ماله‌کشی سایت دولتی به بدعهدی و خدعه اروپا/ مجوز ویژه به وزیران برای بازخرید کارمندان ناراضی/ واکنش مهاجرانی به سرنگونی پهپاد
تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۵۶۲۵۸
ایران هنوز تکلیف خود را در قبال FATF روشن نکرده است. واقعیت اینجاست که اگر ایران تصمیم به عدم پذیرش FATF داشته باشد، نمی‌تواند حتی منفعتی از قراردادهای دوجانبه خود ببرد.
سرویس سیاست مشرق- روزنامه‌ها در لابه‌لای گزارش‌ها و سرمقاله‌ها، قسمتی از صفحات خود را به اخبار روزهای گذشته یا اخبار ویژه اختصاص می دهند که مشرق در ادامه به آنها اشاره می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
************
یک روزنامه آمریکایی نوشت: رویکرد ترامپ در مقابل ایران، سراسر بلوف است.
واشنگتن پست به قلم جنیفر روبین می‌نویسد: در جدیدترین تحولات در تشدید تنش‌ها بین ایران و آمریکا، تهران اعلام کرده ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به بیش از محدودیت‌های تعیین شده در توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ افزایش خواهد داد.
این اتفاق پس از آن رخ داده که ایالات متحده فشارها بر ایران و متحدانش را که هنوز به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ پایبند هستند، تشدید کرده است. ظاهراً تصور دولت ترامپ این بوده که از توافق خارج شود، فشارها را علیه ایران افزایش دهد. اما مسئله این است که حالا که رئیس‌جمهوری ترامپ به وضوح اعلام کرده به دنبال جنگ نیست، چه واکنش مناسب دیگری وجود دارد که تحریکی به آغاز جنگ نباشد؟
هیچ کسی در دولت ترامپ اعتبار لازم برای قانع ساختن دیگران را ندارد. از جمله دلایل برای سوء ظن داشتن به رئیس‌جمهوری ترامپ اظهارات گمراه‌کننده او در گذشته است. نهایتاً مشکل اصلی خود ترامپ است که با سابقه مطرح کردن بیش از ۱۰ هزار «ادعای دروغین و گمراه‌کننده»، اعتبار رئیس‌جمهوری آمریکا و دستگاه اطلاعاتی این کشور را به کلی از بین برده است.
به علاوه، اگر ایالات متحده واقعاً می‌خواست که اروپایی‌ها به دنبال آن از توافق هسته‌ای ایران خارج شوند، نباید آنها را با تحریم‌های ثانویه تهدید می‌کرد. واشنگتن اکنون دارد هزینه خروج یکجانبه و بدون فکر از برجام را می‌پردازد.
ترامپ شاید خود را فرد سرسختی بداند، اما متحدان و دشمنان آمریکا او را فردی خیال‌پرداز می‌دانند که به سادگی تهمت می‌زند و تهدیدهایش معنای چندانی ندارد. نمونه این مسئله هم تهدیدهای مداوم او علیه مکزیک و تهدید به جنگ با کره شمالی است. همانطور که برایان کاتولیس از مرکز پیشرفت آمریکایی می‌گوید: «در دوران ترامپ سخت است بگوییم ایالات متحده توانایی انجام چه کاری را دارد چرا که تصمیم ترامپ به خروج از توافق هسته‌ای ایران حقیقتاً آمریکا را به صورت یکجانبه خلع سلاح و به شیوه‌ای غیرضروری گزینه‌های سیاست‌گذاری آن را محدود کرد.»
کاتولیس در ادامه می‌گوید: «ما با دو سناریوی نگران‌کننده مواجه هستیم. در حال حاضر بسیاری از تحلیلگران نگران هستند که رویکرد بی‌محابای ترامپ در قبال ایران، ایالات متحده را به جنگی دیگر در خاورمیانه بکشاند. سناریوی دیگر این است که دیگر قدرت‌های جهانی تهدیدهای آمریکا را نادیده بگیرند و راهی جدید برای تعامل با ایران بیابند.»
به طور خلاصه به لطف ضعف‌های ترامپ و بی‌اعتبار بودن او، نه دوستان ایالات متحده به این کشور اعتماد دارند و نه دشمنانش از آن می‌ترسند.
شبکه دولتی انگلیس که طی یک سال اخیر، احتمال حمله نظامی به ایران را برجسته می‌کرد، اکنون در مواجهه با پاسخ دندان‌شکن ایران می‌گوید ترامپ به حمله نظامی علیه ایران نیاز ندارد!
وبسایت بی‌بی‌سی فارسی نوشت: ترامپ با شعار محدودسازی حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه و کاهش هزینه‌ها در این رابطه به قدرت رسیده است و بیرون کشیدن نیروها از افغانستان و سوریه و… هم بی‌ارتباط با این رویکرد نیست. این نیز هست که هر گونه عملیاتی که به دلیل مقابله ایران از کنترل خارج شود و به جنگی با انتهایی نامعلوم بدل شود، نقل و انتقال انرژی و کل اقتصاد جهان را با مشکلات مواجه می‌کند که تبعاً بر اقتصاد با رونق آمریکا که در کنار میزان کم سابقه پایین بیکاری نقاط قوت ترامپ در داخل هستند هم، تأثیر می‌گذارند. همه این‌ها انتخاب مجدد و احتمالی ترامپ را بیش از پیش با علامت سؤال مواجه می‌کنند که عملاً تا حدودی به سود تهران هم هست، تهرانی که مقاومت کنونی را با شعار «نه جنگ و نه مذاکره» پیش می‌برد. طبیعی است که دغدغه انتخاب نشدن در سال ۲۰۲۰، در سوق ترامپ به اینکه اقدام ایران در زدن پهپاد آمریکا را احتمالاً اشتباه و غیر عمدی توصیف کند تا حمله نظامی بلاموضوع شود، بی‌اثر نبوده است.
بی‌بی‌سی بدون اعتنا به این واقعیت که زمانی، برجام را برای مخاطبان خود بزک می‌کرده، اکنون خواسته ایران برای پایبندی آمریکا به برجام را «تقریباً محال» می‌نامد.
جالب اینکه ترامپ دیروز در مصاحبه با شبکه ان‌بی‌سی نیوز، با وجود سرنگونی پهپاد پیشرفته آمریکا توسط ایران، خواستار مذاکره شد و گفت آماده مذاکره بدون پیش‌شرط با ایران هستیم. او همچنین گفت خواهان جنگ با ایران نیستیم.
جایگاه توان موشکی را باید از زبان ژنرال اسرائیلی و در جمع افسران هوایی آمریکا شنید.
مشرق به نقل از سید ناصر حسینی‌پور نوشت: در تاریخ ۱۷ جولای ۲۰۱۵، یکی از مقامات نظامی صهیونیست‌ها در شهر واشنگتن آمریکا در جمع برخی از فعالان حوزه نظامی، افسران نیروی هوایی آمریکا و برخی از محققین در حوزه دفاع موشکی و سلاح‌های هسته‌ای حاضر شده و در حدود یک ساعت به سخنرانی پرداخت.
یوزی رابین از فرماندهان دفاع موشکی ارتش اسرائیل در بخشی از سخنان خود به رونمایی از موشک استراتژیک کروز ایرانی برای حمله به اهداف زمینی اشاره کرده و می‌گوید: ایرانی‌ها یک بار در سال ۲۰۱۲ میلادی به برنامه‌ای برای ساخت موشک کروز حمله به اهداف زمینی به نام «مشکات» اشاره کرده اما تصویری از آن را نشان ندادند. در نهایت موشک سومار را رونمایی کردند. من به سرعت این موشک ایرانی را با کا اچ ۵۵ روسی مقایسه کرده و متوجه شدم که این نه یک کپی چینی، بلکه یک کپی ایرانی از موشک مورد نظر است. احتمالاً موتور جتی هم که بر روی این موشک نصب شده، از نمونه روسی متفاوت است. این یک دستاورد بزرگ مهندسی برای ایرانی‌ها است. این یک کپی نیست. من از لحاظ تکنیکی به احترام افرادی که این کار را انجام دادند کلاه از سر برمی‌دارم و به آنها احترام می‌گذارم.
یادآور می‌شود سامانه پیشرفته ایرانی موسوم به سوم خرداد، بامداد پنجشنبه گذشته، پهپاد رادارگریز آمریکایی را شناسایی و سرنگون کرد.
یک سایت دولتی می‌گوید به‌جای اینستکس، درباره FATF مذاکره کنیم.
خبر آنلاین به قلم کامران ندری نوشت: «تحریم‌های آمریکا علیه ایران در حالی اعمال می‌شود که آمریکا همراهی جامعه جهانی را علیه کشورمان در دست ندارد از این‌رو لازم است ایران نیز همزمان با اقدامات عملی اروپایی‌ها فضای خود را برای بهره‌گیری از این وضعیت مهیا نماید.
ایران می‌تواند در تعاملات دو جانبه و چند جانبه خود دیوار تحریم علیه اقتصاد را فرو بریزد از این‌رو موقعیت تازه‌ای را برای خود فراهم آورد. این در حالی است که روابط دو جانبه و چند جانبه نیز ذیل پیمان‌های بین‌المللی و قواعدی که بر روابط میان کشورها حاکم است، معنا می‌یابد. ایران می‌تواند با دیگر کشورها قرارداد دو جانبه یا چندجانبه منعقد کند اما اگر این ارتباطات در مناسبات جهانی معنا و مفهوم نداشته باشند، سودی برای کشور به‌همراه نخواهد داشت.
ایران هنوز تکلیف خود را در قبال FATF روشن نکرده است. واقعیت اینجاست که اگر ایران تصمیم به عدم پذیرش FATF داشته باشد، نمی‌تواند حتی منفعتی از قراردادهای دوجانبه خود ببرد چرا که مناسبات جهانی در این قالب تعریف شده است.
به عبارت دیگر حتی عملی‌شدن اینستکس و راه‌اندازی این کانال مالی نیز، مستلزم پیوستن ایران به اف‌ای‌تی‌اف است.» پیشنهاد سایت دولتی مغالطه چند لایه و غلط اندر غلط است. اولاً طلب ما از اروپا در برجام، لغو تحریم‌های نفتی و مالی و بانکی است، نه اینستکس که مبادله غذا و دارو در ازای پول نفت فروخته شده ایران به کشورهای غیراروپایی است؛ و البته همین وعده توخالی را هم پس از ۵ ماه عملی نکرده است، در واقع، اروپا برای فرار از تعهدات برجامی، به مدت ۱۳ ماه دولت روحانی را سر دواند و از وعده چرایی خروج آمریکا، وعده راه‌اندازی کانال اس‌پی‌وی و سپس اینستکس عقب‌نشینی کرد و در گام چهارم، همان اینستکس را هم عملی نکرد. بلکه برای شانه خالی‌کردن از تعهدات، مدعی شد پیش‌شرط راه‌اندازی اینستکس، پذیرش همه مطالبات FATF از سوی ایران است، و این درحالی بود که در برجام هیچ نامی از FATF نبود، در واقع لغو تحریم‌ها بلاشرط بود.
با این وصف می‌توان پرسید اروپایی که ۱۳ ماه است در قول و فعل اعلام یا اذعان می‌کند نمی‌خواهد ونمی‌تواند مقابل تحریم‌های آمریکا بایستد، ولو با رفتن ایران زیر بار تعهدات FATF، چگونه می‌تواند مقابل تحریم‌های آمریکایی بایستد؟! در این میان مدیران دولتی بارها اذعان کرده‌اند هیچ تضمینی وجود ندارد که حتی در صورت تبعیت کامل از FATF، مشکلات تحریمی حل شود؛ چراکه موضوع نه به قواعد و حقوق بین‌المللی، بلکه به زورگویی سیاسی و بی‌اخلاقی و بی‌تعهدی آمریکا باز می‌گردد.
یک عضو حزب کارگزاران ضمن حمله به کارکرد دولت در برجام، اصلاح‌طلبان را تبرئه کرد.
علی محمد نمازی در روزنامه آرمان نوشت: متاسفانه در سال سوم دولت دوازدهم شاهد بازگشت به عقب در عرصه فعالیت‌های اقتصادی و سیاست خارجی و به‌خصوص پرونده هسته‌ای و برجام هستیم. تورم نقطه‌به‌نقطه ۵۰ درصد، رشد اقتصادی منهای ۴درصد، بیش از دوبرابر شدن نقدینگی، رکود، احیای تحریم‌ها و بازگشت شرکت‌های خارجی و رشد منفی سرمایه‌گذاری، افت شدید صادرات نفت و متعاقب آن افزایش بی‌سابقه کسری بودجه. آقای رئیس‌جمهور متوجه ناکامی دولت در تحقق شعارهای انتخاباتی، سخت‌ترشدن اداره امور و نارضایتی رو به افزون مردم و به‌تبع آن ناخشنودی از عملکرد اعضای کابینه می‌باشد که از قرائن چنین برمی‌آید که پس از اجبار به استعفای وزیر آموزش‌وپرورش احتمال تغییر بعضی از اعضای دیگر کابینه نیز وجود دارد. اینکه مشکلات بزرگی در سر راه پیشبرد امور وجود دارد و بر صاحب‌نظران و توده‌های مردم پوشیده نیست و بر رئیس‌جمهور لازم است نسبت به رفع موانع اقدام و روند امور را تسهیل نماید، اما یافتن راه‌حل‌ها در گرو شناخت واقعی مشکل و یا مشکلات است.
وی با انتقاد از عدم مشورت‌پذیری روحانی، این را یکی از مشکلات دولت می‌داند و می‌نویسد: آقای رئیس‌جمهور پس از انتخاب باید با مشورت افراد و یا تشکل‌هایی که در پیروزی ایشان نقش اساسی داشتند داناترین و تواناترین افراد با رزومه موفق را برای همکاری انتخاب می‌نمود و به انتقادات و دلسوزی‌های صاحب‌نظران و ارباب جراید توجه لازم را مبذول می‌نمود. اما شواهد حکایت از آن داشت که در این دو بند خیلی کانالیزه شده بودند.
نویسنده درباره برجام تصریح می‌کند: اولاً مگر قرار نبود که نتیجه این توافق برای طرف‌های توافق برد - برد باشد؟ آیا ایران از نظر انتخاب همکار و طرف قراردادها متناسب با جایگاه اعضای ۱+۵ رفتار نمود؟ ثانیاً این همه دولت و
شرکت که برای انعقاد قراردادهای همکاری اقتصادی به ایران سرازیر شدند چنددرصد تفاهم‌نامه‌ها به توافق و قرارداد منتهی گردید! ثالثاً از دیگر لوازم برجام اصلاح و ارتقای روابط بین ایران و دیگر کشورها بود که نه‌تنها به‌خوبی رعایت نگردید، بلکه در مواردی معکوس آن اتفاق افتاد. رابعاً دولت که شاهد شعارهایی انتخاباتی در مورد برجام و پس از انتخاب ترامپ و مواضعی که از ناحیه او و همکارانش درباره خروج از برجام بود، چه اقدام مورد نیازی را انجام داد؟ با عنایت به عملکرد موفق دولت و مجلس اصلاحات، کارکرد همکاران آقای رئیس‌جمهور نمی‌تواند نماد توان و گنجایش اصلاح‌طلبان باشد، اما بدون داشتن استراتژی و برنامه‌های صحیح، تغییر وزرا و مدیران ارشد دولت امری کافی برای خروج از بحران و مشکلات اساسی موجود نیست.
جرم مدعیان تقلب در انتخابات ۸۸، فقط نشر اکاذیب نیست.
روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت: چهارمین جلسه رسیدگی به اتهامات محمدرضا خاتمی درخصوص ادعای تقلب ۸ میلیونی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ برگزار شد. باید منتظر بود، رأی بدوی اتهامات وی صادر شود. براساس آنچه که در جراید منتشر شده، اتهام وی، «نشر اکاذیب» و «تشویش اذهان عمومی» است. در نشست چهارم دادگاه، خاتمی ۴ ساعت از خود دفاع کرد، اما حرفی برای گفتن و سندی برای ادعای خود نتوانست ارائه کند. در سه جلسه گذشته هم واقعاًً حرفی برای دفاع که محکمه‌پسند باشد، نداشت.
ورود به چند و چون و نوع اظهارات خاتمی در دادگاه آن‌قدر مضحک است که وقت خواننده این مقال را می‌گیرد و در مطبوعات آمده و اظهارات خاتمی در رسانه‌ها هم هست. همین ادعاها در ایام پس از انتخابات ۸۸ توسط برخی مطرح شد و نتوانستند هیچ سند و مدرکی برای اثبات ادعای خود بدهند. شورای نگهبان در همان سال ۸۸ برای اتمام حجت و جلوگیری از هرگونه شک و شبهه، امکان دسترسی به صندوق‌ها را برای برخی از معترضین فراهم کرد و در چند استان بازشماری صورت گرفت، اما نه‌تنها ادعای «تقلب» به اثبات نرسید، بلکه «تخلف» هم مشاهده نشد. اتهام محمدرضا خاتمی در این دادگاه نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی است. به نظر می‌رسد جرم دیگر او «ایراد تهمت و افترا» و «توهین» به ناظرین و مجریان انتخابات است که این عنوان مجرمانه مهم‌تر از آن دو اتهام وی است.شورای نگهبان در قانون اساسی به‌عنوان یک داور ملی و نهاد دادرسی شکایات انتخاباتی شناخته می‌شود.
شورای نگهبان در سال ۸۸ برای پیگیری ادعاهای معترضین مهلت قانونی رسیدگی به شکایات را به اذن رهبری ۵ روز تمدید کرد و با بازشماری ۱۰ درصد صندوق‌ها در ۶ استان، نه تنها تقلبی کشف نشد، حتی تخلف هم صورت نگرفته بود لذا با اطمینان، صحت انتخابات را تایید کرد. دهها هزار نفر از مجریان انتخابات در سراسر کشور و به همین میزان از ناظرین انتخابات به‌عنوان امانتداران مردم در کنار صندوق‌ها حضور داشتند و در روز انتخابات به‌عنوان حق‌الناس از آن صیانت کردند. ادعای رضا خاتمی مبنی بر جابه‌جایی ۸ میلیون رای هم توهین به آنهاست، هم ایراد افترا و تهمت است که دادستان به‌عنوان مدعی‌العموم باید از شرافت حقوق ناظرین و مجریان دفاع می‌کرد و این دو عنوان مجرمانه را به جرائم آقای خاتمی اضافه می‌کرد.
ادعای تقلب و اعلام نتایج انتخابات از سوی یکی از نامزدها قبل از شمارش حتی یک رای و هنگامی که مردم پای صندوق‌های رای بودند، رمز یک آشوب بود و دهها کشته و زخمی به‌جا گذاشت. این دروغ هشت ماه کشور را دچار آشوب کرد. این ادعا موجب شد میلیاردها تومان در آشوب‌ها، خسارت به اموال عمومی و خصوصی وارد شود. این ادعا اقتدار ملی و امنیت ملی را توامان هدف قرار داد و می‌رفت تیر خلاص به جمهوریت و اسلامیت نظام باشد. در رد شبهه تقلب و تخلف همین بس که در اتاق فکر شورش علیه جمهوریت نظام، شعار «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» طراحی شد. در رد شبهه تقلب و تخلف همین بس که در اتاق فکر شورش علیه اسلامیت نظام، شعار «حذف اسلام» از جمهوری اسلامی طراحی شد.
در رد شبهه تقلب و تخلف همین بس که در اتاق فکر شورش علیه موجودیت نظام، تصمیم گرفته شد نمایندگان جنبش سبز به کنگره آمریکا و پارلمان اروپا بروند و تقاضای تشدید تحریم‌های اقتصادی ظالمانه علیه ملت مظلوم ایران را مطرح کنند. سوخت اصلی موتور فتنه آمریکایی «جنبش سبز»، دروغ، تهمت و افترای تقلب بود.
به نظر می‌رسد قاضی محترم دادگاه در صدور حکم بدوی باید با در نظر گرفتن همه این واقعیت‌ها حکم کند و جرم را فقط به اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی فرونکاهد.
خبر اول اینکه،در حالی که تنش‌ها بین ایران و امریکا در فضای فیزیکی خلیج فارس و خاورمیانه در حال افزایش است، این تنش‌ها ظاهراً در فضای سایبری و مجازی نیز بتدریج به اوج خود می‌رسد. به گزارش «تابناک»، ستاد فرماندهی سایبری ایالات متحده مدعی شده که پنجشنبه شب اقدام به یک عملیات دیجیتالی فوق سری علیه یکی از گروه‌های سایبری ایران کرده است که به گفته این ستاد وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و در حملات اخیر به نفتکش‌های ژاپنی در دریای عمان نیز دخیل بوده؛ این در حالی است که ایران بارها هرگونه مداخله در این حملات را تکذیب کرده است. بر اساس ادعای ستاد فرماندهی سایبری امریکا، این گروه ایرانی طی سال‌های اخیر اقدام به رصد و هدف قرار دادن شناورهای نظامی و غیر نظامی به شکل دیجیتالی در تنگه هرمز کرده و همین امر به این گروه اجازه داده است که توان حمله به شناورها و کشتی‌های در حال تردد از این مسیر را داشته باشد. «دیوید هوگو» مدیر فنی در آژانس امنیت ملی امریکا NSA گفته که گروه‌های سایبری ایرانی روز به روز به رقبای بسیار سخت‌تری از آنچه تاکنون با آنها روبه‌رو بوده‌ایم، تبدیل می‌شوند. یکی از دغدغه‌های جدی ما طی سال گذشته، مقابله با حجم انبوه عملیات‌های سایبری ایران و پیچیدگی آنها بوده است.» دوشنبه هفته گذشته هم علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان از کشف و خنثی شدن یک شبکه سایبری جاسوسی متعلق به آژانس اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) خبر داده بود.
هنرپیشه امریکایی اشتباهات ترامپ درباره ایران را فهرست کردخبر دیگر اینکه، «میا فارو»، هنرپیشه امریکایی و نامزد دریافت جوایز مختلفی از جمله گلدن گلوب ۴ اشتباه ترامپ در باره ایران را به وی یادآور شد. به گزارش تابناک، وی خطاب به رئیس جمهوری امریکا در توئیتر نوشت: اولین اشتباه شما خروج از قرارداد هسته‌ای بود در حالی که ایران به آن پایبند بود، اشتباه دیگر شما وضع تحریم‌های تحریک آمیز علیه ایران بود، تحریم‌های شما، ما را به این نقطه رسانده است و اما اشتباه بزرگ شما انتخاب جان بولتون است که فرد جنگ طلب می‌باشد، اشتباه چهارم تو «ترامپ» انتخاب پمپئو و بزرگ‌ترین اشتباهت انتخاب کسی که اسمش جارد است. (جارد کوشنر داماد ترامپ است.)
تکذیب اعتصاب غذای یک زندانی در شیرازدست آخر اینکه، دادستان مرکز استان فارس با تکذیب اعتصاب غذای یک زندانی در شیراز گفت: آقای حسین سپنتا به واسطه اثبات جرایم امنیتی به تحمل ۲ فقره زندان هرکدام به مدت ۱۰ سال محکوم شده است. فردی که حکم محکومیتش صادر شده و زندانی است، بلاتکلیف محسوب نمی‌شود. به گزارش ایسنا، حیدر آسیایی همچنین با انتقاد از طرح برخی نظرات پیرامون مهدی حاجتی عضو شورای شهر شیراز، افزود: اتهام آقای حاجتی، امنیتی است و ارتباطی با توئیت او ندارد و بر اساس شواهد و مدارک از سوی دادگاه صالحه به تحمل یکسال زندان و دو سال تبعید به طبس محکوم شده است. به گفته وی، در نظر گرفتن عفو و اعطای هرگونه تسهیلاتی به زندانیان، در صلاحیت مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس نیست و تاکنون هیچ درخواستی مبنی بر عفو و تخفیف مجازات از سوی حاجتی ارائه نشده است. دادستان شیراز همچنین بازداشت رئیس سازمان همیاری شهرداری‌های استان فارس را تأیید و اضافه کرد: این فرد بر اساس گزارش دستگاه اطلاعاتی و با اتهام ارتشا بازداشت شده است. به گفته آسیایی براساس تحقیقات انجام شده توسط هیأت‌های سه نفره و پنج نفره کارشناسی دادگستری، تنها مقصر سیل شیراز و مشکلات ناشی از آن، شهرداری است.
یک مسئول مهم دولتی در ابلاغیه جدید خود به همه اعضای کابینه تاکید کرده با توجه به اختیارات ناشی از تبصره 12 قانون بودجه امسال، در صورتی که دستگاه های دولتی نتوانند برای جابه جایی کارکنان مازاد خود به ادارات و سازمان های دیگر در همان شهر یا شهرستان بدون رضایت مستخدمان دولت یا جابه جایی به شهر یا شهرستان هایی دیگر در همان دستگاه اجرایی یا دیگر بخش ها با رضایت کارکنان مذکور اقدام کنند، موظف هستند این افراد را بازخرید و وجوه ناشی از این بازخرید را در اختیار آن ها قرار دهند.
محاسبه سود پنهان برخی ادارات از سفارش های بخش خصوصییک نهاد مسئول در قوه مجریه با اشاره به این که برخی مراکز تحقیقاتی و پژوهشی وابسته به دولت در استان های مختلف، برای کسب درآمد یا رفع مشکلات مناطق مذکور به دریافت و انجام پروژه های سفارشی از سازمان های دیگر یا بخش خصوصی اقدام می کنند، از مدیران تعدادی از این دستگاه ها خواسته است برای ارسال گزارشی درباره فرایند گرفتن سفارش، نحوه بررسی و تعیین قیمت و نیز درآمد ناشی از این سفارش ها اقدام و در تیرماه به این نهاد ارسال کنند.
شنیده شد که عطاءا… مهاجرانی در حساب توئیتری خود نوشت: «دیوید میلر به نکات مهمی اشاره کرده است: ١- آمریکا بعد از جنگ دوم جهانی در هر چهار جنگی که در کره، ویتنام، عراق و افغانستان برپا کرده است، به پیروزی نرسیده و اهدافش محقق نشده است. ٢- ایران بسیار بزرگتر و قدرتمندتر از آن است که آمریکا بتواند آن را سرنگون کند. پهپاد هم شاهد!»
خداحافظی تیم‌ملی با آدیداسشنیده شد که تیم‌ملی در اردوی تیرماه از پوشاک آدیداس خداحافظی می‌کند. فدراسیون فوتبال به‌زودی قرارداد البسه تیم‌های ملی فوتبال ایران را منعقد می‌کند. بعد از کش‌وقوس‌های فراوان و استفاده از پوشاک شرکت‌های مختلفی داخلی و خارجی برای تیم‌های ملی فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی در دو بخش خانم‌ها و آقایان، فدراسیون فوتبال در آستانه عقد قرارداد جدیدی است.
صدور آی‌دی کارت برای پسر ۶ساله!شنیده شد که در حاشیه برگزاری لیگ ملت‌های والیبال اتفاق جالبی رخ داد. تیم‌ملی والیبال ایران در هفته‌های سوم و چهارم لیگ ملت‌های ۲۰۱۹ در ارومیه و اردبیل میزبان شش تیم بود. جماران نوشت؛ در هفته سوم صدور بیش از ۷۰۰ آی‌دی کارت از سوی مسئولان ارومیه‌ای حواشی زیادی را به وجود آورد و حالا بازهم این اتفاق رخ داده است. در اردبیل برای یک پسربچه ۶ساله آی‌دی کارت عکاسی صادر شده است و مشخص نیست که مسئول اصلی این کار چه کسی بوده که بدون هیچ دلیلی برای افراد غیرمربوطه کارت صادر کرده است.
کنایه مقام دولتی به ادعای لغو حمله ترامپشنیده شد که معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر ریاست‌جمهوری در صفحه شخصی خود در توئیتر به ادعای ترامپ مبنی بر لغو حمله در آخرین دقایق به‌دلیل اطلاع از تعداد کشته‌ها، واکنش نشان داد. پرویز اسماعیلی در صفحه توئیتر خود در واکنش به این ادعا نوشت: حتی اگر اجماع جلسه کاخ سفید عملیات نظامی علیه ایران بوده، طبعاً نتایج آن بحث شده و ادعای ترامپ مبنی بر لغو حمله در آخرین دقایق به‌دلیل اطلاع از تعداد کشته‌ها، صحت ندارد. گویا، مخالفت هم‌پیمانان منطقه‌ای و مستندات محکمی از پرواز پهپاد آمریکایی در آسمان ایران هم به اطلاع او رسیده است.
پاسخ تند مدیر الاهلی به پرسپولیسشنیده شد که پیوستن برانکو به الاهلی حاشیه‌های زیادی به دنبال داشت. باشگاه پرسپولیس به این جدایی اعتراض دارد و تهدید به شکایت از باشگاه عربستانی کرده است. منصور بن مشعل، مدیر ورزشی الاهلی عربستان در واکنش به اینکه عقد قرارداد با برانکو ایرانی‌ها را ناراحت کرد و ممکن است که آنها به فیفا شکایت کنند، پاسخ تندی داد. او گفت: برای من ایرانی‌ها و غیرایرانی‌ها اهمیت ندارند. ما به شکل قانونی با برانکو قرارداد امضا کردیم. قرارداد برانکو با باشگاه ایرانی تمام شده بود. اگر مشکل وجود داشت قطعاً با او قرارداد نمی‌بستیم.
روایت رئیس دادگستری بویراحمد از ترور نافرجامش!شنیده شد که رئیس کل دادگستری کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به تشدید نظارت و برخورد با قضات و کارکنان متخلف بنا به دستور رئیس قوه قضائیه گفت: حکم انفصال چهار قاضی و ۲۰ کارمند متخلف دستگاه قضائی استان ظرف کمتر از یکسال گذشته تاکنون صادر شده است و ۴۰ کارمند نیز تذکر کتبی دریافت کرده‌اند. عصر ایران نوشت؛ وی با روایت چگونگی تیراندازی و ترور نافرجام خود در تاریخ ۱۹ دی‌ماه سال گذشته اظهارکرد: ۲ تن از متهمان در این راستا دستگیر شده و ۲ نفر دیگر همچنان متواری هستند. مزارعی گفت که ۲ متهم دستگیرشده نیز به اقدام تیراندازی و قصد ترور رئیس کل دادگستری کهگیلویه و بویراحمد اقرار کرده‌اند و در صحنه بازسازی جرم نیز حاضر شدند.
زیست شبانه زمینه‌ساز بزهکاری استشنیده شد که نصرا… پژمانفر درباره طرح زیست شبانه گفت: گزارشاتی که نیروهای انتظامی درباره این طرح ارائه کرده‌اند، بیانگر بزهکاری‌های فراوانی است که در قابل چنین طرح‌هایی رخ می‌دهد، ما در جامعه با معدود افرادی مواجه هستیم که در فضاهای ناسالم دارند زندگی می‌کنند و نگاهشان این است که در روزها ممکن است عمل آنها مورد توجه دیگران قرار بگیرد، لذا سعی می‌کنند برنامه‌های خود را در شب‌ها اجرا کنند. گزارشاتی که مأموران نیروی انتظامی به مجلس شورای اسلامی ارائه کردند نشان می‌دهد استفاده از مواد مخدر، مشروبات الکلی و ارتباطات غیراخلاقی در بستر شب بیشتر فراهم می‌شود، در واقع نیروهای انتظامی به خاطر چنین دلایلی است که با راه‌اندازی چنین طرح‌هایی در شهر مخالف هستند. وی معتقد است که این‌گونه طرح‌ها نه‌تنها موجب تغییر سبک زندگی ایرانی اسلامی ما می‌شود، بلکه موجب شکل‌گیری زمینه‌های فساد در کشور می‌شود.
مهدی حاجتی به حبس و تبعید محکوم شدشنیده شد که حیدر آسیابی، دادستان عمومی و انقلاب شیراز با انتقاد از طرح برخی نظرات پیرامون مهدی حاجتی گفت: اتهام آقای حاجتی، امنیتی است و ارتباطی با توئیت او ندارد و بر اساس شواهد و مدارک از سوی دادگاه صالحه به تحمل یکسال زندان و دوسال تبعید به طبس محکوم شده است. دادستان شیراز با بیان اینکه شاهد برخی اظهارنظرها در مورد این زندانی هستیم، گفت: در نظر گرفتن عفو و اعطای هرگونه تسهیلاتی به زندانیان، در صلاحیت مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس نیست و فقط دستگاه قضائی می‌تواند در این خصوص ورود کند. آسیابی تصریح کرد که اتهام مهدی حاجتی، اقدام علیه نظام بوده و اکنون نیز در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان است و تاکنون هیچ درخواستی مبنی بر عفو و تخفیف مجازات از سوی او ارائه نشده است.
حکم میلیاردی برای متهمان قاچاق سوختشنیده شد که مدیرکل تعزیرات حکومتی استان فارس از کشف ۵هزار لیتر گازوئیل در این استان خبر داد و گفت: متهمان ۲/۱ میلیارد ریال جریمه شدند. علی مبشری اظهار کرد: با دریافت گزارشی در مورد بارگیری غیرقانونی یک دستگاه تانکر سوخت‌رسانی در جایگاهی واقع در شهرستان ممسنی، مأمورین انتظامی به همراه بازرسین شرکت پخش فرآورده‌های نفتی بلافاصله در محل حاضر و تانکر مورد نظر را در حالی که ۵هزار لیتر گازوئیل حمل می‌کرد؛ توقیف کردند. وی افزود: با احضار راننده تانکر و بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد که راننده تانکر با هماهنگی مسئول جایگاه اقدام به بارگیری غیرقانونی گازوئیل به قصد قاچاق کرده است. مدیرکل تعزیرات حکومتی استان فارس تصریح کرد: با تکمیل تحقیقات و محرزشدن تخلف راننده تانکر و مسئول جایگاه، شعبه رسیدگی‌کننده حکم به پرداخت یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریالی جریمه نقدی برای متهمان و استرداد سوخت مکشوفه در شبکه رسمی صادر کرد.
منبع: مشرق
کلیدواژه: وعده های روحانی بازار سکه و ارز پهپاد آمریکایی لیگ ملت های والیبال اخبار ویژه روزنامه ها روزنامه های کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۵۶۲۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درس‌های خانم دیپلمات؛ هیچ‌تضمینی وجود ندارد!
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ صادق وفایی: کاترین مارگارت اشتون سیاستمدار انگلیسی، از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی بود و به همین‌دلیل در روزهایی که مذاکرات هسته‌ای ایران با 1+5 در جریان بود، نامش در اخبار ایران و جهان بسامد زیادی داشت. اما اشتون به‌جز این‌مذاکرات در مذاکرات دیگری که مربوط به سرنوشت و آینده کشورهای مختلف می‌شدند، حضور داشته و خاطرات مربوط به این‌مذاکرات را در کتابی که سال ۲۰۲۳ منتشر شد، روایت کرده است.
این‌کتاب با عنوان اصلی «And Then What? Inside Stories of 21st Century Diplomacy» (و بعدش چه؟ خاطرات پشت‌پرده مذاکرات دیپلماسی قرن بیست و یکم) منتشر شد که ثبت و ضبط خاطرات مندرج در آن توسط پیتر کلنر همسر اشتون انجام شده است. ترجمه فارسی این‌کتاب آبان‌ماه ۱۴۰۲ با بازگردانی پروین قائمی و عنوان «خاطرات خانم اشتون»، توسط انتشارات ایران به بازار نشر عرضه شد و در مطلبی که در ادامه می‌آید، نگاهی به نکات و موضوعات مهم این‌کتاب داریم.
راوی کتاب پیش‌رو هرچه باشد و نباشد، یک‌دیپلمات انگلیسی است؛ از آن‌گونه سیاستمداران و چهره‌هایی که هرچه‌قدر هم مهربانی و خوش‌قلبی نشان دهند، در نهایت قابل اعتماد نیستند. این‌موضوع را می‌توان به‌عنوان یکی از درس‌های غیرمستقیم این‌کتاب دریافت. خود اشتون نیز مشاهدات و تجربیاتی داشته که آنها را مثل درس برای مخاطبش تشریح می‌کند. البته متن کتاب «خاطرات خانم اشتون» صفحات و سطور بسیار خسته‌کننده و غیرجذابی دارد و مخاطب باید این‌درس‌ها را از بین بسیاری از مطالب غیرضروری و بدون جذابیت استخراج کند.
در ادامه مشروح مقاله بررسی کتاب خاطرات کاترین اشتون را می‌خوانیم؛
* درس‌های خانم دیپلمات؛ هیچی به هیچی!
کاترین اشتون در جایی از کتاب خاطراتش می‌گوید دیپلماسی هرچند دست‌کم گرفته شده و ارزشش شناخته نشده، سلاح نهایی زرادخانه روابط بین‌الملل است. اما جالب است که در فرازهای مختلف همین‌کتاب می‌گوید هیچ‌راه مشخص و معینی برای موفقیت یک‌دیپلمات وجود ندارد و غالبا هیچ راه‌حل کاملی وجود ندارد.
راوی کتاب «خاطرات خانم اشتون» حرفی دارد که حالت ساده‌اش این است که دیپلماسی با وجود این‌همه سروصدا و ظاهر موقرش، در نهایت هیچ‌تضمین و تکیه‌گاهی نیست. او می‌گوید دیپلماسی نقطه پایان مشخصی ندارد و حتی زمانی هم که توافقی حاصل می‌شود، نیروهای بیرونی، تغییرات سیاسی یا صرفا رویدادها می‌توانند آن را از مسیر خارج کنند. به همین‌دلیل دیپلماسی، نیازمند هوش و تربیت است. واپس‌نگری و نگاه به رویدادها پس از وقوع، هرگز نباید منحصر به محاسبات و فرضیات باشد و در نهایت هدف دیپلماسی این است که آدم‌ها را دور هم جمع کنید و آنها را تا زمانی که به نتیجه برسید، در اتاقی نگه دارید! او در جای دیگری از کتابش می‌گوید هرچه تلاش بیشتری برای گردآوردن افراد انجام شود، شانس بیشتری برای حل مشکل وجود دارد. البته گفتن این‌حرف، آسان است، اما انجام آن در عمل بسیار دشوار است.
این‌دیپلمات انگلیسی درباره توافق‌ها نظر جالبی دارد که مکمل همان‌نگاهی است که هیچ‌تضمینی وجود ندارد. او می‌گوید در بهترین حالت، توافق‌ها سازش‌های قابل اجرایی هستند که می‌توان با آنها زندگی کرد، اما به ندرت می‌توان آنها را دوست داشت و در طول زمان هم باید آنها را دائما تقویت کرداشتون در سطور پایانی خاطراتش دوباره می‌گوید «هیچ تضمینی وجود ندارد.» و درباره میزان تاثیرگذاری همه کارهایی که در مذاکرات مختلف در مصر، لیبی، یوگسلاوی، ایران و ... انجام داده می‌گوید «یک دهه از دوره پوشش داده‌شده در این‌کتاب می‌گذرد و هیچ‌یک از چالش‌هایی که در اینجا نوشته‌ام به‌طور دائم‌حل نشده‌اند.» این‌دیپلمات انگلیسی درباره توافق‌ها نظر جالبی دارد که مکمل همان‌نگاهی است که هیچ‌تضمینی وجود ندارد. او می‌گوید در بهترین حالت، توافق‌ها سازش‌های قابل اجرایی هستند که می‌توان با آنها زندگی کرد، اما به ندرت می‌توان آنها را دوست داشت و در طول زمان هم باید آنها را دائما تقویت کرد. او در عین‌حال سعی می‌کند از ابتدا، نگاه مثبت و روبه‌جلو هم داشته باشد و می‌گوید: «همواره بین پذیرش و اجرا فاصله زیاد و کار دشوار بوده است. اما روابط «رسمی» از عمق، دوام و ثبات پشتیبانی می‌کنند و این‌امکان را فراهم می‌آورند که خط مشی‌ها در طول زمان پیشرفت کنند و توسعه یابند.» (صفحه ۲۷) همین‌تلاش برای داشتن نگاه مثبت را می‌توان فراز دیگری از کتاب در صفحه ۲۵ هم مشاهده کرد؛ جایی که صحبت از یک‌افشاگری و به‌اصطلاح یک‌گاف است: «یکبار که تماس تلفنی ویکتوریا نولند، دستیار وزیر امور خارجه ایالات متحده شنود و به طرز شرم‌آوری فاش شد، او از اینکه ما در حمایت از اوکراین سرعت عمل کافی به خرج نداده بودیم، ناامید شده و گفت: "تف به اتحادیه اورپا!" اما چنین اتفاقاتی منعکس‌کننده غرغر اعضای ناراضی یک‌خانواده بود و به معنی گسستگی روابط نبود. او سریع عذرخواهی کرد و اتحادیه اروپا هم به‌سرعت موضوع را نادیده گرفت.» (صفحه ۲۵)
افراد حقیر ازجمله گروه‌ها و افرادی هستند که کاترین اشتون به گفته خود از اعمال و رفتار آنها درس گرفته است. او می‌گوید از اعمال افراد حقیری که دنبال ایجاد هرج و مرج و ویرانی هستند و زندگی دیگران را به‌خاطر خواسته‌های خودخواهانه خود به تباهی می‌کشند، خیلی چیزها یاد گرفته است. البته مشخص نیست این‌اشاره به همفکران غربی‌اش در اروپا و غرب وحشی برمی‌گردد یا منظورش با رندی و هوشمندی، کشورهای مستعمره و تحت سلطه امپراتوری غرب هستند. تنها اشاره‌ای که این‌افراد را به مخاطب کتاب معرفی کند، این‌فراز از کتاب است: «برخی اساسا مولد و سرمنشا هرج و مرج بودند. آنها این‌آمادگی را داشتند که منافع شخصی را بر هر امری که از مصایب مردم آنها بکاهد، ترجیح بدهند.»
کلیدواژه مهم دیگری که در کتاب کاترین اشتون وجود دارد، بحران است. او می‌گوید بحران‌ها مانند آتشی هستند که انرژی و منابع را نابود می‌کنند و مشکلاتی که حل نشده و باقی مانده‌اند، با هجوم شعله‌هایی که نیروی تازه‌ای دارند، سوزاننده‌تر و سمی‌تر از قبل بازمی‌گردند و در مسیر خود همه‌چیز را در خود فرو می‌برند. اشتون در فراز دیگری درباره بحران‌های ناشی از بلایای طبیعی می‌گوید «مهم نیست که یک‌کشور چقدر توسعه‌یافته باشد، یا چقدر به زلزله، سیل یا آتش‌سوزی عادت کرده باشد، در زمان وقوع بالایا، هر کشوری می‌تواند تحت تاثیر قرار بگیرد.» (صفحه ۷۳)
درس دیگری که کاترین اشتون در طول سال‌ها کار و تجربه آموخته، این است که راننده‌های شخصیت‌های سیاسی، عموما اولین‌کسانی هستند که از تغییر مقام و منصب‌ها مطلع می‌شوند. او می‌گوید ««هر وقت وزرا جابه‌جا می‌شدند، راننده‌ها اولین‌کسانی بودند که خبردار می‌شدند. چون ماشین بهتر یعنی مقام بالاتر و تغییر راننده‌ها یعنی جابه‌جایی آدم‌ها و ناپدیدشدن ماشین و راننده یعنی برکنارشدن از یک‌منصب!» (صفحه ۳۲)
* پوتین در نگاه اشتون
کاترین اشتون در کتاب خسته‌کننده خاطراتش از رهبران سیاسی مختلف جهان صحبت کرده که یکی از آنها ولادیمیر پوتین سیاستمدار روس است. او درباره این‌شخصیت سیاسی می‌گوید
«هرکسی برای گفتن، سبکی و برای بودن، راهی دارد که می‌توان از آن چیزهای زیادی آموخت. در تمام این‌سال‌ها، هرگاه کسی از من می‌پرسید که یک‌رهبر خاص واقعا چگونه آدمی است، من پاسخ می‌دادم به احتمال قوی پوتین. او آدم‌ها را با دلایل موجه، جذب و در عین حال ناراحت می‌کند.» (صفحه ۳۹) در فراز دیگری از همین‌صفحه کتاب است که اشتون در توصیف خلقیات و رفتار بیرون پوتین می‌گوید «او به ندرت لبخند می‌زند و هیچ‌حس گرم و رفتار صمیمانه‌ای در او وجود ندارد. در تمام ملاقات‌های من با پوتین، هیچ نشانه‌ای ندیدم که حاکی از به رسمیت شناختن آینده‌ای مشترک در قاره اروپا از جانب او باشد.» در جای دیگری از کتاب هم وقتی صحبت از مذاکرات سال ۲۰۱۳ سر مجادلات روسیه و اوکراین است، اشتون جمله جالبی دارد که بیانگر تلاش‌ها و دست‌وپا زدن‌های اروپا برای جدی‌گرفته‌شدن توسط روسیه است. او می‌گوید «من می‌خواستم روسیه اتحادیه اروپا را یک‌نیروی جدی سیاست خارجی ببیند.»
* آمریکا؛ آقابالاسرِ اروپا
در همان‌بخش مربوط به خاطرات مذاکرات ۲۰۱۳ اوکراین، جمله جالبی از اشتون وجود دارد که بیانگر نگاه پایین به بالای اروپا نسبت به آمریکاست. پیش از ذکر این‌جمله بد نیست به نقش پررنگ و تاثیرگذار شخصیت جان کری وزیر پیشین امور خارجه آمریکا در خاطرات اشتون اشاره کنیم. اولین‌حضور جان کری در خاطرات این‌کتاب مربوط به مذاکرات غربی‌ها با مصر و روزهای بهار عربی و سقوط محمد مرسی است. اشتون در این‌بخش درباره جان کری می‌گوید «چیز زیادی درباره روابط خارجی یا سیاست آمریکا نمی‌دانست. او صمیمی و خونگرم بود و باعث می‌شد احساس کنید تنها کسی هستید که او می‌خواهد با او صحبت کند.»
اما آن‌جمله مهم که درباره مذاکرات اوکراین به آن اشاره کردیم، از این‌قرار است: «مثل همیشه تا جایی که می‌توانستیم با آمریکا هماهنگ شدیم.» (صفحه ۲۷۳) در ادامه همین‌روند، همه‌کاره بودن آمریکا در مذاکرات اوکراین و روسیه و بطالت کشورهای اروپایی در مذاکرات، باید به فراز دیگری از خاطرات اشتون هم اشاره کنیم؛ جایی که خاطره برگزاری جلسه‌ای مشترک در پاریس را نقل می‌کند و می‌گوید «همه دور یک میز بزرگ جمع شدند. عجیب بی‌نظیم بود. من دیگر از اینکه برخی کشورهای اروپایی احساس می‌کردند باید در چنین گردهمایی‌هایی شرکت کنند، حالم داشت به هم می‌خورد...» (صفحه ۲۸۳)
به تجربه می‌دانستم که ایستادن در مقابل پرچم اشتباه می‌تواند غوغا به پا کند. یکبار از من از زاویه‌ای عکس گرفته شد که در آن پرچمی در کنار من دیده می‌شد، در حالی که در واقع آن‌پرچم در آن‌سوی اتاق بود و در نتیجه غم و رنج زیادی را متحمل شدم. روس‌ها نمی‌خواستند از تیم اوکراین در مقابل پرچم اوکراین عکس گرفته شود، زیرا دشچیتسیا را به‌عنوان نماینده مردم تمام اوکراین قبول نداشتنداشتون درباره جلسه پاریس می‌گوید با جلسه که با ریاست فرانسه همراه بود، مشخص شد مقامات اوکراینی، روس و آمریکایی حضور ندارند و وقتی حاضرین متوجه شدند قرار نیست موضوع اصلی در آنجا مطرح شود، سخنرانی‌ها کوتاه‌تر شدند و جلسه از هم پاشید. نکته جالب دیگر از همه‌کاره‌بودن آمریکا در این‌گونه بزنگاه‌های تاریخی و مهم، که در خاطرات اشتون وجود دارد، حضور نیروهای امنیتی آمریکا در مقابل دفتر وزیر امور خارجه فرانسه است. او می‌گوید این‌نیروها تعیین می‌کردند چه‌کسانی می‌توانند به ساختمان وارد و چه‌کسانی نمی‌توانند وارد شوند. اشتون با نقل این‌خاطره می‌گوید «از ظرفیت آمریکا برای حضور در همه‌جا خنده‌ام گرفت.» (همان)
* پرچم‌ها را کجا بگذاریم که عکس خراب نشود!
از دیگر خاطرات جالب اشتون درباره مذاکرات چهارجانبه درباره بحران اوکراین و روسیه، می‌توان به جلسه‌ای اشاره کرد که در نهایت با حضور آمریکا، روسیه، اتحادیه اروپا و اوکراین تشکیل شد اما مسائل تشریفاتی در آن در اولویت بودند و قرارداشتن پرچم کشورها در محلی خاص می‌توانست باعث بروز فاجعه برای طرف‌های مذاکره شود. اشتون درباره این‌جلسه و چگونگی جلوگیری از فاجعه در آن، این‌روایت را دارد:
«ساعت ۱۱ صبح، همه یک‌دیگر را دیدیم. چهار تیم دور یک میز مربعی بزرگ نشستند؛ اوکراین مقابل روسیه و ایالات متحده آمریکا مقابل اتحادیه اروپا. سه مقام به کری، لاوروف، دشچیتسیا و من پیوستند. اولین‌بحث ما این بود که کدام پرچم‌ها را در اتاق داشته باشیم. من همیشه از اینکه چه انرژی و وقتی صرف این‌جور چیزها می‌شد، شگفت‌زده می‌شدم. من به تجربه می‌دانستم که ایستادن در مقابل پرچم اشتباه می‌تواند غوغا به پا کند. یکبار از من از زاویه‌ای عکس گرفته شد که در آن پرچمی در کنار من دیده می‌شد، در حالی که در واقع آن‌پرچم در آن‌سوی اتاق بود و در نتیجه غم و رنج زیادی را متحمل شدم. روس‌ها نمی‌خواستند از تیم اوکراین در مقابل پرچم اوکراین عکس گرفته شود، زیرا دشچیتسیا را به‌عنوان نماینده مردم تمام اوکراین قبول نداشتند. بعد از چند دقیقه همه پرچم‌ها را برداشتیم.» (صفحه ۲۸۷)
* اعترافات دیپلمات انگلیسی درباره کاربرد دموکراسی برای چپاول کشورها
یکی از کلیدواژه‌های مهم کتاب خاطرات کاترین اشتون، «دموکراسی» است که به‌خوبی با استفاده از آن پشت نقاب مهربانی و خوش‌قلبی مخفی شده است. واژه مورد اشاره با مفهوم سبک زندگی غربی در باطن و عمق خود، در خاطرات اشتون، به‌عنوان راه نجات کشورهایی مثل مصر و لیبی مطرح می‌شود؛ آن هم با همان نقاب خیرخواهی. نمونه بارز این‌رویکرد را می‌توان در این‌فراز کتاب مشاهده کرد: «این امری حیاتی است که کسانی که به دموکراسی اعتقاد دارند و بخت آن را دارند که در کشوری دموکرات زندگی کنند، به کسانی که در طلب دموکراسی به عنوان روش زندگی هستند، کمک کنند.» اشتون در عین هوشمندی و زیرکی در فرازهایی، اعترافات صادقانه‌ای هم دارد و می‌گوید غرب قصد تسری دموکراسی موردنظرش را در جهان دارد. در همین‌فرازهاست که نیت کارفرمایانش را لو می‌دهد. او می‌گوید «تجربه اروپا به ما می‌گوید که دموکراسی واقعی پایه و اساس ضروری تساهل، صلح و رفاه است. در مناطقی از جهان که دموکراسی هنوز شکوفا نشده است، ما سریع به مقصد نخواهیم رسید و نیز این‌کار را بدون عقب‌نشینی انجام نخواهیم داد، اما دموکراسی عمیق تنها راهی است که ما قصد داریم به آن برسیم.» (ص ۲۹ به ۳۰)
اشتون در جمع‌بندی فصلی که مربوط به خاطراتش از لیبی و چگونگی به هم ریختن این‌کشور توسط غرب است، دوباره از آن‌اعترافات صادقانه درباره برنامه‌ریزی برای چپاول کشورهای غیرغربی دارد و می‌گوید «یک موضوع مشترک در بین تمام کارهایی که باید انجام می‌دادیم، وجود داشت؛ چگونه می‌توان دموکراسی‌های عمیقی ایجاد کرد که از شکست جان سالم به در ببرند و چگونه می‌توان برای مدتی طولانی، وقت و منابع کافی را برای تحقق چنین آرزویی سرمایه‌گذاری کرد.» (صفحه ۱۶۸)
دم خروس دوباره در همین‌فرازهای خاطرات اشتون، ضمن اشاره به کمک ۱۵۵ میلیون یورویی اتحادیه اروپا به لیبی جدید، بیرون می‌زند؛ جایی که اشتون می‌گوید «ما می‌توانستیم ترتیبی بدهیم که غذا و دارو فورا ارسال و توزیع شود.»در همین‌راستا بد نیست به روایت اشتون از ماجراهای بهار عربی در مصر و سپس سقوط دولت قذافی در لیبی بپردازیم که اتحادیه اروپا در هیچ‌کدام از این‌ماجراها ناظر بی‌طرف و بی‌تفاوت نبود. خانم دیپلمات ضمن گفتن از دختربچه‌های معصومی که دستش را فشرده‌اند و برای آینده زیبایشان اظهار امیدواری کرده‌اند، در دو فراز از خاطراتش، از مردی لیبیایی با نام محمد یاد می‌کند که چنین‌نظری داشته است: «دموکراسی فقط منحصر به انتخابات نیست. ما آنچه شما (اروپایی‌ها) دارید، یعنی دموکراسی را به‌عنوان یک‌روش زندگی می‌خواهیم.» (صفحه ۱۵۹) این«محمد» همانطور که گفته شد، در فراز دیگری از خاطرات اشتون هم حضور دارد و به‌عنوان مرد جوانی در بن‌غازی می‌گوید لیبی باید دموکراسی را به‌عنوان یک‌شیوه زندگی برگزیند و مستقر کند. بین همین‌سطور و صفحات کتاب است که اشتون، به‌طور غیرمستقیم سر لیبیایی‌ها منت می‌گذارد و از سپاسگذاری اعضای شورای انتقالی قدرت این‌کشور از اتحادیه اروپا خاطره می‌گوید: «شورای ملی انتقالی به قدری از همه اعضای اتحادیه اروپا سپاسگزار بودند که نمی‌توانستند از ملاقات با یکی از آنها هم امتناع کنند.»
کاترین اشتون ضمن روایت از حمایت اتحادیه اروپا و ناتو از مخالفان قذافی و بمباران‌های سنگین مواضع قذافی؛ می‌گوید مخالفان قذافی با این‌حمایت‌ها وارد طرابلس شدند. همچنین با بیان اینکه نیکلا سارکوزی رییس‌جمهور وقت فرانسه، میزبان «همایشی در حمایت از لیبی جدید» بوده، می‌گوید کنار هم نگه داشتن ۲۷ کشور در موضوع لیبی، کار نسبتا ساده‌ای بود. برای بسیاری از آنها حمایت از عبور لیبی از جایی که قبلا یک کارزا نظامی بود، به کشوری آرام، دموکراتیک و موفق، آرامش‌بخش بود. دم خروس دوباره در همین‌فرازهای خاطرات اشتون، ضمن اشاره به کمک ۱۵۵ میلیون یورویی اتحادیه اروپا به لیبی جدید، بیرون می‌زند؛ جایی که اشتون می‌گوید «ما می‌توانستیم ترتیبی بدهیم که غذا و دارو فورا ارسال و توزیع شود.» او کُدها و اشارات معنادار دیگری هم درباره تاثیرگذاری اروپایی‌ها در تحولات لیبی دارد و می‌گوید «در لندن، چمدان‌های پر از اسکناس‌های لیبی آماده بودند تا به محض شروع به کار بانک‌ها ارسال شوند.» و پس از ذکر این‌مسائل، باز هم این‌نکته یادآوری می‌شود که حمایت از ساختارهای مدنی، یکی از اولویت‌های اتحادیه اروپا در لیبی بود که زیربنای یک‌جامعه دموکراتیک هستند.
* دیپلماسی در غرب و محمد مرسی در نگاه اشتون
کتاب خاطرات کاترین اشتون، بخشی درباره «مصر و سقوط محمد مرسی» دارد. او در این‌بخش، فراز جالبی دارد که یکی از همان‌اعترافات او درباره ظاهرسازی با دموکراسی است. اشتون می‌گوید / اتحادیه اروپا خود از خاکستر درگیری و وحشت فروپاشی دموکراسی سر برآورده و «با وجود اینکه ما ادعا می‌کردیم که دموکراسی زیربنای ضروری پیشرفت بشر است، نیاز به فروتنی داشتیم. آنچه در پیش بود، روند طولانی و پیچیده ایجاد دموکراسی عمیق بود. انتخاب آزادانه دولت مورد علاقه مردم یا بیرون انداختن دولتی که کارش تمام شده بود، کافی نبود.»
با وجود اینکه ما ادعا می‌کردیم که دموکراسی زیربنای ضروری پیشرفت بشر است، نیاز به فروتنی داشتیم. آنچه در پیش بود، روند طولانی و پیچیده ایجاد دموکراسی عمیق بود. انتخاب آزادانه دولت مورد علاقه مردم یا بیرون انداختن دولتی که کارش تمام شده بود، کافی نبوداشتون پس از ورود به مصر بحران‌زده و در روزهایی که دولت محمد مرسی سقوط کرده بود، به دیدار احمد شفیق نخست‌وزیر وقت رفت و از او خواست در برپایی انتخابات ریاست‌جمهوری شتاب نکند. جملات آموزنده اشتون در آن‌دیدار به سیاستمدار مصری از این‌قرار بودند:«جناب نخست‌وزیر انتخابات گیلاس‌های روی کیک دموکراسی هستند و به خودی خود برای یک‌کشور، دموکراسی را به ارمغان نمی‌آورند. شما باید با دقت برای انتخابات آماده شوید و ابتدا کیک را بپزید.» (صفحه ۱۰۵)
اما بد نیست همانطور که تصویر ولادیمیر پوتین را از نگاه کاترین اشتون دیدیم، تصویر محمد مرسی رییس‌جمهور بداقبال مصری را هم از دید این‌دیپلمات اروپایی ببینیم. اشتون در صفحه ۱۱۰ ترجمه فارسی کتاب خاطراتش، درباره مرسی می‌گوید «به‌راحتی می‌شد رفتار آرام او را با درون‌نگری اشتباه گرفت. حقیقت این بود که او نه مسئول بود و نه توانایی رسیدگی به هیچ‌یک از مسائل واقعی را داشت که مصر با آنها مواجه بود.»
* جابه‌جایی صندلی‌ها در مذاکره هسته‌ای با ایران
کاترین اشتون می‌گوید توافق هسته‌ای ایران ثابت‌ترین نمونه مسائلی بوده که اروپایی‌ها در آنها منافع مشترک داشته‌اند. یکی از درس‌های دیپلماتیک این‌دیپلمات انگلیسی از مذاکرات با ایران این است که در مذاکره، راه حل غالبا یافتن فرمول صحیح کلماتی است که به هر یک از طرفین آنچه را می‌دهد که نیاز دارند. البته او در فراز دیگری که مربوط به مذاکرات نوامبر ۲۰۱۳ است، معنی خلاصه مذاکره را هم برای مخاطب کتابش ارائه می‌کند: «وستروله برای لحظه‌ای عصبانی شد و گفت این راه ادامه امور نیست. آن‌قدر خسته بودم که جواب بدهم که مذاکره یعنی همین؛ ساعت‌ها کار مفصل و حتی ساعت‌های بیشتر معطلی و حوصله سر رفتن و نخوابیدن. او به من لبخند زد و من هم با از بین رفتن نارحتی متقابلمان، لبخند زدم.» (صفحه ۲۴۲)
راوی کتاب «و بعدش چه؟» در روایت مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 که ژوییه ۲۰۱۳ در بروکسل انجام شدند، دوباره به نقش پررنگ آمریکا اشاره می‌کند و تلویحا می‌گوید این‌مذاکرات، مذاکراتِ آمریکا و ایران و به بیان دیگر، قصه، قصه ی کری و ظریف بود. او درباره شکل‌گیری جلسه مذاکره می‌گوید «چیدمان صندلی‌ها را با دقت برنامه‌ریزی کردم و صندلی ظریف را در کنار صندلی خود و صندلی معاونش را در کنار صندلی هلگا قرار دادم و شش کشور دور میز به شکل نعل اسب نشستند. تیم آمریکا دیوانه شده بود. آنها می‌خواستند جان کری در کنار ظریف بنشیند. شرمن به طعنه گفت که این تنها عکسی است که هرکسی به آن علاقه‌مند خواهد بود. البته حق با او بود و ما جای صندلی‌ها را تغییر دادیم. عکس نشستن وزیر امور خارجه آمریکا و وزیر امور خارجه ایران در کنار هم احساسات‌برانگیزتر از آب درمی‌آمد. من به طعنه اشاره کردم که نیویورک تایمز عکسی انتخاب کرد که من در کنار ظریف نشسته بودم، در حالی که فایننشال تایمز لندن مرا حذف کرد. فعلا قصه، قصه کری و ظریف بود.» (صفحه ۲۲۵)
* گاف آمریکایی‌ها در نوشتن پیش‌نویس مذاکره با ایران
یکی از مراحل مذاکره هسته‌ای با ایران، نوامبر ۲۰۱۳ در ژنو انجام شد. در این‌مرحله پیش‌نویسی نوشته شد که اروپایی‌ها را امیدوار کرد مذاکرات قدم رو به جلو داشته‌اند. اما ساعتی از ارائه پیش‌نویس نگذشته بود که هول و اضطراب دوباره‌ای بین سران غربی به وجود آمد. اشتون این‌ماجرا را این‌گونه روایت می‌کند:
ایران می‌خواست تعهددادنش و ادامه برنامه هسته‌ای غیرنظامی‌اش به شکل محدود و تحت نظارت، به‌عنوان یک‌حق غیرقابل تعرض شناخته شود؛ نه هدیه‌ای از طرف شش‌کشور مقابل!«با جیمز نشسته بودیم و من آماده بودم به خودم بگویم که شب آرامی خواهم داشت که در باز شد و شرمن و نفیو با عجله وارد شدند. او گفت: «ما متن اشتباهی به شما دادیم!» پیش‌نویس قبلی بود. من مجبور شدم مدیران سیاسی را پیدا کرده و از ارسال سند به پایتخت‌هایشان جلوگیری کنم. دویدم تا کسانی را که می‌توانستم پیدا کنم و برای کسانی که رفته بودند، پیام فرستادم. در نهایت همه کاغذها را جمع کرده و آنها را خرد کردم و به‌جای آن نسخه مناسب را تحویل دادم. روی صورت همه‌شان جراحت توهینی که به آنها شده بود، دیده می‌شد. من خودم چند توجیه تراشیدم تا برای وضعیتی که اتفاق افتاده بود توضیح قانع‌کننده‌ای ارائه بدهم.» (صفحه ۲۳۶)
* ایران دنبال حق بود نه هدیه
کاترین اشتون از زاویه خود می‌گوید مشکل مذاکره با ایران این بود که پیشنهادات ناقص بودند؛ نه حاوی جزییات فنی از آنچه قرار بود برای برنامه هسته‌ای موجود ایران اتفاق بیفتد و نه شامل روندی سیاسی که قرار بود طرف مقابل را به توافق نهایی برساند. یکی از اعترافات صادقانه دیگر اشتون هم درباره نگاه ایران به مذاکرات هسته‌ای با غرب است؛ او می‌گوید ایران می‌خواست تعهددادنش و ادامه برنامه هسته‌ای غیرنظامی‌اش به شکل محدود و تحت نظارت، به‌عنوان یک‌حق غیرقابل تعرض شناخته شود؛ نه هدیه‌ای از طرف شش‌کشور مقابل!
کد خبر 6097439
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!