حال خوش دریاچه ارومیه در سایه روان سازی انتقال آب به پیکره
تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۲۸۵۹۲
ارومیه- ایرنا- دریاچه ارومیه در سایه تسهیل ورود آب ناشی از بارندگی ها به پیکره آن طی هفته ها و ماه های اخیر حال خوشی را برخلاف سال های گذشته تجربه می کند و در آستانه رسیدن به تراز یکهزار و 272 متری قرار دارد.
به گزارش ایرنا سردهنه سازی و لایروبی رودخانه های این حوضه آبریز از چندین دهه قبل تا زمان تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه مورد غفلت قرار گرفته بود و به گفته کارشناسان آب ناشی از بارندگی به جای هدایت به پیکره دریاچه در مناطق حاشیه ای و کم عمق بخار می شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر همین اساس روان سازی انتقال آب و مدیریت بهینه منابع در قالب اجرای طرح های ستاد احیای دریاچه از یک سو و افزایش بارندگی از سوی دیگر، دریاچه ارومیه را از حالت کما درآورده است.
گام های نخست برای تثبیت وضعیت دریاچه ارومیه با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید برداشته شد و طرح های 27 گانه ای در راستای بهبود وضعیت آن تصویب شد که لایروبی، سردهنه سازی و اختصاص مستمر حق آبه دریاچه از محل سدهای حوضه آبریز تنها بخشی از طرح های زودبازده این ستاد به شمار می رود.
به گفته مدیرعامل شرکت آب منطقه ای آذربایجان غربی از سال 1393 تاکنون دولت برای احیای دریاچه ارومیه و لایروبی انهار 2 هزار و 600 میلیارد ریال به این سازمان تخصیص داده و متناسب با این اعتبارات 113 کیلومتر از رودخانه های اصلی منتهی به دریاچه ارومیه و 290 کیلومتر از انهار لایروبی شده است.
«کیومرث دانشجو» با اشاره به اینکه عملیات لایروبی 105 کیلومتر از رودخانه ها و 254 کیلومتر از انهار استان نیز از محل اعتبارات این شرکت انجام شده، بیان کرد: اجرای این حجم وسیع از عملیات لایروبی مرهون تلاش های استانی، ستاد احیای دریاچه ارومیه و کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه است.
وی همچنین 70 مورد سردهنه سازی و بازسازی تاسیسات مهم آبی استان را از جمله اقدامات مهم این شرکت برای تسهیل انتقال آب به دریاچه ارومیه برشمرد و گفت: انتقال آب به پیکره دریاچه و مدیریت منابع آبی در بهبود وضعیت آن موثر بوده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقه ای آذربایجان غربی با بیان اینکه در فروردین سال جاری 560 میلیون مترمکعب آب از سدهای استان به سمت دریاچه ارومیه رهاسازی شد، بیان کرد: در قالب طرح های احیای دریاچه ارومیه از سال 1393 تاکنون سه میلیارد و 600 میلیون مترمکعب آب به سمت دریاچه ارومیه رهاسازی شده که از این میزان یک میلیارد و 160 میلیون مترمکعب مربوط به سال آبی 98-97 است.
«دانشجو» گفت: اوایل سال جاری با تاکید استاندار آذربایجان غربی اقدامات وسیع و گسترده ای در سطح استان برای مقابله با سیلاب ها در نقاط حادثه خیز به عمل آمد که این امر نیز در راستای هدایت روان آبها به دریاچه و افزایش تراز آن مفید بوده است.
وی افزود: لایروبی 74 کیلومتر از رودخانه های استان در نقاط آسیب پذیر طی 10 روز اول سال جاری از جمله اقدامات مهمی بود که در این راستا به سرانجام رسید.
مدیرعامل شرکت آب منطقه ای آذربایجان شرقی نیز با اشاره به برنامه ریزی ها برای تسهیل انتقال آب به دریاچه ارومیه گفت: این شرکت طی پنج سال گذشته بیش از 156 کیلومتر از رودخانه های منتهی به دریاچه را در محدوده فعالیت های خود ساماندهی و بازگشایی کرده است.
یوسف غفارزاده افزود: از جمله بخش های این عملیات می توان به ساماندهی 80 کیلومتر از مسیر رودخانه آجی چای، 14 کیلومتر قلعه چای، 15 کیلومتر مردق چای و پنج کیلومتر صوفی چای اشاره کرد.
وی اضافه کرد: در این مدت همچنین بیش از سه هزار و 650 حلقه چاه غیرمجاز مسدود، 406 استخر زهکش حاشیه رودخانه ها و 383 دستگاه موتور پمپ ثابت و سیار برچیده و از اضافه برداشت سالانه 20 میلیون مترمکعب آب جلوگیری شد.
وی بیان کرد: در راستای کمک به احیای دریاچه ارومیه تاکنون 96 میلیون مترمکعب آب از سدهای اقماری دریاچه در آذربایجان شرقی به سمت این پهنه آبی سرازیر شده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقه ای کردستان نیز گفت: لایروبی رودخانه های «خورخوره» و «آینان» این استان در حوضه آبریز دریاچه ارومیه طی سال گذشته انجام شد.
کامران خرم افزود: این لایروبی در مجموع به طول 2.5 کیلومتر و در قالب قراردادهایی با شرکت های دارای مجوز برداشت شن و ماسه در این شهرستان انجام شد و هزینه ای برای این شرکت در پی نداشت.
وی با اشاره به اینکه «کردستان» طی سال گذشته در خصوص مسدود کردن چاه های غیرمجاز آب رتبه نخست کشوری را کسب کرد، اظهار داشت: سال گذشته به واسطه مسدود کردن 359 حلقه چاه غیرمجاز در استان 6،31 میلیون مترمکعب آب به نفع آبخوان ها ذخیره و برگشت داده شد.
استاندار آذربایجان غربی نیز با اشاره به اینکه دولت تدبیر و امید تاکنون بیش از 30 هزار میلیارد ریال برای احیای دریاچه ارومیه هزینه کرده، گفت: دریاچه ارومیه در سایه لایروبی مسیر رودخانه ها و هدایت اصولی روان آبها به پیکره آن در وضعیت مناسبی قرار دارد.
محمدمهدی شهریاری افزود: بزرگترین طرح ستاد احیا، انتقال آب از سد «کانی سیب» به دریاچه ارومیه بوده که تاکنون از 35 کیلومتر تونل انتقال آن حدود 28 کیلومتر حفاری شده است و این تونل تا اواخر سال جاری به بهره برداری می رسد.
استاندار آذربایجان غربی اظهار داشت: تاکنون دولت 17 هزار میلیارد ریال در این طرح سرمایه گذاری کرده است تا حدود 600 میلیون مترمکعب آب از سد کانی سیب به دریاچه منتقل شود.
شهریاری گفت: 250 میلیون مترمکعب پساب شهرستان های ارومیه و تبریز نیز به دریاچه ارومیه وارد می شود و کارهای این طرح انتقال نیز انجام شده است.
مدیر استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی نیز سردهنه سازی، اصلاح و بازسازی دریچه ها و آبگیرهای رودخانه ها را از دیگر برنامه های موفق در راستای تثبیت وضعیت دریاچه ارومیه برشمرد و بیان کرد: از کل 82 سردهنه موجود در این حوضه، 65 سردهنه اصلاح شده است.
«فرهاد سرخوش» همچنین احداث سد سیلوه را از دیگر اقدامات موثر در راستای آبرسانی به دریاچه دانست و اظهار داشت: این سد به اتمام رسیده است و با احداث کانال انتقال آب جلدیان، سالانه حدود 95 میلیون مترمکعب آب به دریاچه سرازیر خواهد شد.
وی همچنین با اشاره به اجرای موفق طرح اتصال زرینه رود به سیمینه رود در جنوب دریاچه ارومیه گفت: در این طرح که 25 کیلومتر طول داشت، حدود سه میلیون مترمکعب عملیات خاکی در کمتر از هشت ماه انجام شد و زمینه انتقال آب رودخانه های زرینه رود و سیمینه رود به دریاچه ارومیه فراهم شد.
به گزارش ایرنا انتقال مستمر و بدون هدررفت آب به پیکره دریاچه ارومیه یکی دیگر از اقدامات اساسی برای احیای نگین آبی آذربایجان به شمار می رود و اجرای طرح انتقال آب از سد «کانی سیب» از طریق تونل 36 کیلومتری از برجسته ترین آنها به شمار می رود؛ قطر این تونل که در افق طرح آبی معادل 640 میلیون مترمکعب را سالانه به دریاچه ارومیه سرازیر می کند، 6.3 متر در نظر گرفته شده است.
هدف اصلی در اجرای طرح های مختلف احیای دریاچه ارومیه، افزایش تراز دریاچه و حجم آب موجود در آن تا رسیدن به تراز اکولوژیک 1274.1 متری است و هم اکنون دریاچه در آستانه رسیدن به تراز قابل توجه 1272 متری قرار دارد؛ رقمی که تا چند سال پیش نوعی رویا برای دریاچه محسوب می شد.
2093/3072
منبع: ایرنا
کلیدواژه: علمي آموزشي درياچه اروميه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۲۸۵۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال خوش این روزهای نگین فیروزه‌ای آذربایجان
دریاچه ارومیه به عنوان نگین منطقه آذربایجان پس از یک دوره خشکسالی و کاهش وسعت آبی، این روزها جان دوباره‌ای گرفته و امیدها برای احیای بزرگترین دریاچه داخلی ایران را زنده کرده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از آذربایجان شرقی، دریاچه ارومیه به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی ایران، بزرگترین دریاچه آب شور در خاورمیانه و ششمین دریاچه بزرگ آب شور دنیا، روزگاری زیست‌گاه ۲۱۲ گونه پرنده، ۴۱ گونه خزنده، ۲۷ گونه پستاندار، ۲۶ گونه ماهی و هفت گونه دوزیست بود، اما همچون بسیاری از رودخانه‌ها و تالاب‌های کشور در پی تغییرات اقلیمی و برداشت بی‌رویه از حوضه‌های آبریز از وسعت آن کاسته شد.
دریاچه ارومیه در سال ۱۳۴۶ بر اساس مصوبه شماره یک شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور، به عنوان منطقه حفاظت شده و طبق مصوبه شماره ۶۳ شورای عالی در سال ۱۳۵۴، به عنوان پارک ملی شناخته شد.
نگین فیروزه‌ای آذربایجان در سال ۱۳۵۶ در زمره مناطق بین‌المللی ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره جهانی به ثبت رسید و سال ۱۳۵۴ با ۱۰۲ جزیره که از سوی سازمان یونسکو ذخیره‌گاه طبیعی جهان شناخته شده بود در کنوانسیون رامسر به‌عنوان یکی از تالاب‌های بین‌المللی به ثبت رسید و مؤسسه بین‌المللی تالاب‌ها آن را به عنوان یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های پرندگان معرفی کرده است.
دریاچه ارومیه جدای از تأثیرات زیست‌محیطی، پیوند عمیق و ناگسستنی با احساسات و علایق مردم منطقه آذربایجان دارد، خواهرخواندگی تبریز و ارومیه را به اثبات می‌رساند و روزهای پرشور این دریاچه، روزهای خوش مردمان منطقه نیز خواهد بود.
طی سال‌های اخیر، خشک شدن دریاچه ارومیه و تلاش‌های ناکام سیاست‌گذاری‌های زیست‌محیطی، بحران خشکسالی نگین آبی آذربایجان را تبدیل به یک تهدید جدی کرده بود تا جایی که خبرهایی از مالچ‌پاشی، استخراج نمک، تیتانیوم و لیتیوم به گوش می‌رسید که پس از مدتی تکذیب شد.
خشک شدن دریاچه شایعه‌های بزرگی با خود به همراه می‌آورد و اندوه خشکسالی دریاچه، به حدی جدی بود که تبدیل به یکی از دغدغه‌های اصلی روزمره مردم شده بود. این نگین آبی که از نظر سطح آب‌های آزاد، بیستمین دریاچه جهان و به لحاظ وسعت و شوری پس از بحرالمیت قرار گرفته است، به شوره‌زاری هشت میلیارد تنی تبدیل شده بود که تهدیدی بزرگ برای زیست‌بوم منطقه بود و به خطر افتادن بهداشت و سلامتی مردم و نابودی کشاورزی را در پی داشت.
دریاچه ارومیه، پرونده‌ای با جنبه‌های حقوقی، اجتماعی، سیاسی و حتی امنیتی است که به‌دلیل مدیریت نادرست، حاشیه‌های زیادی را پشت سر گذاشته و به علت نبود اطلاع‌رسانی و شفافیت، با شایعات، تحلیل‌های نادرست و نقدهای غیرمنصفانه زیادی مواجه بوده است.
اقدامات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری دولت، دو جنبه مکمل اقدامات پیشگیرانه خشکسالی دریاچه‌ی ارومیه بوده‌اند که چالش‌هایی با خود به همراه داشته‌اند و به نظر می‌رسد که اقدامات نرم‌افزاری در برخورد با مسئله دریاچه ارومیه باید از اهمیت بیشتری برخوردار باشد.
حوضه آبریز ۵۲ هزار و ۴۷ کیلومتر مربعی دریاچه ارومیه که از ۶۰ رودخانه‌ی فصلی، دائمی و دوره‌ای سیراب می‌شود در استان‌های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان و کشور ترکیه قرار دارد. استان‌های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان به ترتیب باید سالانه یک میلیارد و ۱۵۰ میلیون مترمکعب، ۳۹۴ میلیون مترمکعب و ۹۵۱ میلیون مترمکعب از حقابه‌ی دریاچه ارومیه را تأمین کنند.
رودخانه‌های زولاچای، نازلوچای، روضه‌چای، شهرچای، باراندوزچای، گدارچای، مهابادچای، سیمینه‌رود، زرینه‌رود، لیلان‌چای، مردق‌چای، صوفی‌چای، قلعه‌چای، آذرشهرچای و آجی‌چای تأمین کننده نیاز دریاچه ارومیه است.
ارزش‌های بوم‌شناختی اهمیت ویژه‌ای به موجودیت دریاچه ارومیه بخشیده و احیای آن چالشی فرامنطقه‌ای است؛ این دریاچه این روزها و پس از یک دوره طولانی خشکسالی، همزمان با بارش‌های زمستانه و بهاره جان دوباره گرفته و دلشوره‌های مردم را تا حد زیادی با آغوش گرم آب شورش به پایان رسانده است، اما این پایان ماجرا نیست و احیای دریاچه نیازمند راهکارهای طولانی مدت است.
چاه‌های غیرمجاز، تهدید جدی برای آب‌های زیرزمینی تلقی می‌شود و یکی از دلایل اصلی خشکسالی در حوضه آبریز دریاچه‌ی ارومیه است. آمار چاه‌های مجاز و غیرمجاز، همواره در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برد و تنها راه احیای منابع آب‌های زیرزمینی اعمال مقررات سخت‌گیرانه در حفر و استفاده از این چاه‌ها است.
با توجه به اظهارات دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه‌ی ارومیه، ۷۳ هزار حلقه چاه غیرمجاز و ۴۰ هزار حلقه چاه مجاز در حوضه‌ی آبخیزداری دریاچه ارومیه وجود دارد.
یوسف غفارزاده، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان آذربایجان‌شرقی انسداد چاه‌های غیرمجاز را ضرورت احیای دریاچه ارومیه می‌داند و می‌گوید: در حوزه استحفاظی استان، ۱۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز در حوضه آبریز دریاچه ارومیه وجود دارد که تاکنون انسداد ۸۶۵۲ حلقه چاه با هماهنگی دادستانی مرکز استان و نیروی انتظامی اجرایی شده است.
وی با اشاره به مسدودسازی ۹۱۲ حلقه چاه غیرمجاز در سال گذشته، ادامه می‌دهد: تاکنون ۴۶ درصد چاه‌های غیرمجاز حوضه آبریز دریاچه ارومیه با حکم قضائی مسدود شده و لازم است نسبت به مسدودسازی سالانه ۲۰۰۰ حلقه چاه غیرمجاز اقدام شود.
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان آذربایجان‌شرقی تصریح می‌کند: صرفه‌جویی ۴۰ میلیون مترمکعبی آب در حوضه آبریز دریاچه ارومیه از مهر سال گذشته و بر اساس تصمیم ستاد احیای دریاچه ارومیه بوده که با قطع اضافه برداشت‌های چاه‌های دارای کنتورهای هوشمند عملی شده است.
غفارزاده همکاری سازمان جهاد کشاورزی را در این زمینه ضروری می‌داند و خاطرنشان می‌کند: احیای دریاچه ارومیه نیازمند عملکرد جدی دستگاه‌های اجرایی و نظارتی با هدف مسدودسازی چاه‌های غیرمجاز حوضه آبریز دریاچه ارومیه است.
وی با اشاره نصب کنتورهای هوشمند در چاه‌های مجاز اطراف دریاچه ارومیه، اظهار می‌کند: فرهنگ‌سازی و پرهیز از حفر چاه‌های غیرمجاز چه در حوضه آبریز دریاچه ارومیه و چه در مناطق دیگر با هدف جلوگیری از هدررفت آب‌های زیرزمینی نیازمند یک حرکت اجتماعی است تا ضریب خطر بحران‌های خشکسالی در آینده کاهش پیدا کند.
مجتبی ذوالجودی، معاون محیط‌زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز با اشاره به چاه‌های غیرمجاز حوضه آبریز دریاچه ارومیه، تاکید می‌کند: کشاورزی در این منطقه با برداشت غیرمجاز آب از منابع زیرزمینی انجام می‌شود و تعداد زیادی چاه غیرمجاز در این منطقه حفر شده است.
وی با اشاره به اما و اگرهای وجود چاه‌های مجاز، می‌گوید: برداشت آب توسط پمپ و ایجاد کانال برای انتقال آب به زمین‌های کشاورزی در این منطقه انجام و تا حد امکان از این کار ممانعت می‌شود.
یکی دیگر از عوامل کم آب شدن دریاچه ارومیه، توسعه بی رویه بخش کشاورزی است؛ توسعه ۱۴۰ هزار هکتاری باغات استان آذربایجان غربی به جای مدیریت مصرف، روند مصرف آب در باغات استان افزایش داشته است و ۵۷ درصد منابع آبی کشاورزی توسط سه محصول سیب، یونجه و چغندرقند مصرف می‌شود.
مجتبی ذوالجودی، معاون محیط‌زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌زیست با ابراز نگرانی از توسعه کمربند سبز پیرامون دریاچه ارومیه، تاکید می‌کند: با وجود شرایط بسیار بدِ آبی و خشکسالی طی سال‌های اخیر، توسعه کشاورزی در باغاتی که در اطراف دریاچه‌ی ارومیه با بیشترین مصرف آب کمترین بهره‌وری قرار دارند، ادامه داشته است.
وی اضافه می‌کند: وزارتخانه‌های ذی‌ربط از وزارت نیرو و وزارت کشاورزی گرفته تا مردم، باید در این زمینه احساس تکلیف کنند، چراکه شرایط کنونی منجر به احیای دریاچه ارومیه نخواهد شد.
معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به ضرورت طرح رویکرد علمی در خصوص دریاچه ارومیه، اظهار می‌کند: وزارت کشاورزی مکلف شده است تا این موضوعات را دنبال و سند الگوی کشت را برای تمام حوضه‌ها عملیاتی کند. وزارت نیرو نیز باید برای تأمین منابع آبی کشاورزی قانون را مدنظر قرار دهد.
ذوالجودی ادامه می‌دهد: وزارت کشاورزی، اولین وزارتخانه‌ای است که تأثیرات مثبتی در حوضه آبخیزداری دریاچه‌ی ارومیه دارد و با سیاست‌گذاری‌های علمی باید کشاورز را به خودداری از کشت بعضی محصولات یا اجتناب از توسعه کشت تشویق کند.
وی می‌گوید: احیای دریاچه ارومیه به مرور زمان محقق خواهد شد و شرایط همه تالاب‌ها از جمله دریاچه ارومیه تا شش سال دیگر و به مرور بهتر خواهد شد.
وضعیت فعلی، نتیجه دو دهه غفلت استحداکثر تراز مشاهداتی دریاچه ارومیه به سال ۱۳۷۴ بازمی‌گردد که تراز آب دریاچه از سطح آب‌های آزاد به بیش از یک هزار و ۲۷۸ متر می‌رسید و با مساحت ۵۷۳۰ کیلومترمربعی دریاچه و بر اساس برداشت ماهواره‌ای بیش از ۳۶ میلیارد مترمکعب آب در دریاچه وجود داشت.
حداقل تراز برای بقای دریاچه یک هزار و ۲۷۴ متر از سطح آب‌های آزاد است که برای رسیدن به این تراز به حجمی معادل ۱۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون مترمکعب آب نیاز است.
مالک رحمتی، استاندار آذربایجان‌شرقی در خصوص اهمیت احیای دریاچه ارومیه به‌عنوان مسئله‌ای ملی، می‌گوید: نگاه ما برای احیای دریاچه ارومیه، رویکرد و نگاهی ملی است و با تمام توان برای احیای آن تلاش می‌کنیم تا با مشکلات زیست‌محیطی مواجه نشویم.
وی وضعیت کنونی دریاچه ارومیه را نتیجه دو دهه غفلت می‌داند و عنوان می‌کند: احیای دریاچه زمان‌بر خواهد بود و در این راستا افتتاح و بهره‌برداری انتقال آب سد کانی سیب و تکمیل خط انتقال پساب تصفیه‌خانه تبریز که حیات تازه‌ای به دریاچه بخشیده، عملی شده است.
استاندار آذربایجان شرقی با اشاره به لزوم شتاب‌دهی به پروژه‌های در حال اجرا، تاکید می‌کند: تمام امکانات دانشگاه‌های دو استان آذربایجان‌شرقی و آذربایجان‌غربی و دانشکده‌های علمی ملی پای کار است تا با بهره‌مندی از خرد جمعی برای احیای دریاچه ارومیه موفق‌تر عمل کنیم.
رحمتی با تاکید بر مدیریت منابع آبی، اظهار می‌کند: با توجه به لزوم تغییر الگوی کشت، متناسب با اقلیم طبیعی و منابع آبی، کشاورزی سنتی دیگر کارساز نیست و اصلاح الگوی کشت، استفاده از آبیاری‌های نوین، اصلاح بذر و استفاده از دانش و علوم روز در حوضه آبریز دریاچه ارومیه باید مدنظر باشد.
انتقال پساب تصفیه‌خانه‌ها، راهکاری پایدار برای تأمین حقابه دریاچه ارومیه است و تمرکز بر تصفیه فاضلاب در مصوبات احیای دریاچه ارومیه مورد تأکید بوده است. مطابق طرح ستاد احیای دریاچه ارومیه، ۱۲ تصفیه‌خانه با حجم تولید پساب ۳۰۲ میلیون و ۳۰۰ هزار متر مکعب در احیای دریاچه نقش خواهد داشت.
پساب‌ها یا به صورت مستقیم به دریاچه سرریز می‌شود یا با هدف تعادل‌بخشی و جایگزینی منابع آب زیرزمینی استفاده می‌شود و یا به مصرف صنایع می‌رسد تا جایگزین مصرفی صنایع از رودخانه‌ها باشد و آب رودخانه‌ها به دریاچه منتقل شود.
محمد خانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب آذربایجان شرقی تاکید می‌کند: سالانه ۸۵ میلیون مترمکعب پساب تصفیه‌شده شهر تبریز به سمت دریاچه ارومیه رهاسازی می‌شود.
وی ۹۰ درصد پساب تصفیه شده تبریز را سهم دریاچه ارومیه می‌داند و ادامه می‌دهد: پساب تصفیه شده تبریز سهم بسیار ناچیزی در احیای دریاچه ارومیه دارد.
محمدصادق معتمدیان، دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه با اشاره به بارش‌های اخیر و رهاسازی‌های آب سدها، می‌گوید: وضعیت دریاچه ارومیه رو به بهبود است.
وی تصریح می‌کند: تراز فعلی دریاچه ارومیه به یک هزار و ۲۷۰ متر و ۳۸ سانتی‌متر رسیده است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، افزایش هفت سانتی‌متری داشته و این تراز نسبت به آغاز سال آبی جاری (اول مهر ۱۴۰۲) ۵۵ سانتی‌متر بیشتر است.
دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه از افزایش ۳۵۰ کیلومترمربعی وسعت دریاچه نسبت به مدت مشابه سال گذشته خبر می‌دهد و اضافه می‌کند: وسعت دریاچه ارومیه در حال حاضر یک هزار و ۵۰۰ کیلومترمربع است.
معتمدیان خاطرنشان می‌کند: دریاچه ارومیه، یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون مترمکعب آب دارد که بیش از ۲۵۰ میلیون مترمکعب بیشتر از زمان مشابه سال گذشته است و ورودی آب به دریاچه ارومیه در حال حاضر ۴۱۱ مترمکعب در ثانیه است.
وی در خصوص آغاز رهاسازی آب از سدهای استان آذربایجان‌غربی از آذر سال گذشته، می‌گوید: روزانه حدود ۲۰ میلیون مترمکعب آب به سمت دریاچه رهاسازی می‌شود.
این‌روزها، دریاچه ارومیه به مردم لبخند می‌زند و با رهاسازی آبها و حقابه‌ها، میزبان مردم در آب‌های شور خود شده است و ساکنان شهرهای دور و نزدیک برای دیدنش لحظه‌شماری می‌کنند.
سیاست‌های احیای دریاچه نه به صورت موقت، بلکه باید به عنوان راهکاری مداوم و مستمر دنبال شود تا نمک بر زخم‌های دریاچه نپاشند و ارومیه پناهگاه مردمی باشد که با خشک‌سالی‌اش اندوهگین و با جان‌گرفتنش سرزنده می‌شوند و به ساحلش پناه می‌آورند.
چنانچه سیاست‌های فعلی که منجر به احیای دریاچه شده است، ادامه نداشته باشد، باز هم خشکسالی و دیگر تهدیدات زیست‌محیطی گریبان‌گیر منطقه آذربایجان خواهد بود و زخم‌های بی‌شمار بر تن عریان دریاچه ارومیه خواهد نشست.
کد خبر 743948
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور