به نقل از «دانا»

طبابت با پزشک است، اثر با خداست/ طبابت شغل نیست

تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۸۸۵۹۳

حجت‌الاسلام محسن قرائتی در جمع استادان و مدیران در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه کلمه طبیب از اسامی خداوند است، گفت: پزشکی شغل نیست؛ طبابت وظیفه پزشکان است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ چهاردهمین محفل انس با قرآن و اهل‌بیت (ع) با حضور جمعی از ائمه جماعات و استادان و مدیران در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  در این محفل نورانی پس از قرائت قرآن توسط قاریان قرآن و جمع خوانی ایاتی از کلام الله مجید، حجت‌الاسلام محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز کشور با حضور در این جمع قرآنی به سخنرانی و تفسیر آیاتی از قرآن پرداخت.   وی در آغاز سخنرانی خود کلمه طبیب را یکی از اسم‌های خدا خواند و گفت: طبابت مال شماست اثر با خداست.   این عالم حدیث در ادامه طبابت را وظیفه پزشکان دانست و افزود: پزشکی شغل نیست، طبابت وظیفه شماست، حالا پول هم هست الحمدالله، اگر یک‌زمانی هم مردم اعتصاب کردند که پول به دکترها ندهند یا دولت به هر دلیلی فیش حقوق را قطع کرد نمی‌توانید بگویید پول نمی‌دهند ما هم نمی‌رویم. کار شما واجب است. کسی اگر بتواند یک نفر را نجات دهد ولی نجات ندهد پایش گیر است.   وی در خصوص پاسخگویی محضر خدا در روز قیامت گفت: شاید خدا در روز قیامت بگوید تو چهل سال در تلویزیون بودی یک سالش را زبان اردو یاد می‌گرفتی هجرت می‌کردی می‌رفتی به هندوستان بین گاو پرست ها، اگر ۳۹ سالش را یک آخوند مهاجری بودی آنجا تلاش می‌کردی با زبان اردو شاید هزاران گاو پرست خداپرست می‌شد، تو غلط کردی تو تلویزیون بودی، احتمالش هست.   قرائتی در خصوص خطاهای انسان در تشخیص حق و باطل و عمل صالح با اشاره به آیه‌ای از قرآن گفت: جهنمیان می‌گویند خدایا ما را برگردان به دنیا عمل صالح انجام بدهیم (نَعْمَلْ صَالِحًا) منتها یک‌کلمه‌ای اضافه می‌گوید (غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ) این یعنی چه؟ خدایا ما در این دنیا اشتباه کردیم غلط کردیم ما را برگردان به دنیا تا عمل صالح انجام دهیم، خوب می‌شویم برگردان ما را. خدایا وقتی در دنیا بودم خیال می‌کردم کارم خوب است حالا پرده رفته است کنار می‌فهمم کارم خوب نیست و لذا خدا قسمت کند زیارت امام جواد (ع) را. یک دعای دارد که این است أَرِنِی الْحَقَّ حَقّاً درست تشخیص بدهم (فَأَتَّبِعَهُ وَ الْبَاطِلَ بَاطِلًا فَأَجْتَنِبَهُ وَ لَا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ مُتَشَابِهاً) کمکم کن حق را حق ببینم تا دنبال کنم. باطل را باطل ببینم که دوری‌کنم و فهم حق و باطل من را به خودم وامگذار. این دعای مهمی است.   حجت الاسلام قرائتی جز یک دعا همه دعاها را مستحب دانست و افزود: دعای اهدنا الصراط المستقیم واجب است. همه دعاها مستحب است اما یک دعای واجب داریم که آن را باید روزی ۱۰ بار بگوییم چون ۱۷ رکعت نماز ۱۰ رکعت حمد و سوره دارد. پیامبر ما هم بیست بار باید بگوید چون نماز شب بر پیامبر واجب است؛ یعنی پیامبری که سوار بر راه مستقیم است دو برابر بقیه باید دعای واجب را بگوید، این خیلی نکته مهمی است. به حضرت امیرالمؤمنین گفتند شما یکی که راهت مستقیم است، گفتند تا الآن، فردا چطور؟   حجت الاسلام قرائتی گفت: آدم نمی‌داند یک وقت می‌بینی یک کسی که مسئول تعلیم و تربیت بوده است زنش را در حمام با تیر می‌کشد، این بنا است که بیست میلیون بچه را تربیت کند، حالا زن خودش را در خانه خودش می‌کشد، آدم نمی‌داند چه می‌شود.   این مفسر قرآن کریم افزود: کسی وصیت کرده بود یک انبار خرما را به فقرا بدهند. حضرت یک‌دانه خرما را برداشت گفت اگر یک‌دانه خرما را با دست خودش به فقرا می‌داد بهتر بود از این‌که بعد از مرگش یک انبار خرما بدهد. چرا؟ برای اینکه ما فقط اقتصادی نگاه نکنیم، اقتصادی بله یک انبار خرما افراد بیشتری را سیر می‌کند تا یک‌دانه، ولی بحث صرفاً شکم نیست. بحث این است که آیا سخاوت تو هم رشد کرد یا نه. در پزشکی اسلامی مسئله نیت مهم است، گفت: اینها در اخلاق غرب نیست.   وی در خصوص نشاط در عبادت و توجه به روحیه جمعی اظهارداشت: اگر کار با اجبار باشد قبول نیست. چرا؟ چون با کسالت نماز می‌خواند نمی‌خواهد نماز بخواند حالا چون واجبِ است می‌خواند. ((وَ هُمْ کارِهُونَ)) در قرآن است. زکات هم می‌دهد، اما با عشق نمی‌دهد، زورکی می‌دهد. صدقه می‌دهد دلش به حال فقرا نمی‌سوزد. می‌خواهد ماشینش چپ نشود، می‌گوید صدقه بیندازید اول سفره، این برای خودش است برای فقیر نیست. می‌گویند اگر به چهل مؤمن دعا کنی دعایت مستجاب می‌شود این به این معناست که باید رشد شما به‌قدری باشد که قبل از این‌که خودتان را ببینید دیگران را ببینید و از درون عاشق شوید.   وی افزود: شغل شما مثل قضاوت مثل امام جماعتها، مثل امام‌جمعه ها، شغل نیست. شما در پزشکی همه‌چیز را به هم پیوند می‌زنید. هر جای بدن را با کم و زیادش می‌توانید پیوند بزنید، اما شغلتان را با پول پیوند نزنید. این پیوند مقدس نیست. من مریض می‌شوم می آیم پهلوی شما شما من را راه میندازی وقتی راه افتادم تا آخر عمرم هرچه عبادت کنم ثوابش را شما هم دارید. پرستار هم همین‌طور است. جمعی رفتند مدینه یکی مریض شد یکی هم ایستاد در خانه گفت من پرستاری‌شان می‌کنم. باقی هم رفتند حرم. حضرت فرمود آن کسی که پرستاری کرده ثوابش کمتر از کسی نیست که به زیارت رفته است.   گفتنی است در پایان این مراسم حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی همراه با جمعی از شرکت کنندگان در این محفل با اندازه گیری فشار خون خود در ایستگاه سیار بسیج همگانی کنترل فشار خون شبکه بهداشت و درمان شهرستان شمیرانات مستقر در مسجد النبی (ص) ستاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به این کمپین ملی پیوست.

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۸۸۵۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکشی پزشکان ایرانی در مرز هشدار؛ مشکل کجاست؟

براساس آخرین بررسی‌ها، آمار خودکشی در میان پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل توجه و نگران‌کننده‌ای است. آمار دیگری نشان می‌دهد که خودکشی پزشکان در چند سال اخیر ۵ برابر شده است.

 

به گزارش دنیای اقتصاد، سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار می‌دهد: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنت‌ها صعودی شده و احتمال دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشور‌ها پیشی بگیرد.»

این پزشک همچنین تاکید می‌کند: «ما در حال حاضر در ابتدای موج گذار از مهاجرت‌ها و خودکشی‌های جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط کنونی است و به نظر من ماحصل سال‌های سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روند گرفته نشود، ادامه پیدا می‌کند. در چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»

از پس دلتنگی‌هایش بر نیامد‌

می‌گویند، دکتر سمیرا آل‌سعیدی از پس تنهایی‌هایش برنیامد و مهدی عبدوس، پزشک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی فوق تخصص روماتولوژی از میان ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی ‎خودکشی خود را با رزیدنت‌ها مطرح کرده، آن‌ها موضوع را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم می‌گذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. شاید در لحظات آخر زندگی گفته من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود می‌چرخانم، اما از پس دلتنگی‌هایم بر نمی‌آیم. پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرس‌های فراوان کاری هستند.

آن‌ها سرمایه کشور هستند احترام‌شان را حفظ کنید. تنهای‌شان نگذارید.» شرایط به‌گونه‌ای نگران‌کننده شده است که بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که باید تصمیمات جدی‌تری از سوی مسوولان وزارت بهداشت گرفته شود. زمان مرگ پرستو، محمد رئیس‌زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی درباره موضوع خودکشی در کادر سلامت به «دنیای اقتصاد» گفته بود: «کمیته ویژه‌ای برای رسیدگی به مشکلات نیرو‌های طرحی راه‌اندازی شده است تا از حوادثی مانند نورآباد پیشگیری کند.» او تاکید کرده بود: «کمبود پزشک و نبود برنامه‌ای برای پزشکان متخصص بومی اتفاقاتی، چون مرگ پرستو بخشی را رقم می‌زند.» همچنین قرار بود کمیته‌ای برای پیگیری و بررسی خودکشی‌ها فعال شود. حال باید دید که نتایج این اقدامات چه می‌شود و آیا می‌تواند روند صعودی خودکشی‌ها را کاهش دهد یا نه؟

سرعت گرفتن خودکشی کادر درمان

بررسی توییت‌ها و پیام‌های تسلیت از سوی رئیس بیمارستان شریعتی و امیراعلم همه گویای این است که سمیرا آل‌سعیدی تا لحظه پیش از مرگ به‌شدت کار می‌کرد و تا آخر عمر دست از درمان بیمارانش نکشیده است. پرس‌وجو‌ها همچنین حاکی از این است که او به‌شدت مهربان و خوش‌اخلاق بوده و همواره سعی در کمک به بیماران داشته است. با این حال سوال بسیاری از مردم این است که چرا یک پزشک که جایگاه مهمی در جامعه دارد، این‌گونه زندگی را ترک می‌کند؟

سید‌محمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «چند سالی است خودکشی در کادر درمان به ویژه پزشکان زیاد شده است. این زیاد شدن نسبت به گذشته است و البته باید بگویم که در کشوری مانند آمریکا آمار خودکشی بالاتر است. با این حال مساله مهم این است که در جامعه کنونی ما شیب خودکشی افزایش یافته و حتی ممکن است در صورت اجرا نشدن پیشگیری‌های ضروری، به زودی نرخ خودکشی ایران از سایر کشور‌ها بیشتر شود.» او این مساله را با توجه به آمار خودکشی قطعی ۱۶ نفر در سال ۱۴۰۲ بیان می‌کند با تاکید بر این نکته که ممکن است آمار‌ها از این عدد بیشتر باشد، اما سکوت خانواده‌ها و آبروداری مانع از اعلام خودکشی شود. میرخانی پدیده خودکشی را چند عاملی می‌داند و تاکید می‌کند: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.»

تحقیر سیستماتیک

«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخورد‌های خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمار‌هایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخورد‌های خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آن‌ها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.»

او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آن‌ها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آن‌ها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.» پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بی‌سابقه است!» یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آن‌ها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.»

میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود؛ بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروما‌های دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.»

زندگی در اتاق‌های محقر

میرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آن‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»

میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است؛ بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.» اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.» حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.