یک استاد دانشگاه : سازمان محیط زیست در مورد دیزل‌ها محافظه‌کارانه برخورد نکند
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۱۷۵۹۸
به دنبال درخواست صدور مجوز تولید سواری دیزلی از سوی مرکز تحقیقات ایران‌خودرو و مخالفت سازمان محیط زیست با این طرح، استاد مکانیک دانشگاه بهشتی توسعه سبد سوختی کشور را دلیل تولید سواری دیزلی دانست و گفت: سازمان محیط زیست به‌جای رفتار محافظه‌کارانه با تکنولوژی‌های جدید در کشور، به سمت تقویت قدرت پایش خود حرکت کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، موتور دیزل (اشتعال تراکمی) در سال ۱۸۹۰ میلادی بعد از موتورهای بنزینی (اشتعال جرقه‌ای) با هدف افزایش بازدهی انرژی از طریق افزایش نسبت تراکم موتورها توسط «دکتر رودلف دیزل» اختراع شد. کارکرد این نوع موتورها، برای خودروهای سنگین تجاری مثل اتوبوس و کامیون، لوکوموتیو و کشتی‌ها بود که مصرف سوخت بالایی دارند و نیازمند توان بالا هستند و برای کاربردهای مرتبط با خودروهای سواری، مقبول نیفتاد چون شتاب موتورهای دیزلی برای خودروهای سواری پایین بود تا اینکه در سال ۱۹۳۰ با اضافه کردن مجموعه‌ای از فناوری‌ها، موتورهای دیزلی در سواری‌ها نیز کاربرد پیدا کرد و به صورت گسترده تولید شد، به طوری‌که تاکنون سهم این خودروها در اروپا حدود ۵۰ درصد است.
دیزلی‌های سواری اولیه؛ به لحاظ تولید ذرات معلق نگران‌کننده بودند، برای همین هم در ایران قبل از انقلاب قانونی به تصویب رسید که بر اساس آن واردات و تولید خودروهای سواری دیزلی ممنوع اعلام شد تا اینکه حدود یک دهه پیش در زمزمه‌هایی مبنی بر ضرورت جایگزین موتور دیزلی به جای سواری بنزینی در کشور شنیده شد و با وجود تعریف طرح مطالعاتی در این باره، تولید آن به حاشیه رانده شد تا اینکه امسال مرکز تحقیقات موتور ایران خودرو برای اخذ مجوز تولید سواری دیزلی به سازمان محیط زیست مراجعه کرد.
مخالفت سرسختانه سازمان محیط زیست با تولید سواری دیزلی و اصرار خودروساز از سوی دیگر، موضوعی است که این روزها محل مناقشه بسیار قرار گرفته است. آلایندگی موتور دیزل، نبود سوخت استاندارد و تجربه اروپا برای عبور تدریجی از تولید سواری دیزل و از همه مهمتر چرایی تلاش خودروسازان برای تولید سواری دیزلی ابهاماتی است که در گفت‌وگوی تفصیلی ایسنا با علی‌محمد احترام هیات علمی دانشکده مکانیک و انرژی دانشگاه بهشتی به آن پرداخته شده است.
این متخصص حوزه آلودگی هوا که پیش از این روی آلایندگی سواری دیزلی مطالعاتی هم داشته می‌گوید: هدف از توسعه سواری دیزلی توسعه سبد سوختی کشور و کاهش فشار روی بنزین است. برای همین هم سازمان محیط زیست باید در صدور مجوز تولید سواری علاوه بر مسائل محیط زیستی، به منابع انرژی کشور نیز توجه داشته باشد.
او همچنین ضمن انتقاد از عملکرد سازمان محیط زیست تاکید دارد که این سازمان به جای رفتار محافظه‌کارانه در برخورد با سواری دیزلی ، بهتر است ضعف خود را در پایش و نظارت بر تولید و عملکرد سواری‌های دیزلی تقویت کند.
متن مصاحبه به شرح زیر است:
*آقای دکتر به نظر شما چرا خودروسازان علی‌رغم مخالفت سازمان محیط زیست، برای تولید سواری دیزلی اصرار دارند؟
می‌دانید که در شرایط فعلی عمده تمرکز مصرف سوخت کشور روی بنزین است و طبیعی است که وزارت نفت دنبال گسترده کردن سبد سوختی کشور باشد برای همین هم از سال‌ها پیش به خودروساز سفارش مطالعه، تولید و توسعه سواری دیزلی را داد.
واضح است که حساسیت‌های سیاسی و اجتماعی بسیاری روی بنزین وجود دارد و منطقاً در صورت تولید و توسعه موتورهای دیزلی، فشار روی بنزین کاسته و ریسک تامین آن هم کمتر می‌شود، بنابراین منطقی است که نهادهای مسئول تامین سوخت، تلاش کنند که با افزایش مصرف سوخت‌های متفاوت از جمله گازوئیل، فشار روی بنزین را کم و سبد سوختی کشور را تکمیل کند.
*اما سازمان محیط زیست به دلیل آلایندگی موتور دیزل حاضر به صدور مجوز برای تولید سواری دیزلی نیست و مسلماً در صورت انتشار آلودگی، هزینه سلامت شهروندان و تلاش‌ها برای حذف آلاینده‌های سواری دیزلی بیش از هزینه تامین بنزین کشور خواهد بود.
بله، نگرانی سازمان محیط زیست در مورد آلاینده‌های ناکس و دوده است. موتورهای دیزلی بالذات از این منظر آلاینده هستند اما در سال‌های گذشته با فناوری‌هایی جلوی انتشار ذرات معلق و ناکس ناشی از موتور دیزلی گرفته شده است و در دیزلی‌های جدید این مشکلات از طریق نصب فیلتر دوده و سیستم پاشش سوخت جدید حل شده است و حتی بررسی‌ها نشان می‌دهد که خروجی خودروهای دیزلی مجهز به فیلتر دوده از بنزینی‌ها نیز پاک‌تر است.
جالب است بدانید که در موتورهای بنزینی مشکل آلاینده ذرات ثانویه در فصول سرد وجود دارد و بخارات و گازها در مواجهه با محیط سرد و نور خورشید تبدیل به ذرات معلق ثانویه می‌شوند؛ اما در موتورهای دیزلی مجهز به فیلتر دوده این ایراد رفع شده که امتیازی برای موتورهای دیزلی به حساب می‌آید.
*در شرایط کنونی شهرهای ایران با خطر افزایش غلظت ناکس به عنوان یک آلاینده خطرناک مواجه هستند و از این جهت سواری دیزلی تهدید بزرگی به حساب می‌آید و با اینکه شما روی فناروی‌های پس‌پالایش برای سواری دیزلی تاکید دارید نگرانی بزرگ دیگر که تضمینی برای آن وجود ندارد؛ این است که حتی اگر این تجهیزات کنترل آلودگی به‌هنگام تولید موتورهای دیزلی نصب شود؛ به احتمال قوی در چرخه مصرف از روی خودرو باز می‌شود و در این صورت سواری دیزلی به شدت آلاینده خواهد بود.
این نگرانی بجاست چون مشکلی که دیزلی‌ها دارند؛ ناکس است اما با فناوری به اسم بازگردانی دود یا EGR این مشکل برای رسیدن به استاندارد یور و۴ حل شده است و درست است سیستم‌های پس‌پالایش نصب‌شده روی سورای دیزلی ممکن است خوب عمل نکند که در این صورت قطعاً آلودگی وارد هوای شهرها می‌شود. همین ریسک آلودگی ذرات و ناکس است که سبب کاهش توجه دیزل سواری در اروپا در سال‌های اخیر شده است.
با این وجود سازمان محیط زیست موظف است به عنوان یک نهاد نظارتی از طریق اعمال قوانین سختگیرانه در مرحله تولید و مصرف از بروز تخلفاتی مبنی بر حذف قطعات کنترل آلودگی جلوگیری کند. همچنین این سازمان می‌تواند از طریق معاینه فنی جلوی تخلفات و در نتیجه بروز آلودگی هوا را بگیرد.
*آقای دکتر همان‌طور که اشاره کردید به کاهش توجهات اروپا به سواری دیزل، یکی از ابهامات بزرگ در برابر این طرح این است که چرا خودروساز ایرانی به دنبال تولید یک نسخه منسوخ است؟
سواری دیزلی منسوخ نیست چون هنوز در سبد تولید خودرسازان اروپایی قرار دارد و اگر اقبال به آن در سال‌های اخیر کمتر شده به دلیل سیاست اروپا در راستای کاهش وابستگی به خاورمیانه در حوزه تامین سوخت است. برای همین سعی کرده‌اند که به سمت موتورهای برقی حرکت کنند اما تا چند سال پیش جزو خودروهای اصلی کشورهای اروپایی بود.
البته بعد از اتفاقی هم که در سال ۲۰۱۵ برای فولکس واگن رخ داد و در آمریکا تخلف این برند مشهور بعد از تست‌های متعدد محرز شد؛ جاذبه دیزلی هم تحت تاثیر قرار گرفت. با این حال هنوز در سبد تولید همه خودروسازهای مطرح دنیا، خودروی دیزلی، در کنار هیبرید، بنزینی و گازسوز وجود دارد. ضمن اینکه دیزلی برای سواری حداقل تا ۲۵ سال آینده در اروپا تولید خواهد شد حتی اگر در شرایط حاضر این نوع موتور در اولویت تولید نباشد.
*پس می‌پذیرید که حتی در اروپا هم دیزل‌ها ریسک آلودگی دارند که تخلف فولکس واگن گواه همین موضوع است. ضمن اینکه باید تفاوت‌های ایران و اروپا را در حوزه تجهیزات کنترل آلایندگی، قوانین محیط زیستی و ضمانت اجرایی قوانین و حتی نیروی متخصص در حوزه کنترل آلودگی، در نظر داشته باشیم. با وجود فاصله شدید ما با اروپا در این موارد، همچنان معتقد هستید که در کشور ما تولید و توسعه سواری دیزلی مانعی ندارد؟
ببینید همان‌طور که گفتم آلودگی دیزل‌ها حداقل روی کاغذ حل شده و به لحاظ شتاب و بازدهی هم بهتر از بنزینی‌ها هستند؛ اما ریسک آلودگی همچنان وجود دارد چون اگر اختلالی در فیلتر دوده یا سایر قطعات کنترل آلودگی دیزل ایجاد شود؛ به شدت آلوده‌کننده خواهد بود. با این وجود بخاطر این موضوع نمی‌توانیم کشور و خودروساز را از تولید این فناوری منع کنیم و به نظر من بهتر است سازمان محیط زیست قدرت پایش و کنترل خود را بالا ببرد.
ضمن اینکه برای تصمیم دراین زمینه باید همه ابعاد به‌ویژه سبد سوختی کشور هم در نظر گرفته شود، چون مصرف بنزین در ایران روزبه‌روز در حال افزایش است و با توجه به شرایط سیاسی تحمیلی بر کشور، امکان تامین آن از طریق تولید داخل سخت‌تر می‌شود، بنابراین سازمان محیط زیست نمی‌تواند به یک فناوری رایج در دنیا صرفاً به دلیل ریسک آلودگی هوا پاسخ منفی بدهد. چون علاوه بر محیط زیست سایر ابعاد از جمله سبد سوخت نیز باید مدنظر قرار گیرد که از نظر مدیریت انرژی کار منطقی است، ضمن اینکه میلیاردها تومان برای مطالعه و تولید سواری دیزلی از بیت‌المال هزینه شده است و مختصصانی روی این موضوع وقت گذاشته‌اند.
سازمان محیط زیست به جای برخورد محافظه‌کارانه ، پایش و نظارت خود را تقویت کند
*ایده خودروساز هم همین است چون برای مطالعه هزینه شده باید حتماً تولید انبوه شود، شما به عنوان متخصص حوزه آلودگی هوا این استدلال را می‌پذیرید؟
به هر حال نمی‌توانیم این سرمایه‌گذاری را دور بریزیم، همچنین در شرایطی که وزیر نفت تأکید دارد که برای تأمین بنزین کشور دچار مشکل هستیم، به ناچار می‌توانیم به سمت تولید سورای دیزلی برویم. دقت داشته باشید که خط تولید سواری دیزلی در ایران وجود دارد و سازمان محیط زیست نمی‌تواند جلوی تولید خودرویی را که خط تولید آن وجود دارد؛ بگیرد.
*خوب می‌دانید که تامین سوخت وظیفه سازمان محیط زیست نیست بلکه هدف از تشکیلات محیط زیست آن است که بهبود کیفیت هوا و سلامت شهروندان را تضمین کند برای همین هم با تولید سواری دیزلی مخالفت دارد.
سازمان محیط زیست به جای اینکه محافظه‌کارانه برخورد کند؛ بهتر است از دولت تقاضا کند که بودجه کافی به‌منظور تقویت تجهیزات پایش و نظارت در اختیارش قرار دهند. این ایراد که از سوی سازمان محیط زیست مطرح می‌شود مبنی بر اینکه در سواری دیزلی ممکن است فیلتر دوده یا EGR از کار بیفتد، وارد است، اما این سازمان باید از طریق پایش و اعمال جرایم سنگین برای متخلفان از انتشار ذرات معلق دیزلی‌ها خودداری کند.
در دنیا هم رایج نیست که تکنولوژی را محدود کنند، بلکه باید برای تکنولوژی حد و حدود تعیین کنند و خودروسازها با توجه به این محدودیت‌ها تصمیم بگیرند که آیا برای آنها صرفه اقتصادی دارد که به سمت تولید محصول مدنظر بروند یا نه؟. سازمان محیط زیست هم باید سیستم نظارتی را به قدری قوی کند که از هر نوع دستکاری در سیستم‌های پس‌پالایش سواری دیزلی مطلع شود و از شماره‌گذاری و تردد این خودروها جلوگیری کند. نباید تولید محصول سواری دیزلی را که از لحاظ استرتژیک و از لحاظ انرژی برای کشور مهم است؛ ممنوع کنیم. شاید مخالفت سازمان محیط زیست تا حدی به همین ضعف نظارت برمی‌گردد.
*اگر بنا به توسعه سبد سوختی کشور است چرا خودروساز به سمت تولید سواری پایه‌گازسوز نمی‌رود؟
این ایراد وارد است. اتفاقاً مطالعات مربوط به تولید سواری گازسوز هم به سفارش وزارت نفت انجام شده و اگر از من نظر بخواهید می‌گویم بهتر است خودروسازان تولید گازسوز را در اولویت قرار دهند به جای سواری دیزل. اما بنا به دلایلی مثل مشکل شتاب موتور گازسوز، نبود جایگاه توزیع سوخت و نبود مخزن بزرگ گاز، ایده تولید انبوه موتور گازسوز به حاشیه رانده شده است.
همچنین زمانی که مطالعه روی سواری دیزلی در کشور ما انجام شد؛ تولید موتور دیزل در اروپا در اوج بود و حتی برخی خودروسازها بر اساس راهی که اروپا طی کرده بود؛ اعلام می‌کردند که آینده خودروها در دنیا سواری دیزل است. شاید اگر در آن مقطع که مطالعات مربوط به سواری دیزل در ایران آغاز شد؛ شرایط مشابه وضعیت موجود اروپا در افت تولید سواری دیزلی بود؛ شاید اصلاً به سمت تولید و توسعه موتور سواری دیزل حرکت نمی‌کردیم.
موافقم با شما که این ایراد و ابهام بزرگ باقی است که چرا سیاست‌گذاری کلان کشور به سمت تقویت پایه‌گازسوز حرکت نکرده است، چون اگر روی این موضوع تمرکز می‌شد می‌توانستیم موانع پیش روی خودروی پایه‌گازسوز را برداریم و با وجود منابع غنی گاز در کشور، مسیر موفقی در زمینه توسعه سبد سوختی کشور و در عین حال حفظ محیط زیست و بهبود کیفیت هوا داشته باشیم.
به گزارش ایسنا، با اینکه توسعه سبد سوختی کشور دلیل عمده برای راه انداختن خط تولید سواری دیزلی مطرح می‌شود، اما بر کسی پوشیده نیست که کشور ما از سوخت دیزل یورو ۴ در همه نقاط کشور و در کلیه جایگاه‌ها برخوردار نیست و واضح است که سوخت‌گیری دیزل‌ها با گازوئیل غیر استاندارد، به سرعت تجیهزات کنترل آلودگی خودرو را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین بهتر نیست قبل از تلاش‌ها برای تولید سواری دیزلی، تامین سوخت استاندارد برای موتورهای دیزلی تضمین شود؟
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ايران خودرو تولید سواری دیزلی سازمان محیط زیست سواری دیزلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۱۷۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معضل کشت‌های زیرپلاستیکی در همدان و آلودگی محیط زیست
ایسنا/همدان معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان اعلام کرد: در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است، به طوری‌که بعد از برداشت محصول، کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری نشده و زیر نور آفتاب رها شده و آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند.
سیدعادل عربی در نشست تخصصی ایسنا با موضوع «بررسی عوامل تهدیدکننده زمین در استان همدان»، با اشاره به لزوم مشارکت مردم در حفظ محیط زیست اظهار کرد: مبحث پسماندهای پلاستیکی در استان همدان جدی است، به طوری‌که یکی از مشکلات حوزه پسماند در استان انتشار کیسه‌های پلاستیکی در طبیعت و به ویژه حاشیه راه‌های مواصلاتی و رودخانه‌هاست.
وی با بیان اینکه در این حوزه قانون داریم اما متأسفانه بخشی از قانون بنا به دلایل متعدد اجرا نمی‌شود، تصریح کرد: تاکنون رویکرد ما در مدیریت پسماندهای پلاستیکی، مشارکتی با مردم و دستگاه‌های مختلف بوده است تا از طریق اجرای برنامه‌هایی چون پاکسازی نمادین به سمت فرهنگ‌سازی برویم اما به این نتیجه رسیده‌ایم که باید به سمت اجرای درست قانون حرکت کنیم.
عربی با تأکید بر اینکه فرهنگ‌سازی جواب می‌دهد اما کافی نیست و قاعدتاً نمی‌شود اصل قانون را رها و تنها به سمت فرهنگ‌سازی حرکت کرد، یادآور شد: به عنوان مثال ماده ۷ قانون مدیریت پسماندهای شهری اشاره می‌کند شهرداری‌ها موظف هستند هم پسماند محدوده شهری و هم پسماند حریم شهر را مدیریت کنند اما در حال حاضر تنها محدوده شهری مدیریت می‌شود و حریم شهر رها شده است.
شهرداری‌ها موظف هستند هم پسماند محدوده شهری و هم پسماند حریم شهر را مدیریت کنند اما در حال حاضر تنها محدوده شهری مدیریت می‌شود و حریم شهر رها شده است
وی ادامه داد: مدیریت پسماندهای خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها نیز با بخشداری‌هاست که اجرا نمی‌شود و استدلالشان این است که بودجه و تشکیلات لازم را نداریم و ما ارگان حاکمیتی هستیم اما استدلال سازمان حفاظت محیط زیست هم این است اگر مشکل دارید به سمت ایجاد تشکیلات و تأمین بودجه بروید و یا اینکه قانون را اصلاح کنید، در واقع باید اجرای این بخش از قانون مشخص شود.
جمع‌آوری روزانه ۲۰ تن صرفاً کیسه‌های پلاستیکی در همدان
وی در ادامه بیان کرد: در شهر همدان روزانه ۲۰ تن صرفاً کیسه‌های پلاستیکی و در کل استان ۵۰ تن جمع‌آوری می‌شود. پلاستیک نرخ و ارزش بازیافت بسیار پایینی دارد و نرخ تجزیه‌اش بسیار طولانی است، به طوری‌که از ۳۰۰ تا ۹۰۰ سال زمان تجزیه پلاستیک در طبیعت ذکر شده است.
عربی با اشاره به اینکه نرخ تولید پسماند عادی ۱۵۰۰ تن در روز است، سرانه تولید پسماند شهری را ۸۰۰ گرم و پسماند روستایی را ۵۰۰ گرم در روز دانست و افزود: در استان همدان روزانه ۷.۵ تن پسماند پزشکی تولید می‌شود که ۳.۵ تن پسماند عفونی، تیز و برنده است که در استان مدیریت و بی‌خطرسازی شده سپس وارد سایت‌های پسماند شهری می‌شود.
وی اضافه کرد: سالانه ۶۳۷ هزار و ۷۸۰ تن پسماند صنعتی در سطح استان تولید می‌شود که بخش ویژه و خطرناک آن به طور مستمر به مراکز مجاز کشوری تحت نظارت اداره‌کل محیط زیست استان انتقال می‌یابد در ضمن ۳۳۸۵ تن پسماند کشاورزی نیز در سال تولید می‌شود که بخش ویژه و خطرناک آن نظیر سموم، آفت‌کش‌ها یا آفت‌کش‌های تاریخ مصرف گذشته به مراکز مجاز کشوری منتقل می‌شوند.
معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان بیان کرد: در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است به طوری‌که این نوع کشت، شرایط گلخانه‌ای را در ابعاد کوچک برای کشت محصولاتی که نیاز به آب دارند، ایجاد و در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کند و کار بسیار خوبی است، اما وقتی محصول برداشت می‌شود کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری نشده و زیر نور آفتاب رها شده و آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند و این اتفاق، عمدتاً در زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای رخ می‌دهد چراکه صاحب زمین به هیچ وجه چنین کاری نمی‌کند و دلش به حال زمینش می‌سوزد اما وقتی دست مستأجر باشد او پس از جمع‌آوری محصولش زمین را به حال خود رها می‌سازد.
در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است و عمدتاً در زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای رخ می‌دهد
مهمترین معضل کشت‌های زیرپلاستیکی در رزن است
وی افزود: در قانون و در آیین‌نامه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی آمده است که سازمان جهادکشاورزی باید در گام نخست با اقدامات ترویجی و آموزشی این موضوع را حل کند و اگر چنین نکرد به سراغ آیین‌نامه‌های قانونی می‌رویم و باید به سمت اقدامات قضایی حرکت کنیم که این‌کار را هم کرده‌ایم، به طوری‌که مهمترین معضل و عمده اقدامات قضایی انجام شده در این زمینه در شهرستان رزن است البته فامنین، کبودراهنگ و بهار هم درگیرش هستند.
عربی با اشاره به آیین‌نامه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی و تصویب آن در سال ۱۴۰۱ مطرح کرد: کشور ما هم مثل سایر کشورها درگیر مسأله پسماند کیسه‌های پلاستیکی است، در بسیاری از کشورها تولید کسیه‌های پلاستیکی ممنوع شده، در بعضی از کشورها مالیات برایش درنظر گرفته‌اند و برخی کشورها هم تولید دسته‌ای از پسماندهای پلاستیکی را ممنوع کرده‌اند بنابراین ما هم برای اینکه از این موضوع عقب نمانیم، آیین‌نامه‌ای با عنوان «کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی» را به تصویب رساندیم که هم ممنوعیت‌ها در آن قید شده و هم اقدامات آموزشی. صداوسیما هم باید برای آموزش و تنویر افکار عمومی وارد شود و از تبلیغ کالاهای حاوی پلاستیک اجتناب کند.
وی با بیان اینکه ماده ۱۰ آیین‌نامه هم دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش را مکلف کرده است که در این حوزه اطلاع‌رسانی کنند که نشست ایسنا در راستای این اقدام به شمار می‌آید، اظهار کرد: این آیین‌نامه در حال اجراست و امسال ممنوعیت عدم توزیع کیسه‌های پلاستیکی زیر ۲۵ میکرون به فروشگاه‌های زنجیره‌ای و در ادامه ممنوعیت تولید این کیسه‌ها به اداره‌کل صمت ابلاغ شده است و از سازمان جهادکشاورزی خواسته‌ایم میزان اراضی زیرکشت پلاستیک و برنامه‌اش برای کاهش آثار زیان‌بار پلاستیک‌های باقیمانده در اراضی را گزارش دهد.
عربی با اشاره به اینکه پلاستیک‌هایی که در حال حاضر در فروشگاه‌ها توزیع می‌شود، ضخیم هستند و فعلاً طرح با ممنوعیت عرضه پلاستیک‌های زیر ۲۵ میکرون که مصداق آن کیسه فریزر است، آغاز شده، مطرح کرد: تولید کسیه‌های زیست تجزیه‌پذیر هم یکی از راهکارهای جایگزین است که سریع تجزیه شده و به دی‌اکسیدکربن و آب تبدیل می‌شود و تکنولوژی آن در استان همدان وجود دارد منتها چون تکلیف قانونی نیست، یکی راحت‌ترین کارها این است که تولیدکننده به سمت تولید کسیه‌های مرسوم می‌رود. هر چند پیش‌بینی می‌شود در آینده به سمت ممنوعیت‌های بیشتر برویم و یا اعمال مالیات بر کیسه‌های پلاستیکی را خواهیم داشت تا مصرف‌کننده در ازای دریافتش بهایی بپردازد.
پارسال ۳۶۰۰ تن پسماند ویژه به خارج از استان انتقال یافت
وی با اعلام اینکه سال گذشته در حدود ۳۶۰۰ تن پسماند ویژه را به خارج از استان فرستادیم، در واقع واحد صنعتی الزام شد که انتقال دهد چراکه این نوع پسماند خاصیت شیمیایی، خورندگی، سمیت، بیماری‌زایی و یا انفجاری دارد، مطرح کرد: عمده این پسماند مربوط به یکی از واحدهای صنعتی بزرگ استان بود که تخلفی در حوزه مدیریت پسماند انجام داده بود به طوری‌که حدود ۱۶۰۰ تن تنها مربوط به این واحد بود که لجن‌های نفتی‌اش را درون واحد پنهان و در زمین خاک کرده بود.
یک واحد صنعتی بزرگ در استان با تخلف در حوزه مدیریت پسماند، حدود ۱۶۰۰ تن لجن نفتی در درون واحدش پنهان و در زمین خاک کرده بود
عربی با اشاره به صدور ۱۵۰ اخطاریه برای اشخاص مختلف و ارجاع ۲۵ مورد به دادگاه‌های شهرستان طی سال گذشته بیان کرد: مکاتباتی هم با بازرسی و دادستانی درباره ترک‌فعل برخی از نهادها و دستگاه‌های استان در زمینه قانون مدیریت پسماند داشتیم، چراکه محیط زیست ناظر مدیریت پسماند است و اگر اعلام نکند سازمان زیرسوال می‌رود.
وی در زمینه ناحیه‌بندی مدیریت پسماند در سطح استان نیز توضیح داد: سال ۹۴ دو ناحیه یکی مرکز و شمال با مسئولیت شهرداری همدان و دیگر در جنوب با مسئولیت شهرداری ملایر در استان برای مدیریت پسماندهای عادی معرفی شد؛ ناحیه مرکز به طور کامل فعال است اما در ناحیه جنوب اتفاقاتی افتاد و محل عوض شد و مسئولش شهرداری ملایر است.
محل ناحیه جنوب مدیریت پسماند تا پایان خرداد مشخص می‌شود
عربی با اشاره به اینکه در حال حاضر هر شهر خودش پسماندها را جمع‌آوری می‌کند و بر روی همان سایت‌ها هم نظارت انجام می‌شود اما به دنبال تجمیع پسماندها هستیم، ادامه داد: با توجه به اینکه در ناحیه جنوب در زمینه تأمین زمین به مشکل برخوردیم، ناچار شدیم محل را تغییر دهیم و شهرداری ملایر موظف شده تا پایان خردادماه سال‌جاری محل جدید را معرفی کند و کارهایش را انجام دهد.
ایجاد یک ناحیه جدید به نام شمال شرقی
وی به ایجاد یک ناحیه جدید به منظور مدیریت پسماند اشاره کرد و افزود: ناحیه سوم در شمال شرقی واقع شده و شهرستان‌های کبودراهنگ، رزن، درگزین و فامنین را پوشش خواهد داد، کارهایش انجام شده و مطالعاتش پایان یافته و به سمت تأیید مکان می‌رویم، به طوری‌که در هفته جاری به سمتی می‌رویم که یک گزینه را نهایی کنیم و شهرداران وارد کار شوند.
معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان با اشاره به اینکه هدف از ایجاد نواحی مدیریت پسماند، کاهش سایت‌های زباله‌های شهری و روستایی و ایجاد انگیزه برای انجام کارهای اقتصادی است به طوری‌که می‌توان از پسماند، انرژی استحصال کرد، گفت: شهرداری همدان در حال مطالعه طرحی برای استحصال انرژی از گاز متان در سایت پسماند شهرداری همدان است و به تازگی برای مدیریت شیرابه‌ها، لاگن‌های مدیریت شیرابه سایت زباله را افتتاح کرد، چراکه در سایت پسماند در مدیریت شیرابه وضعیت نامطلوب داشتیم و در حال حاضر بهتر مدیریت می‌شود البته نه عالی اما از قبل بهتر است.
شهرداری به تازگی برای مدیریت شیرابه‌ها، لاگن‌های مدیریت شیرابه سایت زباله را افتتاح کرد، چراکه در سایت پسماند در مدیریت شیرابه وضعیت نامطلوب داشتیم
معضل شیرابه در سایت پسماند همدان
وی با بیان اینکه به ازای هر تن پسماند تر در حدود ۱۰۰ لیتر شیرابه تولید می‌شود البته عدد ثابتی نیست و به خیلی از موضوعات مربوط است، ادامه داد: در پسماندهای روستایی شیرابه کم داریم چراکه بیشتر پسماندهای تر توسط دام‌ها و پرندگانشان مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در شهرها سایت‌های زباله شهری پسماندهای تر زیادی داشته و قاعدتاً شیرابه زیادی دارند، به طوری‌که این موضوع در سایت پسماند شهر همدان به معضلی تبدیل شده است که به ناچار سه لاگن بزرگ رُسی، نفوذناپذیر و ایزوله ایجاد کرده‌اند تا پس از تجمیع شیرابه‌ها به روش ساده تبخیری، کم کم بخار شوند.
عربی در پایان، در زمینه فرسایش بادی خاک نیز اعلام کرد: براساس مطالعاتی که دبیرخانه ستاد ملی مقابله با پدیده گردوغبار انجام داده، ۴۸ هزار و ۸۰۰ هکتار کانون مولد گردوغبار در کبودراهنگ، فامنین و همدان در بخش قهاوند شناسایی شده که بخشی در اراضی کشاورزی بوده و بخشی در اراضی ملی است که در این اراضی منابع طبیعی روی تثبیت آن اراضی با گیاهان مقاوم به شوری و خشکی خاک کار می‌کند.
انتهای پیام
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری