۹ نشانه خاموش بروز مشکل در استخوان‌ها

خرداد؛اگر در طول روز زمان زیادی را روبروی رایانه یا تلویزیون سپری می‌کنید، احتمالاً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پوکی استخوان قرار دارید.

به گزارش خرداد، عصر ایران نوشت: استخوان‌ها نقش‌های مختلفی در بدن انسان ایفا می‌کنند که از آن جمله می‌توان به فراهم کردن چارچوبی برای ساختار بدن، محافظت از اندام‌های داخلی، تکیه گاهی برای ماهیچه‌ها و ذخیره کلسیم اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

استخوان‌های انسان همواره در حال تغییر هستند. استخوان‌های جدید شکل گرفته و استخوان‌های قدیمی از بین می‌روند. زمانی که جوان هستید روند تولید استخوان جدید در بدن شما سریع‌تر صورت می‌گیرد. بیشتر مردم در حدود ۳۰ سالگی به نقطه اوج توده استخوانی خود می رسند. از آن زمان به بعد، تغییر مدل استخوانی ادامه می‌یابد، اما به طور معمول میزان استخوانی که از دست می‌دهید بیشتر از استخوانی است که تولید می‌شود. روند تضعیف و از دست رفتن استخوان می‌تواند موجب بروز برخی علائم شود که در ادامه با چند نمونه که شاید کمتر مورد توجه قرار بگیرند، بیشتر آشنا می‌شویم.

ناخن‌های شما شکننده هستند

شکستگی ناخن‌ها شرایطی ناخوشایند است، اما اگر متوجه شده‌اید که ناخن‌های شما بیشتر از حالت عادی دچار شکستگی می‌شوند، این ممکن است دلیلی برای نگرانی باشد. شکنندگی ناخن‌ها به دلایل مختلفی می‌تواند شکل بگیرد، اما کمبود کلاژن و کمبود کلسیم دو مورد مهم هستند. کلاژن پروتئینی است که در حفظ سلامت پوست، بافت همبند و اسکلت نقش دارد. با مصرف مواد غذایی مانند توت‌ها، سبزی‌های برگدار، سویا و مرکبات می‌توانید سطوح سالم کلاژن را حفظ کنید.

از سوی دیگر، کلسیم یک ماده معدنی و از ارکان اصلی سلامت استخوان محسوب می‌شود. جدا از لبنیات، برای دریافت کلسیم می‌توانید مصرف سبزی‌های برگدار تیره، مانند اسفناج و ماهی ساردین را مد نظر قرار دهید. کمبود هر یک از این مواد کلیدی می‌تواند نتایج منفی برای سلامت استخوان‌ها و ناخن‌های شما به همراه داشته باشد.

ورزش نمی‌کنید

اگر در طول روز زمان زیادی را روبروی رایانه یا تلویزیون سپری می‌کنید، احتمالاً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پوکی استخوان قرار دارید. انجام ورزش نه تنها به ساخت ماهیچه‌هایی قوی کمک می‌کند، بلکه در ساخت و حفظ استخوان‌هایی قدرتمند نیز نقش دارد. زمانی که ورزش می‌کنید، به ویژه هنگام انجام تمرینات قدرتی یا فعالیت‌های هوازی با کمک وزن بدن مانند بالا رفتن از پله، در واقع به حفظ سلامت استخوان‌های خود کمک می‌کنید. اگر در طول روز مجبور هستید زمانی زیادی را پشت میز سپری کنید، هر یک ساعت یک بار از جای خود بلند شده و اندکی پیاده‌روی کنید، پس از اتمام ساعت کاری پیاده‌روی کنید و همچنین در صورت امکان زمانی را برای رفتن به باشگاه اختصاص دهید.

لثه‌های شما عقب نشینی کرده‌اند

عقب نشینی لثه‌ها شرایطی لزوماً قابل مشاهده نیست زیرا با گذشت زمان و طی چند سال می‌تواند رخ می‌دهد. عقب نشینی لثه‌ها به واسطه از دست رفتن قدرت و توده استخوانی فک رخ می‌دهد. استخوان فک لنگری برای دندان‌های شما است، از این رو، زمانی که ضعیف می‌شود، لثه‌ها می‌توانند از دندان‌ها فاصله بگیرند. از دست دادن دندان یکی از نشانه‌های اصلی عقب نشینی لثه‌ها است. با افزایش سن، طی معاینات منظم از دندانپزشک خود بخواهید سلامت لثه‌هایتان را بررسی کند. حتی اگر با مشکلی در لثه‌های خود مواجه نیستید، اقدامات پیشگیرانه مانند استفاده از نخ دندان و مسواک زدن منظم دندان‌ها را فراموش نکنید. با جویدن آدامس نیز می‌توانید فک خود را تقویت کنید.

کوتاه‌تر شده‌اید

متاسفانه، کوتاه شدن قد با افزایش سن یک افسانه نیست. این شرایط به واسطه کاهش توده استخوانی و فرسایش غضروف بین استخوان‌ها رخ می‌دهد. کوتاه شدن قد همواره به معنای آن نیست که استخوان‌های شما در معرض خطر قرار دارند، اما می‌تواند به تضعیف ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات اشاره داشته باشد. از آنجایی که استخوان و ماهیچه در یک تیم کار می‌کنند و به طور معمول همزمان با افزایش یا از دست دادن قدرت خود مواجه می‌شوند، این احتمال وجود دارد که از دست دادن ماهیچه با از دست دادن توده استخوانی مرتبط باشد.

از قدرت پنجه ضعیفی برخوردار هستید

گاهی اوقات، باز کردن درب ظرف‌های شیشه‌ای کار راحتی نیست، اما اگر متوجه ضعیف‌تر شدن قدرت پنجه خود نسبت به حالت عادی شده‌اید، مراجعه به پزشک برای بررسی سلامت استخوان‌ها ایده بدی نیست. طی یک مطالعه که با حضور زنان یائسه انجام شد، پژوهشگران متوجه شدند که قدرت پنجه مهم‌ترین آزمون در تعیین تراکم کلی مواد معدنی استخوان بوده است. شاید عجیب به نظر برسد، اما ضعف در استخوان‌های دست شما می‌تواند نشانه‌ای از ضعف در نقاط دیگر بدن باشد. تمرینات قدرتی یکی از بهترین گزینه‌ها برای محافظت از استخوان‌ها و قدرت پنجه است.

به راحتی با شکستگی استخوان مواجه می‌شوید

شکستگی استخوان می‌تواند یک نشانه بزرگ از ضعف و از دست رفتن توده استخوانی باشد. اگر در حوادثی جزئی که نباید به بروز مشکل منجر شوند با شکستگی استخوان مواجه می‌شوید، این می‌تواند نشانه اولیه از بیماری پوکی استخوان باشد.

با کرامپ ها، دردهای ماهیچه و استخوان درد مواجه هستید

احساس درد با افزایش سن شرایطی غیر معمول نیست، اما درد می‌تواند نشانه‌ای از بروز مشکلی جدی‌تر نیز باشد. دردهای مکرر نشانه‌ای هشدار دهنده از کمبود ویتامین D هستند که می‌تواند به از دست رفتن استخوان منجر شود. همچنین، اگر با گرفتگی‌های مکرر ماهیچه مواجه هستید، این می‌تواند نشانه‌ای از کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی باشد. گرفتگی‌های ماهیچه، به ویژه در پاها شایع هستند. گرفتگی ماهیچه‌های پا که هنگام شب رخ می‌دهد اغلب نشانه‌ای از کمبود سطوح کلسیم، منیزیم و یا پتاسیم در خون است. کمبود این مواد مغذی در بلند مدت ممکن است به از دست رفتن استخوان منجر شود.

از چارچوب بدنی کوچکی برخوردار هستید

افرادی با چارچوب‌های بدنی کوچک‌تر احتمال بیشتری دارد به پوکی استخوان مبتلا شوند. این تا حدی به دلیل آن است که آنها از توده استخوانی کمتری برخوردار هستند. اگر در این دسته قرار می‌گیرید، باید توجه بیشتری به مراقبت از اسکلت بدن خود داشته باشید. ورزش منظم و یک رژیم غذایی سرشار از کلسیم و ویتامین D می‌تواند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کند. همچنین، یک بار در سال برای بررسی وضعیت استخوان‌های خود به پزشک مراجعه کنید.

زنی با سطوح کم استروژن هستید

کاهش سطوح هورمون استروژن در بدن - بیشتر طی یائسگی - می‌تواند اثر منفی بر سلامت استخوان‌ها داشته باشد. بنابر مقاله‌ای که در نشریه Arthritis Research & Therapy منتشر شد، راه حلی برای این مشکل وجود دارد. داده‌های جمع آوری شده از چندین مطالعه نشان داد که از دست رفتن سریع استخوان در زنان پس از یائسگی می‌تواند از طریق درمان جایگزینی با هورمون قابل پیشگیری باشد. اگر درباره سطوح هورمونی خود مطمئن نیستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. اگر با سطوح پایین هورمون استروژن مواجه هستید، درمان جایگزینی با هورمون، انجام ورزش با شدت بالا به طور منظم، و دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از کلسیم می‌تواند روند از دست دادن استخوان را کند سازد. برچسب ها: پوکی استخوان

منبع: خرداد

کلیدواژه: پوکی استخوان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۸۹۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترومای اجتماعی، طوفان خاموش

وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.

تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.

ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.

همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.

هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.

شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.

ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.

در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.

هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.