مدعی تقلب درانتخابات 88 پاپس کشید
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۵۷۰۶۷
به گزارش خبرگزاری بسیج، جریان اصلاحطلب در انتخابات سال ۸۸ مدعی تقلب شد؛ اما پس از آنکه بعدها فرصت حضور مجدد در عرصه سیاسی را یافت، از ادعای سابق دست کشید و با لفاظی دستبهدامان اصطلاح غریب «تدلیس سیستماتیک» شد. حالا دوباره یکی از سرشاخههای این جریان، یعنی محمدرضا خاتمی، دوباره هوای طرح مجدد موهومات خود را کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رضا خاتمی، برادر حجتالاسلام خاتمی، رییس دولت اصلاحات، سال گذشته در گفتوگو با یکی از برنامههای اینترنتی گفت: در انتخابات دهم ریاستجمهوری، هشتمیلیون رأی تقلب شده است. این اظهارات پس از گذشت یک دهه از آن انتخابات عجیب مینمود، از این منظر که چهرههای شهیر اصلاحطلب بارها شهادت داده بودند در آن انتخابات، نه تقلب، بلکه تخلفاتی در برخی حوزهها شده است.
محمد خاتمی: تقلب نشده است
حجتالاسلام خاتمی، رییس دولت اصلاحات، سال ۹۱ در نشستی با برخی جوانان اصلاحطلب که فایل صوتی آن در سایتها و خبرگزاریها منتشر شد، تأکید کرد در انتخابات ۸۸، تقلبی نشده است. وی گفت: «من نمیگویم تقلب شده است». البته، این فقط محمد خاتمی نبوده که در این سالها، مسأله تقلب در انتخابات را رد کرده و چهرههای دیگری نظیر مصطفی تاجزاده، سعید حجاریان و فائزه هاشمی بارهاوبارها موضوع تقلب را رد کردهاند.
آغاز دور جدید اتهامات
با وجود اعترافات عینی چهرههای اصلاحطلب در رد ادعای تقلب، سال گذشته محمدرضا خاتمی، نایبرییس مجلس ششم، باردیگر دور تازهای از ادعاسازی علیه نهادهای قانونی و مشروع نظام را شروع کرد. او در گفتوگویی صراحتاً از وقوع هشتمیلیون تقلب سخن گفت: «در ستاد انتخاباتی وزارت کشور، تقلب و هشتمیلیون رأی به صندوقها اضافه شده است». آقای عباس جعفریدولتآبادی، دادستان وقت تهران، آذر ۹۷ در اظهاراتی با اشاره به دعاوی خاتمی بیان کرد: «اخیرا آقایی گفته بود در انتخابات سال ۱۳۸۸، هشتمیلیون رأی تقلب شد و وقتی دادسرا او را احضار کرد و از او سوال شد که چه مدرکی دارید، به اظهارات زید و عمرو استناد میکرد؛ بنابراین، این فرد تحتتعقیب قرار گرفته و پرونده اتهامی در شُرُف صدور کیفرخواست است».
آغاز برگزاری دادگاهها
پسازاین، دادگاههای رضا خاتمی برای بررسی ادعاهای او تشکیل شد. جلسه اول ۱۰ اردیبهشت سال جاری بهصورت علنی برگزار شد. دومین جلسه نیز روز گذشته ۱۱ خرداد با حضور اهالی رسانه برگزار شد. در جلسه روز گذشته، چهرههای اصلاحطلب مانند آذر منصوری، مصطفی تاجزاده و علی شکوریراد، رضا خاتمی را همراهی کردند. حضور این افراد نشان از این داشت که ادعاهای خاتمی نوعی طرح موضوع از سوی کل جریان اصلاحطلب و باقیماندن آنها روی مواضع ۱۰ سال قبلشان است.
با وجود علنیبودن دادگاه، رسانهها با حکم رییس دادگاه از انتشار جزئیات جلسه معذور بودند. باوجوداین، پس از پایان جلسه، رضا خاتمی به میان خبرنگاران آمد و اظهارات جالبی مطرح کرد. با اینکه خاتمی سابقا گفته بود در انتخابات هشتمیلیون رأی تقلب شده، در جمع خبرنگاران اعلام کرد اساساً برایش عدد مهم نیست. این فعال اصلاحطلب گفت: «عددی که من به آن رسیدهام، بین هفتمیلیون و خردهای تا هشتمیلیون است و باید بگویم برای من با وجود اینکه عددم را ثابت میکنم، عدد مهم نیست؛ بلکه این مهم است که نشان دهم در این انتخابات چقدر جفا هم به مردم و هم به جمهوری اسلامی شده است». او ضمناً در اظهاراتی جالبتر گفت: «اگر دومیلیون تقلب هم ثابت شود، موضوع سالمنبودن انتخابات سال ۸۸ اثبات شده است».
تکیه بر باد
اینکه خاتمی صراحتاً میگوید عدد برایش مهم نیست، از ذهن آشفته او و همپالگیهایش در بیان ادعاهای خود مبنی بر تقلب حکایت میکند. این در حالی است که هر فردی در اجتماع، برای دقیقهدقیقه ادعاهای خود باید در پیشگاه دستگاه قضا استدلال اقامه کند؛ درغیر اینصورت، نظم و ترتیب مناسبات اجتماعی بههم میریزد و با این وضعیت هرکسی از راه برسد، میتواند بدون برهان و دلیل اقناعکننده، حیثیت و آبروی دیگری را به بازی بگیرد.
چرا ۱۰ سال بعد؟
نکته مهم دیگری که باید مطرح شود، این است که با وجود تکذیب تقلب از سوی برادر رضا خاتمی، یعنی آقای محمد خاتمی، طرح مجدد مسأله تقلب آنهم ۱۰ سال بعد از انتخابات ۸۸، اساساً چه معنایی میتواند داشته باشد؟ اگر رضا خاتمی بنا به اظهارات خودش، دلایل کافی برای تقلب دارد و دستش بههیچوجه خالی نیست؛ چرا در تمام این ۱۰ سال، آنها را رسانهای نکرده است؟ آیا اسناد و مدارک او بهحدی نبوده که بتواند برادرش را اقناع و مجاب کند؟
چرا گزارشی از تقلب ارائه نشد؟
در همه انتخاباتهای ریاستجمهوری، معتمدان نامزدها از پایینترین سطوح (افراد فعال در ستاد انتخاباتی) تا بالاترین سطوح، سر صندوقها حضور دارند و اگر تخلفی شود، عیناً به نامزد متبوع خود گزارش میدهند. باوجوداین، چرا در تمام این ۱۰ سال حتی
یک نفر از افراد معتمد آقایان موسوی و کروبی، گزارشی دال بر وقوع تقلب آنهم در مقیاس هشتمیلیون رأی منتشر و علنی نکردهاند؟
دوباره قشونکشی؟
از همه اینها گذشته، سوال مهمتر این است که چرا آقایان موسوی و کروبی مانند آقای محسن رضایی که او نیز به روند انتخابات معترض بود، برای پیگیری مدعیات خود، به ابزارهای قانونی متوسل نشدند و با ابتذال و هوچیگری، هوادارانشان را به حضور پرخاشگرانه در خیابانها ترغیب کردند؟ تجربه چنین رفتارهای غیردموکراتیک نامزدهای موردحمایت اصلاحطلبان، آیا نمیتواند ما را به این نتیجه مستقیم برساند که درصورت اعلام حکم دادگاه علیه رضا خاتمی، دوباره باید تحریک هواداران به قشونکشی خیابانی را شاهد باشیم؟
محرومیت از حضور در سپهر سیاسی
جریان اصلاحطلب پس از سال ۸۸، بهموجب طرح ادعاهای واهی ازجمله تقلب، علیه ساختارهای قانونی کشور مورد تعقیب کیفری و قضایی قرار گرفت؛ اما پس از چهار سال، باردیگر در عرصه سیاسی ایران ظاهر شد و با حمایت از دکترروحانی، بازگشت به ساختارهای رسمی را آغاز کرد. شاید اگر چنین تجربهای در دیگر کشورها رخ میداد، مدعیان تقلب مادامالعمر از تنفس در سپهر سیاسی محروم میشدند. این در حالی است که مدعیان تقلب در ایران پس از مدت کوتاهی تحملِ محکومیتهای مرسوم، فرصت حضور در انتخابات و جنگیدن بر سر تصاحب منزلت سیاسی را پیدا کردند. حال پس از گذشت ۱۰ سال از آن انتخابات و با وجود انعطاف نظام درقبال مدعیان، چرا چهرهای از چهرههای اصلاحطلب مجدداً بر صفیر تقلب میدمد و دیگرانی نیز در حمایت از او صف میکشند؟
اینکه جریان اصلاحات نتوانسته در سالهای پس از انتخابات ۸۸، به مفهوم مشترکی برای توصیف آنچه در انتخابات آن سال گذشته برسد، خود دلیل واضحی از پوچی و پوکی هیمنه ادعاهای طرحشده ایشان است. ۱۳ میلیونی، تقلب هشتمیلیونی، تخلفات گسترده، «تدلیس سیستماتیک» و… تنها بخش ناچیزی از مفهومورزیهایی بوده که اصلاحطلبان در این سالها برای توصیف ماوقع انتخابات دهم ریاستجمهوری عاجزانه به آن دست یازیدهاند. آخرین سوال اینکه آیا ناتوانی اصلاحطلبان در اثبات ادعای تقلب، نمیتواند بهترین ادله برای نظام بهمنظور محرومکردن آنها از حضور در اتمسفر رسمی سیاسی باشد؟ وجدانهای بیدار قضاوت کنند.
منبع: صبح نو
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۵۷۰۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکمل خارجی و وارداتی نداریم | بیشترین تقلب در این مکملهاست | روش های تشخیص مکمل اصل از تقلبی
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: مکملها بازار پرمصرفی دارند و خیلیها هم به دنبال برند خارجی محصولات مورد نظرشان هستند. شاید همین مساله هم باعث شده که سودجویان محصولات تقلبی را با نام برند خارجی به مشتریانشان عرضه میکنند و هزار و یک آسیب برای سلامت آنها رقم میزنند. همین چند روز پیش بود که معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی اراک از کشف ۲۲۰ قوطی مکمل ورزشی قاچاق و غیر مجاز در این شهر خبر داد.
پیشتر هم رئیس پلیس امنیت اقتصادی تهران بزرگ از کشف ۵۴۳ قوطی پودر و ۶۱۶۰ عدد قرص بدنسازی تقلبی و قاچاق در ساختمانی واقع در بازار تهران خبر داده بودند. آن هم در حالی که چند سالی میشود، تمام مکملهای موجود در کشور در کارخانههای داروسازی ایران تولید میشوند و تقریبا هیچ وارداتی برای این محصول در کشور وجود ندارد.
این نکته را سیدمحمد ناصری، دبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران هم تأکید میکند و به همشهری آنلاین میگوید: اگر در داروخانهها، محصولی را تحت عنوان برند خارجی عرضه میکنند، همانهایی هستند که تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی از سوی شرکتهای داخلی تولید شدهاند و ادعای تولید آن توسط شرکت خارجی در کشور دیگر مورد تأیید نیست.
او تأکید میکند که تنها مرکز معتبر برای عرضه این محصولات هم داروخانهها هستند و اگر در محلی خارج از این اصناف عرضه شوند، قاچاق و فاقد اصالت خواهند بود.
وضعیت تولید مکمل در کشورناصری با بیان این که تولید مکملها در کشور از حدود سال 98رونق جدیتری گرفت، عنوان میکند: مکملها پروسه قیمتگذاری بهتری نسبت به دارو دارند و به همین دلیل بسیاری از شرکتهای داروسازی به این سمت آمدند که در کنار محصولات دارویی مکملها را هم تولید کنند.
به گفته این فعال حوزه دارویی، ایران جزو کشورهایی است که تمام مکملهایش در کارخانههای داروسازی تولید میشوند و چند شرکتی هم که هنوز تولید دارو ندارند، استانداردهایی که وزارت بهداشت از شرکتهای دارویی مطالبه میکند را دارا هستند. این در حالی است که در سطح دنیا مکملها در سطح نزدیکتر به صنایع غذایی تولید میشوند.
محدودیت وارداتدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران درباره بازار واردات مکملها هم توضیح میدهد: رشد تولید مکملها در داخل کشور و همزمان محدودیتهای منابع ارزی، وزارت بهداشت و وزارت صنعت و معدن را در این مسیر قرار داد که جلوی واردات مکملها را بگیرند. این تصمیم کاهش ارزبری برای کشور داشت چون تعداد زیادی از محصولات با وجود 10 تا 15تولیدکننده ضرورتی به واردات نداشتند.
خیلیها در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارند اما نمیدانند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانهها بهعنوان مکمل خارجی عرضه میکنند، همان محصولات تحت لیسانس است
او ادامه میدهد: البته این الگویی است که در کشورهای همسایه ایران هم وجود دارد. به جز واردات تعدادی از مکملهایی که مربوط به برندهای معتبر دنیا هستند، آنها هم به سمت خودکفایی در تولید مکملها حرکت کردهاند. بر این اساس تقریبا هیچ واردات مکملی در کشور ما هم وجود ندارد.
داستان تولید مکملهاناصری با بیان این که مکملها شامل ویتامینها، مواد معدنی، ترکیبات ویتامینها و مواد معدنی با عصارههای گیاهی، آمینواسیدها و پروتئینها هستند، بیان میکند: تولید این محصولات به 2 صورت انجام میگیرد؛ آنهایی که با دانش فنی و فرمولاسیون شرکتهای داخلی تولید میشوند و گروه دوم هم تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی در حال تولید هستند. این محصولات هم همان برندی هستند که شرکت خارجی سازنده اولیه، ساخت و دانش فنی آن را به شرکت ایرانی منتقل کرده و درنهایت محصول با همان نام و برند خارجی تولید میشود.
البته به گفته این فعال حوزه دارو، واردات مواد اولیه مکملها همچنان انجام میشود و در این باره توضیح میدهد: همانقدر که در حوزه تولید محصولات آمادهمصرف پیشرفت کردهایم در حوزه مواداولیه مکملها پیشرفتی نداشتیم. در بسیاری موارد مولتی ویتامین مینرال که محصول تولیدشده یک شرکت ایرانی یا تحت لیسانس یک شرکت خارجی است، مواداولیه با احتمال زیاد وارداتی هستند.
ماجرای فروش خارجیها در داروخانههااو درباره عرضه مکملهای خارجی در بازار مصرف هم میگوید: یکی از مشکلات این حوزه تقاضای مردم برای خرید مکملهای خارجی است که البته به فرهنگ مصرف کالای خارجی در مردم ایران مربوط میشود و فقط شامل مکملها نیست. مردم ما زمانی که میخواهند کفش هم بخرند، اگر پول کافی داشته باشند، ایرانی نمیخرند.
ناصری ادامه میدهد: این فرهنگ زمانی مشکل ایجاد میکند که فرد در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارد اما نمیداند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانهها بهعنوان مکمل خارجی عرضه میکنند، همان محصولات تحت لیسانس است که تحت نام برند یک شرکت خارجی در داخل کشور تولید میشود. اما روی جعبه تمامی این محصولات، ساخت ایران قید شده است.
بیشترین تقلب در این مکملهاناصری درباره محصولات تقلبی موجود در بازار هم بیان میکند: بیشترین سهم قاچاق و تقلب در این محصولات درباره مکملهای ورزشی است که خارج از چرخه اصلی عرضه این محصولات یعنی داروخانهها فروخته میشوند. این مکملها بهصورت پودر تهیه میشوند و به تکنولوژی پیچیده برای ساخت هم نیاز ندارند.
تقاضا برای نمونه خارجی مکملها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان بهدنبال نمونههای تقلبی این مکملها در کشورهای همسایه هستند
او با بیان این که تخلفات درباره مکملهای ورزشی بهدلیل مصرف از سوی جوانها و اثربخشی برخی از آنها بیشتر است، عنوان میکند: آنها یک پودر پروتئینی قاچاق میخرند و آن را مؤثرتر میدانند اما آگاه نیستند که دلیل این اثربخشی، داروها و مواد نیروزای غیرمجازی است که به این پودرها اضافه شده، اما این اثربخشی جذابیت محصول را برای مصرفکننده بیشتر میکند
روشهای تشخیص مکمل اصل از تقلبیدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران در پاسخ به این سؤال که آیا راهکاری برای تشخیص محصول تقلبی از اصل وجود دارد، به سه نکته اشاره میکند و میگوید: اول اینکه تمام محصولات ایرانی و تحت لیسانس که در کشور تولید میشوند در سامانه وزارت بهداشت از طریق برچسب اصالت قابل رهیابی هستند. نکته دوم اینکه عرضه مکملها شامل قرص، کپسول، قرص جوشان و پودرهای بدنسازی خارج از داروخانه ممنوع است و هر کدام از آنها اگر خارج از داروخانه خریداری شود فاقد اصالت است؛ یعنی براساس سیکل قانونی وارد یا تولید نشده است.
او درباره نکته سوم هم بیان میکند: داروخانهها اجازه فروش اقلام قاچاق را ندارند و این کار یک تخلف بسیار جدی و با جرایم سنگین است. آنها اجازه ندارند حتی محصولی که از طریق چمدانی و مسافران وارد شده را عرضه کنند. نکته مهم اینکه بسیاری از محصولاتی که در سطح عرضه خارج از داروخانهها فروخته میشوند، تقلبی هستند و از مجرای قانونی هم به کشور وارد نشدهاند.
البته به تاکید ناصری، تقاضا برای نمونه خارجی مکملها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان بهدنبال نمونههای تقلبی این مکملها در کشورهای همسایه هستند.
ناصری تأکید میکند: اگر داروخانهای اقدام به تحویل مکملی کند که برچسب اصالت وزارت بهداشت را نداشته باشد، این اقدام تخلف است اما مشکل اینجاست که هر قدر داروخانهها میخواهند داروی مجاز عرضه کنند، مردم با وجود تقاضای بالا، آنها را به این سمت هل میدهند و این مشکل درباره سایر محصولات مثل داروها و لوازم بهداشتیها هم وجود دارد. البته این تأیید چنین تخلفی از سوی داروخانهها نیست.