پوچتینو: مارادونا به روزنامه‌نگارها شلیک کرد!
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۳۴۸۴۷
مائوریسیو پوچتینو، سرمربی آرژانتینی تاتنهام در آستانه فینال فردای چمپیونزلیگ از خاطرات عجیب خود از روزهایی گفت که در نیوولز اولد بویز با دیگو مارادونا همبازی و هم‌اتاقی بوده است.
به گزارش "ورزش سه"، مائوریسیو پوچتینو زمانی که در کشورش آرژانتین اولین قدمهای فوتبالی خود را برمی‌داشت مدتی در تیم نیوولز اولد بویز بازی می‌کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پوچتینو که در دوران جوانی توسط مارچلو بیلسا کشف شده و به عنوان مدافع به باشگاه آرژانتینی نیوولز اولد بویز ملحق شده بود از دورانی می‌گوید که در این تیم با مارادونای بزرگ همبازی بود. دورانی که پوچتینو از آن به عنوان یکی از خارق‌العاده‌ترین تجربه‌های دوران زندگی‌اش یاد می‌کند.
مارادونا در آن زمان بعد از آنکه برای دوره‌ای طولانی به دلیل مصرف کوکائین با ممنوعیت روبرو شده و به همین علت مجبور شده بود باشگاه مورد علاقه‌اش ناپولی را ترک کند، بعد از مدتی حضور در سویای اسپانیا تصمیم گرفته بود به کشورش آرژانتین برگردد و به نیوولز اولد بویز ملحق شود.
پوچتینو می‌گوید خوب به یاد دارد که برای تماشای اولین تمرین مارادونا با این تیم 40هزار نفر حاضر شده بودند تا دیگوی افسانه‌ای را تماشا کنند. ولی خاطرات پوچه زمانی جالب‌تر می‌شود که باشگاه تصمیم می‌گیرد در سفرهای تیم، مارادونا با پوچتینوی جوان هم‌اتاقی باشد.
پوچتینو در این باره گفت:" این تصمیم برای من فوق‌العاده بود. چون من همیشه عکسهای دیگو را به دیوار اتاق خوابم می‌زدم و حالا با او در یک اتاق بودم. این برای من واقعا بی‌نظیر بود".
سرمربی تاتنهام در ادامه گفت:" شب اولی که با هم در یک اتاق بودیم را خوب یادم است. من چراغها را خاموش کردم و دراز کشیدم تا ببینم می‌توانم بخوابم یا نه. باورم نمی‌شد. فکر می‌کردم دارم خواب می‌بینم و کسی که کنارم نشسته مارادونا نیست".
پوچتینو سپس با اشاره به یکی از اتفاقات عجیب و غریب دوران فوتبال مارادونا یعنی شلیک کردن او به طرف روزنامه‌نگارها می‌گوید:" ما آن زمان در تمرینات پیش‌فصل شرکت داشتیم. من و دیگو روز قبل با هم در یک اتاق خوابیده بودیم. دیگو چون عاشق بسکتبال است آن شب از تیم جدا شده بود تا برای دیدن فینال لیگ بسکتبال برود. من صبح وقتی بیدار شدم دیدم دیگو روی تختش نیست".
پوچتینو در ادامه گفت:" بعد از صبحانه با بقیه بچه‌های تیم رفتیم که تمرین کنیم و بعد از تمرین برای خوردن ناهار به سالن برگشتیم. هنوز کسی نمی‌دانست دیگو کجا است. همینطور که ناهار می‌‌خوردیم تلویزیون روشن بود و تازه آنجا بود که شنیدیم که دیگو آن شب در بوئنوس‌آیرس که با محل تمرین ما 400 کیلومتر فاصله داشت به روزنامه‌نگارها تیراندازی کرده. واقعا شوکه شده بودیم".
مارادونا موریسیو پوچتینو تاتنهام آرژانتین
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: کمپین ستاره ها مارادونا تاتنهام آرژانتین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۳۴۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توپ گوستاو؛ بزرگ ترین قطعه توپخانه تاریخ به وزن ۱,۴۹۰ تن با گلوله های ۷.۵ تنی (+عکس)
زمانی نازی ها بزرگترین توپ جهان را ساختند که ۱,۴۹۰ تن وزن داشت و گلوله هایی به طول بیش از ۳.۶ متر را شلیک می کرد تا فرانسه را ویران کنند. توپ ریلی Schwerer Gustav که آلمانی ها آن را «سلاح معجزه آسا» می نامیدند، بزرگترین آتشبار توپخانه ای بود که در جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد.
به گزارش روزیاتو، از روی زمین این توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – و بیش از ۴۲.۶ متر طول و بیش از ۶ متر عرض داشت. فقط لوله این سلاح شگفت‌انگیز ۳۰.۵ متر طول داشت – و می‌توانست دو نوع گلوله شلیک کند: یک گلوله بیش از ۴.۸ تنی با قدرت انفجاری بسیار بالا و یک گلوله سوراخ‌کننده بتن به وزن بیش از ۷.۵ تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک انسان بود. این توپ آنقدر بزرگ بود که صدها مرد فقط برای کار با آن و شلیک یک گلوله مورد نیاز بود.
توپ گوستاو با کالیبر ۷۷.۵ سانتیمتر می‌توانست اهدافی را در فاصله ۴۸ کیلومتری هدف قرار دهد، با نیرویی که می توانست همه چیز را نابود کند. این توپ در واقع در پنج بخش حمل می شد: حلقه و بخش انتهایی توپ، لوله که به دو قسمت تقسیم می شد، جلیقه لوله، پایه و قلاب ها.
این ابر توپ توسط کمپانی Krupp – یک شرکت فولاد مستقر در اسس- در سال ۱۹۳۶ و برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه ۱۹۴۰ طراحی شد، اما بعداً در جنگ تنها علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده شد. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه ای غول پیکری از قبل وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیا که توپ ۳۹ تنی تزار را در اختیار داشتند و آلمان در سال ۱۹۱۴ توپ ۴۷ تنی “Big Bertha” را توسعه داد.
هیتلر نیز رویای داشتن چنین سیستم تسلیحاتی گسترده ای را در سر می پروراند که نه تنها بتواند دشمن را بترساند – بلکه اهداف مورد نظر را نیز با خاک یکسان کند. در دهه ۱۹۳۰، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند از خط دفاعی موسوم به ماژینو لاین فرانسه عبور کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند ۶.۷ متر بتن تقویت شده و حداقل یک متر فولاد جامد را سوراخ کند – به عبارت دیگر، سلاحی متفاوت از آنچه جهان تا آن زمان دیده بود.
در حالی که نازی ها توانستند چنین قطعه توپخانه ای غول پیکری را بسازند، برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه کمی دیر شده بود. اگرچه از توپ Schwerer Gustav برای عبور از خط ماژینو لاین استفاده نشد، نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال ۱۹۴۲ آزمایش کردند.
طبق گزارش ها، تیمی متشکل از ۱,۰۰۰ مرد چندین هفته طول کشید تا این توپ را سرهم بندی کنند و سپس آن را برای کمک به ارتش آلمان نازی در طول محاصره سواستوپل ارسال کنند.
توپ Schwerer Gustav برای اولین بار در نبرد سواستوپل بکار گرفته شد و برای نابودی یک انبار مهمات زیرزمینی، به سمت یک صفحه سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد. برای بیش از یک ماه، این توپ غول پیکر بر شهر محاصره شده شوروی گلوله ریخت و در این مدت حدود ۵۰ گلوله بزرگ شلیک کرد.
سواستوپل پس از شکسته شدن خط دفاعی اش در پایان محاصره به یک ویرانه تبدیل شده بود – و قدرت های محور پیروزی قاطعی را به دست آوردند. بلافاصله پس از آن، نازی ها این توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.
زمانی که نیروهای شوروی، آلمان نازی را عقب راندند، تمام ردپاهای این توپ از اسناد نظامی ناپدید شد، بدون اینکه ردی از آن باقی بماند. به احتمال زیاد، آلمانی ها توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.
کانال عصر ایران در تلگرام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد