ذوالنوری: کف تکنولوژی ایران بر قله تکنولوژی آمریکا غلبه کرد
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۰۵۱۶۶
خبرگزاری فارس: حجتالاسلام مجتبی ذوالنوری رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی درباره روند انتخاب اعضای هیأت رئیسه این کمیسیون گفت: نسبت به جابهجایی هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی کاملاً امری طبیعی است ضمن اینکه مردم هر چهار سال یک بار نمایندگان خود را در مجلس انتخاب کرده و برخی افراد تغییر پیدا میکند و برخی نمایندگان قبلی رأی آورده و برخی هم رأی نمیآورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: پس از انتخاب نمایندگان مجلس، هیأت رئیسه و هیأت رئیسه کمیسیونها به صورت سالانه انتخاب میشوند.
ذوالنوری گفت: نمایندگان در هر کمیسیون عملکرد رئیس و اعضای هیأت رئیسه را بررسی میکنند ضمن اینکه قانون این اجازه را تکلیف کرده است که سالی یک بار انتخابات هیأت رئیسه کمیسیونها و هیأت رئیسه مجلس تکرار شود و ضمن اینکه نمایندگان هم حق رأیدادن و رایزنی دارند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: ما شاهد بودیم که سال گذشته برخی از نمایندگان فراکسیون عضو امید برای آنکه به جمعبندی برسند در اتاق مقابل کمیسیون امنیت و سیاست خارجی به رایزنی گسترده پرداخته و مشاوره کرده و رأی استمزاجی گرفتند.
وی تصریح کرد: در اتاق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی پیش از برگزاری هیأت رئیسه آن کمیسیون حضور داشتیم و باید رأس ساعت ۱۴ این کمیسیون فعالیت خود را آغاز میکرد تا اعضای هیأت رئیسه آن برای سال چهارم دوره دهم انتخاب شود.
ذوالنوری با بیان اینکه نمایندگان عضو فراکسیون امید که در کمیسیون امنیت ملی حضور دارند ۴۷ دقیقه برای آغاز فعالیت این کمیسیون تأخیر داشتند اما دیگر نمایندگان این کمیسیون این تأخیر ـآنها را گوشزد نکردند.
وی خاطرنشان کرد: وقتی رأیگیری لازم برای انتخاب هیأت رئیسه سال سوم کمیسیون امنیت ملی برگزار و به رأی نهایی آن تمکین کردیم.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به آبستراکسیون نمایندگان فراکسیون امید عضو کمیسیون امنیت ملی به دنبال فشار سنگین بر تکتک نمایندگان بودند و آنها جلسه را ترک کردند اما دیگر نمایندگان دست این همکاران را گرفته و تلاش کردند تا به اتاق جلسات کمیسیون امنیت ملی بازگردند.
وی گفت: متأسفانه با انتشار شایعات دروغ و نقل قولهای غیرواقعی کارهای متعددی برای تأثیرگذاری بر رأی تکتک نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی بودند. اما برای بار دوم در سال جاری جلسه کمیسیون امنیت ملی برای تعیین و تکلیف هیأت رئیسه سال پایانی دوره دهم مجلس برگزار شد.
ذوالنوری افزود: هر نماینده میتواند به نفع کاندیدای دیگری کنار برود اما وقتی رأی استمزاجی برای تعیین هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی گرفته شد بنده و آقای بروجردی توافق کردیم که اگر رأی وی بیشتر بود بنده کاندیدای ریاست امنیت ملی نشوم و اگر رأی من بیشتر بود آقای بروجردی کاندیدای پذیرش این پست نشوند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطرنشان کرد: براساس این مدل بنده و آقای بروجردی توافق کردیم.
وی تصریح کرد: آقای بروجردی در قضیه انتخابات هیأت رئیسه سال چهارم کمیسیون امنیت ملی نقشآفرینی بسیار مؤثری داشتند و اعلام کردند که کاندیدا نخواهم شد و از کاندیداتوری بنده حمایت کردند و این موضوع را به صورت کاملاً شفاف در قالب حمایت از بنده مطرح کردند و این اقدام وی عامل وحدت در تعیین تکلیف هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی شد.
ذوالنوری خاطرنشان کرد: آقای بروجردی میتوانستند یا در انتخابات شرکت نکرده یا رأی ندهند و یا اگر روز برگزاری انتخابات به مجلس نیایند یا به فرد دیگری رأی دهند اما او انصافاً مردانه وارد میدان شد و نقش مؤثری ایفا کرد.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت:نتیجه انتخابات باید برای همگان محترم باشد و بنده به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به دنبال مدیریت قاطعانه و با قدرت و وحدتمحور هستم چرا که انتخابات از نظر ما تمام شده است و تلاش داریم تا بر امور مهم و اولویتدار تمرکز کنیم و فضای کاری کمیسیون را نسبت به سالهای قبل متفاوت کنیم.
وی افزود: به هیچ وجه به دنبال زیر سؤال بردن گذشته نیستم ولی میتوانستیم بهتر کار کنیم تا مردم از کار نمایندگان مجلس گلهمند نباشند.
ذوالنوری با اشاره به گلایه کلی مقام معظم رهبری از اقدام متقابل در مقابل آمریکا از کل مجلس بود اما چون جایگاه این امر در کمیسیون امنیت ملی است لذا این گلایه به این کمیسیون بازمیگردد. لذا میتوان کارهای غیر اولویتدار را از دستور کار کمیسیون خارج کرده و بر امورات مهم که نقش مهمی در تحول اقدامات دستگاهها دارد ایفا کند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطرنشان کرد: اقداماتی را در سال چهارم کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در دستور کار دارم و برهمین اساس نامههایی را به تکتک اعضای کمیسیون نوشته و توضیحاتی به آنها دادهام و از آنها درخواست کردهام که خواستهها، آمال و آرزوها نامحدود است و نیازها فراوان و منابع و فرصتها بسیار محدود است. لذا باید هنر مدیریتی خود را به این سمت ببریم که از بین نیازهای نامحدود و خواستههای بیپایان و محدودیت فرصتها تعادل ایجاد کرده و اولویتها را انتخاب کنیم.
وی افزود: از نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی خواستهام که اگر شما ریاست این کمیسیون را برعهده داشتید برای سال پایانی مجلس دهم و اداره کمیسیون چه کارهایی را انجام میدادید.
ذوالنوری خاطرنشان کرد: به دنبال آن نیستم که کمیسیون امنیت ملی را فردی اجرا کنیم لذا از نمایندگان عضو این کمیسیون خواستهام تا ایدههایشان را برای مدیریت بهتر ارائه دهند
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس افزود: اعضای هیأت کمیسیون در مشورت، هماهنگی، تعامل، برادری، حسن سلوک، همافزایی و استفاده کامل از نظرات همه اعضا است و ممکن است دلخوریها و گلایههایی در بین اعضای این کمیسیون وجود داشته باشد ولی وقتی بحث منافع ملی است باید دست به دست یکدیگر داده و چالشها و بدخلقیها را کنار بگذاریم چرا که در نهایت به ضرر مردم تمام خواهد شد.
وی گفت: هر کدام از اعضای کمیسیون امنیت ملی تواناییهای متعددی دارند که منافع ملی میتواند از فهم، نظر، ایدهها و قدرت پیگیری و نفوذشان استفاده کند. لذا بنا داریم با هماهنگی، همکاری و همدلی آنچه در توان داریم در خدمت به مردم و تعمیق امنیت، حل مشکلات به کار ببندیم.
ذوالنوری با بیان اینکه یکی از اولویتهای اصلی ما امنیت اقتصادی است. این در حالی است که بحث امنیت دفاعی و نظامی تنها اقدام و وظیفه اصلی این کمیسیون نیست و امنیت را در ابعاد مختلف مهم میدانیم.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطرنشان کرد: امنیت جادهها که سالی حداقل ۱۵ هزار کشته دارد از نظر ما بسیار مهم است و باید برای کاهش آن چارهاندیشی داشت هرچند که این کمیسیون مسئول حل این مشکل نیست اما این کمیسیون میتواند در مطالبه از دستگاههای مربوطه آن را مطالبه کند و بر آن تأکید کرده و مطالبهگری کند. باید مسئولین را وادار کنیم تا مشکلات مردم را حل کنند.
وی تصریح کرد: پیروزیهای متعدد و پیدر پی برای ملت شریف ایران در حال بروز است و موضع مقتدرانه مقام معظم رهبری در مقابل نخستوزیر ژاپن که پیام ترامپ را آورده بود و رهبر انقلاب صلابت، هیمنه و غرور ترامپ را زیر سؤال گذاشت و او را تحقیر کرد بسیار مهم است این در حالی است که بسیاری از شهروندان کشورهای مختلف آرزوی داشتن چنین رهبری را دارند.
ذوالنوری گفت: مردم ایران اسلامی باید به داشتن چنین رهبری افتخار کنند.
وی با بیان اینکه اخیراً شاهد بودیم که پهپاد آمریکایی توسط فرزندان ایران اسلامی ساقط شد. این در حالی است سامانه سوم خرداد که این اقدام قاطعانه را انجام داد یک سامانه معمولی است که توسط نیروی هواوفضای سپاه ساخته شده است و کف تکنولوژی نظامی ایران به حساب میآید اما پهپاد آمریکایی که ساقط شد اوج قدرت تکنولوژی آمریکا است.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطرنشان کرد: کف تکنولوژی ایران توانست بر نوک قله تکنولوژی آمریکا غلبه کند و برهمین اساس دنیا در تحیر کامل به سر میبرد و آنهایی که باید پیام این اقدام را میگرفتند آن را دریافت کردند.
ذوالنوری با بیان اینکه بحث تقویت بنیه پدافند هوایی و بنیه دفاعی و افزایش بازدارندگی در زمره اولویتهای اصلی کمیسیون ملی است و بنا داریم تا این افتخار ملی را بیش از پیش تقویت کنیم.
اخبار داغ تصویری تکاندهنده از جنین دوقلوها در زبالههای رشت! فیلم | دزدی از ماکسیما در روز روشن و مقابل دوربین فیلم | پرواز شیئی عجیب و نورانی در آسمان سنندج فیلم | کلاهبرداری ۱۰ میلیاردی یک دهه هفتادی فیلم | زنی که تنها ساکن یک شهر در آمریکاست! زندگی تلخ دختری که در11سالگی عروس شد و حالا شوهرش پس از سالها حتی به دیدن فرزند خود نیامدهمنبع: فردا
کلیدواژه: ذوالنوری مجلس تکنولوژی ایران آمریکا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۰۵۱۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نسخه برزیلی برای خودروسازی ایران
خودروسازی ایران به دلایل مختلف، بهخصوص تحریم و محیط نهچندان امن کشور برای سرمایهگذاری بخش خصوصی (به ویژه در بخش خارجی)، از مسیر توسعه جهانی این صنعت دور شده و این در حالی است که تجربه کشورهای مختلف نشان میدهد بدون ارتباطات بینالمللی نمیتوان صنعتی مانند خودرو را توسعه داد.
به گزارش دنیای اقتصاد، یکی از این تجربهها به برزیل مربوط میشود، کشوری که از آن با نام اقتصادی نوظهور یاد میکنند و خودروسازی یکی از پنج صنعت اصلیاش به شمار میرود. برزیل پس از آزمونوخطاهای مختلف، از جمله ممنوعیت واردات و ایجاد دیوار تعرفه، حالا به کشوری تبدیل شده که از برندهای خودرویی مختلف دنیا میزبانی میکند و بازاری رقابتی را به خود میبیند؛ چیزی دقیقا عکس آنچه در صنعت و بازار خودروی ایران به چشم میآید.
گزارش اخیر مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با عنوان «سیاستهای صنعتی در کشورهای منتخب و توصیههایی برای ایران» که در بخش نخست خود به تجربه برزیل پرداخته است، بهانهای شد تا در این گزارش به بخشی از فرازوفرودهای خودروسازی برزیل بپردازیم و به این پرسش پاسخ دهیم که چرا این کشور در مسیر توسعه خودروسازی قرار گرفت و ایران از این راه عقب افتاده است؟
طبق آنچه در گزارش مرکز پژوهشهای مجلس آمده، «خودروسازی یکی از ۵ بخش اصلی صنعت در برزیل به شمار میرود که دارای سهم معناداری از صادرات این کشور است. در سالهای گذشته صادرات خودرو و تجهیزات و ماشینآلات به بیش از ۱۰ میلیارد دلار رسیده که عدد بسیار قابلتوجهی است. برزیل با توجه به سیاستهای اقتصادی و صنعتی مختلف طی دهههای گذشته، آزمون و خطاهایی هم در بخش خودرو داشته است، از جمله اتخاذ سیاستهای جایگزینی واردات (برای تقویت ظرفیتهای تولید بومی در مقابل کالاهای خارجی)، تعرفهگذاری و همچنین آزادسازی. به عنوان مثال، در دورانی، تعرفه واردات خودرو به برزیل تا ۳۰درصد افزایش یافت. بااینحال، تعرفه گذاری نتوانست سبب رخ دادن پویایی مورد انتظار در خودروسازی برزیل شود.
در واقع حمایت دولت از صاحبان صنایع، بهخصوص خودروسازی، به واسطه ایجاد دیوار تعرفه، بازارهای داخلی را به صورت انحصاری در اختیار این شرکتها قرار داد و به دلیل عدم رقابتپذیری، شرکتهای مورد نظر، از جمله خودروسازان، از رقابت بینالمللی جا ماندند. به هرحال برای سالها، سیاستهای جایگزینی واردات، به عنوان یک رویکرد منسجم در سیاستگذاری صنعتی برزیل از جمله در صنعت خودرو دنبال شد.»
این سیاست در ایران نیز سالهاست دنبال میشود، با این تفاوت که اولا دیوار تعرفه واردات خودرو در کشور همچنان بلند است و ثانیا در خودروسازی ایران به دلایل مختلف، از جمله خلاء حضور برندهای خارجی مستقل (به جز چینیها)، رقابت خاصی بین عرضهکنندگان خودرو وجود ندارد. نبود رقابت که بیشتر ریشه در محدودیت واردات خودرو و عدم حضور خودروسازان خارجی غیرچینی در کشور دارد، سبب شده خودروسازان بزرگ ایران چندان انگیزه و رغبتی برای بهبود کیفیت و کاهش قیمت نداشته باشند. آنها سالهاست به دلیل دیوار بلند تعرفه، خیالشان بابت نبود رقیبی جدی در بازار داخل راحت است.
برزیلیها نیز در مقاطعی سیاستهای حمایتی گستردهای برای صنایع خود در نظر گرفتند و از جمله این صنایع، خودروسازی به عنوان صنعتی پیشران بود. به عنوان مثال، دولت برزیل سال ۱۹۵۶ واردات خودرو را ممنوع کرد و خودروسازان خارجی حاضر در این کشور را بر سر دوراهی گذاشت. آنها یا باید بازار برزیل را رها میکردند یا در مدت پنج سال برای تولید خودرو در این کشور سرمایهگذاری انجام میدادند. در این دوره انواع اعتبارهای یارانهای و نرخهای ارز ترجیحی در راستای جذابیت سرمایهگذاری به کار گرفته شد. دولت برزیل همچنین علاوه بر سرمایهگذاری دولتی، از سرمایه خارجی در راه توسعه صنعتی، بهخصوص خودروسازی استفاده کرد. نتیجه این سرمایهگذاری گسترده موجب رشد سریع یا «معجزه برزیل» در میانه دهه ۱۹۶۰ شد و خودروسازی نیز یکی از نمودها و البته ارکان این معجزه بود.
اینجا نیز تفاوتهایی بین ایران و برزیل به چشم میآید. علاوه بر اینکه سیاستگذار در ایران سیاست شفاف و منجر به رقابتی را در حوزه تعرفهگذاری دنبال نکرد، نتوانست یا نخواست محیطی امن و جذاب را برای سرمایهگذار خارجی فراهم کند. هر چند تحریم نقش بسیار مهمی در فراهم نشدن این فضا داشته و به نوبه خود اجازه حضور سرمایهگذاران خارجی را در خودروسازی ایران نداده، اما در دورانهای غیرتحریم نیز سیاستهای داخلی مانع جذب این سرمایهها شده است.
به عنوان مثال، در دوران برجام، رنوی فرانسه قصد داشت حضوری مستقل را در ایران تجربه کند و حتی به دنبال خرید کارخانه یا ساخت خط تولید مخصوص خود نیز بود، اما مجموعه کارشکنیها و چشمتنگیها و ترس از رقابت، اجازه نداد رنوی مستقل در خودروسازی ایران شکل بگیرد.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، اگر پروژه رنو در ایران به راه میافتاد و البته اگر تحریم نمیشدیم، ایران میتوانست مانند کشورهایی مانند برزیل، ترکیه و چین میزبان خودروسازان بزرگ دنیا باشد و در آن صورت، رقابتی واقعی در بازار خودروی کشور شکل میگرفت. نگاهی کلی به سیاستهای خودرویی در ایران و برزیل نشان میدهد در دوران فعلی خودروسازی برزیل توانسته با تکیه بر جذب سرمایهگذاریهای خارجی و میزبانی از خودروسازان مختلف دنیا، به جایگاه مناسبی در جهان دست پیدا کند. اما خودروسازی ایران به دلیل چالشهای بزرگی مانند تحریم و ضعف شدید سرمایهگذاری خارجی، جایگاه مناسبی در جهان خودرو ندارد. البته ایران از حیث تولید خودرو، جزو ۲۰ خودروساز برتر است، اما جایگاه صادراتی خاصی ندارد و این موضوع با عقبماندگی این صنعت از جهان خودرو در ارتباط است.
ضعف رقابت در بازار خودروی ایران یکی از دلایل عقبماندگی این صنعت به شمار میرود، موضوعی که با مرور ماجرای رنو مشخص شد علاوه بر تحریم، با سیاستهای داخلی نیز مرتبط است. این در حالی است که خودروسازی برزیل هم اکنون میزبان بسیاری از غولهای خودروسازی بینالمللی است و آنها طیف وسیعی از خودروها، از اتومبیلهای کوچک شهری گرفته تا کامیونهای غولپیکر، را تولید میکنند.
در سال ۲۰۲۱، برزیل با تولید سالانه بیش از ۲.۲ میلیون خودرو، هشتمین تولیدکننده بزرگ خودرو در جهان بوده است. حضور پررنگ برندهای جهانی مانند بیامو، بیوایدی، چری، فیات، فورد، جیلی، جنرال موتورز، هوندا، هیوندای، جک موتورز، کیا، لندروور، لکسوس، لیفان، مرسدس بنز، میتسوبیشی، نیسان موتورز، رنو، استلانتیس، سوبارو، تویوتا، فولکس واگن و ولوو تراکس در کنار شرکتهای داخلی، حکایت از تنوع و پویایی در خودروسازی برزیل دارد.
این صنعت سال ۲۰۲۳-۲۰۲۲ را به عنوان سالی طلایی در صادرات به ثبت رساند. پیشبینی انجمن ملی تولیدکنندگان وسایل نقلیه، رشد ۲۲درصدی صادرات خودرو از برزیل بود، با اینحال برزیل توانست با صادرات ۴۸۰هزار دستگاه خودرو، به رشد ۲۷.۸درصدی برسد. برزیل در سال گذشته میلادی شاهد افزایش قابل توجه واردات خودرو نیز بود. واردات بخش خودروسازی برزیل در سال قبل ۶.۱میلیارد دلار بوده است. برزیل در مجموع بیش از ۲۷میلیارد دلار انواع خودرو و قطعات یدکی را در سال گذشته وارد کرده است. همچنین در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۲ تولید خودرو در این کشور به حدود ۲.۳۸میلیون دستگاه رسید.
در مقام مقایسه، ایران چند ۱۰۰ هزار دستگاه کمتر از برزیل خودرو تولید میکند و صادرات چنان قابلذکری ندارد و علاوه بر اینها، درهای واردات نیز به عنوان عامل محرک رقابت، نیمهبسته است. برزیلیها هر چند در مقاطعی از سیاست وارداتزدایی و دیوار تعرفه استفاده کردهاند، اما در نهایت آنچه هماکنون در صنعت و بازار خودروی این کشور به چشم میآید، حضور گسترده برندهای خودرویی مختلف دنیاست که سبب تولید بالغ بر ۲.۳ میلیون دستگاهی، رقابت نزدیک و صادرات چند ۱۰۰هزار دستگاهی شده است.
در ایران، اما همچنان دیوار تعرفه بلند است، واردات در حاشیه قرار دارد و راه برای ورود سرمایهگذاران خارجی تقریبا بسته است. در این بین، مورد آخر با ماجرای تحریم ارتباط نزدیکی دارد و از همین رو به نظر میرسد تا این ابرچالش حل نشود، امکان میزبانی ایران از برندهای خودرویی مختلف وجود ندارد. البته با حل این ابرچالش به تنهایی نمیتوان الگوی برزیلی، ترکیهای یا چینی (میزبانی گسترده از سرمایهگذاران خارجی) را در صنعت و بازار خودروی ایران پیاده کرد و نیاز به یک بازنگری اساسی در سیاستهای داخلی، بهخصوص در حوزه ایجاد محیط امن سرمایهگذاری داخلی و خارجی، است.