سلبریتی‌ها باید در هر اموری دخالت کنند اما جامعه نه!/ «سفر زایمان»؛ پدیده تازه‌ای که سلبریتی‌ها جا انداخته‌اند
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۰۸۰۸۳۷
گروه جامعه جهان نيوز، امیر حمزه نژاد: سلبریتی‌ها با توجه به شهرتی که دارند و در معرض دید افکارعمومی هستند به نوعی سبک زندگی خاص خود را به جامعه القا می کنند. این موضوع بعضا مورد توجه مراکز تبلیغاتی هم هست و این افراد نه در زندگی عادی خودشان بلکه در خفا به مدل‌های مراکز تبلیغات تجاری تبدیل می شوند. لباسی که می پوشند طراحی یک برند خاص است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سلبریتی‌ها از این نظر زندگی شی وار و مصنوعی دارند. نگاهی به سطح زندگی سلبریتی‌های غربی نشان می دهد که این افراد تحت سیطره برندها و مراکز تبلیغاتی قرار گرفته اند. حتی در آمریکا کار به جایی کشید که زندگی خصوصی و واقعی یک سلبریتی در فضای مجازی به عنوان مجموعه مستند در فضای مجازی منتشر و درآمدی کلان میلیون دلاری برای این سلبریتی‌ها به ارمغان آورده است. اما متاسفانه شرکت‌های تجاری با ساپورت مالی و تبلیغاتی این افراد بیشتر سبک زندگی مصرفی خود را به مخاطب القا کردند.
سلبریتی‌ها در ایران نیز کم کم به سمت همین روند پیش رفته اند و برخی از آنها به مدل تجاری شرکت‌ها تبدیل شده اند. زندگی سلبریتی‌ها به نوعی رقابت بر سر ماندن در انظار عمومی هم هست. هر چقدر سلبریتی‌ها بتوانند بیشتر در دید مردم و خصوصا جوانان قرار بگیرند با اقبال بیشتری از سوی شرکت های تجاری روبرو می شوند. از این روست که یک نوع سناریوسازی برای ایجاد جنجال و حاشیه همیشگی و غیر واقعی در سلبریتی‌ها دیده می شود. رقابت جنجال سازی ها باعث می شود که سلبریتی‌ها بیشتر بتوانند خود را در معرض دید و توجه جوانان و علاقه مندان قرار دهند.
از این رو حاشیه سازی‌هایی از سوی برخی از این افراد دیده می شود که در اصل با منطق و عقلانیت فاصله زیادی دارد اما کم کم با تحمیل و تکرار این موضوع به جامعه و سر زدن چنین رفتارهای از سوی سلبریتی‌ها به جهت شهرتشان این موضوع در جامعه عادی سازی می شود. پدیده‌های مختلفی از سوی سلبریتی‌ها در این عرصه دیده می شود. سفر زایمان ازجمله همین پدیده هاست. حالا با حضور یک سلبریتی دیگر در خارج از کشور برای تولد فرزند بخشی از جامعه انتقادات خاص خود را نسبت به این روند ابراز می دارد. اما قطعا بخشی از جامعه که امکانات مادی به آنها اجازه می دهد برای گرفتن این پز لاکچری همین راه را می روند.
سلبریتی‌ها اگرچه ادعا می کنند زندگی خصوصی خودشان است و در این حوزه هیچ کسی حق قضاوت ندارد اما همین افراد گاها مهر تایید ورود جامعه خصوصا جوانان به زندگی‌شان زده اند. هر روزه در شبکه های اجتماعی شاهد به نمایش گذاشتن بخشی از زندگی سلبریتی‌ها هستیم. موضوعی که به عنوان تایید این مساله است. اما سلبریتی‌هایی که هر روز بخشی از زندگی لاکچری و به اصطلاح پراز خوشبختی خود را به مردم می فروشند، نمی توانند ادعا کنند که در مواردی که مورد انتقاد قرار می گیرند مردم حق قضاوت ندارند.
از سوی دیگر سلبریتی‌ها خود وارد عرصه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شده اند و سعی می کنند مردم را به سمت علائق خود سوق دهند. در ماجرای انتخابات ریاست جمهوری سال 96 سلبریتی‌ها از این برای هدایت افکارعمومی به سمت منافع خود سود بردند. حضور چشمگیر همین افراد در کمپین‌های انتخاباتی یکی از نامزدهای مطرح گواهی دهنده همین موضوع است. اما قرار نیست که اجتماع هر وقت سلبریتی‌ها خواستند از زندگی آنان خارج شوند و سلبریتی‌ها به جامعه انگ فضولی بزنند مردم را به عدم قضاوت توصیه کنند. فضای مجازی هم با توجه به اینکه ابزار نظردهی در آن وجود دارد خود به خود مخاطب را به این سمت کشانده است.
در ماجرای ورود سلبریتی‌ها برای کمک رسانی به مردم زلزله زده کرمانشاه که متاسفانه شاهد عملکرد بد و بدون کارشناسی سلبریتی‌ها بودیم تا جایی که قوه قضائیه در برخی از این موارد ورود کرد تا پول خیریه مردم را پس بگیرد، همین دخالت ها در اجتماع دیده می شود. درواقع سلبریتی‌ها با جذابیتی که در شبکه های اجتماعی برای مخاطب با ابزار مختلف بوجود آورند و با بی اعتماد سازی مخاطب نسبت به نهادهای کمک رسانی جای آنان را تا حدودی گرفتند.
این موضوع دخالت آشکار سلبریتی‌ها در مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را به وضوح نشان می دهد. از این رو جامعه نیز با نگاه قضاوت گرانه خود در هر جا که خود احساس کند ورود می کند. تا همین چند وقت پیش بود که یکی از سلبریتی‌های زن در شبکه اجتماعی توئیتر هر روز یک جنجال خاص ایجاد می کرد و حتی با تجویز و نسخه پیچی یک دارو برای افراد معتاد حتی امور حساس پزشکی و سلامت هم دخالت می کرد.
جامعه جوان و فعال در شبکه های اجتماعی خصوصا شبکه تصویر اینستاگرام اگرچه به طور چشمگیری جذب سلبریتی‌ها شده است اما در جای خود به قضاوت رفتار این افراد نیز می پردازد و از این رو سلبریتی‌ها در خصوص قضاوت اجتماعی رویین تن نیستند و بایستی صابون قضاوت مردم در فضای عمومی مجازی را هم در کنار همه استفاده‌هایی که برای مطرح کردن خود می برند، به تن بمالند. کپی متن خبر
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۰۸۰۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه سنی می‌توان یک فرد را «پیر» دانست؟
آفتاب‌‌نیوز :
تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، به ۸ پرسش طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله پاسخ می‌دادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.
فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.
البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
نتیجه این مطالعه در مجله Psychology and Aging منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد