حفاظت ایران از اوپک
تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۱۴۹۳۹
به گزارش سرويس ساير رسانه ها خبرگزاری تقریب، روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم رضا زندی، نوشته است: شش ماه پیش ١٤ وزیر عضو اوپک با برگزاری این اجلاس در تاریخ ٢٥ ژوئن (پنجم تیر) موافقت و در بیانیه‌ای رسمی آن را اعلام عمومی کردند. همان زمان در جلسه مشترک وزرای اوپک و غیراوپکمقرر شد که اجلاس اوپکی‌ها با غیر اوپکی‌ها روز ٢٦ ژوئن (ششم تیر) برگزار شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عربستان هم از درخواست روسیه حمایت کرد و پیشنهاد شد که کنفرانس وزرای اوپک و اجلاس اوپک و غیراوپک ٢و٣ جولای (١١ و ١٢ تیر) برگزار شود. تعدادی از وزرای اوپکی هم با این درخواست موافقت کردند. تصمیمات اوپک، با اجماع کشورها اتخاذ می‌شود. ایران با تغییر تاریخ اجلاس ١٧٦ رسماً مخالفت کرد. داستان ادامه پیدا کرد تا وزیر انرژی روسیه، برای شرکت در کمیسیون همکاری مشترک دو کشور، دو روز پیش به ایران آمد و از فرودگاه به وزارت نفت رفت تا با زنگنه دیدار کند. ناگفته پیدا بود که یکی از موضوعات جلسه، کسب موافقت وزیر نفت ایران برای تغییر تاریخ اجلاس وزرای اوپک و غیر اوپک بود. این شرح یک داستان بود. چرا وزیر نفت ایران با تغییر تاریخ اوپک مخالفت کرده بود؟ چرا زنگنه بعد از جلسه نوواک با تغییر تاریخ موافقت کرد اما نه تاریخی که سعودی و روسیه اعلام کرده بودند؟ چه برداشت‌هایی از این داستان می‌توان کرد؟
١- زنگنه دلیل مخالفت با تغییر تاریخ اوپک را برنامه و تعهدات دیگرش برای روزهای ٢و٣ جولای اعلام کرد. جدا از آن، به نظر می‌رسد وزیر نفت ایران در مخالفت با تغییر تاریخ اوپک، آن هم به درخواست یک عضو غیراوپک، یعنی روسیه، حفاظت از عزت اوپک و تصمیمات آن را هم مدنظر داشته است. تصمیمات اوپک داخل جلسات وزرای آن گرفته می‌شود نه بیرون از آن. اگر عربستان به خاطر یک عضو غیراوپک به خودش اجازه می‌دهد از روی تصمیم اوپک (حتی اگر تاریخ یک جلسه باشد) عبور کند، ایران این اجازه را نمی‌دهد. همه وزرای اوپک باید از حیثیت این مهم‌ترین سازمان جهان سومی‌ها حفاظت کنند.
٢- چرا ایران با وجود مخالفت قبلی‌اش، با تغییر تاریخ اوپک، پس از جلسه با وزیر انرژی روسیه، با تغییر تاریخ موافقت کرد اما نه با تاریخی که عربستان و روسیه قبلاً اعلام کرده بودند؟ به نظرم چون الکساندر نوواک، میهمان ایران بود. تصمیم ایران گسترش روابط با روسیه است و کمیسیون مشترک همکاری دو کشور هم برای همین منظور برگزار شد. در نظر گرفتن این ملاحظات بود که احتمالاً زنگنه را به موافقت با یک تاریخ جدید واداشت. همزمان تاریخ قبلی (دوم و سوم جولای) را نپذیرفت چون وزیر نفت ایران برنامه‌های دیگری داشت و البته احتمالاً می‌توانست فاصله‌ای هم با تصمیمات یک‌جانبه عربستان برای تغییر تاریخ جلسه اوپک ایجاد کند.
٣- فهم اینکه چرا سعودی با پیشنهاد روسیه همراهی کرده است سخت نیست. عربستان از روسیه می‌خواهد که توافق کاهش١میلیون و ٨٠٠ هزار بشکه‌ای تولید نفت اوپک و غیراوپک را برای شش ماه دیگر تمدید کند. روسیه هم تلاش می‌کند که توافق را وقتی تمدید کند که عربستان برای حفظ قیمت‌های مناسب نفت، مقدار بیشتری از تولیدش را کم نماید. بازار نفت برای حفظ ثبات قیمت‌ها در شش ماه دوم (که تولید نفت امریکا افزایش می‌یابد) نیازمند حدود ٦٠٠ هزار بشکه کاهش بیشتر از توافق فعلی است. عربستان و روسیه در این حوزه با هم اختلاف و همزمان بده و بستان دارند.
٤- برای اوپک هیچ خوب نیست که شش روز مانده به اجلاسش تکلیف برگزاری آن مشخص نباشد. در حالی که سایت اوپک ٢٥و٢٦ ژوئن را به عنوان تاریخ برگزاری جلسات اعلام کرده اما، مطلعم که تعدادی از شرکت‌کنندگان سفرشان را برای ٣و٤ جولای برنامه‌ریزی کرده‌اند. اوپک وقتی تأثیرگذار بوده که همه کشورها پشت تصمیماتش با اجماع ایستاده‌اند. امیدوارم این اجماع به اوپک برگردد. هر چند ایران به‌دلیل معافیت از کاهش تولید نفت (به دلیل تحریم‌ها) کار زیادی در جلسه بعد، که احتمالاً توافق کاهش تولید را تمدید می‌کند، ندارد اما نشان داد که هنوز در تصمیمات اوپک مؤثر است و البته هنوز هم از تصمیمات و عظمت اوپک حمایت می‌کند. تصمیمات اوپک باید در داخل این سازمان و با اجماع همه اعضا اتخاذ شود. این یک راهبرد است. مساله تاریخ فرع ماجراست.
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۱۴۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سبک بسکتبال ایران باید تغییر کند
به گزارش "ورزش سه"، سیامک ویسی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تغییراتی که قرار است در راس کادرفنی تیم ملی بسکتبال ایران ایجاد شود، توضیح داد: قبل از اینکه جواب این سوال را بدهم، باید اینگونه به موضوع نگاه کنیم که یک‌سری قوانین بازی در تیم ملی ایران ایجاد شده که به مرور زمان ایجاد می‌شود، حالا بازیکن‌های نسل قدیمی‌تر ما در حال خداحافظی و در سن بازنشستگی هستند که در نتیجه آن، یک نسل جوان‌تر جایگزین می‌شوند.
او ادامه داد: اکنون که نسل جوان‌تر ما می‌خواهد کار کند، به نظر من باید دنبال این باشیم که سبک بسکتبال بازی کردن خود را انتخاب کنیم. اینکه ما فقط دنبال این باشیم دو سه سرمربی عوض کنیم عملا نمی‌تواند بازدهی داشته باشد. از نظر من وجود دمیر یا هر مربی خارجی دیگر اتفاق بدی نیست، اما باید ببینیم از حضور او چه چیزی می‌خواهیم و دنبال چه سبکی از بسکتبال هستیم.
کارشناس بسکتبال ایران با تاکید بر اینکه باید سبک بسکتبال بازی کردن تیم ایران تغییر کند، اظهار کرد: سال‌های گذشته که ما حامد حدادی را داشتیم، تیم ما خیلی وابسته به بازیکن بلند و شخص خود حدادی بود. حالا در نبود ایشان، با توجه به تغییر نسل تیم ملی و وجود بازیکنان کوتاه قامت‌تر البته مستعدتر، ما باید سبک بازی جدیدی را برای تیم ملی خود پیدا کنیم. وقتی این‌کار را کنیم، آن زمان می‌توانیم هم مربی خوبی انتخاب کنیم و هم زمان بدهیم که کار کند.
ویسی تصریح کرد: دو نکته مهم وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد، هرچند که وقتی کمیته فنی تشکیل جلسه می‌دهد، قطعا به این نکات هم توجه کرده‌اند. نکته نخست اینکه ما چه بازیکنایی در اختیار داریم و آن مربی که می‌آید چه نوع سبک بازی دارد. نکته دوم هم اینکه مربی انتخاب شده باید اهداف فدراسیون را دنبال کند و از نظر من قطعا تیم ملی ما با تغییر نسل روبه‌رو است. قطعا مشکلات زیاد خواهد بود و اگر بخواهیم همانطور که ۵ تا ۱۰ سال پیش بازی می‌کردیم پیش برویم، با مشکل روبه‌رو می‌شویم. باید حتما زمان بگذاریم و آن مسائلی که هست را با گذشت زمان حل کنیم، چرا که گذر زمان خیلی مسائل را روشن می‌کند.
کارشناس بسکتبال ایران، در واکنش به تغییرات زیاد سرمربی تیم ملی طی دو سال گذشته، اظهار کرد: یک‌سری انتقادها نسبت به کاری که فدراسیون انجام می‌دهد همیشه وجود دارد. وقتی انتقادات هست قبل از شروع کارها ما باید برنامه‌ریزی مناسبی کنیم و بگوییم که از کجا به کجا می‌رویم. بی‌شک انتقادات زیاد خواهد بود، اما یک‌سری از آن‌ها سازنده است و یک‌سری هم خیلی منطقی نیست. وقتی ما وارد کار می‌شویم اگر برنامه‌ریزی درست باشد انتقادی هم باشد از مثبت‌ها استفاده می‌کنیم و اگر هم غیر منطقی باشد آن‌ها را کنار می‌گذاریم. الان نسبت به یک‌سری انتخاب‌های فدراسیون انتقاد وجود دارد که قطعا شاید دلیل آن وجود ضعف برنامه‌ریزی باشد.
ویسی در پاسخ به این سوال که آیا با مربی خارجی برای تیم ملی موافق است یا مربی داخلی، توضیح داد: این اعتقاد شخصی من است که مربی خارجی اگر بیاید و کسی باشد که نه فقط به تیم ملی بلکه به کل بسکتبال ما کمک کند، از او استقبال می‌شود. یک موضوع دیگر هم که خیلی به آن اعتقاد دارم، این است که آیا بسکتبال ما در سایر جهات هم پیشرفت کرده است یا نه؟ پیشرفت بسکتبال را فقط نتیجه می‌بینیم؟ ما اگر دنبال پیشرفت هستیم بسکتبال ما در همه موارد باید رشد کند. به‌عنوان مثال ما باید در بخش داوری، مربیان، بازیکنان، سخت افزار، امکانات و ... پیشرفت کنیم که به جمیع آن‌ها پیشرفت می‌گویند.
او در پایان تاکید کرد: به نظر من خیلی بهایی به مربیان در رده بزرگسالان داده نشد. اگر مربیان خود را پیشرفت ندهیم نمی‌توانیم مدعی شویم که پیشرفت کرده‌ایم. از نظر من در این شرایط مربی ایرانی می‌توانست بیشتر کمک کند. البته حضور مربی خارجی را هم اتفاق بدی نمی‌دانم، باید بیاید و به او زمان بدهیم. اینکه صرفا به نتیجه فکر و اکتفا کنیم رفتار درستی نیست. در کل اما من احساس می‌کنم که در شرایط فعلی مربی داخلی مناسب باشد.
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت