دانستنیهایی درباره رژیم سرکه سیب
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۵۰۷۷۶
سرکه سیب به واسطه فواید سلامت مختلف مانند بهبود شرایط پوست، کاهش وزن آبی و تسکین مشکلات گوارشی بین مردم عادی و چهره های مشهور از محبوبیت زیادی برخوردار شده است. همچنین، برخی مطالعات نشان داده اند که این نوع از سرکه می تواند در کاهش قند خون، کاهش وزن، کاهش کلسترول و تری گلیسیرید و بهبود عفونت های قارچی نقش داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، سرکه سیب از میوه سیب و طی یک فرآیند تخمیر دو مرحله ای تهیه می شود. پس از خرد کردن سیب ها آنها با مخمر ترکیب می شوند تا قند طبیعی سیب به الکل تبدیل شود. سپس، باکتری ها اضافه می شوند تا الکل به اسید استیک تبدیل شود که سرکه است. یک قاشق غذاخوری سرکه سیب حدود سه کالری دارد و فاقد کربوهیدرات است.
رژیم غذایی سرکه سیب چیست؟رژیم غذایی سرکه سیب در واقع تنها شامل اضافه کردن این نوع سرکه به روتین روزانه شما می شود. بیشتر افراد دوزهایی از سرکه سیب را در قالب یک یا دو قاشق غذاخوری پیش از وعده های غذایی روزانه خود مصرف می کنند. برخی افراد سرکه سیب را با آب ترکیب کرده، در شرایطی که دیگران از قرص های سرکه سیب استفاده می کنند.
تاریخچه سرکه سیبدر شرایطی که رژیم سرکه سیب به عنوان جریانی جدید مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از این محصول برای بهرهمندی از فواید سلامت به قرن ها پیش باز می گردد. حدود 400 پیش از میلاد، بقراط، پزشک یونانی مصرف سرکه را برای درمان سرفه و سرماخوردگی تجویز می کرد. توماسو دل گاربو، پزشک ایتالیایی در دهه 1300 دست ها، صورت و دهان خود را برای پیشگیری از عفونت با سرکه شستشو می داد. سربازان رومی نیز از ترکیب آب و سرکه برای تسکین تشنگی استفاده می کردند.
تاثیر سرکه سیب بر وزن، کلسترول و قند خونفوایدی که درباره استفاده از سرکه سیب مطرح می شوند، چشمگیر هستند: کاهش کلسترول و قند خون، کاهش وزن، خواص ضد باکتری، و تقویت پوست و مو برخی از مواردی هستند که مردم با سرکه سیب پیوند داده اند. اما نتایج مطالعات درباره برخی از این فواید یکدست نیستند. برخی منابع مصرف سرکه سیب را برای گوارش، کنترل قند خون و کاهش وزن مفید عنوان کرده اند، اما پژوهش ها در این زمینه محدود و همچنان در مراحل اولیه هستند. نتایج یک مطالعه در سال 2015 نتایج امیدوارکننده ای را درباره توانایی سرکه برای کاهش قند خون زمانی که افراد پیش از یک وعده غذایی آن را مصرف می کردند، نشان داد. اما این مطالعه تنها با حضور هشت نفر انجام شد و از سرکه سیب نیز استفاده نشده بود، اگرچه سرکه دارای محتوای اسید استیک مشابه است. مطالعه ای دیگر در سال 2018 کاهش سطوح قند خون به واسطه مصرف سرکه را نشان داد، اما دانشمندان به این نکته اشاره داشتند که پژوهش های بیشتری پیش از معرفی آن به عنوان یک درمان رسمی نیاز است.
زمانی که موضوع کاهش وزن مطرح می شود، مطالعه ای دیگر در سال 2018 نشان داد که افراد دارای اضافه وزن و چاق که یک رژیم غذایی محدود را دنبال کرده و روزانه 300 میلی لیتر سرکه سیب مصرف می کردند، کاهش وزن و سطوح تری گلیسیرید و کلسترول خود را شاهد بودند. پژوهشگران به این نکته اشاره داشتند که سرکه سیب ممکن است برای کاهش سطوح کلسترول و تری گلیسیرید مفید باشد، اما این نتایج برای افراد دارای اضافه وزن که رژیم داشتند به دست آمده بود.
خواص ضد باکتری و ضد قارچ سرکه سیببرخی گزارش ها نشان داده اند که سرکه سیب ممکن است برای مقابله با عفونت های قارچی ناشی از کاندیدا آلبیکانس مفید باشد. این یک عفونت قارچی شایع است که به واسطه مخمر شکل گرفته و به طور معمول ساکن دهان، گلو، روده، واژن یا پوست است. مخمرهای کاندیدا اگر رشد و تکثیر آنها از کنترل خارج شده یا در اندام های داخلی یا جریان خون رشد کنند می توانند موحب عفونت شوند. گزارش های متعددی وجود دارند که سرکه سیب به از بین بردن عفونت های کاندیدا کمک کرده است. یک تست آزمایشگاهی نشان داد که سرکه سیب حاوی 4 درصد اسید مالیک می تواند به از بین بردن گونه ای از کاندیدا که موجب عفونت قارچی برای افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کردند، شود. آزمایش ها درباره خواص ضد باکتری سرکه سیب نیز امیدوارکننده بوده اند. به نظر می رسد سرکه با عفونت های استافیلوکوک و باکتری های عامل عفونت در روده مقابله می کند. در شرایطی که سرکه سیب ممکن است پتانسیل استفاده به عنوان یک روش درمان برای مقابله با این میکروب ها را داشته باشد، همچنان به انجام آزمایش های بیشتری در این زمینه نیاز است.
سرکه سیب و موی انسانبرخی افراد از سرکه سیب به عنوان درمانی برای مشکلات موی خود استفاده می کنند و مدعی هستند که این محصول می تواند موجب نرمی و درخشش مو شده، از مو خوره پیشگیری کند، شوره را درمان کند، از ریزش مو پیشگیری کند و رشد مو را تقویت کند. اما همانند بسیاری دیگر از ادعاهایی که درباره سرکه سیب وجود دارند، نتایج پژوهش ها در این زمینه یکدست نیستند.
عوارض جانبی سرکه سیبجدا از عدم کسب نتیجه دلخواه، رژیم سرکه سیب ممکن است برای برخی افراد خطرناک باشد. مطالعات نشان داده اند که مصرف سرکه سیب روند گوارش را کند می کند. این شرایط می تواند برای افراد مبتلا به مشکلات گوارشی مساله ساز باشد. گاستروپارزی - کند شدن روند گوارش - به واسطه آسیب دیدن عصب واگ که فعالیت معده را تنظیم می کند، رخ می دهد و می تواند موجب سوزش سردل، حالت تهوع، استفراغ و نفخ شود. این شرایط می تواند موجب توقف بیش از حد طولانی غذا در دستگاه گوارش شود که می تواند به رشد باکتری ها و انسدادهای روده منجر شود. گاستروپارزی اغلب از عوارض جانبی دیابت است.
مصرف سرکه سیب می تواند روند گوارش را هرچه بیشتر کند کرده و علائم گاستروپارزی را افزایش دهد.
همچنین، برای حفظ سلامت دندان های خود شاید بهتر باشد از این رژیم پرهیز کنید. سرکه محصولی اسیدی است و تماس بیش از حد با غذاهای اسیدی می تواند مینای دندان ها را تضعیف کرده و در نهایت به پوسیدگی دندان منجر شود.
افزودن سرکه سیب به رژیم غذاییاگر همچنان قصد استفاده از سرکه سیب را دارید، می توانید به روش های کم خطر آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. مصرف یک تا دو قاشق چایخوری از سرکه سیب در طول روز پیشنهاد خوبی است. سرکه سیب نباید به میزان زیاد مصرف شود زیرا می تواند به مری آسیب برساند. سرکه سیب همواره باید در یک چاشنی سالاد ترکیب شده و با روغن یا مواد دیگر مانند گیاهان دارویی، ادویه ها، و آووکادو خنثی شود. همچنین، از سرکه سیب می توان برای تهیه ترشی سبزی ها استفاده کرد.
سرکه سیب پاستوریزه را انتخاب کنید. نمونه های خام ممکن است حاوی باکتری های خطرناک باشند که سیستم ایمنی بدن را در معرض خطر قرار می دهند.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: سرکه سیب سلامت رژیم غذایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۵۰۷۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حد کم کردن وزن چقدر است؟
ایتنا - چه با کمک داروهای مؤثر جدید لاغر شوید، چه بعد از جراحی لاغری وزن کم کنید، چه ورزش کنید و کالری بسوزانید، روزی میرسد که اعداد روی ترازو دیگر پایین نمیآیند و شما به محدودیت کاهش وزن برخورد میکنید. اما این حد کجاست؟
در یک مطالعه جدید، کوین هال، پژوهشگری در مؤسسه ملی بهداشت که کارشناس اندازهگیری متابولیسم و تغییر وزن است، بررسیای انجام داد تا ببیند به طور معمول چه زمانی کاهش وزن متوقف می شود و این موضوع چه ارتباطی با روش کاهش وزن افراد دارد.
او با استفاده از دادههای حاصل از آزمایشهای بالینی باکیفیت از روشهای مختلف کاهش وزن، این دادهها را به مدلهای ریاضی تقسیم کرد تا بفهمد چرا افرادی که وزن کم میکنند از جایی به بعد آن را متوقف میسازند.
او دریافت که بخشی از دلیل مؤثر بودن جراحی بای پس معده و داروهای جدید کاهش وزن مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید این است که زمان لازم برای رسیدن به پایداری وزن دو برابر میشود. در واقع در این روش نسبت کاهش کالری، افراد میتوانند برای مدت طولانیتری کاهش وزن را ادامه دهند.
بدن با تلاش برای حفظ تعادل بین کالریهایی که میخوریم و کالریهایی که می سوزانیم وزن را تنظیم میکند. وقتی کالری مصرف میکنیم یا کاهش میدهیم و شروع به سوزاندن انرژی ذخیره شده خود میکنیم، اشتها به ما می گوید که بیشتر بخوریم. مطالعات هال نشان داده است که هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، اشتها قویتر میشود تا زمانی که با تمام کارهای سختی که در وهله اول برای از دست دادن وزن انجام داده، مقابله کند.
این مکانیسم واکنشی برای اجداد شکارچی انسان ارزشمند بوده است، اما برای انسانهای مدرن که دسترسی آسان به غذاهایی با انرژی متراکم دارند، به خوبی کار نمیکند.
هال برای مطالعه مسیر کاهش وزن تنها با استفاده از محدودیت کالری، کاهش وزن مشاهده شده را مدلسازی کرد. او به طور تصادفی ۲۳۸ بزرگسال را به گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت دو سال از یک رژیم غذایی با محدودیت ۲۵ درصد کالری پیروی کردند و گروه دیگر به خوردن مطابق معمول پرداختند. این مطالعه که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ با مشارکت مؤسسه ملی بهداشت انجام شد نشان داد افراد گروهی که کالری را کاهش دادند به طور متوسط حدود ۱۶پوند وزن از دست دادند اما گروهی که رژیم غذایی معمولی خود را دنبال کردند حدود ۲ پوند اضافه وزن داشتند.
اگرچه افرادی که در این تحقیق شرکت کردند به مدت دو سال به تلاش خود ادامه دادند، اما کاهش وزن آنها تقریباً در حدود ماه دوازدهم متوقف شد، زیرا اشتهای آنها برای مقابله با چاقی افزایش یافت.
هال اشاره میکند که در مطالعه خود به میانگینها پرداخته است. زمان کاهش وزن ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد.
مدل هال پیشبینی کرد که برای دستیابی به کاهش وزن گزارششده در آن مطالعه، افرادی که رژیمشان با ۲۵۰۰ کالری در روز شروع میشد، باید بیش از ۸۰۰ کالری در روز کاهش میدادند. به این ترتیب بدن آنها این گونه پاسخ داد که باید به ازای هر کیلوگرم وزنی که از دست دادهاند، روزانه حدود ۸۳ کالری بگیرند.
یک کیلوگرم حدود ۲.۲ پوند است. به ازای هر ۲.۲ پوند کاهش وزن داوطلبان در این تحقیق، اشتهای آنها با درخواست ۸۳ کالری بیشتر در روز پاسخ داده شد. میانگین کاهش وزن گزارش شده در این مطالعه ۷.۵ کیلوگرم یا ۱۶ پوند بود و این به معنی آن است که در کمترین وزن خود، احساس نیاز به خوردن ۶۲۲ کالری بیشتر در روز نسبت به قبل از شروع کاهش وزن داشتند.
اما آنها در واقع ۶۲۲ کالری اضافه در روز نمیخوردند بلکه این مقدار اشتهای بیشتری است که احساس میکردند به آن نیاز دارند، در حالی که همان تلاشی را میکردند که در ابتدا برای کاهش ۸۰۰ کالری در روز انجام میدادند.
هال گفت در پایان این مطالعه، شرکتکنندگان به همان اندازه که در ابتدا تلاش میکردند برای مقاومت در برابر غذا تلاش میکردند، اما به جای ۸۰۰ کالری که هدف آنها بود، فقط توانستند حدود ۲۰۰ کالری در روز کاهش دهند. و این باعث شد که روند کاهش وزن آنها متوقف شود.
دکتر کریستوفر گاردنر، مدیر مطالعات تغذیه در مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد، قبلاً به سیانان گفته بود که روند کاهش وزن هر چه پیشتر میرود سختتر میشود. زیرا بدن افراد به آن واکنش نشان میدهد و از نظر متابولیک کارآمدتر میشوند. و بنابراین همان کسری کالری این کار را برای شما انجام نمیدهد. به همین دلیل است که کاهش وزن افراد رفته رفته متوقف میشود.
در مدل هال، از آنجایی که افراد وزن بیشتری از دست دادند، اشتهایشان برگشت و حدود ماه ۱۲، کاهش وزن را متوقف کردند.
داروهای سماگلوتید و تیرزپاتید که با تقلید از هورمونهای روده به افراد در کاهش وزن کمک میکنند، باعث ایجاد محدودیت بیشتری کالری شدند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده تزریق تیرزپاتاید را تأیید کرده است. این اولین و تنها داروی چاقی در نوع خود است که هم جیآیپی (پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز) و هم جیالپی-۱ را فعال میکند.
اما مهمتر از همه آن که این داروها فقط بر تعداد کالریهایی که افراد از رژیم غذایی خود حذف میکنند تأثیر نداشتند. آنها همچنین تعداد کالریهایی را که بدنشان باعث میشد با کاهش وزن دوباره غذا بخورند، کاهش دادند و در واقع اشتهایشان را ضعیف کردند. با کاهش اشتهای خود به نصف، آنها توانستند وزن خود را برای مدت طولانیتری کاهش دهند، به طور متوسط یک سال بیشتر در مقایسه با محدودیت کالری به تنهایی و بدون دارو. به طور کلی روند کاهش وزن در افرادی که از داروهای کاهش وزن استفاده میکنند در حدود سال دوم متوقف میشود.
عمل جراحی کاهش وزن قویترین اثر را داشت و افراد را بر آن داشت که روزانه حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کالری از رژیمهای غذایی خود حذف کرده و به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، فقط ۵۸ کالری دریافت کنند. افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، یک سال دیرتر به وضعیت پایدار میرسند که نشان میدهد این جراحی اشتهای آنها را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
هال میگوید استفاده از داروهایی مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید و مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان لازم برای رسیدن به توقف کاهش وزن را طولانیتر میکند، اما از وقوع کامل آن جلوگیری نمیکند.
هال گفت: «آنچه که در حال رخ دادن است این است که افراد هر چقدر هم وزن از دست بدهند، همچنان افزایش اشتها را تجربه میکنند.»
او در عین حال تصریح کرد اگر دارو یا درمانی به طور کامل اشتها را از بین ببرد، خطرناک خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد تا آن قدر از خوردن سر باز بزند که بمیرد.
این مطالعه همچنین به اصلاح برخی از ایدهها در مورد اینکه چرا افراد از کاهش وزن خودداری میکنند کمک میکند.
به عنوان مثال، یک نظریه این است که کاهش وزن به متابولیسم آسیب میرساند، بنابراین افراد در هنگام استراحت کالری بسیار کمتری نسبت به زمانی که شروع کردند میسوزانند و میتوانند به راحتی وزن خود را به دست آورند.
هال میگوید متابولیسم پس از کاهش وزن کاهش مییابد، اما نه آن قدری که بتوان با آن زمان توقف کاهش وزن را دریافت.
او این تصور را که اثر داروها در نهایت متوقف میشود، رد میکند و میگوید: «دلیل توقف کاهش وزن آن است که در نقطهای، اثر داروها باعث افزایش اشتها میشود.»
هال گفت: «یک چیز بسیار رایج دیگر در حال حاضر این است که بعضی میگویند با جراحی چاقی، آن قدری که فکر میکردند وزنشان کم نشده است، از پپتید شبهگلوکاگون ۱ استفاده میکنند، یعنی باز هم تن به مداخله بدنی دیگری میدهند.»
این پژوهشگر میافزاید: «هر مسیری را که انتخاب کنید، یک وضعیت پایدار برای حفظ کاهش وزن مورد نیاز است. بنابراین ایده خوبی است که در نظر بگیرید آیا میتوانید کاری را که انجام میدهید برای مدت طولانی ادامه دهید یا نه.»
افرادی که پس از کاهش کالری روند کاهش وزنشان متوقف میشود، احتمالاً میتوانند با محدود کردن بیشتر کالری یا اضافه کردن ورزش به روال خود، از آن مرحله عبور کنند. هال در این زمینه میگوید: «هر کاری که انجام میدهید، باید به آن ادامه بدهید. بنابراین شما باید از مداخله در سبک زندگی برای بقیه زندگی خود راضی باشید.»