نفس های نامتعادل دراماتیک
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۳۶۸۴۷
برای آنکه درامی اتفاق بیوفتد،باید عنصری از تعادل خارج شود؛اتفاقی که برخلاف گفته ارسطو در بوطیقای ارسطو است.چگونگی روایت این عنصر نامتعادل،روند درام در یک فیلم را تعیین میکند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، تعریفی که ارسطو و افلاطون از محاکات و تقلید ارائه داده اند، تعریفی جامع است که همه درام ها در ذات خودشان به نوعی به این تعریف باز میگردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
درام مانند تنه یک درخت است که در طول تاریخ، روش های مختلفی برای بیان آن به وجود آمده است و یکی از آن روش ها، سینماست. اگر از سینمایی که تلاش میکند ساختار فیلم را در قالب کلاسیک پیش ببرد بگذریم، به فیلم هایی برمیخوریم که با کم و زیاد کردن چاشنی آن عنصر که از تعادل خارج شده است، سعی در روایت یک "داستان" دارند که تماشاگر را سرگرم کند.
سرگرمی، اصلی ترین رسالت سینماست. یک فیلم هر چقدر هم تلاش کند مفهومی را بیان کند، پیامی را منتقل کند، فرهنگی را بسازد و یا اصلا بخواهد از مخاطب عام پرهیز کند و فقط برای عده ای خاص ساخته شود، باید بهانه ای برای همراه کردن تماشاگر با فیلم داشته باشد.
ارسطو، درام را تقلید ضابطه مند زندگی میداند؛ تقلیدی که در قالب چارچوبی تعریف شده و با عناصری به اندازه و در تعادل کامل، مصادیق زندگی را "بازنمایی" کند. در سینما اما جذابیت این "بازنمایی" زمانی سرگرم کننده و معنادار میشود که از قضا، از تعادل و حد و اندازه خارج شود.
"دیوید فینچر" کارگردانی است که با چینش خلاقانه نماها، روایت داستان را برای تماشاگر جذاب میکند؛ همچنین فینچر و فیلم هایش، از معدود کارگردانانی است که مقصودش "روایت قصه" است.
"به خودت مشت بزن! "
"باشگاه مبارزه" یا "باشگاه مشت زنی" عنوان فیلمی به کارگردانی دیوید فینچر است که در سال ۱۹۹۹ بر پایه رمانی به همین نام نوشته چاک پالنیک ساخته شد.
راوی داستان، جک، مردی است که از بی خوابی رنج می برد و زندگی برایش پوچ و یکنواخت شده است. او کارمند شرکتی است که به علت شغلش، مجبور است سفر های زیادی انجام دهد. در یکی از این سفر ها، با تایلر که فروشنده نوعی صابون است آشنا میشود و پس از اتفاقاتی، مجبور میشود که با تایلر همخانه شود.
تاسیس باشگاه مشت زنی، اولین عنصری است که با هیچ عقل سلیمی جور درنمی آید! جک و تایلر باشگاهی را تشکیل میدهند که در آن افراد دور یکدیگر جمع میشوند و بدون هیچ دلیلی، با یکدیگر مبارزه میکنند. در واقع این مبارزات نوعی راه درمان است. اعضای این باشگاه برای تخلیه مشکلات روانی خودشان، به جان یکدیگر می افتند.
اما عنصر نامتعادل اصلی، خود جک است و در واقع هیچ فردی به اسم تایلر، وجود خارجی ندارد؛ عدم وجود تایلر تا پایان فیلم برای تماشاگر افشا نمیشود و حتی در طول فیلم، تایلر با جک هم دشمن میشود!
باشگاه مبارزه، به لحاظ ساختارشناسی، در تعادل کامل است و فیلمنامه ی آن، عناصر اضافی ندارد اما نقطه اصلی درام چنان از تعادل خارج شده است که نمیتوان آن را در زندگی واقعی، بازنمایی کرد.
"کهن الگوی سایه" عنوانی است که یونگ آن را در نظریات شخصیت شناسی خودش مطرح میکند. همه آدم ها نیمه تاریکی دارند که در تمام زندگیشان تلاش میکنند تا آن نیمه تاریک، نمایان نشود. درامی که مانند موجود زنده، درست مثل تایلر، در وجود همه ماست.
این نیمه تاریک در باشگاه مبارزه تجسم میابد بی آنکه تماشاگر بفهمد در پس این سرگرمی که فیلم برایش روایت میکند، حالت اغراق شده زندگی همه آدم هاست.
بیشتر بخوانید:
تنفس دراماتیک آدم ها
منبع: ایمنا
کلیدواژه: سینما فیلم فیلم درام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۳۶۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سکوهای خالی: بدترین استقبال فصل از بارسا
به گزارش "ورزش سه"، بارسلونا دیشب در آخرین بازی هفته سی و سوم لالیگا به مصاف والنسیا رفت و 4-2 برنده شد. طوفانی که در روزهای اخیر در چندین منطقه کاتالونیا پیش بینی شده بود به بارسلونا رسید و به طور کامل روی مسابقه و استقبال هواداران تاثیر منفی گذاشت. شکست های اخیر بارسا و از بین رفتن شانس قهرمانی نیز نقش داشت و به این دلایل تنها 30167 تماشاگر در ورزشگاه مونتجوئیک بودند تا بدترین استقبال فصل به ثبت برسد.
در مجموع از بازی های این فصل بارسا استقبال خوبی نشد و قبل از بازی دیشب، بازی با آلمریا کمترین تماشاگر را داشت. بازی برابر اتلتیکو نیز در رده سوم بود که این با توجه به حساسیت بازی و نام و اعتبار حریف در نوع خود بسیار عجیب بود.
بازدید رییسی از کارخانه ایران خودرو دیزل