ناامیدی فدراسیون در انتخاب سرمربی تیم ملی امید

تیم ملی امید در حسرت 44 ساله‌ صعود به المپیک می‌سوزد و هر دوره با مشکلات زیادی از صعود باز می‌ماند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شبکه خبری تهران نیوز ؛ تیم ملی امید در حسرت ۴۴ ساله‌ صعود به المپیک می‌سوزد و هر دوره با مشکلات زیادی از صعود باز می‌ماند. در سال‌های گذشته افرادی چون برانکو ایوانکویچ، مایلی کهن، منصوریان و خاکپور هدایت این تیم را برعهده داشتند که از صعود باز ماندند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این دوره نیز مدیران تیم فوتبال امید ایران به سراغ کرانچار رفتند اما بعد از دوره اول مرحله انتخابی زلاتکو کرانچار را از هدایت این تیم برکنار کردند و با این تصمیم‌شان دو هدف را نشانه گرفته‌اند. در وهله نخست فدراسیون نشین‌ها از قرارداد دلاری کرانچار نجات پیدا کردند و به سراغ مربی‌ای ارزان‌تر برای این تیم رفتند.

دومین مورد این که فدراسیون فوتبال و حمید استیلی، مدیر تیم، تصور می‌کنند با رفتن کرانچار شانس المپیکی شدن این تیم زیاد می‌شود. تیم امید در بازی‌های مرحله قبلی چندان مقتدر کار نکرد و بعید است با آن نمایش به توکیو ۲۰۲۰ برسد، برای همین ترجیح دادند با یک مربی به روزتر به مرحله بعد قدم بگذارند.فدراسیون فوتبال امیدوار است با انتخاب یک سرمربی خوب ایرانی هم کیفیت تیم بهتر شود و هم این‌که در پرداخت دستمزد مربی با مشکل روبرو نشوند.

آنچه اما این نقشه فدراسیون فوتبال را فعلاً نقش بر آب کرده است این است که فعلاً هیچ مربی‌ای حاضر نشده هدایت تیم امید را بپذیرد. یحیی گل‌محمدی سرمربی موفق پدیده گزینه اول فدراسیون بود که این مربی با تمدید قرارداد خود با پدیده به فدراسیون جواب منفی داد.

رئیس فدراسیون تائید کرد امیر قلعه‌نویی، مهدوی مهدوی‌کیا و علیرضا منصوریان هم پیشنهاد هدایت تیم المپیک را نپذیرفتند تا تیم امید در برزخ گرفتار شود. حال سئوال اساسی اینجاست که چرا هیچ مربی حاضر به پذیرش هدایت تیم ملی امید ایران نیست؟

  بار سنگین ۴۴ ساله

فوتبال ایران ۴۴ است که رنگ حلقه‌های المپیک را ندیده است. این بار هم ماموریت سختی پیش روی ایران است. صعود به المپیک به مراتب سخت‌تر از جام جهانی است. سهمیه آسیا برای المپیک سه تیم است و از طرفی ایران در سیدی پایین قرار می‌گیرد که طبیعتاً باید در یک گروه سخت تلاش خود را برای صعود پیگیری کند.

مربیان مطرح ایرانی نمی‌خواهند این خطر بالا را به جان بخرند. ناکامی احتمالی یک نمره منفی در کارنامه آن‌ها ثبت می‌کند. مربیان، به‌ویژه مربیان جوان چندان علاقه ندارند که به عنوان یک ناکام معرفی شوند.

  خرید بنز با بودجه پراید !

فدراسیون فوتبال با مطرح کردن رقم قرارداد ۴۰۰ میلیونی برای سرمربی تیم ملی امید یقیناً با مربیان صاحب نامی همچون منصوریان و یحیی به توافق نخواهد رسید. مربیان درجه یکی مانند قلعه‌نویی، گل‌محمدی و منصوریان در باشگاه‌های خود قراردادهای قابل توجهی دارند که بعدی به نظر می‌رسد که به زیر ۱.۵ برسد.

فدراسیون فوتبال مطمئناً توانایی پرداخت پولی که باشگاه‌ها به مربیان می‌دهند را ندارد و پیشنهاد تیم امید از نظر مالی نمی‌تواند برای مربیانی که در لیگ برتر تیم دارند جذاب باشد.

  خروج از آزادراه لیگ برتر به مقصد سنگلاخ تیم ملی امید !

مربیان بزرگی چون گل‌محمدی یا قلعه‌نویی هر هفته درگیر مسابقات جذاب لیگ هستند و برای این دست از مربیان حضور در سطح ملی و آن هم تیم امید سخت به نظر می‌رسد. تیم امید از نظر حرفه‌ای شغل جذابی برای مربیان فعال و جوان به شمار نمی‌رود. آن‌ها ترجیح می‌دهند در لیگ به کار خود ادامه دهند.

یحیی گل محمدی پدیده را چهارم کرده است، در مشهد همه از او راضی هستند و وسوسه حضور موفق در فصل بعد و همچنین لیگ قهرمانان آسیا را پیش روی خود می بیند. طبیعی است این مربی حضور در پدیده را به تیم امید ترجیح دهد.

منصوریان و قلعه نویی هم همین شرایط را دارند. مهدی مهدوی‌کیا هم که نشان داده عجله‌ای برای سرمربی‌گری ندارد و نمی‌پذیرد سرمربی‌گری خود را با تیمی شروع کند که احتمال موفقیتش زیاد نیست. سرمربی تیم امید باید خود را وارد چالش برخورد با فدراسیون و باشگاه‌ها کند و از برای مربیان ممتاز ایرانی این صندلی آنچنان جذاب نیست که لیگ برتر را رها کنند. مربی به اندازه قلعه نویی که سابقه هدایت تیم بزرگسالان را در کارنامه دارد نخواهد پذیرفت که برای برگزاری اردو با سایر مربیان که تا سال گذشته رقیبش بودند وارد بحث شود و در نهایت نیز به خواسته خود نرسد.

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۵۵۱۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرمربی پرسپولیس: شجاع، جوان، پرانرژی!

به گزارش "ورزش سه"، در شرایطی که پرسپولیس با هدایت اوسمار نتایج قابل قبولی کسب کرده و با اختلاف یک امتیاز نسبت به استقلال صدرنشین در رتبه دوم قرار دارد، صحبت‌های مختلفی درباره آینده نیمکت پرسپولیس برای فصل آینده مطرح می‌شود. اسماعیل حلالی، پیشکسوت پرسپولیس، در گفتگویی با خبرنگار ما در خصوص عملکرد اوسمار و تمدید قرارداد او برای فصل آینده صحبت کرده که صحبت‌های او را در ادامه می‌خوانیم:

عملکرد اوسمار در پرسپولیس را چطور ارزیابی می‌کنید؟
از نظر من اوسمار سرمربی نیست، بلکه شخصی است که می‌تواند به تمرینات تیم ایده‌های خوبی بدهد. من احساس می‌کنم هر چه جلوتر می‌رویم، مشخص می‌شود او فردی نیست که خودش نسخه بنویسد و خودش هم اجرا کند. شرایط سرمربی با شرایط تمرین دهنده یا مربی تیم خیلی تفاوت دارد؛ یک دستیار استرس خیلی کمتری دارد و راحت‌تر می‌تواند کمک کند.

اما بسیاری معتقدند شرایط تیم نسبت به نیم فصل اول بهتر شده است.
درست است که در نیم فصل دوم شاهد تغییرات تاکتیکی زیادی نسبت به دوره آقای گل محمدی بودیم و بازی تیم متنوع‌تر شد اما قسمتی از این موضوع به جذب بازیکنان جدید مربوط بوده است. پرسپولیس در نیم فصل مهره‌های خوبی در اختیار گرفت و باعث شد دست سرمربی بازتر شود. این تیم در حال حاضر چند بازیکن توانمند در اختیار دارد که با آنها خلاهایی که در نیم فصل اول وجود داشت، پر کرده است.

در مورد شخصیت و کیفیت فنی اوسمار چه نظری دارید؟
در مجموع من فکر می‌کنم آقای اوسمار مربی خوبی است اما در جایگاه سرمربی به تجارب بیشتری نیاز دارد، چون پرسپولیس تیم بزرگی است و اینطور نیست که شما بتوانید در آن آزمون و خطا انجام بدهید. البته باید به این موضوع هم اشاره کنم که یکی از عوامل موفقیت اوسمار این بود که ایشان یک سال و نیم با بچه‌ها کار کرده بود و با شرایط روحی و فنی آنها آشنا بود. در واقع اگر او بدون آن شناخت سرمربی تیم می‌شد، با مشکلات عدیده‌ای روبرو می‌شد. قسمت عمده‌ای از موفقیت نسبی او به شناخت از بازیکنان و مجموعه پرسپولیس برمی‌گردد.

آیا با تمدید قرارداد اوسمار برای فصل آینده مخالف هستید؟
اگر بتوانیم یک مربی قوی‌تر بیاوریم، بهتر است ایشان به جایگاه قبلی خود بازگردد اما اگر شرایط طوری باشد که نتوانیم با مربی بزرگ‌تری کار کنیم، اوسمار گزینه بدی نیست. البته ادامه همکاری با اوسمار به عنوان سرمربی، مقداری آزمون و خطا و ریسک دارد؛ شاید خیلی بترکانیم و شاید هم موفق عمل نکنیم.

منظور شما از مربی بزرگ، مربی خارجی است؟ 
هم می‌تواند خارجی باشد و هم ایرانی. ما مربیان تجربه پس داده ایرانی داریم که می‌توانند به پرسپولیس کمک کنند؛ مثل مهدی تارتار که فوق‌العاده عمل کرده است. درست است که او جوان است اما ۱۲-۱۳ سال در بالاترین سطح کار کرده و امسال هم با بچه‌هایی که قراردادهای پایینی دارند و اوایل فوتبالشان است، عرض اندام می‌کند. قطعاً چنین سرمربی در پرسپولیس با چنین تشکیلاتی بهتر از این هم ایفای نقش خواهد کرد. در واقع ما در کشور خودمان هم مربیان خوبی داریم اما باید چشمان‌مان را باز کنیم.

اگر انتخاب مربی خارجی باشد، چطور؟
اگر قرار است مربی خارجی بیاوریم هم باید به این موضوع دقت کنیم که شخصی را نیاوریم که ۴ سال است در خانه نشسته یا سن و سال خیلی بالایی دارد الان دوره سرمربیان ۴۰-۵۰ ساله‌ است و تیم‌ها به دنبال مربیان اکتیو و شجاع هستند. نباید مربی‌ای بیاوریم که هر سه چهار روز یک‌بار مجبور باشیم او را به دکتر ببریم؛ چنین مربی‌ای انرژی و توان لازم را ندارد. من فکر می‌کنم اگر پرسپولیس قصد جذب مربی خارجی داشته باشد، به کسی نیاز دارد که از نظر فنی و مدیریتی در سطح برانکو باشد.