کاهش آلایندهها و پسماند؛ آسمان آبی، زمین سبز
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۱۶۲۱۵
مدیر کل روابط عمومی و امور رسانه سازمان حفاظت محیط زیست با اعلام شعار ملی «کاهش آلایندهها و پسماند؛ آسمان آبی، زمین سبز» به مناسبت روز جهانی محیط زیست گفت: ۱۵ خرداد ماه (۵ ژوئن) روز جهانی محیط زیست، روزی است که از سوی سازمان ملل برای افزایش آگاهی مردم حفظ محیط زیست و تحریک سیاستمداران به اتخاذ تصمیماتی برای رویارویی با تخریب محیط زیست و گونههای زیستیجانوری انتخاب شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا امیر عبدالرضا سپنجی با اعلام شعار ملی روز جهانی محیط زیست گفت: محیط زیست و تنوع زیستی میراث ارزشمندی است که بشر آن را از نسلهای قبل به امانت گرفته است و باید به نسلهای بعد بسپارد اما در این میان زیادهخواهی انسان این میراث را به مخاطره انداخته به طوری که بسیاری از گونههای گیاهی و جانوری با خطر انقراض مواجه شدهاند.
وی ادامه داد: توسعه شهرنشینی، گسترش زمینهای کشاورزی، قطع بیرویه درختان و نابودی جنگلها به بهانه جادهکشی، احداث سدهای متعدد با توجیه تامین آب شرب و به دنبال آن خشک شدن تالابها و رودخانهها، انقراض گونههای گیاهی و جانوری، بروز پدیدههای جدید مانند گرد و غبار و وقوع طوفانهای مختلف دریایی و خشکی پیامد زندگی شهرنشینی و زیادهخواهی انسان از طبیعت است.
سپنجی تصریح کرد: حفاظت از محیط زیست و هر چه در آن است ریشه در اخلاق، فرهنگ و اعتقادات ملتها دارد. نحوه برخورد انسان با محیط زیست، رابطه نزدیکی با فرهنگ و ارزشهای اخلاقی در ادیان و جوامع گوناگون دارد. در بیشتر ادیان از جمله دین اسلام بهطور ویژه احترام به طبیعت و حفاظت از گونههای زیستی موجود در آن، مورد توجه و جزو تعالیم دینی محسوب میشود و شکستن شاخه درخت به شکستن بال فرشته تشبیه شده است.
وی ادامه داد : با توجه به افزایش روند نابودی محیط زیست و هرآنچه در آن است، جامعه جهانی به فکر چاره افتاد که بر این اساس تصمیم گرفت روزی را به نام روز جهانی محیط زیست تعیین کند تا در این روز توجه جهانیان را به اهمیت موضوع جلب کند.
مدیر کل روابط عمومی و امور رسانه سازمان محیط زیست با بیان اینکه مردم در صورتی خود را ملزم به حفظ محیط زیست میدانند که ضرورت آن را دریابند و از سطحی از دانش و رفاه برخوردار باشند که بتوانند آن را حفظ کنند، اظهارکرد: برای حفظ محیط زیست، علاوه بر دولتها لازم است همه افراد برای تغییر و بهبود سبک زندگی خود تلاش کنند.
وی با تاکید بر اینکه آموزش محیط زیست در همه سطوح ضروری است، گفت: مشارکت اجتماعی مردم در حوزه محیط زیست هنگامی عینیت پیدا میکند که مردم بدانند چه مخاطراتی محیط زیست آنان را تهدید میکند، علت آن چیست و چگونه میتوان با بهبود عملکرد یا تغییر رفتار به رفع آنها کمک کرد.
بر اساس اعلام پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، سپنجی تاکید کرد : بر اساس قانون حفظ محیط زیست وظیفه عمومی و همگانی است و همه بخشهای مختلف جامعه و آحاد مردم باید نسبت به محیط زیست احساس مسئولیت داشته باشند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: آلاینده ها پسماند روز محیط زیست سازمان حفاظت محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۱۶۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/