی اجرای موسیقی دیده می‌شود.
پلیس و دانشگاه به دنبال سرکوب معترضاناعتراضات اخیر به هدفی برای نیروهای پلیس تبدیل شده است. پلیس نیویورک روز دوشنبه بیش از ۱۲۰ معترض را در دانشگاه نیویورک و بیش از ۱۰۰ معترض را در دانشگاه کلمبیا دستگیر کرد. نیویورک در تلاش برای کاهش تنش‌ها، کلاس‌های حضوری در منطقه منهتن را در روز دوشنبه لغو کرد و دانشگاه کلمبیا نیز اعلام کرد که تا آخر سال تحصیلی، کلاس‌ها به صورت ترکیبی برگزار شده و دانشجویان می‌توانند به صورت حضوری یا آنلاین در آن شرکت کنند. اندکی بعد، رئیس این دانشگاه اعلام کرد زمان آن رسیده که اردوگاه‌های حمایت از فلسطین برچیده شود و به سازمان‌دهندگان آن یک نیمه شب فرصت داد تا چادر‌های خود را از محوطه دانشگاه جمع کنند.
دانشجویان بیش از همه خواستار برقراری آتش‌بس دائمی در غزه شده‌اند. همچنین پایان دادن به کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل و عفو دانشجویان و اعضای هیئت علمی که پیش‌تر به دلیل اعتراض، با اخراج و جریمه مواجه شده‌اند نیز از دیگر خواسته‌های معترضان است.
از سوی دیگر، برخی از تامین‌کنندگان بودجه دانشگاه‌ها شرکت‌هایی هستند که با رژیم صهیونیستی روابط مالی دارند. دانشجویان خواستار قطع رابطه با این شرکت‌ها شده‌اند و می‌گویند مسئولان دانشگاه در مورد اینکه چه پولی از اسرائیل دریافت کرده و برای چه مقصودی استفاده کرده اند، باید شفاف‌تر باشند.
به طور خلاصه می‌توان گفت که اطلاعات مربوط به پیوند‌ها بین دانشگاههای آمریکا و رژیم صهیونیستی واضح نیست. وزارت آموزش و پرورش آمریکا هر کالج و دانشگاهی را ملزم می‌کند که هدایا و قرارداد‌ها از منابع خارجی را گزارش کنند؛ اما همچنان گزارش‌های ناقص زیادی صورت می‌گیرد و موسسات با هدایت پول از طریق بنیاد‌های جداگانه‌ای که برای آنان کار می‌کنند، از گزارش دادن دقیق اقدامات خود طفره می‌روند.
با این حال، بر اساس پایگاه داده وزارت آموزش و پرورش آمریکا، حدود ۱۰۰ موسسه تحصیلات تکمیلی این کشور طی دو دهه گذشته قرارداد یا هدایایی را از اسرائیل به مبلغ ۳۷۵ میلیون دلار دریافت کرده اند.
همچنین دانشجویان «ام‌آی‌تی» که از دانشگاههای پیشرو در زمینه فناوری است، می‌گویند این دانشگاه طی دهه گذشته بیش از ۱۱ میلیون دلار از وزارت جنگ رژیم صهیونیستی دریافت کرده و در ازای آن روی پروژه‌های مربوط به ناوبری هواپیما‌های بدون سرنشین و سیستم‌های موشکی تحقیقات انجام داده است.
دانشجویان دانشگاه میشیگان نیز می‌گویند این دانشگاه در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری کرده که پهپاد‌ها یا جنگنده‌های مورد استفاده رژیم صهیونیستی را تولید می‌کند و همچنین محصولات فناوری آنها در ایستگاه‌های بازرسی غزه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، نظرسنجی‌های اخیر نشان دهنده نارضایتی مردم آمریکا نسبت به تجهیز نظامی رژیم صهیونیستی است. یک نظرسنجی که فروردین ماه امسال توسط موسسه گالوپ انجام شد، نشان داد که ۵۵ درصد آمریکایی‌ها با عملیات نظامی رژیم صهیونیستی علیه غزه، مخالف هستند.
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد