به نقل از «افکارنيوز»

خانم بازیگر: پرویز پرستویی بازی اَم را دنبال می‌کند

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۴۶۶۳۲

سوگل خلیق بازیگر نقش «رونا» در سریال «دلدار»، درباره ایفای نقش در این مجموعه و بازخورد مردم اظهار کرد: «رونا» به دلیل مشکلات و اتفاق‌هایی که برایش می‌افتد، کمی سرد و بی حس و حال است و بی‌حس و حالی «رونا» نشان از شخصیت اصلی او در داستان دارد، چراکه  این نوع بازی انتخاب کارگردان و تعمدانه است وگرنه من خیلی دختر پر انرژی و شادابی هستم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه کار‌های مناسبتی بسیار سخت و طاقت فرسا است، عنوان کرد: روز‌های تصویربرداری در این سریال شاید در برخی روز‌ها به بالای ۱۲ ساعت می‌رسید، اما به دلیل حس آرامش و حال و هوای مثبتی که در پشت صحنه قرار دارد اصلا احساس خستگی به عوامل دست نمی‌داد.

همچنین خلیق درخصوص همکاریش با برادران محمودی تصریح کرد: پیش از این برادران محمودی بازی‌هایم را دیده بودند و برای نقش «رونا» در این سریال با من صحبت کردند. نوید محمودی با جزئیات قصه سریال را برای من توضیح داد و من هم با توجه به شناختی که از این دو کارگردان داشتم، نقش «رونا» را پذیرفتم. البته به جز بخش اندکی از فیلمنامه که بیشتر به دیالوگ‌ها و برخی سکانس‌های خاص مربوط می‌شود. از همان ابتدا فیلمنامه به صورت کامل در اختیار ما قرار داشت و در جریان کلی داستان بودیم.

بازیگر سریال «دلدار» همچنین درباره بازخور‌های مردم در زمان پخش این سریال بیان کرد: بیشتر از صفحات مجازی و پیام‌هایی که برایم ارسال می‌کنند متوجه نظرات مردم می‌شوم. برخی از اظهار نظر‌ها هم خیلی برای جالب است. مثلا مردم می‌گویند چرا اینقدر خواب آلود هستی و بی حس و حال بازی می‌کنی، یا اینکه چقدر خسته ای.

وی  درباره سابقه هنری خود بیان کرد: من فارغ التحصیل رشته کارگردانی تئاتر هستم و از سال ۸۸ مشغول فعالیت‌های هنری شده ام. قبل از بازی در سریال «دلدار» سابقه چند کار سینمایی و تئاتر داشتم که از مهمترین آن‌ها بازی در فیلم سینمایی «دو» به کارگردانی سهیلا گلستانی و بازی پرویز پرستویی در سال ۹۳ است.

این بازیگر جوان همچنین با اشاره به اینکه پرویز پرستویی با پیام‌هایی که برایم می‌فرستند اظهار لطف می‌کنند، گفت: من سابقه همکاری با پرستویی را در سینما داشته‌ام و به همین دلیل ایشان بازی‌هایم را دنبال می‌کند. درباره سریال «دلدار» نیز خیلی احساس خوشحالی می‌کنم که وقتی او این سریال را می‌بینند و با جزئیات درباره آن و نقش من حرف می‌زنند.

خلیق در پایان تاکید کرد: امیدوارم سریال با پایان بندی که دارد رضایت مخاطبانش را کسب کند و مردم از دیدن سریال «دلدار» احساس خشنودی کنند.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: سریال دلدار بازیگر سریال دلدار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۴۶۶۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رابطه دردسرساز سحر دولتشاهی و پیمان معادی خارج از اتاق درمان | این خانم روان درمانگر سریال است یا...؟ | پاشنه آشیل «افعی تهران» | ببینید

به گزارش همشهری آنلاین، محمدرضا مقدسیان منتقد و کارشناس سینما شب گذشته نهم اردیبهشت با حضور در برنامه «سینمازاویه» رادیو گفت‌وگو درباره سریال «افعی تهران» و نسبت آن با سینمای جنایی گفت: در سینمای جنایی حرکت در عمق خیلی بیشتر است. مهم‌تر از اینکه جنایت را چه کسی انجام داده این مهم است که جنایت چرا انجام شده و آن کسی که این جنایت را مرتکب شده دچار چه پیچیده گی های شخصیتی بوده است. در اینجا برای تحلیل سرسخت و عمق پیدا کردن ماجرا این ضرورت که فهم دقیقی از تحلیل موقعیت و روانکاوی داشته باشیم، اهمیت پیدا می‌کند.

وی ادامه داد: پیمان معادی یک ضرورتی را در سینمای ایران حس کرده و آن هم تنوع داستان ها و موقعیت هاست چراکه در سینمای ایران داستان های جنایی که استخوان دار باشند و تنه به کمدی نزنند زیاد نداشته ایم.

مقدسیان درباره نحوه نمایش درونیات شخصیت در «افعی تهران» گفت: اما معادی یک رندی کرده و همان تلاشی که باید انجام می‌داده تا در موقعیت های مختلف، در جهان شخصیت ورود کند و او را به مخاطب معرفی کند به اتاق درمان آورده است. طبیعی است هر کسی که در اتاق درمان قرار می‌گیرد، درمانگر تلاش کند درونیات او را شناسایی کند. اما اگر قرار بود در اتاق درمان این اتفاق نیفتد باید موقعیت های پیچ در پیچی می‌ساخت که اطلاعات درباره شخصیت کم کم به مخاطب منتقل بشود.

این کارشناس، سینما را به عنوان یک تلنگر برای اهمیت بیشتر به سلامت روان مهم دانست و افزود: واقعیت این است که در همه جای دنیا کمپین هایی تشکیل می شود که آدم ها بیش از پیش به سلامت روان خود اهمیت بدهند. اگر سینما بتواند تلنگری بزند یا روان درمانی به امری تبدیل شود که آدم ها به آن اعتماد کنند و به آن روی بیاورند، اتفاق خیلی مثبتی روی داده است.

مقدسیان درباره انتخاب روان‌درمانگر و شیوه مواجه سریال با این مساله گفت: دغدغه پیمان معادی در این سریال جدای از اینکه به او کمک کرده درونیات شخصیت را با حضور در اتاق درمانگر به مخاطب منتقل کند، کمک کرده تا او یک نوع فرهنگ سازی هم انجام بدهد. اما همان طور که روان درمانی و سراغ گرفتن از درمان گر مساله ای است که باید روی آن فرهنگ سازی بشود، مسلح شدن به انتخاب روان درمان گر درست هم باید اتفاق بیفتد.

وی افزود: ما به اندازه روان درمانگران کاربلد، روان درمانگرانی داریم که کم عمق و کم دانش هستند و احساس مسئولیت ‌نمی‌کنند و این آسیب زاست. برای همین است که نظام روان درمان گری در دنیا استانداردهای سفت و سختی دارد که باید مانند یک میثاق پزشکی رعایت بشود.

مقدسیان پاشنه آشیل سریال را در انتخاب روان‌گر درست دانست و گفت: سریال در این نقطه اشتباه می‌کند. مناسبات اتاق درمان به درستی منتقل نمی‌شود و ارتباط بین مراجع و روان درمانگر خارج از اتاق درمان مردود است.

وی با بیان اینکه رفتن به سراغ اتاق درمان برای جذاب تر شدن درام، استانداردهایی هم دارد افزود: ماجرا این طور نیست که یا ما نباید سراغ اتاق درمان برویم یا اگر رفتیم هر طور شد آن را جذاب کنیم. یک سری خط قرمزها در اتاق درمان وجود دارد.

مقدسیان ادامه داد: اطلاعات شخصی روان درمان گر با مراجع نباید در میان گذاشته شود و آشنایی به غیر از آشنایی اتاق درمان با روان درمان گر نباید اتفاق بیفتد. او فقط باید شنونده باشد همدلی کند اما در نقش روان درمان گر. ممکن است جایی که مراجع درک می شود، احساس وابستگی به درمانگر پیدا کند. اینجا درمانگر یا باید از تکنیک‌ها استفاده کند و برای مراجع واضح بشود که این رابطه عاطفی در نقش درمانگر است و لاغیر. اگر این اتفاق نیفتد باید مراجع به درمانگر دیگری معرفی کند.

این کارشناس سینما استانداردهای اتاق درمان را مهم دانست و افزود: این مهم است که استانداردها را رعایت کنیم چراکه ممکن است کسی بعد از کشمکش های زیادی با خودش بپذیرد که درمان بشود ولی با این اتفاق، نتیجه درخوری نگیرد و اعتماد شخص به روان درمانگر از بین برود و هیچ وقت در زندگی به روان درمانگر مراجعه نکند.

مقدسیان در پایان درباره نقاط مثبت و ضعف اثر گفت: «افعی تهران» در بخش توجه به روان درمان گری موفق است اما در تصویر کردن اتاق درمان و شیوه رفتار سحر دولتشاهی به عنوان درمان گر و ارتباط عاطفی که بین او و مراجعش (پیمان معادی) تصویر می‌کند، از اساس بر ضد روان درمان است. اینجا دانش و توانایی فیلمنامه نویس کم بوده، او عشق آن را داشته که به این موضوع بپردازد اما علم آن را نداشته است. برای جذاب کردن درام هم مولفه های دیگری بود که بدون زیر پا گذاشتن استانداردها و خط قرمزها می شد از آنها بهره برد.

زشت و زیبای سریال افعی تهران | سحر دولتشاهی تراپیست است یا ...؟ |‌ ویدئویی از شروع رابطه عاشقانه سحر دولتشاهی و پیمان معادی در سریال مطرح

کد خبر 848265 منبع: مهر برچسب‌ها خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایران