هر جا جز ایران؟! چه تلخ، چه تکان دهنده...

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- با کامی تلخ، می‌خواهم دربارۀ نتیجۀ یک نظر سنجی بنویسم که واقعا قابل تأمل و به تعبیری تکان‌دهنده است.

دکتر محمد‌رضا جوادی‌یگانه استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران که در دورۀ جدید شهرداری تهران و در انتخابی درست و متناسب، معاونت فرهنگی این نهاد عمومی را نیز بر عهده دارد نوشته است: «براساس پیمایش وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعۀ ایران 29.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

8 درصد از مردم تمایل به زندگی در کشوری به جز ایران دارند.»

بله، به جز ایران! همین ایرانِ خودمان. وطن و سرزمین‌مان با چند هزار سال قدمت که تا سرود «ای ایران» را می شنویم موی بر تن مان راست می‌شود و با غرور گردن بر می‌افرازیم.

شاید تصور شود این نظر سنجی مخاطبان خاصی داشته که به چنین نتیجه‌ای انجامیده اما هم دکتر جوادی یگانه آدم موثقی است و هم در این پیمایش اصول علمی مراعات شده و هم محدود به یکی دو جا نبوده و 426 شهر مرکز شهرستان و 82000 نمونه را در بر می‌گیرد و مربوط به سال 1395 هم هست که اتفاقا وضعیت رضایت و امید اجتماعی قاعدتا بهتر بود.

پس در این نظر سنجی نمی‌توان تشکیک کرد و داستان همان است که در توییت جامعه شناس ایرانی آمده است: «نزدیک به یک سوم مردم ایران تمایل به زندگی در کشوری جز ایران دارند».

این گزاره خیلی تکان دهنده است. واقعا تکان دهنده. در فرهنگ ما و خیلی از کشورها از وطن به عنوان «مام میهن» یا مادر یاد می شود. مثل این است که فرزندانی بگویند آرزو دارند در آغوش هر مادری باشند جز مادر خود.

اما چرا این اتفاق افتاده است؟ چرا چنین سخنی گفته می‌شود؟

1. آیا ملی گرایی ایرانیان تحت تأثیر ترجیح گفتمان ایدیولوژیک بر ناسیونالیسم در دهه‌های اخیرافول کرده است؟ اما اگر چنین باشد اتفاقا به عکس باید با گفتمان غالب هم‌داستانی کنند حال آن که می توان حدس زد کسانی که از گفتمان های سیاسی و فرهنگی راضی نیستند بخش غالب این مجموعه را تشکیل می دهند.

2. نوع نگاه مردم با «انقلاب هوش» و ظهور رسانه های مدرن و هوش مند تغییر کرده است. تأثیر پذیری مردم از رسانه های جدید امری اجتناب ناپذیر است و قضیه جدی تر از آن است که به صرف این که عنوان های تازه ای در کتاب های درسی به این موضوع اختصاص یابد امید داشته باشیم نسلی که در معرض رسانه های جدید است هر رسانۀ نوشتاری و دیداری و شنیداریِ غیر را مصداق جنگ نرم و تهدید نرم بداند.

این رسانه ها نوع دیگری از زندگی اجتماعی را چه واقعی و چه بعضا اغراق شده یا گزینشی پیش چشم مردم قرار داده اند و از این رو افرادی که کم شمار هم نیستند احساس نارضایتی می کنند.

روزگاری شخص همۀ عمر خود را در همان منطقه ای که به دنیا آمده بود می گذراند و از بیرون خبر نداشت اما امروز و به یاری فناوری های مدرن و انقلاب هوش و رسانه ها اگر هم فیزیکی و جسمی سفر نکند ذهنی و غیر فیزیکی سوار بر سفینه رسانه ها به نقاط مختلف جهان سفر می کند و انگاره های او تغییر یافته است.

3. بخشی از مردم از این همه تناقض به ستوه آمده‌اند. این همه خانۀ خالی و دغدغۀ بخش قابل توجهی از جامعه تأمین اجارۀ خانه؟ این همه نقدینگی و کارآفرینان ناچار از گذار از هفت خوان و بعضا به هر طریقی متوسل شدن برای وام با بهره گرفتن؟ این همه دختر جوان و پسرانی در آرزوی زندگی مشترک؟ این همه ستایش شعور مردم در رسانۀ رسمی و قلع و قمع نصف کاندیداها در آستانۀ هر انتخابات و تازه از کار انداختن منتحبان آنان؟

شاید بخش قابل توجهی از خستگی و میل به زندگی در هر جای دنیا به جز اینجا به خاطر همین احساس باشد.

4. از ضرب‌المثل‌های ماست که «مرغ همسایه غاز است». مادام که مرغ همسایه را ندیده‌ای گمان می‌کنی غاز است و برای این که بدانی غاز نیست باید ببینی. وقتی سفر به خارج از کشور این همه دشوار شده و به خاطر ویزا و ارز گران عملا امکان سفر و آگاهی از بیرون مرزها برای کثیری فراهم نیست تصوراتی دارند که می تواند با واقعیت فاصله داشته باشد.

5. جالب است که پاسخ دهندگان نگفته اند الزاما کشورهای اسکاندیناوی که استانداردهای زندگی در آنها بالاست یا امریکا و کانادا و استرالیا و اروپای غربی که از نظر توسعه انسانی خیلی بالا به حساب می آیند (ایران، بالا و کشورهایی چون عراق متوسط به حساب می آیند). بلکه گفته اند هر جا به جز ایران.

این هر جا شاید به خاطر آن باشد که از نظر سیاسی و اقتصادی هر وضعیتی داشته باشند به نوع پوشش آنان گیر نمی دهند. انصافا یک کشور در دنیا معرفی کنید که پلیس آن پیامک بفرستد به خاطر پوشش اتومبیل شما توقیف شده. در حالی که در قانون مجازات بی حجابی و نه بد حجابی مشخص شده است. نمی گویم درست است یا نادرست است اما انصافا منحصر به فرد نیست؟!

روی دیگر سکه هم این است که کجای دنیا هر ماه به حساب شهروندان پول می ریزند؟ درست است که اندک است اما به هر حال می‌پردازند. 4 ساعت در مرکز قلب تهران بودیم و کل هزینه 10 هزار تومان شد. اما چرا با این هزینه برای بهداشت و آموزش و پرداخت یارانه احساس رضایت با نوع مخارج متناسب نیست؟

6. در دنیای مدرن «لذت» از «رنج» برتر دانسته می شود. نسل های جدید تحت تأثیر کتاب های موفقیت معتقدند یک بار زندگی می کنند و دوست دارند این یک بار مطابق میل آنان باشد. تازه در فرهنگ خودمان هم سعدی می گوید:

حب وطن گرچه حدیثی است شریف
نتوان مُرد به خواری که اینجا زادم

وطن در نگاه سعدی البته تنها زادگاه است و در آن زمان قلمرو کشور مانند امروز مطرح نبوده اما او هم به صراحت می گوید چون در جایی به دنیا آمده ام دلیلی ندارد که همین جا هم بمیرم.

در دنیای مدرن اما همان گونه که مردم با انتخابات حاکمان را تغییر می دهند یا طلاق اگرچه تلخ است اما غیر عادی نیست و افراد محل و نوع کار خود را تغییر می دهند دوست دارند کشور محل زندگی خود را نیز تغییر دهند و این الزاما از سر نارضایتی و اصطکاک سیاسی هم نیست و می تواند به خاطر کنجکاوی هم باشد.

7. از غلامرضا تختی ایران‌دوست‌تر کی؟ نوۀ او اما سال هاست که در آمریکاست. چرا؟ چون پدرو مادرش ( بابک تختی و منیرو روانی پور) اهل کتاب و قلم اند و از سانسوریا کتاب ناخوانی ایرانیان یا زندگی زیر انتظارات فوق‌العاده از این نام به تنگ آمدند و رفتند. این دو نام فرزند خود را البته غلامرضا گذاشتند. روزی در مدرسه اما معلم از غلامرضای نوجوان می پرسد:

این غلامرضا تختی که این همه در فضای اینترنت حضور دارد با تو چه نسبتی دارد؟ وقتی نواده نوجوان تختی پاسخ می دهد پدر بزرگ من بوده معلم با شگفتی می پرسد: وقتی مردم کشورت پدرت را اسطوره خود می دانند پس تو اینجا چه می کنی؟

او ننوشته چه پاسخی داده و آن زمان البته در سنی نبوده تا بتواند پاسخ ژرفی بدهد اما باید دید امروز چه پاسخی دارد. ضمن این که کوچ این گونه افراد بر نوع نگاه دیگران هم اثر می گذارد.

8. نباید تصور کرد انگیزۀ همه سیاسی است. برخی دوست دارند جای دیگری باشند تا از مسابقه پول نجات پیدا کنند. اینجا همه محکوم به شرکت در مسابقه و در معرض مقایسه اند و می خواهند جایی باشند که لازم نباشد مدام بدوند و تازه نرسند. می خواهند از این مسابقه و مقایسه برهند.

9. این پاسخ که دوست دارند هر جایی باشند جز اینجا می تواند ناشی از احساس «ناشکوفایی» هم باشد. همه نمی خواهند وزیر و وکیل و پولدار شوند. می خواهند شکوفا شوند و احساس می کنند نمی توانند. فردی که دنبال شکوفایی است الزاما به دنبال غرب نیست. در پی رؤیا هم نیست. تنها به دنبال خود شکوفایی است. به تعبیر مولانا:

چون خیالی در دلت آمد نشست

هر کجا که می گریزی با توهست

دوست دارند دنبال این خیال بدوند ولو تجربۀ موفقی هم حاصل آن نباشد. زندگی اما بیش از آن که رسیدن باشد رفتن و شدن است و در فرهنگ ما به آن «سیرورت» می گویند. اقبال لاهوری می گوید: هستم اگر می روم، گر نروم نیستم. این شوق رفتن می تواند از سر میل به «هستن» باشد. اگر احساس کنند همین جا می توانند «باشند» نمی گویند دوست دارند بروند و می مانند.

10. هیچ حسی مانند احساس تعلق، آدمی را به ماندن تشویق نمی کند. این پاسخ را تنها می توان با شعر جاودانۀ احمد شاملو توصیف کرد:

بر خاکی نشسته ام که از آنِ من نیست

از رنجی خسته ام که از آنِ من نیست

همان شاملو البته می گفت « آبم از این کوزه ایاز می خورد و چراغم در این خانه می سوزد... در مجموع دو سه سالی از عمرم را خارج از ایران گذرانده ام و این دو سه سال را جزو عمرم به حساب نمی آورم.»

اما بامداد شاعر هم احساس می کرد چشمه خلاقیت او در محیط غیر پارسی زبان نمی جوشد و او نیز به دنبال شکوفایی بود.

آقایان! این آمار را جدی بگیرید. درست است که گاه در قالب یک آرزوست یا بخشی از آن ناشی از پدیدۀ جهانی شدن است و ممکن است یک آمریکایی یا فرانسوی هم دوست داشته باشد جای دیگری زندگی کند، اما از فقدان احساس تعلق یا کاهش آن حکایت می کند.

به نظر نمی رسد گزینه‌ای جز افزایش حس تعلق این روند را کاهشی کند...

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: جوادی یگانه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۲۱۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افزودنی های بتن

تاریخچه افزودنی های بتن به قدمت بتن است. افزودنی های بتن بخشی از فناوری بتن هستند. در زمان های قدیم، گاهی اوقات، مهندسان سایت (بر اساس تجربه خود) پیشنهاد می کردند که مواد شیمیایی را قبل یا در حین اختلاط مواد بتن اضافه کنند. افزودنی های بتن جزء مهمی در بتن با سیمان، آب و سنگدانه ها هستند. امروزه افزودنی های بتن جزء مهم و به طور فزاینده ای در جهان هستند. بتن بدون مواد افزودنی امروزه یک استثنا است. آنها برای سازه های بتنی مضر نیستند اما در نهایت خواص بتن تازه و سخت شده را بهبود می بخشند.
این روزها بتن برای مصارف مختلفی استفاده می شود تا برای شرایط مختلف مناسب باشد. بتن معمولی ممکن است عملکرد کیفی مورد نیاز مانند دوام، مقاومت، کارایی و کیفیت نهایی بتن را به ما ندهد. در چنین شرایطی از افزودنی های بتن برای اصلاح یا بهبود خواص معمولی بتن استفاده می شود. به عنوان مثال بتن ریزی انبوه، بتن ریزی در فضاهای باریک، در مکان های دورافتاده که آب به راحتی در دسترس نیست، جایی که قالب ها باید زودتر برداشته شوند، بتن ریزی در نزدیکی مناطق ساحلی و غیره.

شرکت ماشین سازی صادقی، طراح و تولید کننده انواع ماشین آلات و تجهیزات ساختمانی شامل دستگاه بلوک زنی ، میکسر سیمان و ... مطابق با استانداردهای روز صنعت میباشد. با توجه به فروش بدون واسطه و حجم زیاد سفارشات در تولید انبوه، دارای محصولات با مناسب ترین قیمت نسبت به محصولات مشابه در بازار می باشد.

اهمیت افزودنی های بتن:

با این حال، توجه داشته باشید که افزودنی نباید برای جایگزینی مواد تشکیل دهنده با کیفیت پایین یا عملکرد ضعیف استفاده شود. افزودنی های بتن برای بهبود رفتار بتن در شرایط مختلف و تضمین کیفیت بتن در حین اختلاط / انتقال / جاگذاری / عمل آوری، هم به عنوان بتن تازه و هم به عنوان بتن سخت شده استفاده می شود. برای خرید دستگاه مخلوط کن بتن، خاموت زن و دستگاه جدول زن با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

مواد افزودنی عمدتاً برای موارد زیر استفاده می شوند:

برای کاهش محتوای آب در بتن، یعنی حفظ نسبت آب سیمان تا حد ممکن. افزایش مقاومت فشاری و پارامتر دوام بتن. برای افزایش کارایی و دادن زمان حمل و نقل و قرار دادن بیشتر. برای دادن خاصیت خاص بتن یا ایجاد شرایط مطلوب در هنگام قرار دادن. برای کنترل ترک های انقباض. برای دستیابی موثرتر به خواص خاص بتن. برای اطمینان از کیفیت بتن در هنگام اختلاط، حمل و نقل، قرار دادن و عمل آوری در شرایط نامساعد جوی. میزان یا ظرفیت خونریزی را تغییر دهید. بهبود قابلیت پمپاژ کاهش نفوذپذیری افزایش پیوند بین بتن موجود و جدید.

استفاده موفقیت آمیز از مواد افزودنی در بتن به استفاده از روش های مناسب بتن ریزی و بچینگ بستگی دارد. بیشتر افزودنی ها به صورت مایع آماده برای استفاده عرضه می شوند و در کارخانه یا محل پروژه به بتن اضافه می شوند.

انواع مواد افزودنی بتن

مواد افزودنی بتن دو نوع اصلی هستند:

1. مواد افزودنی شیمیایی برای بتن:

افزودنی‌های شیمیایی، مواد شیمیایی محلول در آب هستند که به مقدار کم به بتن اضافه می‌شوند تا خواص خاصی را تغییر دهند. هزینه ساخت و ساز را کاهش می دهد و خواص بتن سخت شده را افزایش می دهد. از بهترین تولید کنندگان دستگاه های بلوک زن و جدول زن میتوان به فامکو ، صادقی ماشین ، ماشین سازی سرمد و اصفهان تاج نادی اشاره نمود.
مواد افزودنی شیمیایی به شرح زیر طبقه بندی می شوند.

(الف) کاهش دهنده های هوایی:

سرگرم کننده های هوا برای پخش حباب های ریز هوا در بتن استفاده می شوند. افزودن این ماده افزودنی باعث کاهش جدا شدن بتن تازه می شود. همچنین مقاومت بتن در برابر یخبندان شدید را بهبود می بخشد که باعث کاهش آسیب در چرخه های انجماد و ذوب می شود و در آنجا با افزایش دوام بتن می شود. آنها همچنین به کاهش چگالی بتن کمک می کنند.

ب) کاهش دهنده های آب:

از افزودنی های کاهنده آب برای کاهش مقدار آب اختلاط مورد نیاز برای تولید بتن اسلامپ مورد نظر استفاده می شود. نسبت آب به سیمان را کاهش می دهند، محتوای سیمان را کاهش می دهند و اسلامپ را افزایش می دهند و می توانیم مقاومت ویژه بتن را بدست آوریم.

(ج) تنظیم کند کننده ها:

کند کننده، ترکیبی است که فرآیند شیمیایی هیدراتاسیون را کند می کند یا به تاخیر می اندازد، به طوری که بتن برای مدت طولانی تری نسبت به بتن بدون کندکننده، پلاستیک و قابل کار باقی می ماند. این نوع افزودنی های بتن به طور گسترده در جاهایی که بتن ریزی در دمای بالا انجام می شود استفاده می شود. از آنجایی که دمای بالا می تواند گیرش اولیه سریعتر بتن را ایجاد کند.

(د) تنظیم شتاب دهنده ها

شتاب دهنده ها به بتن اضافه می شوند تا میزان مقاومت اولیه بتن را افزایش دهند تا امکان حذف زودتر قالب و کاهش مدت زمان لازم برای عمل آوری فراهم شود. کلرید کلسیم رایج ترین شتاب دهنده است. با این حال، می تواند فعالیت خوردگی را افزایش دهد. اما بهترین روش های بتن مانند طراحی اختلاط مناسب، یکپارچه سازی، پوشش کافی از مسائل خوردگی جلوگیری می کند. این نوع افزودنی های بتن به ویژه برای اصلاح خواص بتن در هوای سرد مفید هستند.

ه) بازدارنده های خوردگی:

بازدارنده های خوردگی برای کاهش خوردگی در فولاد و میله های فولادی در بتن استفاده می شود. ما می توانیم هزینه نگهداری سازه را با استفاده از مواد افزودنی بتن بازدارنده های خوردگی کاهش دهیم. آنها می توانند هزینه تعمیر و نگهداری سازه های RCC را در طول عمر معمولی 30-40 سال کاهش دهند.

2. مواد افزودنی معدنی برای بتن:

سیمان رایج ترین و پرکاربردترین ماده اتصال دهنده در ساختمان است. برای بتن ریزی سیمان با سنگ خرد شده، ماسه و آب به نسبت دقیق مخلوط می شود تا بتن تولید شود. برای به دست آوردن نتایج بهتر، کارایی بهتر، استحکام بیشتر و تکمیل، از افزودنی های معدنی سیمان یا ملات استفاده می شود.
ماده ای که هم به عنوان پرکننده به بتن اضافه می شود، یعنی ساختار فیزیکی را با اشغال فضاهای بین ذرات سیمان بهبود می بخشد، و هم به عنوان "پوزولانا" که واکنش شیمیایی برای ایجاد استحکام و دوام بسیار بیشتر دارد.
افزودنی های معدنی مخلوط ها را مقرون به صرفه تر می کند، نفوذپذیری را کاهش می دهد، سایر خواص بتن را تحت تأثیر قرار می دهد و مقاومت را افزایش می دهد.
مواد افزودنی معدنی بر ماهیت بتن سخت شده با وجود فعالیت پوزولانی تأثیر می گذارد. پوزولان ها مواد سیمانی هستند و شامل پوزولان هایی مانند خاکستر بادی و دود سیلیس می باشند. با ظهور مواد شیمیایی جدید و تحقیقات در مورد شیمی مدرن، سیل افزودنی های بتن در بازار وجود دارد. فرد باید با دقت از آن استفاده کند، احتمالاً با مشورت معمار / مهندس. نام تجاری زیر استاندارد ممکن است به دستیابی به نتیجه مطلوب کمکی نکند و منجر به مشکلات جدی شود.