طراحي بسته آموزشي براي کاهش پرخاشگري در کودکان
تاریخ انتشار: ۱۴ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۷۲۷۶۱
خبرگزاري آريا- بسته آموزش شناخت اجتماعي مدرسه محور براي کاهش پرخاشگري در کودکان، توسط محققان دانشگاه شهيد بهشتي طراحي شد.
به گزارش خبرگزاري آريا به نقل از روابط عمومي وزارت علوم، دکتر اميد شکري با اعلام طرّاحي موفقيت‌آميز بسته «آموزش شناخت اجتماعي مدرسه محور» براي کاهش پرخاشگري در کودکان گفت: افزايش بيش‌ازپيش تلاش‌هاي "آموزشي - مداخله‌اي" براي کودکان باهدف کاهش رفتار‌هاي پرخاشگرانه در آنها، در پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي نقش مهمي را ايفا مي‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عضو هيأت‌علمي دانشکده علوم تربيتي و روانشناسي دانشگاه شهيد بهشتي درخصوص اين طرح پژوهشي افزود: انجام اين طرح سبب تسهيل دسترسي به راهبرد‌هايي مانند توجه و تشويق دانش آموزان، تقويت رفتار‌هاي مناسب، پيشگيري از رفتار‌هاي مخرب، ايجاد محيط‌هاي اجتماعي مثبت براي همه فراگيران و آموزش مهارت‌هاي حل مسئله اجتماعي در کلاس‌هاي درس، از طريق نقش‌آفريني نظام آموزش رسمي و معلم مي‌شود.
وي ادامه داد: بر اساس نتايج اين پژوهش، بسته آموزش شناخت اجتماعي مدرسه محور از طريق تحمل‌پذيري و تعديل رخداد‌هاي منفي در بافت تعامل با ديگران، حفظ خودانگاره مثبت، حفظ تعادل هيجاني و تداوم روابط رضايت‌بخش با ديگران، در تحقق ايده ايمن‌سازي و مصونيت رواني يادگيرندگان به‌طور تجربي مؤثر واقع مي‌شود.
دکتر شکري تصريح کرد: هرگونه تلاش براي افزايش تاب‌آوري فراگيران نيازمند آن است که آنها توانمند‌هاي فردي خود را بشناسند، منابع بيروني را شناسايي و مورد استفاده کامل قرار دهند و مهارت‌هاي ارتباطي و توانايي حل مسأله اجتماعي خود را تقويت کنند.
اين محقق بابيان اينکه، مشارکت همسالان و احساس مسؤوليت آنها در قبال کمک به يکديگر روند يادگيري مهارت‌ها را تسريع مي‌کند، افزود: همه فراگيران از توانايي لازم براي حل مشکلات خود برخوردارند و آنها مي‌توانند راه‌حل‌هايي را نيز به همسالان خود ارائه کنند.
وي افزود: با توجه به کثرت برنامه‌هاي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي براي کودکان و نوجوانان يکي ديگر از اولويت‌هاي پژوهشي با اهميت در اين قلمرو مطالعاتي بااطلاع از ضرورت مقايسه اثربخشي برنامه آموزش شناخت اجتماعي مدرسه محور با ديگر مدل‌هاي تئوريک مانند پروژه اثر سريع، برنامه پرورش مهارت‌ها، برنامه انباشت مهارت‌ها و برنامه خطا‌ها در تفکر معنا مي‌شود.
وي همچنين با اشاره به اينکه در تلاش‌هاي تحقيقاتي آينده ضرورت بيش از پيش باز سازمان‌دهي محتواي برنامه‌هاي آموزشي مداخله‌اي نيز يک اولويت تعيين‌کننده تلقي مي‌شود، گفت: آموزش چگونگي معرفي خود، شروع يک مکالمه و تعريف از همسالان، روش‌هاي مناسب و پسنديده پوزش طلبيدن از ديگري پس از آسيب رساندن به او و آشنايي با شيوه‌هاي متقاعد کردن ديگران براي پذيرش ديدگاه‌هاي آنها، از ديگر مهارت‌ها اجتماعي پايه باهدف بازآرايي محتوايي برنامه‌هاي آموزشي هستند.
دکتر شکري گفت: علاوه بر اين در مسير کمک به تجهيز خزانه مهارتي يادگيرندگان کمک به آنها براي آشنايي با شيوه‌هاي مناسب بيان عواطف، آشنايي با روش‌هاي جايگزين پرخاشگري و اجتناب از واکنش‌هاي خصمانه کلامي و جسماني و يا مکالمات منفي، مجهز کردن دانش‌آموزان به ساز و کار‌هايي رويارويي با اضطراب متعاقب رويارويي با شکست، ملامت‌ها و طرد از طرف ديگران و نيز يادگيري مهارت‌هاي مواجهه فعالانه در موقعيت‌هاي اجتماعي، روش‌هاي هدف‌گزيني اجتماعي مناسب و در نهايت، تعيين علل مشکلات و اولويت‌بندي کردن مسائل از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.
اين محقق خاطرنشان کرد: هرگونه بي‌توجهي به توانمندسازي کودکان به‌ويژه کودکاني که استعداد نمايش گستره وسيعي از رفتار‌هاي ناسازگارانه را در تعامل با همسالان خود نشان مي‌دهند، زمينه را براي ظهور اشکال پيچيده‌تري از رفتار‌هاي بزهکارانه در آينده فراهم خواهد کرد.
دکتر شکري با اشاره به اينکه مهارت‌هاي رابطه بين فردي مورد نياز شامل عزت نفس و خودآگاهي فزوني يافته، مهارت‌هاي تفکر منطقي، واقع‌گرا، منعطف، خلاق، فعالانه و مثبت و همچنين هوش هيجاني اجتماعي است، گفت: نتايج اين طرح مطالعاتي نشان مي‌دهد که راهبرد‌هاي تصريح کننده اثربخشي مداخلات مبتني بر آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر کاهش بدکارکرد‌هاي رفتاري هيجاني فراگيران شامل مشابهت محيط آموزش با تجارب واقعي کودک در محيط پيراموني خود، هدف‌گزيني اجتماعي سازش يافته، دريافت تقويت‌هاي مثبت، يادگيري از همسالان تأثيرپذير است و علاوه براين با تقويت تمايل به مشارکت بيشتر کودکان در فعاليت‌هاي کلاسي زمينه اثربخشي مداخله افزايش مي‌يابد.
مجري اين طرح پژوهشي اضافه کرد: با توجّه به تبعات غيرقابل‌انکار مهار و کنترل نکردن رفتار‌هاي پرخاشگرانه کودکان در کوتاه مدت و بلند مدت و از ديگر سوي تلاش براي تحقق بخشيدن به ايده مصونيت روان‌شناختي کودکان از طريق بسط خزانه مهارت‌هاي مقابله‌اي آنها در مواجهه با موقعيت‌هاي مختلف، طراحي و آزمون اثربخشي بسته‌ي آموزش شناخت اجتماعي مدرسه محور باهدف مديريت پرخاشگري فعالانه‌ي کودکان از اهميت فراواني برخوردار است.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: طراحي بسته آموزشي پرخاشگري
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۷۲۷۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ نکته مهم برای آرام کردن کودکی که عصبانی و پرخاشگر است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از bright side، که کودکان در این سن توانایی ابراز ناراحتی خود را با کلمات ندارند و این به عهده والدین آنها است که به این موضوع رسیدگی کنند تا کودک احساس امنیت و آرامش کند.
در این مطلب چند نکته پیشنهاد می‌دهیم که ممکن است برای مواقعی که کودکتان عصبانی می‌شود، به کارتان بیاید.
۱. اجازه دهید احساسات خود را ابراز کنند.
تلاش برای پایان دادن به عصبانیت سریعتر با روش های بی فایده، مانند فریاد زدن بر سر کودک، موثر نیست. بهتر است بنشینید و اجازه دهید کودک فریاد بزند و گریه کند و اجازه دهید همه چیز به خودی خود آرام شود. هنگامی که کودک عصبانیت خود را ابراز کرد، احساس بسیار بهتری خواهد داشت و کلمات شما معنای بیشتری خواهند داشت. شما همچنین می توانید احساس آرامش کنید و بتوانید با کودک خود در مورد احساسات او و چیزهایی که او را آزار می دهد، بحث سازنده تری داشته باشید.
۲. اگر پرخاشگری کردند آنها را از موقعیت دور کنید.
فریاد زدن، گریه کردن و کوبیدن پاهایشان به زمین بسیار متفاوت از پرخاشگری است، آنها ممکن است شروع به ضربه زدن، گاز گرفتن یا پرتاب کردن اشیا کنند. برای این نوع رفتار، می توانید فوراً کودک را از موقعیت خارج کنید و اگر در جمع هستید او را به مکانی ساکت ببرید. اگر در خانه هستید، می توانید به فرزندتان نزدیک شوید و با لحنی محکم اما نه عصبانی به او توضیح دهید که پرخاشگری بد نیست. آنها می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند از شما عصبانی باشند، اما رفتار فیزیکی کاملا غیرقابل قبول است.
۳. توجه آنها را به چیز دیگری جلب کنید.
کودکان معمولاً دامنه توجه بسیار کوتاهی دارند، به این معنی که آنچه اکنون آنها را آزار می دهد می تواند در چند ثانیه فراموش شود. بنابراین، اگر آنها صحنه ای را در یک فروشگاه ایجاد می کنند زیرا می خواهند شما چیزی برای آنها بخرید، می توانید با چیز دیگری حواس آنها را پرت کنید. می‌توانید یک شی یا اسباب‌بازی را به آنها بدهید که می‌دانید دوست دارند، یا می‌توانید چیزی را در مغازه به آنها نشان دهید که ممکن است مورد علاقه باشد. بهتر است فرزندتان را با سایر کودکانی که در آن زمان ساکت هستند مقایسه نکنید.
۴. از آنها بخواهید در فضایی آرام بنشینند.
این روشی است که بسیاری از معلمان پیش دبستانی از آن پیروی می کنند، جایی که آنها یک نقطه "آرامش" دارند. این می تواند یک گوشه گرم و زیبا از خانه شما با کوسن های نرم روی زمین، کتاب ها، اسباب بازی ها و سایر وسایل سرگرم کننده در اطراف باشد. وقتی کودک شما ناراحت یا عصبانی است، می توانید او را تشویق کنید که در آن گوشه بنشیند و با یک فعالیت حواس خود را پرت کند. مثلاً اگر به نقاشی علاقه دارند، می توانید یک دفترچه با چند مدادرنگی در آن فضا نگه دارید تا سریعتر آرام شوند.
۵. جایگزینی برای آرام کردن آنها پیشنهاد دهید.
کودکان اغلب می خواهند کارهایی را انجام دهند که بزرگسالان می دانند خطرناک است، اما بچه ها آن را درک نمی کنند. آنها احساس می کنند که شما آنها را از دستیابی به چیزی که واقعا می خواهند منع می کنید. بنابراین، به جای فریاد زدن بر سر آنها که کاری انجام ندهند، می‌توانید جایگزین مشابهی را به آنها پیشنهاد دهید که هدف جدیدی برای آنها خواهد بود. این می تواند نسخه ایمن تر از کاری باشد که آنها می خواهند انجام دهند و شما می توانید این فعالیت جدید را برنامه ریزی کنید.
۶. از قبل به آنها هشدار دهید.
یکی از چیزهایی که بچه‌ها از آن لذت نمی‌برند این است که شما به طور ناگهانی به زمان بازی آنها پایان می‌دهید، در حالی که آنها نمی‌دانستند زمان رفتن فرا رسیده است. شما نمی توانید به آنها بگویید که ۱۰ دقیقه دیگر بازی تمام است، زیرا آنها در این سن درکی از زمان ندارند. کاری که می توانید در عوض انجام دهید این است که به آنها بگویید که می توانند ۲ راند دیگر از بازی خود را انجام دهند و سپس آنجا را ترک خواهید کرد. این چیزی است که آنها می توانند درک کنند و هر چقدر هم که بخواهند برای مدت طولانی تری بمانند، احتمالاً به آن احترام خواهند گذاشت.
۷. حرف‌های آنها را به خودتان نگیرید.
یکی از رایج ترین جملاتی که بچه ها هنگام ناراحتی از بزرگترها می گویند این است: «از تو متنفرم!» و در حالی که توهین و سرزنش کردن آنها بسیار آسان است، این راه به وضوح اشتباه است. آنها واقعاً منظورشان چیزی نیست که می گویند، اما این فقط راه آنها برای ابراز ناامیدی و نشان دادن احساساتشان است. بهتر است آن را نادیده بگیرید و به برنامه خود پایبند باشید، بدون اینکه اجازه دهید رفتار بد آنها شما را ناراحت کند.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند