کارهایی که فضانوردان نمی‌توانند در فضا انجام دهند
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۶۴۵۵۹
حقیقت آن است که سفر به فضا، به از خود گذشتگی زیادی نیاز دارد. علاوه بر خطرات سفر‌های فضایی و مسأله‌ی دوری از خانواده، جاذبه‌ی نزدیک به صفر فضا، شرایطی به وجود می‌آورد که بسیاری از امور روزانه‌ی فضانوردان را محدود می‌کند. در ادامه به کارهایی می‌پردازیم که فضانوردان نمی‌توانند در فضا انجام دهند.
۱- نمی‌توانند به همان شکل روی زمین گریه کنند
فضانوردان در فضا هر طور که بخواهند می‌توانند بخندند، اما عمل گریه کردن در فضا بدون وجود نیروی گرانش، شکل کاملاً متفاوتی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وقتی از کریس هدفیلد، فضانورد کانادایی، در مورد گریه کردن در فضا پرسیدند، او گفت: «از چشم‌ها اشک میاد، ولی قطره‌های اشک مثل یه توپ مایع به هم می‌چسبن. در واقع، موقع گریه کردن چشم‌ها یه کم میسوزن. تو فضا اشک چشم سرازیر نمیشه.»
اشک چشم‌ها در فضا می‌تواند به شکل یک توده‌ی بزرگ درآید و از چشم‌ها جدا شود، مگر اینکه فضانوردان اشک هایشان را با دستمال پاک کنند. به همین دلیل، در فضا می‌توانید اشک هایتان را مثل یک توپ شناور جلوی چشم هایتان ببینید.
2- مواد غذایی‌ای مثل نان و نوشابه نمی‌توانند بخورند
در فضا، دشواری‌های حمل و خوردن بسیاری از مواد غذایی رایج آنقدر زیاد است که فضانوردان از آنها محروم می‌شوند. برای مثال، اگر فضانوردان درون فضاپیما تکه‌ای نان بخورند، خرده‌های نان می‌توانند به تجهیزات فضاپیما صدمه بزنند یا تصادفاً وارد بینی فضانوردان شوند. به همین دلیل از دهه‌ی ۱۹۸۰، در سفر‌های فضایی از نان‌های تورتیلا استفاده می‌شود.
در خصوص نوشیدنی‌ها هم مصرف نوشیدنی‌های گازدار در فضا ممنوع است، چون در جاذبه‌ی نزدیک به صفر فضا، گاز درون این نوشیدنی‌ها از آنها جدا نمی‌شود.
نمک و فلفل هم از دیگر مواد غذایی ممنوعه در فضا هستند، چون شناور می‌شوند و ممکن است به تجهیزات فضاپیما صدمه بزنند یا تصادفاً وارد دهان، گوش‌ها یا بینی فضانوردان شوند. خوشبختانه، آژانس فضایی ناسا نمک و فلفل مایع تولید کرده که فضانوردان می‌توانند از آنها استفاده کنند.
۳- با خودکار‌های معمولی نمی‌توانند بنویسند
استفاده از جوهر درون خودکار تنها با وجود نیروی گرانش امکان پذیر است. به همین دلیل، فضانوردان آمریکایی و روسی در فضا ابتدا از مداد‌های نوکی برای نوشتن استفاده می‌کردند.
اما در سال ۱۹۶۵، شرکت فیشر پِن، نوعی خودکار اختراع کرد که به گونه‌ای طراحی شده بود که با فشار گاز نیتروژن به مخزن جوهر خودکار، جوهر به نوک آن سرازیر می‌شد و به این ترتیب خودکار به صورت سر و ته، در دما‌های شدید یا زیر آب هم قابل استفاده بود. از این خودکار‌ها هنوز هم استفاده می‌شود.
۴- برنامه‌ی خواب خود را نمی‌توانند با طلوع و غروب خورشید تنظیم کننددر ایستگاه فضایی بین المللی، فضانوردان در طول هر ۲۴ ساعت، می‌توانند تا ۱۶ بار غروب خورشید را ببینند. به همین دلیل آنها نمی‌توانند ساعت خواب خود را با طلوع و غروب خورشید تنظیم کنند. برای آنکه فضانوردان بتوانند در فضا خواب خود را با این شرایط ویژه تطبیق دهند، قبل از سفر، سخت تحت آموزش قرار می‌گیرند.
۶- نمی‌توانند از یک حمام گرم لذت ببرند
در فضا، فضانوردان باید تا حد ممکن از همه‌ی منابع موجود، به خصوص منابع آب، استفاده کنند، چون آب سنگین و حمل آن هزینه بردار است. فضانوردان در فضا امکان دوش گرفتن ندارند و به جای آن، با اسفنج حمام می‌کنند. آبی که برای این کار از استفاده می‌شود از رطوبت هوا، ادرار، مسواک زدن، شستشوی دست‌ها و دیگر کار‌ها به دست می‌آید.
در ایستگاه فضایی بین المللی، همه‌ی آب‌هایی که از رطوبت هوا و فضولات انسانی به دست می‌آیند، تصفیه شده و تبدیل به آب آشامیدنی می‌شوند. علاوه بر این، از آنجایی که روش کارآمدی برای شسشتوی لباس‌ها در فضا وجود ندارد، فضانوردان مجبورند لباس‌های تکراری بپوشند.
۷- نمی‌توانند مزه‌ی مواد غذایی را به همان صورت روی زمین حس کنند
در فضا حس چشایی فضانوردان می‌تواند به مرور تحلیل برود، اما بعد از بازگشت به زمین، مزه‌ی مواد غذایی را با شدت بیشتری نسبت به قبل حس می‌کنند. یک علت احتمالی این مسأله آن است که در فضا، به دلیل نبود گرانش، حرکت مایعات درون بدن شکل دیگری پیدا می‌کند. به همین خاطر، مایعات به جای آنکه به طرف پا‌ها حرکت کنند، به سمت سر می‌روند و می‌توانند مجرا‌های بینی را مسدود کنند. فرضیه‌ی دیگری که در مورد علت این مسأله مطرح شده این است که بو‌های شدید درون کابین ایستگاه فضایی بین المللی، قدرت بویایی را از کار می‌اندازد و به دنبال آن حس چشایی هم مختل می‌شود.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: مواد غذایی فضاپیما گاز ناسا ایستگاه فضایی بین المللی فضاپیما مواد غذایی ناسا فضانوردان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۶۴۵۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره شیر شتر، نوشیدنی محبوب این‌روزها
ایتنا - شیر شتر به‌دلیل مزایای درمانی گسترده‌ای که دارد، توانسته نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد.
سازمان ملل متحد سال ۲۰۲۴ را به عنوان سال جهانی شتر نامگذاری کرده و مقصود از این نامگذاری نشان دادن این واقعیت است که چرا این موجودات می‌توانند بخش مهمی از زنجیره غذایی آینده ما باشند.
عشایر و قبایل بیابان گرد از شیر شتر استفاده می‌کنند. آنها از این شیر برای تهیه ماست به عنوان غذای اصلی استفاده می‌کردند. علاوه بر این، آنها می‌توانند تا یک ماه فقط با شیر شتر زنده بمانند.
شیر شتر یک شیر غیر گاوی فوق‌العاده مقوی است که منبع غنی از پتاسیم، کلسیم، روی، پروتئین، ویتامین C، A و E محسوب می‌شود و بیشتر در مناطق بیابانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
علاقه‌مندان می‌توانند پس از مشورت با متخصصان تغذیه این شیر را نوش جان کنند و لاغر شوند، بیماری دیابت و فشار خون خود را کنترل کرده و از دیگر مزایای مصرف این شیر برخوردار گردند.
شیر شتر یک شیر مقوی و سرشار از پروتیئن‌ها، آمینو اسید‌ها، مواد مغذی و معدنی است. این شیر فوق‌العاده می‌تواند نقش بسیاری در تامین ویتامین‌های ضروری بدن مانند ویتامین‌های گروه B، C، A و E داشته باشد. در این ماده غذایی مقدار کمی اسید چرب با زنجیره کوتاه وجود دارد.
به عبارت دیگر بیشتر اسید‌های چرب موجود دارای زنجیره بلند هستند به همین دلیل نیز ارزش غذایی این شیر بسیار بالا است. پروتئین‌های شیر شتر را به طور کلی می‌توان به دو دسته پروتئین‌های وی یا آب پنیر و همچنین کازئین‌ها تقسیم‌بندی کرد.
طبق گزارش سازمان ملل، شتر در حال حاضر حدود ۸ درصد از کل تولید شیر در جنوب صحرای آفریقا را تشکیل می‌دهد. در همین حال، تحقیقات بازار تخمین می‌زند که تجارت جهانی شیر شتر تا پایان دهه جاری میلادی می‌تواند از ۱.۳ میلیارد دلار در سال به بیش از ۱۳ میلیارد دلار برسد.
در کشورهایی مانند عربستان سعودی، امارات متحده عربی، قزاقستان، مغولستان و کشورهای آفریقا، شیر شتر در حال حاضر در یخچال‌های فروشگاه های مواد غذایی رایج است.
دکتر آریل آهرن، مدرس دپارتمان جغرافیای انسانی در دانشگاه آکسفورد می‌گوید: «تا سال ۲۰۵۰، این امکان وجود دارد که انتخاب بین شیر گاو و شیر شتر در بریتانیا به یک انتخاب عادی و روزمره تبدیل شود».
در واقع، مزارع شتر در کشورهای غربی نیز شروع به رشد کرده‌اند. بزرگترین مزرعه در ایالات متحده اکنون با بیش از یک هزار هکتار وسعت در منطقه میسوری قرار دارد و میزبان بیش از ۲۰۰ شتر است.
صنعت پرورش لبنیات شتر در ایالات متحده و استرالیا با استفاده از گونه‌هایی که به خوبی با مناطق خشک سازگار شده‌اند، به عنوان جایگزینی سازگار با محیط زیست برای پرورش گاو، رشد کرده است.
تغییرات اقلیمی باعث افزایش دمای کره زمین شده و زیستگاه‌ها در سرتاسر سیاره به طور فزاینده‌ای برای زندگی نامناسب می‌شوند. بنابراین گاوها ممکن است نتوانند در برخی از نقاط جهان که انتظار می‌رود درجه حرارت افزایش بیشتری پیدا کند دوام بیاورند؛ این امر فشار بر امنیت را افزایش خواهد داد. اما شترها حیواناتی هستند که می‌توانند این افزایش دمای جهانی را تاب بیاورند و همچنان پرمحصول باقی بمانند.
در زیر برخی از مزایای این شیر آورده شده‌اند:
۱- سلامت قلب را افزایش می‌دهد
۲- ایمنی بدن را تقویت می‌کند
۳- استحکام استخوان را افزایش می‌دهد
۴- باعث رشد کودکان می‌شود
۵- گردش خون را بهبود می‌بخشد
۶- به بهبود دیابت کمک می‌کند
۷- به بهبود مشکلات پوستی کمک می‌کند
۸- جایگزین کم کالری برای شیر است
۹- برای بیماری‌های عصبی منفعت فراوانی دارد
۱۰- قند خون را کاهش می‌دهد
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد