به نقل از «الف»

رای الیوم نوشت؛ چگونه ایران بر آمریکا پیروز شد؟

تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۷۷۸۶۹

روزنامه فرامنطقه‌ای «رای الیوم» در گزارشی نوشت: دشوار بودن تحرکات نظامی در آب‌های خلیج فارس و قدرت بازدارندگی غافلگیر کننده ایران علت دور ماندن ناو لینکلن در مسافت ۴۵۰ مایلی از منطقه تنش در تنگه هرمز  است. ایران طی ۴۰ سال با اتکا به مردم و قدرت ذاتی خود توانسته است در برابر همه هجمه‌ها و تحریم‌های خارجی به خوبی مقاومت کند و در شرایط فعلی نیز حاضر به تسلیم در برابر زورگویی‌ها و تهدید‌های آمریکا نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزنامه رای الیوم در یادداشتی تحت عنوان «چگونه ایران بر آمریکا پیروز شد؟» نوشت: بی‌تردید درخواست‌های آمریکا برای گفتگو با ایران ثابت کرد که ایران بر ائتلاف عربی و ائتلاف صهیونیست که با آن خصومت می‌کنند، از جمله اسرائیل و آمریکا پیروز شده است.

شکست ائتلاف عربی مقابل ایران کاملا آشکار است. برگزاری سه نشست در مکه که ائتلاف عربی از جمله عربستان سعودی و امارات عربی متحده خواستار برگزاری آن شدند به منزله درخواست کمک و یاری بود. آنها در نتایج و بیانیه‌های پایانی این نشست اتهاماتی علیه ایران وارد کردند. بیانیه‌های پایانی نشست‌های مکه تنها شایعات بی‌اساس و حاوی شعار‌های توخالی بود که ابزار‌های اجرایی ندارد. اما پرسش اصلی است این که چرا این نشست‌ها برگزار شدند؟

پاسخ آن شبه روشن است، چون آل سعود و آل زاید فهمیدند که آمریکا به خاطر آن‌ها جنگ نخواهد کرد، آمریکا فقط به خاطر منافع خود می‌جنگد. آل سعود و آل زاید درجریان نشست سازمان همکاری اسلامی در مکه به نوعی خواستند به صورت محتاطانه آمریکا را تهدید کنند که می‌توانند بخش وسیعی از جهان را بر ضد تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در الحاق قدس و بلندی‌های جولان سوریه به اسرائیل بسیج کنند. نه تنها جناح متخاصم صهیونیستی- عربی بلکه جناح صهیونیست شامل اسرائیل و آمریکا نیز در برابر ایران شکست خوردند. 

مقامات کشور اسلامی ایران به توان ذاتی که ظرف ۴۰ سال ساختند، متکی هستند و بر اساس این قدرت ذاتی، وزارت امور خارجه ایران به وضوح مخالفت قاطع خود را با درخواست مایک پمپئو که در جریان سفر به سوئیس خواستار گفتگو با ایران شد، رد کرد.

قدرت جمهوری اسلامی ایران در سه نقطه کاملا روشن و متمایز است و آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها نیز آن را تجربه کرده اند. نقطه اول در اعتقاد و باور ایرانی‌هاست. مقامات و مردم ایران در برابر تهدید خارجی یک اعتقاد متحد و همسو دارند که نمی‌توان در آن نفوذ کرد. نقطه دوم اتکای ایران به توان ذاتی خود است و در بُعد فردی ایرانی‌ها توهین و خواری را نمی‌پذیرند و در بخش ساخت سلاح ملی هم رعب و وحشت را در دشمن ایجاد می‌کند و اسرائیل، آمریکا، عربستان و امارات از آن می‌ترسند.

اما نقطه سوم ایران، قدرت مردم آن است که مقابله با اثرات تحریم‌های اقتصادی را ممکن می‌سازد، ملت ایران در چهل سال گذشته نشان داده‌اند که می‌توانند از همه تحریم‌هایی که تاکنون علیه آنان اعمال شده است، عبور کنند. تمام این موارد سه گانه ثبات کشور ایران و اتحاد و یکپارچگی آن را تضمین کرده است.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۷۷۸۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وحشت بلومبرگ از قدرت ائتلاف‌سازی ایران

اعتراف اخیر بلومبرگ نشان می‌دهد که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شدیداً از هم‌افزایی و همکاری ایران با بازیگرانی مانند روسیه، کوبا، بلاروس، چین، کره شمالی و... وحشت‌زده هستند.

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، در حالی که رسانه‌های غربی در طول سال‌های گذشته و اخیر، همواره بر انزوای ایران در نظام بین الملل به مثابه گزاره و پیش‌فرضی تصنعی و القایی مانور داده‌اند، اخیرا برخی رسانه‌های آمریکایی و اروپایی نمی‌توانند نگرانی خود را بابت قدرت ائتلاف‌سازی استراتژیک ایران با شرکای راهبردی خود را پنهان سازند.

اخیرا پایگاه خبری بلومبرگ گزارشی درباره همکاری نظامی روسیه و جمهوری اسلامی ایران منتشر کرد، امری که باعث نگرانی رژیم اشغالگر قدس و متحدانش شده است. بلومبرگ در این‌خصوص نوشته است " سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه، در دیدار با محمدرضا آشتیانی، همتای ایرانی‌اش، در شهر آستانه، پایتخت قزاقستان تاکید کرده است که مسکو آماده گسترش همکاری‌های نظامی مفید و متقابل با ایران است. در چنین شرایطی، نگرانی اسرائیل از پیامد‌های گسترش روابط دفاعی مسکو و تهران جدی‌تر از گذشته شده است، به‌ویژه آنکه روسیه پس از رگبار موشکی ۱۳ آوریل ایران علیه اسرائیل، از تهران طرفداری کرد و وزارت امور خارجه این کشور آن حمله را «دفاع از خود» توصیف کرد. "

واقعیت امر این است که جمهوری اسلامی ایران نه‌تن‌ها قواعد بازدارندگی را به خوبی آموخته و آن را محقق ساخته است، بلکه هم‌افزایی راهبردی با برخی بازیگران کلیدی در حوزه روابط بین الملل را نیز به‌گونه‌ای عملیاتی و به دور از توجه به هیاهوی جریانات طرفدار آمریکا و اروپا در دستورکار قرار داده است.

ابراز نگرانی رسانه‌های غربی (از جمله بلومبرگ) در خصوص ارتقای همکاری‌های امنیتی، نظامی و راهبردی ایران و کشور‌هایی مانند روسیه و چین برخاسته از همین حقیقت است. این موضوع نشان می‌دهد که انتقادات جهت‌داری که در خصوص تعمیق مناسبات دوجانبه ایران و روسیه در طول سال‌های گذشته مطرح شده، تا چه اندازه‌ای غیرواقعی بوده است.

هم‌افزایی راهبردی، فرمولی است که مطابق آن دو بازیگر با توجه به وجود تهدیدات یا فرصت‌های مشترک در حوزه روابط بین الملل، از ظرفیت‌های متقابل یکدیگر در معادلات جهانی استفاده می‌کنند. بدیهی است که هم‌افزایی راهبردی با یک بازیگر، به معنای وابستگی به آن کشور نیست و اتفاقا به معنای درکی واقع‌بینانه در قبال ماهیت مناسبات جهانی و حوزه روابط بین الملل است.

اعتراف اخیر بلومبرگ نشان می‌دهد که آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شدیداً از هم‌افزایی و همکاری ایران با بازیگرانی مانند روسیه، کوبا، بلاروس، چین، کره شمالی و .. وحشت‌زده هستند و آن را مایه ایجاد ائتلافی می‌دانند که ثمره آن قطعا در تعارض مطلق با امیال مداخله‌گرایانه و توسعه‌طلبانه غرب در جهان امروز قرار دارد.

همین مسئله نشان می‌دهد که ائتلاف راهبردی با کشور‌های مخالف آمریکا (حتی اگر در مواردی با آن‌ها اختلاف نظر داشته باشیم) باید به‌صورتی جدی و مستمر در دستورکار دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان قرار گیرد تا بتوان از ثمرات آن در ایجاد موازنه قدرت به سود جریان ضد غرب در نظام بین‌الملل استفاده کرد.

البته در طول سه سال اخیر گام‌های موثری در این خصوص برداشته شده و لازم است این نگاه راهبردی، تبدیل به یکی از ثوابت سیاست خارجی کشورمان شود.